Πώς να αντιμετωπίσετε τις ασθένειες και τα παράσιτα των σταφίδων και πώς να κάνετε την πρόληψη

Τα φραγκοστάφυλα - μαύρο, κόκκινο, λευκό, καθώς και ροζ και χρυσό - είναι ένας ανεπιτήδευτος θάμνος μούρων που από καιρό αγαπήθηκε από Ρώσους κηπουρούς. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες αυτού, και οι κτηνοτρόφοι αναπτύσσουν συνεχώς νέες ποικιλίες με βελτιωμένα χαρακτηριστικά, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με γενετική ανοσία έναντι ορισμένων ασθενειών ή που δεν επηρεάζονται από έναν συγκεκριμένο τύπο παρασίτου. Αλλά δεν είναι ακόμη σε θέση να προστατεύσουν πλήρως την καλλιέργεια από επιθέσεις παθογόνων μυκήτων, ιών, βακτηρίων, εντόμων. Επομένως, ο κηπουρός πρέπει να είναι σε θέση να αναγνωρίζει έγκαιρα ύποπτα συμπτώματα, να εντοπίζει το πρόβλημα και να το αντιμετωπίζει.

Συμπτώματα που πρέπει να προσέχετε

Όπως και άλλες καλλιέργειες κήπων, οι θάμνοι σταφίδας συνιστώνται να ελέγχονται τακτικά προκειμένου να παρατηρήσουν ύποπτα σημάδια εγκαίρως και να έχουν χρόνο να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα. Εάν έχει μολυνθεί με παθογόνο μύκητα, ιό, βακτήριο ή έχει προσβληθεί από παράσιτα, είναι καλύτερα να το εντοπίσετε σε πρώιμο στάδιο, όταν το πρόβλημα μπορεί ακόμα να αντιμετωπιστεί χωρίς να καταφύγετε σε «βαρύ πυροβολικό» με τη μορφή ισχυρές χημικές ουσίες. Σε αυτήν την περίπτωση, διάφορες ασθένειες μπορούν να εκδηλωθούν με παρόμοιο τρόπο. Συχνά, παρόμοια σημεία δείχνουν ορισμένα λάθη φροντίδας. Ο κηπουρός πρέπει να είναι σε εγρήγορση όταν εμφανιστούν τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Έλλειψη καρποφορίας. Κατά το πρώτο ή δύο χρόνια μετά την προσγείωση σε ανοιχτό έδαφος, αυτό είναι φυσιολογικό. Εάν ένας ενήλικος θάμνος σταφίδας δεν αποφέρει καρπούς, αυτό μπορεί να οφείλεται στη λανθασμένη επιλογή του τόπου για αυτό (τοποθεσία στη σκιά ή σε άμεσο ηλιακό φως), ακατάλληλο έδαφος για τον πολιτισμό (η σταφίδα δεν ανέχεται όξινα εδάφη), υπερβολικά κρύο κλίμα (ειδικά για τις «νότιες» ποικιλίες, οι ωοθήκες σε τέτοιους θάμνους καταστρέφονται εύκολα από επαναλαμβανόμενους παγετούς της άνοιξης), πολύ κακό πότισμα, ανεπαρκής επικονίαση (τα επικονιαστικά έντομα, κατά κανόνα, δεν είναι πολύ ενεργά σε δροσερό, υγρό καιρό). Ο λόγος μπορεί να είναι μια ιογενής ασθένεια - αναστροφή.
• Κυρτά σημεία διαφορετικών αποχρώσεων του κόκκινου στα φύλλα. Έτσι εκδηλώνεται η ανθρακνόζη. Ένα άλλο παρόμοιο σύμπτωμα μπορεί να υποδηλώνει λοίμωξη αφίδας του θάμνου.
• Κίτρινα φύλλα.Υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό, κυρίως λάθη στη φροντίδα - πάχυνση των φυτεύσεων, ακατάλληλο πολύ "φτωχό" υπόστρωμα, έλλειψη υγρασίας, σπάνια ή λανθασμένη σίτιση. Αλλά ένα σύμπτωμα μπορεί επίσης να υποδηλώνει την εμφάνιση αφίδας βλαστών, ακάρεων αράχνης ή γυαλιού.
• Κόκκινες κηλίδες στα φύλλα. Η αιτία είναι μια μυκητιακή ασθένεια - σκουριά στη στήλη ή στα κύπελλα.
• Αργή ανάπτυξη και ανάπτυξη του θάμνου. Τις περισσότερες φορές αυτό οφείλεται στη λανθασμένη επιλογή του τόπου φύτευσης ή ακατάλληλου εδάφους (όξινο ή "βαρύ", υδατοειδές έδαφος). Άλλοι πιθανοί λόγοι είναι το πολύ ενεργό κλάδεμα ή η αναπαραγωγή διαχωρίζοντας πολύ παλιούς θάμνους (είναι καλύτερα να αναπαράγετε την κουλτούρα με μοσχεύματα ή στρώσεις).
• Λευκή άνθιση στα φύλλα και τους βλαστούς. Η πιο πιθανή αιτία είναι το ωίδιο.
• Κυλώντας φύλλα. Έτσι εμφανίζονται κάποιες ιογενείς λοιμώξεις, καθώς και ωίδιο ανθρακόζης και σκόνης στα μεταγενέστερα στάδια ανάπτυξης. Τα παράσιτα που τρέφονται με χυμούς φυτών - αφίδες, ακάρεα αράχνης μπορεί επίσης να είναι η αιτία.
• Ιστός αράχνης στα φύλλα και τους βλαστούς. Αυτό υποδηλώνει την εμφάνιση παρασίτων, πρώτα απ 'όλα, ένα άκαρι αράχνης. Μερικές πεταλούδες (μύγα φραγκοστάφυλου, σκώρος σταφίδας) φτιάχνουν κουκούλια από ένα υλικό παρόμοιο με τους ιστούς αράχνης.
• Κηλίδες στο φλοιό. Η εμφάνιση λειχήνων είναι κυρίως χαρακτηριστική των παλαιών θάμνων σταφίδας. Μόνο τους, πιθανότατα δεν θα σκοτώσουν το φυτό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να πολεμήσουν.
• Ξήρανση του θάμνου. Συχνά ο λόγος είναι η παρατεταμένη έλλειψη ποτίσματος. Σε περίπτωση βλάβης από ασθένειες ή παράσιτα, η σταφίδα στεγνώνει όταν η διαδικασία έχει προχωρήσει πολύ. Αυτό συμβαίνει κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης ωιδίου σε σκόνη, ανθρακόζης, επιθέσεων αφίδων, ακάρεων αράχνης, γυάλινων ακάρεων, πυραμίδων.

