De super vroege druivensoort Julian is bij veel tuinders al jaren bekend als een hybride met een geweldige smaak en een specifieke vruchtvorm. Sappige, aromatische en matig zoete bessen zijn goed voor compote en lekker vers. Verrassend mals met lichte tonen van aardbeien, zullen de vruchten elke fijnproever bekoren, ondanks de aanwezigheid van zaden erin, en zullen ze een uitstekende decoratie zijn voor de feesttafel. Julian heeft zich voldoende aangepast aan de klimatologische omstandigheden in Centraal-Rusland, het wordt beschouwd als een universele variëteit met hoge opbrengsten.
Inhoud
Fokgeschiedenis, beschrijving en kenmerken van de Juliaanse druivensoort
Een folkveredelaar uit Rostov, Vasily Ulyanovich Kapelyushny, heeft de afgelopen 20 jaar meer dan 75 nieuwe druivensoorten ontwikkeld, waaronder hybride vormen. Een andere kweekervaring - Julian - werd begin jaren 2000 door de beroemde wijnboer aan het publiek gepresenteerd. Een vroegrijpe hybride combineert:
- mooie fruitkleur en uitstekende smaak, verkregen uit de tafeldruivenras Rizamat met donkerroze vruchten, gefokt in het zonnige Oezbekistan;
- resistentie tegen ziekten en grootbloemig - van de binnenlandse hybride Talisman (een andere naam is Kesha). De officiële naam voor de hybride vorm is BH8.
Grootvruchtige trossen Juliana met roze vruchten lijken sterk op de oudervariëteit Rizamat
Rizamat-druiven worden door velen beschouwd als een vergeten tentoonstelling en noemen het "het gisteren van de wijnbouw". Maar is het de moeite waard om de klassiekers te negeren:https://flowers.desigusxpro.com/nl/yagody/vinograd/vinograd-rizamat-opisanie-sorta-foto.html
Beschrijving van Juliaanse druiven
Eigen gewortelde hybride (een plant waarvan het wortelgedeelte alle genetische kenmerken van de selectievariëteit draagt) BH8 heeft een grote groeikracht en rijpt binnen 3 maanden. De bessen rijpen volledig, krijgen voldoende suikergehalte in de laatste dagen van juli - begin augustus en krijgen een lila tint. De krachtige wijnstok draagt de last goed. Een redelijk ontwikkeld wortelstelsel is in staat om snel koolhydraten te accumuleren en wortel te schieten.
Belangrijk. Compatibel met verschillende onderstammen, kan de Juliaanse variëteit bij het enten van kwaliteit veranderen.
Video: enten van de Julian-variëteit op de 16 1 White-variëteit
De bes is compact, groot (15-20 g), maar langwerpiger dan Rizamat-vruchten, in de vorm van een vinger. De gemiddelde vruchtmaat is 30 × 40 mm. Als ze rijp zijn, zijn ze helderroze met geel aan de bovenkant en roodachtig-lila tinten aan het uiteinde, ongelijk gekleurd. Het vruchtvlees is knapperig, mals, bijna transparant, lichtgroen van kleur; de huid wordt gemakkelijk gegeten, zonder bitterheid en adstringentie, zelden gewond door wespen. Er zijn 2 tot 4 zachte, onderontwikkelde botten. De harmonieuze smaak wordt gekenmerkt door nootmuskaattonen en een aardbeiensmaak. De kleur en smaak van bessen kan variëren afhankelijk van klimatologische omstandigheden, temperatuuromstandigheden en het type grond. Dessertdruiven worden gekenmerkt door een snelle ophoping van suiker (tot 28%) en barsten niet.
Juliana-vruchten, groot en gelijkmatig, kunnen, afhankelijk van de weersomstandigheden, een andere schaduw hebben
Trossen zijn vertakt, groot (van 25 tot 40 cm), medium brokkelig, in de vorm van een kegel. Gewoonlijk heeft een tros Juliaanse druiven een lange, sterke stengel, die in gewicht aankomt van 800 g tot 2 kg.
