sebzeler
Pekin lahanası nispeten yakın zamanda Rusya pazarında göründü, ancak egzotik olmaktan çıktı. Sağlıklı bir diyetin taraftarları onu diyetlerine dahil etmekten mutluluk duyar. Kompozisyon açısından, Pekin lahanası hiçbir şekilde beyaz lahanadan daha düşük değildir, çok miktarda protein, bir dizi vitamin ve mineral tuz içerir. Göksel İmparatorluk'ta bunun bir uzun ömür kaynağı olarak görülmesine şaşmamalı. Bir sebzenin temel avantajı, yararlı özelliklerini kış boyunca koruyabilmesidir. Pekin lahanası her şekilde lezzetlidir: turşu, lahana turşusu, tuzlanmış ve tabii ki sebze salatalarının bir parçası olarak. Narin yeşil yapraklar her yemeğe baharat ve incelik katar. Özellikle insan vücudunun taze yeşilliklere ihtiyaç duyduğu kış ve erken ilkbahar aylarında vazgeçilmezdir. Bu yıllık sebze mahsulünün 2 aydan fazla olmayan kısa bir büyüme mevsimi vardır ve tüm yıl boyunca yetiştirilebilir.
Beyaz lahana uzun zamandır kişisel arazilerde yetiştirildi. Bakım konusunda iddiasızdır ve mükemmel tadı nedeniyle yemek pişirmede yaygın olarak kullanılmaktadır. Sezon ortasında lahana Megaton, dekapaj ve dekapaj için en iyi çeşit olarak kabul edilir - yoğun yapraklar salamurada ekşi olmaz, kavanozlarda ve fıçılarda saklandığında elastik ve gevrek kalır.
Bu sebzeyi kim bilir? Dünyada böyle bir insan olmadığını düşünüyorum. Yaklaşık elli tür vardır ve yalnızca iki yüzden fazla beyaz lahana çeşidi vardır. Bu bitkinin anavatanı Akdeniz'dir. Popüler olanlar arasında kırmızı ve Brüksel lahanası, alabaş ve yapraklı, Savoyard ve brokoli bulunur. Birçoğu ülkemiz sakinlerinin beğenisine geldi. Rusya'nın çeşitli bölgelerinde yetiştirilmeye başlandı. Ancak bu bitkinin fideler için ekim ve açık toprağa nakledilme zamanlamasında dikkatlice dikkate alınacak özellikler var.