Πώς να επιλέξετε την ακριβή ποικιλία σταφίδων που θα σας ευχαριστήσει και τους αγαπημένους σας με ένα νόστιμο και υγιές μούρο για πολλά χρόνια:https://flowers.desigusxpro.com/el/yagody/smorodina/smorodina-lentyay-opisanie-sorta-foto.html

Συλλογή φωτογραφιών: σημάδια χαρακτηριστικών των κοινών σταφίδων

Κοινές ασθένειες σταφίδας

Οι σύγχρονες ποικιλίες σταφίδων, κατά κανόνα, έχουν καλή ασυλία, η οποία δεν μπορεί να ειπωθεί για τις παλιές ποικιλίες της. Η πρακτική δείχνει ότι οι μαύρες σταφίδες πολύ συχνά από τις κόκκινες και τις λευκές πάσχουν από προσβολές παθογόνων μυκήτων και το αδύναμο σημείο του τελευταίου είναι οι ιογενείς ασθένειες. Τα παρακάτω είναι πιο τυπικά για τον πολιτισμό ασθένεια μαύρης σταφίδας.

Ανθρακνόζη

Στη μαύρη σταφίδα, ο μύκητας επηρεάζει κυρίως τα φύλλα, σε κόκκινο και λευκό - τους μίσχους και τα φρούτα τους. Η ασθένεια αρχίζει να αναπτύσσεται την άνοιξη, μόλις ο αέρας ζεσταθεί στους 15 ° C. Το πρώτο σύμπτωμα είναι μικρές κοκκινωπές καφέ κηλίδες. Αυξάνουν σταδιακά το μέγεθος και συγχωνεύονται. Τα φύλλα και οι συστάδες φρούτων μπούκλες, στεγνώνουν και πέφτουν στα μέσα του καλοκαιριού. Η αντοχή στον παγετό του θάμνου μειώνεται απότομα. Η ζέστη και οι συχνές βροχοπτώσεις συμβάλλουν στην ανάπτυξη της νόσου. Εάν το καλοκαίρι είναι ξηρό, αποκλείεται πρακτικά η προσβολή από ανθρακόζη.

Ανθεκτικά σε αυτόν τον μύκητα είναι Pervenets, Victoria, Belorusskaya Sweet, Zoya, Champion, Golubka.Σπάνια, επιτίθεται στη σταφίδα Leah, Elegant, Έκθεση. Αλλά όλες οι παλαιές ποικιλίες βρίσκονται σε μια ειδική ζώνη κινδύνου.

Οι περισσότερες ποικιλίες παλαιών σταφίδων επηρεάζονται πολύ συχνά από την ανθρακόζη.

Για την πρόληψη, ο κύκλος του κορμού καθαρίζεται σχολαστικά από τα συντρίμμια των φυτών και το έδαφος χαλαρώνει βαθιά. Οι θάμνοι που επηρεάζονται από τον μύκητα ψεκάζονται με διάλυμα 1% θειικού χαλκού ή υγρού Bordeaux στα μέσα του φθινοπώρου. Η διαδικασία επαναλαμβάνεται στις αρχές της άνοιξης, προτού ανθίσουν τα φύλλα. Τα μπουμπούκια υποβάλλονται σε επεξεργασία με Topsin-M, Previkur με την προσθήκη οποιουδήποτε βιοδιεγερτικού (χαλικό κάλιο, Epin, Heteroauxin).

Κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, ο θάμνος ψεκάζεται κάθε δύο εβδομάδες με έγχυση κολλοειδούς θείου ή τέφρας ξύλου. Εάν η ασθένεια εκδηλωθεί κατά την καρποφορία, όταν αποκλείεται η χρήση οποιωνδήποτε χημικών, χρησιμοποιούνται μυκητοκτόνα βιολογικής προέλευσης για την καταπολέμησή της - Fitosporin-M, Gamair. Η συγκέντρωση του διαλύματος και η συχνότητα των επεξεργασιών καθορίζονται από τις οδηγίες του κατασκευαστή.

Ωίδιο

Αυτή είναι μια από τις πιο κοινές ασθένειες σταφίδας. Τα φύλλα, ξεκινώντας από τα χαμηλότερα, και οι βλαστοί καλύπτονται με κηλίδες που μοιάζουν με χυμένο αλεύρι. Σταδιακά πυκνώνουν, αλλάζουν χρώμα σε καφέ με λιλά απόχρωση. Οι σταγόνες ενός νεφελώδους λευκού υγρού ξεχωρίζουν στην επιφάνεια. Τα προσβεβλημένα φύλλα παραμορφώνονται και στεγνώνουν, τα μούρα σπάζουν, σαπίζουν και οι βλαστοί κάμπτονται και πυκνώνουν.

Εάν δεν γίνει τίποτα, ο θάμνος θα πεθάνει μέσα σε ένα ή δύο χρόνια. Η εξάπλωση της νόσου (κατά κανόνα, τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται στις αρχές του καλοκαιριού) είναι απότομες αλλαγές θερμοκρασίας, υψηλή υγρασία του αέρα, έλλειψη ηλιακού φωτός και θερμότητα, υπερβολικός ενθουσιασμός του κηπουρού με λιπάσματα που περιέχουν άζωτο. Ανθεκτικό σε μολύνσεις με κονιοποιημένες ποικιλίες ωιδίου Katyusha, Memory Vavilov, Titania, Temptation, Natalie.

Το ωίδιο είναι μια από τις πιο κοινές και επικίνδυνες ασθένειες των σταφίδων, εάν δεν το πολεμήσετε, ο θάμνος θα πεθάνει σε λίγα χρόνια

Έχοντας βρει τα πρώτα σημάδια, όλα τα πληγείσα μέρη του φυτού κόβονται και καίγονται το συντομότερο δυνατό. Σε πρώιμο στάδιο ανάπτυξης, το ωίδιο μπορεί να αντιμετωπιστεί με βιομυκητοκτόνα (Baktofit, Alirin-B, Planriz). Σε σοβαρές περιπτώσεις, χρησιμοποιούνται Topaz, Acrobat-MC, Skor, Raek.