Conische middelgrote Juliaanse druiven vallen op door hun grootte
De plant ontwikkelt biseksuele bloemen, verzameld in dichte kegelvormige pluimen bloeiwijzen. Elke scheut heeft 2-3 bloeiwijzen. De bladeren van de hybride zijn rond, donkergroen, hartvormig, vijflobbig met een middelgrote doorsnede. De denticles langs de rand van het blad zijn driehoekig; aan de onderzijde van het blad is een lichte beharing in de vorm van een borstelhaar. De bladsteelbladeren zijn open.
Elke scheut Juliaanse druiven heeft 2-3 bloeiwijzen
Scheuten en bladstelen aan de basis hebben een bruinrode tint. De wijnstok rijpt over de hele lengte, zelfs in de middelste zone van ons land, waar de temperatuur in de zomer daalt en de herfst al eind augustus komt.
De Talisman-druif is een variëteit die al lang erkenning geniet, hoewel hij nog geen dertig jaar oud is. In de jaren van zijn geboorte werd hij een soort sensatie, omdat er maar heel weinig van dergelijke variëteiten waren met een hoge weerstand tegen vorst en ziekten, vruchtbaar met grote smakelijke bessen:https://flowers.desigusxpro.com/nl/yagody/vinograd/vinograd-talisman-opisanie-sorta-foto-otzyivyi.html
Kenmerken van de Juliaanse variëteit
Van de eerste bloei tot het begin van de rijping van Juliaanse bessen, 95-105 dagen verstrijken, de eerste clusters in centraal Rusland rijpen begin augustus, en in het Krasnodar-gebied en de regio Rostov wordt aan het einde de eerste oogst uit Julian genomen van juli.
Een interessante hybride is ook het feit dat zelfs begin september een borstel (tweede oogst) in elk stiefkind aan de wijnstok rijpt, het belangrijkste is dat het weer niet teleurstelt.
De vruchten van de hybride behouden hun vorm en verliezen hun presentatie niet gedurende drie weken als ze worden bewaard bij temperaturen van +2 tot +4 ° C.
De stengel heeft meestal 2-3 "hulzen" (takken die trossen dragen), waarop elk 3-4 krachtige trossen overblijven - het wordt niet aanbevolen om de variëteit te overbelasten. Bloeiwijzen en druiventrossen zijn gelijkmatig verdeeld over de scheuten, waardoor de sterkste clusters in het onderste deel van de wijnstok achterblijven, waardoor verhoogde spanning op de bovenste scheuten wordt vermeden. De wijnstok groeit tot 3-4 m.
Om overbelasting te voorkomen, wordt tuinders geadviseerd om stiefzonen, snorharen en extra bloeiwijzen tijdig te knijpen.
De hybride wordt gesnoeid in 8-10 ogen (formaties die de knoppen verenigen en helpen groeien), er blijven niet meer dan 40-45 ogen op de wijnstok.
Krachtige trossen Juliaanse druiven vereisen betrouwbare ondersteuning en een kousenband
De oogst van Juliaanse druiven kan niet alleen worden verkregen uit de centrale knoppen, maar ook door vervanging (heroogst). Dit is vooral het geval wanneer de hoofdknop aan de wijnstok wordt "geslagen" door late vorst.
Een volledige oogst van één struik - 15-20 kg - wordt verkregen in het derde jaar. Maar de eerste signaalclusters, waarmee je veilig de raskenmerken van Julian kunt bepalen, verschijnen in het tweede jaar.
De hybride groeit het beste op een verlichte en goed geventileerde zuidelijke of zuidwestelijke helling, weg van bomen en hoge gebouwen die schaduw geven aan de wijnstokken. Afhankelijk van de weersomstandigheden en het klimaat is het handig om de wijngaard te beschermen tegen de noordenwind met meerjarige struiken en laagblijvende bomen.