Για πρόληψη στις αρχές της άνοιξης, τα φραγκοστάφυλα και το έδαφος κάτω από τους θάμνους ψεκάζονται με διάλυμα 3% Nitrofen. Οι μπουμπούκια αμέσως πριν και αμέσως μετά την ανθοφορία υποβάλλονται σε επεξεργασία με 1% θειικό χαλκό. Κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, μία φορά κάθε 1,5-2 εβδομάδες, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε λαϊκές θεραπείες - μια λύση τέφρας σόδας, σκόνης μουστάρδας, αφέψημα κεφίρ (ή ορού γάλακτος) ριζώματος αλογοουράς, ήσυχο, έγχυση τέφρας ξύλου ή βέλη σκόρδου. Οι ρίζες των νέων δενδρυλλίων πρέπει να διατηρηθούν για αρκετές ώρες σε ένα απαλό ροζ διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου.

Η συγκομιδή μπορεί να πεθάνει εάν δεν λάβετε μέτρα για να απαλλαγείτε από το ωίδιο, και είναι ακόμη καλύτερο να κάνετε πρόληψη εγκαίρως:https://flowers.desigusxpro.com/el/bolezni-rasteniy/muchnistaya-rosa.html

Βίντεο: πώς να απαλλαγείτε από ωίδιο στις σταφίδες

Σκουριά κυπέλλου

Επηρεάζει όχι μόνο τις σταφίδες, αλλά και τα περισσότερα οπωροφόρα δέντρα. Τα πρώτα σημάδια μόλυνσης είναι ορατά στα τέλη Μαΐου ή στις αρχές Ιουνίου. Μικρά φουσκώματα με έντονο χρώμα σαφράν εμφανίζονται στο εσωτερικό του φύλλου και λεπτές μαύρες-καφέ πινελιές στην μπροστινή πλευρά. Τα προσβεβλημένα φύλλα παραμορφώνονται και πέφτουν τον Ιούλιο. Οι ωοθήκες στεγνώνουν. Μέσα σε ένα μήνα, ο θάμνος μπορεί να χάσει το 70-80% της πράσινης μάζας και τα μισά από τα μούρα. Ο ζεστός βροχερός καιρός συμβάλλει στην ανάπτυξη της νόσου.

Τα σπόρια από μύκητες σκουριάς χρησιμοποιούν σπέρματα και κωνοφόρα δέντρα ως ενδιάμεσους ξενιστές. Τα φραγκοστάφυλα πρέπει να φυτεύονται όσο το δυνατόν πιο μακριά από αυτά και τα ζιζάνια να ξεριζώνονται τακτικά. Ανθεκτικό σε αυτόν τον τύπο ποικιλιών σκουριάς Pulkovskaya, λευκό των Βερσαλλιών, Cantata, Minsk, Golubka, Goliath, πρωταθλητής Primorsky.

Η σκουριά του Goblet είναι εύκολα αναγνωρίσιμη από τη "συσσώρευση" ενός χαρακτηριστικού χρώματος

Για την πρόληψη, τα ανθισμένα φύλλα, μπουμπούκια και ωοθήκες φρούτων αντιμετωπίζονται με 1% θειικό χαλκό. Στις αρχές της άνοιξης και περίπου ένα μήνα μετά τη συγκομιδή, μπορούν να χρησιμοποιηθούν DNOC και Nitrofen. Για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, χρησιμοποιούν HOM, Kaptan, Tsineb.

Στήλη

Η πίσω πλευρά του φύλλου καλύπτεται με ένα συνεχές στρώμα πορτοκαλί-καφέ "φουσκωτής" πλάκας. Σταδιακά, γίνεται καφέ και πυκνώνει. Στην μπροστινή πλευρά, θολώνουν κιτρινωπά σημεία ακανόνιστου σχήματος. Τα προσβεβλημένα φύλλα στεγνώνουν, πέφτουν μέχρι τον Αύγουστο. Μέχρι τότε ο θάμνος μπορεί να έχει χάσει το 25-40% της πράσινης μάζας του. Η απόδοση μειώνεται κατά το ήμισυ ή περισσότερο. Η υψηλή υγρασία και οι συχνές βροχές συμβάλλουν στην ανάπτυξη της στήλης.

Εάν επηρεαστεί η στήλη, η σταφίδα θα χάσει εντελώς το φύλλωμά της μέχρι το τέλος του καλοκαιριού

Η καλύτερη πρόληψη είναι η σωστή φροντίδα. Πρώτα απ 'όλα, η σωστή σίτιση. Η περίσσεια αζώτου στο έδαφος αποδυναμώνει την ασυλία του φυτού. Αλλά το κάλιο και ο φώσφορος στις σωστές δόσεις, αντίθετα, έχουν θετική επίδραση σε αυτό. Οι μη διογκωμένοι οφθαλμοί φύλλων αντιμετωπίζονται με HOM. Η διαδικασία επαναλαμβάνεται δύο φορές περισσότερο με ένα διάστημα 10-12 ημερών. Το φθινόπωρο, οι σταφίδες ψεκάζονται με 1% διάλυμα κολλοειδούς θείου ή Karbofos. Λαϊκή θεραπεία - πότισμα του θάμνου στις αρχές της άνοιξης με ζεστό νερό (70-80 ° C).

Κατά τη διάρκεια της σεζόν, τα φραγκοστάφυλα ψεκάζονται κάθε δύο εβδομάδες με έγχυση φλοιού κρεμμυδιού, κολοκυθάκια σκόρδου ή ριζώματα αλογουρών. Όταν εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια της νόσου, τα ίδια φάρμακα χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση της στήλης.

Βίντεο: τρόποι αντιμετώπισης της σκουριάς

Ρίζα σήψη

Αυτή η ασθένεια οδηγεί σχεδόν αναπόφευκτα στο θάνατο του θάμνου. Είναι πολύ δύσκολο να τον παρατηρήσεις εγκαίρως. Αρχικά, ο μύκητας προσβάλλει τις ρίζες, στο εναέριο τμήμα του φυτού, τα συμπτώματα εμφανίζονται μόνο όταν η διαδικασία έχει προχωρήσει πολύ. Οι μαύρες κηλίδες θολώνουν στις ρίζες, γίνονται γλοιώδεις στην αφή, εξαπλώνοντας μια δυσάρεστη μυρωδιά του σήματος. Σταδιακά, το σκοτάδι εξαπλώνεται στις βάσεις των βλαστών (μπορούν να τραβηχτούν από το έδαφος χωρίς προσπάθεια), το έδαφος καλύπτεται με ένα στρώμα μούχλας. Ο θάμνος σταματά να αναπτύσσεται, τα φύλλα πέφτουν, το φυτό πεθαίνει. Η σήψη της ρίζας αναπτύσσεται σχεδόν αναπόφευκτα με την τακτική απόρριψη του εδάφους.

Είναι πολύ δύσκολο να το αντιμετωπίσουμε, οπότε η κύρια προσοχή πρέπει να δοθεί στην πρόληψη. Πρώτα απ 'όλα, αφορά την επιλογή υψηλής ποιότητας φυτικού υλικού. Πριν από τη φύτευση, οι ρίζες των αγορασμένων δενδρυλλίων πρέπει να απολυμανθούν σε διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου ή μυκητοκτόνου βιολογικής προέλευσης.

Είναι σχεδόν αδύνατο να παρατηρήσετε την εμφάνιση της σήψης των ριζών στο χρόνο, ακόμη και για έναν έμπειρο κηπουρό

Για την προφύλαξη, το έδαφος στον κύκλο του κορμού ξεσκονίζεται με θρυμματισμένη κιμωλία, κολλοειδές θείο, κοσκινισμένο τέφρα ξύλου. Ο μολυσμένος θάμνος σκάβεται αμέσως και καίγεται. Το χώμα σε αυτό το μέρος χύνεται με διάλυμα 5% θειικού χαλκού ή υγρού Bordeaux.

Εάν η ασθένεια παρατηρήθηκε σε πρώιμο στάδιο, το πότισμα μειώνεται απότομα, το νερό αντικαθίσταται με ανοιχτό ροζ διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου. Κόκκοι Alirin-B, Trichodermin προστίθενται στο έδαφος. Μπορείτε να προσπαθήσετε να μεταμοσχεύσετε νέους θάμνους κόβοντας όλες τις κατεστραμμένες ρίζες και στη συνέχεια κρατώντας τις για τουλάχιστον μία ώρα σε διάλυμα 0,2% Fundazole.

Ψώρα

Τα φύλλα, τα μούρα και οι βλαστοί καλύπτονται με πυκνά καφέ-γκρι σημεία. Σταδιακά, οι επιφανειακές τους ρωγμές, μπουμπούκια, άνθη και ωοθήκες φρούτων πέφτουν, οι ιστοί κάτω από αυτά τα σημεία σαπίζουν. Ο θάμνος χάνει το μεγαλύτερο μέρος της πράσινης μάζας και της απόδοσής του. Δεν συνιστάται να τρώτε άρρωστα μούρα. Η ανάπτυξη ψωμιού προωθείται από συχνές βροχές και μη συμμόρφωση με το πρόγραμμα φύτευση σταφίδων το φθινόπωρο. Όσο πιο πυκνή μεγαλώνει η σταφίδα, τόσο πιο γρήγορα ο μύκητας περνά από τους άρρωστους θάμνους σε υγιείς.

Δεν συνιστάται η κατανάλωση μούρων σταφίδας που έχουν μολυνθεί με ψώρα

Για προφύλαξη, πρησμένοι οφθαλμοί φύλλων, μπουμπούκια και ωοθήκες φρούτων ψεκάζονται με Fitosporin-M ή HOM.Το φθινόπωρο, το έδαφος στον κύκλο κοντά στον κορμό υφίσταται επεξεργασία με διάλυμα ουρίας 7% ή άλλο λίπασμα που περιέχει άζωτο. Από λαϊκές θεραπείες, κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, χρησιμοποιούν έγχυση τέφρας ξύλου, κολλοειδούς θείου, αφρού οικιακού ή πράσινου σαπουνιού καλίου. Τα Horus, Aktara χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση της ψώρα.

Σεψωρίαση

Αυτός ο μύκητας, ο θάμνος σταφίδας, πιθανότατα, δεν θα σκοτώσει, αλλά η απόδοση θα μειωθεί κατά 40-60%. Τα φύλλα καλύπτονται με πολλά μικρά στρογγυλεμένα καφετιά σημεία. Σταδιακά, η μέση τους φωτίζει, γίνεται σχεδόν διαφανής και το περίγραμμα, αντίθετα, σκουραίνει, αλλάζοντας τη σκιά σε καφέ με μωβ απόχρωση. Στη συνέχεια, η ασθένεια εξαπλώνεται σε βλαστούς και φρούτα, η επιφάνεια των κηλίδων καλύπτεται με μικρές μαύρες κουκίδες - συστάδες μυκητιακών σπορίων. Συνήθως, τα χαρακτηριστικά συμπτώματα εμφανίζονται στο τέλος του καλοκαιριού. Η ασθένεια εξαπλώνεται από κάτω προς τα πάνω.

Ένας σταφίδα που έχει μολυνθεί με septoria δεν θα πεθάνει, αλλά η απόδοσή του θα μειωθεί απότομα

Για την καταπολέμηση της septoria, χρησιμοποιούνται Ridomil-Gold και Bayleton. Ως προληπτικό μέτρο, οι θάμνοι ψεκάζονται με 1% θειικό χαλκό ή Kuproksat, Oxykhom στις αρχές της άνοιξης και περίπου ένα μήνα μετά τη συγκομιδή. Από λαϊκές θεραπείες, μια έγχυση κρεμμυδιού ή σκόρδου μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε διαστήματα περίπου μία φορά κάθε δύο εβδομάδες κατά τη διάρκεια της σεζόν.

Αντίστροφη (terry)

Μια επικίνδυνη ιογενής ασθένεια, η θεραπεία για την οποία δεν υπάρχει ακόμη. Αναπτύσσεται για μεγάλο χρονικό διάστημα, μέσα σε 4-5 χρόνια. Το πρώτο ανησυχητικό σημάδι είναι η έλλειψη καρποφορίας. Στη συνέχεια τα φύλλα παραμορφώνονται (τρεις "λοβοί" αντί για πέντε), σκουραίνουν, χονδροειδείς, πυκνώνουν τις φλέβες. Τα λουλούδια γίνονται διπλά, αλλάζουν χρώμα από κιτρινωπό σε κόκκινο-μοβ, το ύφασμα γίνεται λεπτότερο και μακρύτερο. Σε ζεστά καλοκαίρια, τα συμπτώματα είναι λιγότερο έντονα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο ιός έχει εξαφανιστεί.