Een krachtige, groeikrachtige plant ontwikkelt zich goed op een drager, wordt vaak gekweekt als prieelcultuur of langs een schutting (afstand tot bebouwing is minimaal 1,5–2 m). Met deze aanplant rijpt de wijnstok eerder en bevriest hij zelden.
De Juliaanse variëteit wordt gekenmerkt door winterhardheid, maar heeft beschutting nodig na het snoeien in de herfst, anders zal strenge vorst de wijnstok en centrale knoppen vernietigenLeisteen als schuilplaats is niet geschikt. Het is noodzakelijk om een bedekkend non-woven materiaal te gebruiken en een grote hoeveelheid sparren of dennen sparren takken. Van bovenaf kun je al leisteen of een schuilplaats van planken op een drager gebruiken, maar zorg voor ventilatie, die kan worden geregeld met gesneden plastic flessen.
Als schuilplaats voor druiven voor de winter zijn vuren takken of hooi, bovenop gesloten met spingebonden en leisteen, geschikt
Als er vocht binnendringt, kan de wijnstok rotten bij een langdurige regenachtige lente. Deze druivensoort reageert op water, maar verdraagt helemaal geen vocht.
Video: kenmerken van de Juliaanse druivensoort
Kenmerken van het planten en kweken van druivensoorten Julian
De cultuur wordt in de herfst (in oktober) in de volle grond geplant - in de zuidelijke regio's, in de lente (vóór ontluikende en sapstroom) - in de Central Black Earth Region. In het eerste jaar van aanplant heeft een gecultiveerde plant alleen water nodig en correct snoeien van druiven in de herfstTopdressing wordt uitgevoerd vanaf het tweede jaar van het groeiseizoen.
Landen
Om de schaduw van de takken uit te sluiten en ervoor te zorgen dat het perceel opwarmt, worden druiven geplant op een afstand van 1,5–2 m tussen elke zaailing. Het wordt aanbevolen om druivenstruiken van noord naar zuid te planten, met inachtneming van de nabijheid van grondwater (niet dichter dan 2 m). Om onnodige ophoping van water in de plantkuil te voorkomen, waarvoor Julian gevoelig is, wordt de wijnstok geplant op bulkruggen en heuvels. De druiven geven de voorkeur aan vruchtbare grond met een zwakke en neutrale zuurgraad. Om de zuurgraad te verminderen wordt limoen toegevoegd (300 g per m22) of dolomietmeel - 500 g per m22 .
Het grondgebied voor het planten van druivenruggen wordt van tevoren voorbereid. Een jaar voor het planten, in gebieden met arme grond, worden maatregelen genomen om de structuur van de bodem te herstellen:
- in april worden groenbemesters gezaaid: peulvruchten, mosterd, haver (20 g zaden per 1 m2);
- eind juli - begin augustus wordt de groenbemester op de site met een hark vermalen, 50 g kaliumzout en 50 g stikstofmeststoffen worden aangebracht, fosfor-kaliummeststoffen zijn vereist - 150 g superfosfaat per 1 m2.
Een paar dagen voor het planten wordt het land op de site gerooid om de luchtcirculatie te verbeteren. Druiven worden geplant bij bewolkt weer, 's middags moet de dagtemperatuur hoger zijn dan +12 ° C. Als een tuinman 1-2 Juliaanse druivenstruiken wil planten, maak dan een plantkuil; in het geval dat er veel planten in de wijngaard groeien, graven ze greppels. In beide gevallen zijn de plantprincipes identiek:
- Op de voorbereide site wordt een put van 80 × 80 × 100 cm gelegd.
Putten voor het planten van druiven moeten een diameter van minimaal 80 cm hebben
- Drainage - geëxpandeerde klei, kiezelstenen, walnootfracties (10-15 cm) worden op de bodem gegoten met een nauwe aanwezigheid van grondwater, er wordt een drainagebuis naast geïnstalleerd voor irrigatie (100 cm lang en 6-7 cm in diameter).