Τις περισσότερες φορές, η ασθένεια εξαπλώνεται με κακής ποιότητας υλικό φύτευσης και ο ιός μεταφέρει επίσης ένα ακάρεο νεφρού. Εάν δεν γίνει τίποτα, οι απώλειες των καλλιεργειών θα ανέλθουν στο 70-100% και σε 2-3 χρόνια ο θάμνος θα πεθάνει.

Το Reverse είναι ένας επικίνδυνος ιός που συχνά μολύνει τις κόκκινες και τις λευκές σταφίδες, προς το παρόν δεν υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπείες για τη θεραπεία θάμνων

Οι θάμνοι πρέπει να εξετάζονται τακτικά για ύποπτα συμπτώματα και οι μολυσμένοι θάμνοι πρέπει να σκάβονται και να καταστρέφονται αμέσως. Το έδαφος σε αυτό το μέρος απολυμαίνεται με χύσιμο κορεσμένου ροζ διαλύματος υπερμαγγανικού καλίου ή 5% θειικού χαλκού. Η καλύτερη πρόληψη είναι η αγορά ποιοτικού υλικού φύτευσης από αξιόπιστους προμηθευτές. Τα μοσχεύματα και τα μοσχεύματα από νέους θάμνους μπορούν να ληφθούν μόνο μετά από μια πενταετή "καραντίνα".

Βρύα και λειχήνες

Οι βλαστοί των θάμνων, ειδικά οι παλιές, μπορούν να καλυφθούν σχεδόν πλήρως με αναπτύξεις διαφόρων αποχρώσεων και διαμορφώσεων. Κατ 'αρχήν, δεν υπάρχουν αξιόπιστες πληροφορίες ότι τα βρύα και οι λειχήνες προκαλούν σημαντική ζημιά στα φραγκοστάφυλα. Ο θάμνος για αυτούς είναι μόνο ένα "υπομόχλιο", η δραστηριότητα ζωής τους είναι απολύτως αυτόνομη. Αλλά από μόνα τους, τα βρύα και οι λειχήνες είναι ένα καλό έδαφος αναπαραγωγής για την ανάπτυξη πολλών παθογόνων μυκήτων και παρασίτων στον κήπο. Προκαλούν επίσης το φλοιό να ξεφλουδίζει, παγιδεύοντας την υγρασία στην επιφάνεια.

Οι ίδιες οι λειχήνες δεν βλάπτουν τις σταφίδες, αλλά αυτό είναι ένα κατάλληλο περιβάλλον για πολλούς παθογόνους ιούς, βακτήρια και μύκητες

Οι λειχήνες σπάνια εμφανίζονται εάν το στέμμα φωτίζεται ομοιόμορφα και θερμαίνεται από τον ήλιο. Επομένως, το σωστό και κανονικό κλάδεμα είναι πολύ σημαντικό. Για πρόληψη, στις αρχές της άνοιξης και στα μέσα του φθινοπώρου, σταφίδες ψεκάζονται με 1% θειικό χαλκό. Οι υπάρχουσες αναπτύξεις καθαρίζονται προσεκτικά με μια σκληρή βούρτσα, αλλά όχι με μεταλλική. Στη συνέχεια, αυτές οι περιοχές του φλοιού πλένονται με την ίδια χαλκού ή σιδήρου vitriol, οι υπάρχουσες ρωγμές καλύπτονται με γήπεδο κήπου ή καλύπτονται με λαδομπογιά σε πολλά στρώματα. Χρησιμοποιώντας ένα πιστόλι ψεκασμού ή ένα πιστόλι ψεκασμού, οι βλαστοί ψεκάζονται με ένα υδατικό διάλυμα ασβέστη.

Βίντεο: πώς να καθαρίσετε βλαστούς από λειχήνες

Συχνά επιτίθεται στα παράσιτα

Τα περισσότερα παράσιτα σταφίδων επιτίθενται επίσης στα φραγκοστάφυλα, οπότε αυτές οι καλλιέργειες, αν είναι δυνατόν, προσπαθούν να τις φυτέψουν όσο το δυνατόν περισσότερο μεταξύ τους. Δεν υπάρχουν ιδιαίτερα «επιλεκτικά» έντομα που επιτίθενται μόνο σε μια συγκεκριμένη ποικιλία σταφίδων.

Ποτήρι σταφίδας

Η κύρια ζημιά στους θάμνους σταφίδας προκαλείται από υαλώδεις προνύμφες. Βλάπτουν τους βλαστούς τρώγοντας τους ιστούς τους από μέσα. Το αποτέλεσμα είναι "σήραγγες" μήκους έως 40-50 cm. Ειδικά συχνά το παράσιτο επιτίθεται στους παλιούς θάμνους Τα κλαδιά γίνονται εύθραυστα και σπάνε εύκολα. Είναι μαύρα όταν κόβονται.

Τα θηλυκά από γυαλί σταφίδας γεννιούνται αυγά σε ρωγμές και άλλες βλάβες στους ιστούς των βλαστών

Όλοι οι βλαστοί με ίχνη βλάβης από γυαλί θα πρέπει να αποκόπτονται αμέσως, αρπάζοντας άλλα 3-5 cm ιστούς που φαίνονται υγιείς και καίγονται. Τα "τραύματα" απολυμαίνονται καλύπτοντάς τα με ένα μείγμα από άργιλο σε σκόνη με ασβέστη και νερό ή στον κήπο. Για την πρόληψη, το έδαφος στον κύκλο κοντά στον κορμό χαλαρώνει βαθιά τουλάχιστον μία φορά το μήνα, αλεσμένο κόκκινο πιπέρι, τσιπ καπνού, σκόνη μουστάρδας και τέφρα ξύλου είναι ενσωματωμένα στο έδαφος. Τα μοσχεύματα και τα νέα δενδρύλλια χαράσσονται σε διάλυμα Nemabakt, Antonem πριν από τη φύτευση.

Οι προνύμφες του φραγκοστάφυλου τρώνε τους βλαστούς από το εσωτερικό, στεγνώνουν και σπάζουν εύκολα

Για να τρομάξουν τους ενήλικες από τους θάμνους, αντιμετωπίζονται με λεπιδοκίδη, μπιτοξυβακιλλίνη και κομμάτια υφάσματος που έχουν υγρανθεί με βενζίνη, κηροζίνη, τερεβινθίνη κρέμονται επίσης κοντά. Επίσης, αυτές οι πεταλούδες δεν τους αρέσει πραγματικά η μυρωδιά του elderberry. Αλλά το κεράσι πουλιών, αντίθετα, τους προσελκύει στον ιστότοπο. Τα Fitoverm, Iskra Zolotaya, Karbofos χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση των κάμπιων.

Βίντεο: τρόποι αντιμετώπισης του γυαλιού σταφίδας

Φυτρώνουν την αφίδα

Οι αφίδες είναι ένα εξαιρετικά «παμφάγο» παράσιτο κήπου που τρέφεται με χυμό φυτού. Επιτίθεται στους θάμνους σταφίδας μαζικά - ολόκληρες αποικίες κολλούν στην κάτω πλευρά των νεαρών φύλλων, κορυφές βλαστών, μπουμπούκια ανθέων και ωοθηκών φρούτων. Ταυτόχρονα, εμφανίζεται μια διαφανής κολλώδης επίστρωση και ένα στρώμα μαύρης "σκόνης" (μύκητας με αιθάλη). Τα προσβεβλημένα μέρη παραμορφώνονται, τα φύλλα μπούκλες, "φουσκώνουν", γίνονται κόκκινα, στεγνώνουν γρήγορα. Οι αφίδες ζουν σε μια σταθερή συμβίωση με μυρμήγκια, επομένως, δεν θα λειτουργήσει για να τα αφαιρέσετε χωρίς να τα απαλλαγείτε.

Οι αφίδες είναι ένα «καθολικό» παράσιτο που τρέφεται με το χυμό των περισσότερων φυτών κήπου και εσωτερικού χώρου

Για την πρόληψη, οι σταφίδες ποτίζονται στις αρχές της άνοιξης με ζεστό νερό, ψεκάζονται με Chlorophos ή Entobacterin. Οι αφίδες δεν τους αρέσουν πολύ οι μυρωδιές, επομένως, φοβούνται αποτελεσματικά από εγχύσεις πικάντικων βοτάνων, αψιθιάς, yarrow, κατιφές, χαμομήλι, κορυφές ντομάτας, φλούδα λεμονιού, κρεμμύδι και βέλη σκόρδου. Οι θάμνοι ψεκάζονται μία φορά την εβδομάδα και μετά από κάθε βροχή. Οι ίδιες λαϊκές θεραπείες θα βοηθήσουν στην αντιμετώπιση του παρασίτου, εάν η αφίδα δεν έχει πολλαπλασιαστεί ακόμη μαζικά. Όμως, η συχνότητα των θεραπειών πρέπει να αυξάνεται έως και 3-4 φορές την ημέρα. Εάν δεν υπάρχει επιθυμητό αποτέλεσμα, χρησιμοποιούνται εντομοκτόνα γενικής δράσης - Aktaru, Konfidor-Maxi, Inta-Vir, Iskra, Mospilan.

Βίντεο: πώς να απαλλαγείτε από αφίδες στα φραγκοστάφυλα

Σκώρος νεφρού σταφίδας

Οι προνύμφες του παρασίτου τρώνε μακριά φύλλα και μπουμπούκια από το εσωτερικό. Ως αποτέλεσμα, η ανάπτυξη του θάμνου επιβραδύνεται, η παραγωγικότητα και η αντοχή στον παγετό μειώνονται απότομα. Εάν δεν γίνει τίποτα, δεν χρειάζεται να περιμένετε τα μούρα για το επόμενο έτος. Στη συνέχεια, μεταβαίνουν στα ίδια τα φύλλα - "ρυτίδες", παραμορφώνονται, μαραίνονται, μικρές μαύρες κουκίδες - περιττώματα - είναι αισθητές στους κόλπους. Σπάνια επηρεάζεται από ποικιλίες σκώρων νεφρού Yadrenaya, Izyumnaya, Dachnitsa, Black Pearl.

Το αποκορύφωμα της δραστηριότητας των ενηλίκων σκώρου οφθαλμών σταφίδας είναι το Μάιο

Οι ενήλικες είναι πιο δραστήριοι στα μέσα Μαΐου. Φοβούνται ψεκάζοντας τους θάμνους με λεπιδοκτόνο, ή με τη βοήθεια σπιτικών παγίδων (κομμάτια φωτεινού χαρτονιού που έχουν λερωθεί με κάτι κολλώδες, δοχεία γεμάτα με σιρόπι ζάχαρης, αραιωμένο μέλι ή μαρμελάδα).

Είναι οι προνύμφες του σκώρου οφθαλμού σταφίδας που προκαλούν την κύρια ζημιά στους θάμνους.

Στις αρχές της άνοιξης, το χώμα στον κύκλο κοντά στο στέλεχος ψεκάζεται με τον Karbofos, τα μη φυσητά φύλλα - Nitrofen ή Fufanon. Εάν υπάρχουν λίγες κάμπιες, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε λαϊκές θεραπείες για την καταπολέμησή τους - μια έγχυση ριζωμάτων ή φύλλων χρένου, φικελίνης, μαυρίσματος, σκόνης μουστάρδας. Σε σοβαρές περιπτώσεις, χρησιμοποιούνται τα Iskra-Bio, Aktar.

Άκαρι νεφρού σταφίδας

Είναι αδύνατο να δούμε το ίδιο το παράσιτο με γυμνό μάτι, αλλά οι μπουμπούκια στους οποίους τα θηλυκά έβαλαν αυγά είναι σαφώς ορατοί. Χάνουν το χαρακτηριστικό τους σχήμα και "φουσκώνουν", αυξάνοντας το μέγεθος ενός μπιζελιού. Τα φύλλα είτε δεν ανθίζουν καθόλου, είτε παραμορφώνονται, πολύ ελαφριά, τραχιά στην αφή. Σχηματίζονται μικρά μπουμπούκια, οι βλαστοί είναι καμπυλωμένοι, ο θάμνος γίνεται, όπως ήταν, «ατημέλητος».