Het drainagemengsel voor de plantkuil voor druiven moet bestaan uit onschadelijke natuurlijke materialen
- Een laag vruchtbare grond (humus + chernozem - 20 cm) wordt bovenop het drainagemengsel gelegd. Maak vervolgens een heuvel in de vorm van een heuvel van een mengsel van humus (2-3 kg), zand - een halve emmer, zwarte aarde - 5-7 kg, 1 kg as en 50 g superfosfaat- en kaliummeststoffen (op uitgeputte grond - 100 g).
Versterkt mengsel voor het planten van druiven omvat minerale en organische meststoffen
- Het gat voor druiven wordt grondig bewaterd - 2 emmers bezonken water op kamertemperatuur per plant.
Het wordt aanbevolen om het plantgat voor druiven te bewateren met bezonken water
- De zaailing van de Julian-hybride wordt voorzichtig naar de bodem van de put neergelaten, de wortels worden over de heuvel verspreid en besprenkeld met een vruchtbare laag - humus en verrotte mest - ongeveer 2 emmers. Let bij het planten op de richting van de wijnstok: knoppen - naar het noorden, wortelhak (het onderste deel van de zaailing, waaruit de wortels groeien) - naar het zuiden). De vereiste diepte is niet meer dan 40 cm (volgens de geselecteerde druivenplant patroonDe wortelruimte wordt niet geramd om de luchtuitwisseling te verbeteren.
Bij het planten van een druivenstruik is het belangrijk om de wortels van de zaailing goed te verspreiden
- De stengel is vastgebonden, het gat is besprenkeld met mulch om vocht vast te houden.
Jonge druiven worden mulch om de bodemvochtigheid en snelle beworteling van de wijnstok te behouden
Het voorbereiden van de plantkuil omvat noodzakelijkerwijs het ontwortelen van de stronken en het verwijderen van de wortels van onkruid, stenen die het delicate wortelstelsel van de zaailingen kunnen beschadigen. De diepte en breedte van het gat kunnen variëren afhankelijk van de grondsoort en het grondwaterpeil.
Water geven
Jonge druiven en zaailingen in het open veld worden elke 2 weken bewaterd met water waarvan de temperatuur niet lager is dan +20 ° C, bij voorkeur in de middag. Twee jaar oude druiven en ouder vereisen een keer per maand overvloedige irrigatie - 5-6 emmers bezonken water, bij warm weer - elke 10 dagen (eind mei - juni). Vanaf half juli wordt de watergift verminderd om de wijnstok te rijpen en de groei van scheuten te stoppen.
Geef de plant water bij de wortel in een speciaal gegraven groef van 30-40 cm diep of met behulp van een afvoergat, en als er veel struiken zijn, gebruik dan druppelirrigatie (plastic buizen worden in het gangpad gelegd met een aftakking naar elk stam door een "tee"). Bladeren en scheuten irrigeren niet, natuurlijke neerslag is voldoende voor hen. Het proces van het bevochtigen van de grond duurt lang, omdat de wijnstok wordt bewaterd terwijl het vorige deel van het water wordt opgenomen: dit komt door de oppervlakkige locatie van het druivenwortelsysteem.
Het water geven van de druiven gebeurt bij de wortel terwijl het vorige deel van het water wordt geabsorbeerd
Video: druppelirrigatie van druiven
Juliaanse variëteit snoeien
Struiken van een thermofiele cultuur beginnen zich pas in het tweede jaar na het planten te vormen. Juliaanse druiven moeten op tijd worden gesnoeid voor een effectieve vruchtzetting en om de voeding van de wijnstok te verbeteren. Hoe dikker de wijnstok, hoe langer hij wordt afgesneden. Het snoeien van druiven in de lente is gericht op het vormen van een struik. Bij het snoeien van druiven voor vruchtzetting in de lente, wordt de wijnstok die zich het dichtst bij de mouw bevindt in twee knoppen gesneden. De tweede scheut wordt langer afgesneden zodat er nieuwe vruchteierstokken op groeien.
Het knijpen van de bovenste scheuten (jagen), het verwijderen van stiefzonen en snorharen in de zomer versnelt de rijping van fruit en vermindert de belasting van de plant.