Είναι αδύνατο να δείτε τα ακάρεα των νεφρών σταφίδας με γυμνό μάτι

Για πρόληψη, έως ότου λιώσει το χιόνι, ο θάμνος ποτίζεται με ζεστό, αλλά όχι βραστό νερό. Τα ορατά μολυσμένα νεφρά αφαιρούνται με το χέρι. Επίσης, το παράσιτο δεν ανέχεται θείο, επομένως, κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, οι θάμνοι ψεκάζονται με διάλυμα κολλοειδούς θείου κάθε 2-2,5 εβδομάδες. Οι λαϊκές θεραπείες (έντονο μαύρο τσάι, έγχυση σκόρδου, αφέψημα κονδύλων κυκλαμίνης) δεν βοηθούν πάντα.

Τα μπουμπούκια, στα οποία τα ακάρεα των νεφρών σταφίδας έχουν παραγάγει, παραμορφώνονται και αυξάνεται απότομα σε μέγεθος

Εάν ο θάμνος έχει υποφέρει σοβαρά (ίχνη της ζωτικής δραστηριότητας του παρασίτου είναι εμφανή στο 30-40% των κλαδιών), όλοι οι βλαστοί κόβονται εντελώς, θεραπεύοντας τις "πληγές" με το Nitrofen. Αλλά αυτή η μέθοδος είναι κατάλληλη μόνο για θάμνους κάτω των έξι ετών, είναι καλύτερα να ξεριζώσετε πλήρως τους παλιούς και να τους κάψετε. Έως ότου το παράσιτο πολλαπλασιαστεί μαζικά, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ειδικά παρασκευάσματα - ακαρεοκτόνα (Apollo, Nissoran, Oberon, Sunmight). Ανθεκτικό στα ακάρεα των νεφρών των ποικιλιών Yadrenaya, Otradnaya, Rannyaya Sweet, Pamyat Gubenko.

Ένα ακάρεο σταφίδας ζει στους μπουμπούκια, απορροφά χυμούς από φυτά, τα οποία τα αποδυναμώνει σημαντικά και μπορεί τελικά να οδηγήσει στο θάνατο των φυτεύσεων:https://flowers.desigusxpro.com/el/yagody/smorodina/pochkovyy-kleshch-na-smorodine-mery-borby-vesnoy.html

Αράχνη αράχνης

Το παράσιτο μπορεί εύκολα να αναγνωριστεί από τα λεπτά, σχεδόν διαφανή νήματα που μοιάζουν με ιστούς αράχνης γύρω από τις κορυφές των βλαστών, ταξιανθίες και δέσμη μούρων. Εγκαθίστανται επίσης στους άξονες των μη ανθισμένων φύλλων. Τα τσιμπούρια τρέφονται με χυμό φυτού. Οι προσβεβλημένοι ιστοί καλύπτονται με κιτρινωπό-μπεζ κουκκίδες, γίνονται χλωμό, τα φύλλα, τα φρούτα και οι ωοθήκες παραμορφώνονται, στεγνώνουν, πέφτουν. Η δραστηριότητα των ακάρεων αραχνών αυξάνεται στη θερμότητα με χαμηλή υγρασία αέρα.

Το άκαρι της αράχνης δεν είναι έντομο, επομένως χρησιμοποιούνται ειδικά παρασκευάσματα για την καταπολέμησή του - ακαρεοκτόνα

Πριν από την άνθιση των φύλλων, οι σταφίδες ψεκάζονται με Fitoverm ή Kleschevit για πρόληψη. Κατά τη διάρκεια της σεζόν, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια έγχυση κρεμμυδιού ή σκόρδου gruel, μαύρων φύλλων henbane ή πικραλίδα. Εάν υπάρχουν ακόμα λίγα ακάρεα, μπορεί να βοηθήσει ο τακτικός ψεκασμός του θάμνου με απλό νερό. Δεν ανέχονται καθόλου υψηλή υγρασία.

Οι λαϊκές θεραπείες για την καταπολέμηση των παρασίτων είναι αναποτελεσματικές. Είναι καλύτερα να μην χάνετε χρόνο και να χρησιμοποιείτε αμέσως εξειδικευμένα φάρμακα - Vertimek, Omite, Apollo. Για κάθε επόμενη θεραπεία, λαμβάνεται ένας νέος παράγοντας. Το παράσιτο αναπτύσσει ανοσία πολύ γρήγορα.

Πριονιστήριο μούρων φραγκοστάφυλου

Οι κάμπιες Sawfly μπορούν να φάνε έναν θάμνο σταφίδας μέσα σε λίγες μέρες, στερώντας από το 60-80% της πράσινης μάζας. Μόνο οι φλέβες παραμένουν από τα φύλλα. Οι ενήλικες γεννούν αυγά στις ωοθήκες φρούτων, επιλέγοντας τα μεγαλύτερα μούρα στη βάση της βούρτσας. «Φουσκώνουν», σκοτεινιάζουν μπροστά, αποκτούν ένα αφύσικα ραβδωτό σχήμα.

Τα θηλυκά πριονίδι μούρων φραγκοστάφυλου γεννούν αυγά στα μεγαλύτερα φρούτα

Η συντριπτική πλειονότητα των προνυμφών (75-80%) αδρανοποιούνται στις ρίζες του θάμνου. Ως εκ τούτου, η βαθιά χαλάρωση του εδάφους την άνοιξη και το φθινόπωρο είναι ένα σημαντικό προληπτικό μέτρο. Η απομάκρυνσή τους σε ένα ελαιόλαδο, ένα πανί ή μια εφημερίδα απλωμένη κάτω από έναν θάμνο δίνει επίσης ένα καλό αποτέλεσμα.Είναι καλύτερα να κάνετε τη διαδικασία νωρίς το πρωί όταν είναι λιγότερο δραστήρια.

Οι κάμπιες του πριονιού μούρων με τα φραγκοστάφυλα μπορούν να τρώνε φύλλα σε έναν θάμνο σταφίδας μέσα σε λίγες μέρες, αφήνοντας μόνο φλέβες

Τα κλειστά μπουμπούκια ψεκάζονται με έγχυση ψίχουλα καπνού, Actellik ή Anometrin. Ένα μήνα μετά τη συγκομιδή, η θεραπεία επαναλαμβάνεται. Οι ενήλικες είναι πιο δραστήριοι κατά την άνθηση της σταφίδας. Για να τους τρομάξετε, χρησιμοποιείται το Lepidocide. Οι προνύμφες καταστρέφονται με οποιοδήποτε εντομοκτόνο γενικής δράσης.