Het snoeien van druiven in de zomer heeft invloed op de kwaliteitskenmerken van Juliaanse bessen
Vaak worden in juni ringing (verwijdering van de schorsring op de scheut) en verdraaien van de wijnstok uitgevoerd om de rijping van het gewas te versnellen.
Topdressing van vroege rijpe druiven
In het vroege voorjaar wordt Julians wijnstok bewaterd met ureum en geïnfuseerde kippenuitwerpselen.
De volgende topdressing bestaat uit het besproeien van de wijngaard met complexe preparaten die stikstof, fosfor en kalium bevatten, bijvoorbeeld Kemira. Bij nat weer wordt aanbevolen om de struiken te behandelen met een boorzuuroplossing. Als wortelmeststof is Azofoska uitstekend - 50 g per 10 l water.
Bladdressing van druiven wordt uitgevoerd met complexe preparaten die stikstof, fosfor en kalium bevatten, bijvoorbeeld Kemira
Na nog eens 2 weken wordt aanbevolen om de Juliaanse druivenstokken water te geven met een oplossing van superfosfaat 50 g, kaliumzout - 30 g, boorzuur - 5 g per 10 liter water. Vaak wordt bij het voeren voor de tweede keer 5 g kaliumpermanganaat aan de voedingsoplossing toegevoegd.
Eind juli worden potasmeststoffen 2-3 keer aangebracht, die de suikerophoping van fruit en de rijping van de wijnstok (onder de wortel en langs het blad) helpen versnellen. Daarnaast worden zelfgemaakte oplossingen gebruikt: houtas - 1 l, boor - 3 g, kippenuitwerpselen - 2-3 kg om twee dagen aan te houden, voeg voor het toevoegen 5 g droge gist toe en verdun de afgewerkte meststof in een verhouding van 1 deel van de voedingsoplossing op 5 delen water ...
Tijdens het rijpen van de wijnstok is het beter om natuurlijke organische meststoffen te gebruiken
Eind augustus wordt de toediening van stikstofmeststoffen stopgezet.
Wijngaardbemesting kan worden gedaan via dezelfde leidingen die worden gebruikt voor druppelirrigatie. Hiervoor wordt meststof met de vereiste concentratie aan de container toegevoegd.
Wat en hoe de druiven te voeren in hun zomerhuisje: https://flowers.desigusxpro.com/nl/yagody/vinograd/chem-podkormit-vinograd-osenyu.html
Bestrijding van plagen en ziekten
Ondanks de bewering van ervaren wijnboeren dat Julian immuun is voor schimmelziekten en niet gewond raakt door insecten, zal ziektepreventie voor een hybride variëteit niet overbodig zijn. De immuniteit van vroege rijpe druiven wordt beïnvloed door variëteiten van echte meeldauw - oidium en meeldauw, evenals anthracnose.
Allereerst wordt de wijngaard in april - mei besproeid met een oplossing van colloïdale zwavel uit oidium en Bordeaux-vloeistof om schimmelziekten te bestrijden.
Om anthracnose te voorkomen (op de foto links), wordt de wijngaard besproeid met Bordeaux-vloeistof en oidium (foto rechts) - met een oplossing van colloïdale zwavel
Voor preventieve doeleinden worden druiven minstens drie keer per seizoen behandeld met Hom, Horus, Ridomil Gold. Met een systematisch onderzoek van de struiken worden zieke bladeren en scheuten verwijderd. Ernstige infectie van de wijnstok vereist het onmiddellijke gebruik van sterkere medicijnen - Fundazol, Sumileks (volgens de instructies). Dergelijke geconcentreerde complexe middelen worden behandeld vóór het begin van vruchtlichamen. Aan het begin van het verschijnen van eierstokken gebruiken ze systemische kruidengeneesmiddelen - Falcon en Tilt.
Het belangrijkste ongedierte van Julians fruit zijn vogels. Om het gewas tegen hen te beschermen, gebruiken tuinders een polymeernet.