Φωτιά φραγκοστάφυλου

Ένα από τα πιο επικίνδυνα παράσιτα για τις σταφίδες. Οι προνύμφες τρώνε μπουμπούκια και ωοθήκες φρούτων από το εσωτερικό, καταστρέφοντας τους σπόρους. Πηγαίνοντας έξω, τους έπλεξαν με ένα "πλέγμα", τα μούρα στεγνώνουν. Ο κηπουρός μπορεί να χάσει τουλάχιστον το ήμισυ της μελλοντικής συγκομιδής. Με μια μαζική επίθεση κάμπιων, ο αριθμός αυτός φτάνει το 90-100%. Τις περισσότερες φορές, η σταφίδα, η οποία ανθίζει κατά την περίοδο της μεγαλύτερης δραστηριότητάς της - Selechenskaya, Sevchanka, Lazy, πάσχει από φωτιά.

Οι προνύμφες πυρκαγιάς φραγκοστάφυλου μπορούν να στερήσουν από τον κηπουρό σχεδόν ολόκληρη την καλλιέργεια σταφίδας.

Για προφύλαξη, πριν από την ανθοφορία και αμέσως μετά, οι μπουμπούκια και οι ωοθήκες ψεκάζονται με Aktellik, Kinmiks, Fufanon. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, το Fitoverm και το Iskra-Bio χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση των κάμπιων. Οι ενήλικες φοβούνται με τη βοήθεια μιας έγχυσης βελόνων, ηλικιωμένων λουλουδιών, τσιπ καπνού, σκόνης μουστάρδας.

Βίντεο: τρόποι αντιμετώπισης της φωτιάς φραγκοστάφυλου

Σκώρος φραγκοστάφυλου

Αρκετά μια όμορφη πεταλούδα, αλλά προκαλεί σημαντική βλάβη στις φυτεύσεις σταφίδων. Οι χειμερινές κάμπιες αναδύονται από το κουκούλι στις αρχές της άνοιξης και τρώνε μπουμπούκια. Τρέφονται επίσης με φύλλα, τρώγοντας μεγάλες τρύπες στους ιστούς. Συχνά παραμένουν μόνο φλέβες.

Ο σκώρος φραγκοστάφυλου είναι μια όμορφη πεταλούδα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να το πολεμήσεις.

Οι ορατές κάμπιες συλλέγονται με το χέρι ή απομακρύνονται σε ένα πανί απλωμένο κάτω από τους θάμνους. Το φθινόπωρο, το χώμα στον κύκλο κοντά στον κορμό πρέπει να χαλαρώσει βαθιά και να λερωθεί. Την άνοιξη, συνιστάται να το κλείσετε με τσόχα ή πυκνή πλαστική μεμβράνη αμέσως μετά την τήξη του χιονιού για 2-3 εβδομάδες. Εάν το παράσιτο δεν έχει πολλαπλασιαστεί ακόμη μαζικά, μπορεί να αντιμετωπιστεί με λαϊκές θεραπείες - μια έγχυση τέφρας από ξύλο, κορυφές πατάτας ή ντομάτας, φλοιοί κρεμμυδιών. Σε σοβαρές περιπτώσεις, το Dendrobacillin, το Lepidocid χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση των ενηλίκων και τα Karbofos, Inta-Vir, Permethrin χρησιμοποιούνται με προνύμφες.

Σταφίδα

Μικρά έντομα που μοιάζουν με κουνούπια. Τρέφονται με χυμό φυτού. Στις κατεστραμμένες περιοχές σχηματίζονται διογκώματα και μετά αυτοί οι ιστοί σκουραίνουν, η επιφάνεια των κηλίδων σπάει, τα φύλλα μαραίνονται και γίνονται κίτρινα. Η αιχμή της δραστηριότητας των παρασίτων εμφανίζεται τον Ιούλιο-Αύγουστο. Η απόδοση σταφίδας μειώνεται κατά 50-60%.

Η σταγόνα του φύλλου είναι παρόμοια με ένα μικρό κουνούπι

Στις αρχές της άνοιξης, το χώμα στον κύκλο του κορμού ψεκάζεται με Karbofos. Η θεραπεία επαναλαμβάνεται μετά από 6-8 ημέρες. Για την καταπολέμηση των ενδιάμεσων χοληδόχων χοίρων, χρησιμοποιούνται Bitoxibacillin και Lepidocide. Επίσης, φοβούνται αποτελεσματικά από τυχόν εγχύσεις με έντονη μυρωδιά. Οι προνύμφες καταστρέφονται με εντομοκτόνα γενικής δράσης.

Η σταφίδα σταγόνας τρέφεται με χυμό φυτού, με αποτέλεσμα, τα φύλλα να παραμορφώνονται

Η τακτική λήψη άφθονων σοδειών είναι δυνατή μόνο εάν οι θάμνοι σταφίδας είναι απολύτως υγιείς. Δεδομένου ότι είναι ευκολότερο να αποφευχθεί οποιοδήποτε πρόβλημα παρά να αντιμετωπιστούν οι συνέπειές του αργότερα, η καλύτερη πρόληψη είναι η κατάλληλη φροντίδα και εφαρμογή όλων των συστάσεων σχετικά με τη γεωργική τεχνολογία. Μην παραμελείτε την τακτική επιθεώρηση των θάμνων - εάν η ασθένεια ή η εμφάνιση παρασίτων παρατηρηθεί σε πρώιμο στάδιο, είναι πολύ πιο εύκολο να το αντιμετωπίσετε από ό, τι στην περίπτωση που η διαδικασία έχει προχωρήσει πολύ. Στην τελευταία περίπτωση, ο καλύτερος τρόπος είναι να απαλλαγείτε από τον μολυσμένο θάμνο, εξαλείφοντας έτσι την πηγή του προβλήματος.

Σχετικές εγγραφές:

Τεχνολογία καλλιέργειας σταφίδων, ειδικά φύτευση και φροντίδα θάμνων σε διαφορετικές περιοχές

Φύτευση σταφίδων στο εξοχικό τους: τεχνολογία, χαρακτηριστικά και μη συμβατικές μέθοδοι

Απλοί τρόποι αναπαραγωγής σταφίδων στο εξοχικό τους