Fijnmazig polymeernet beschermt de druivenoogst tegen gevederde ongedierte
Vergelijking van Juliaanse druiven met vergelijkbare, de voordelen ervan
De clustervorm van de vroegrijpe hybride lijkt sterk op de oudervariëteit Rizamat, maar Julians bessen zijn meer langwerpig. In tegenstelling tot de tweede ouder - de Talisman-variëteit - rijpt BH8 2 à 3 weken eerder en is radicaal anders in vorm en kleur van de vrucht.
Deze variëteit wordt vaak vergeleken met de Trojka van Krainov - de variëteiten Victor, Preobrazhenie en Yubiley Novocherkassk. De hybride vorm Julian op een zelfwortelende plant rijpt 5–12 dagen eerder dan de vergelijkbare variëteit Preobrazhenie. De struik is veel krachtiger en heeft een grotere en dichtere bes, geschilderd in een bleekroze kleur dan de roodbruine vruchten van de hybride vorm Victor - een soort die qua uiterlijk sterk lijkt op de kenmerken van de trossen en vruchten op Julian.
De vroeg rijpende variëteit Julian heeft de aandacht van veel tuinders gekregen en wordt met recht als uniek beschouwd in termen van rijping en kwaliteitskenmerken van het fruit.
Voor- en nadelen van de variëteitstabel
| Voordelen | nadelen |
| Vorstbestendig, weerstaat tot -24 ° С | Veeleisend aan de mate van verlichting plot waarop het groeit |
| Gebrek aan erwten in trossen | Gevoelig voor anthracnose |
| Als ze beschadigd zijn, drogen bessen snel uit, rot niet | Reageert op temperatuurveranderingen tijdens het groeiseizoen, waardoor het suikergehalte wordt verlaagd bessen en bosgewicht |
| Hoge weerstand tegen meeldauw en echte meeldauw | |
| Pretentieloos in de buurt met andere variëteiten | |
| Droogte tolerant |
In het geval van het enten van de hybride Julian-vorm op verschillende variëteiten, kan de verkregen opbrengst verschillen in kwalitatieve en kwantitatieve parameters. De ervaring van wijnbouwers leert dat Julian zijn bessen verlengt op Kesh en geënt op Lyana - waardoor de schaduw van bessen lichter roze wordt.
Diverse beoordelingen
Julian, en dit jaar alleen maar tevreden met een zeer goede weerstand tegen ziekten, kracht van groei, productiviteit, en is al begonnen te kleuren! De trossen zijn groot, de bes blijft ook groeien en groter worden. Een week geleden was er een hevige regenbui. De enige bes uitbarsting die ik blijf kijken. De scheuren rotten niet, ze drogen gewoon uit, er worden ook geen bessen gebakken in de zon. De zaailing is het tweede jaar. Gelijktijdig gerijpt met Victor en de Transfiguratie. Goede suikerophoping, knapperige smaak, witroze kleur. Nog een maand heb ik in een zak aan een struik gehangen, het werd zoeter.
Voor mij komt Julian qua rijping het dichtst in de buurt van de Transfiguratie. De smaak verschilt enigszins van de laatste, heel behoorlijk. Qua opbrengst zijn beide dichtbij, je moet alleen wat voorzichtiger zijn met de belasting. En als u laadt, zorg er dan voor dat u de struiken voedt en water geeft. Over het algemeen is Julian heel dicht bij de trojka: uiterlijk zijn noch het blad noch de kroon praktisch verschillend; legt ook gewillig fatsoenlijke clusters op stiefzonen. Nu erop en in de hele Trojka zijn de bessen van de stiefkinderen begonnen te kleuren en hebben ze de grootte van de bessen van een goede Augustinus bereikt, tegen oktober zal de tweede oogst van een behoorlijke omvang klaar zijn. Een wijngaardvriend die YULIAN had gezien en geprobeerd, vroeg me hem in de herfst 5-6 stekken van deze GF te geven. Hij zei dat dit de beste druif is, maar zijn trojka groeit en draagt vrucht. Daarom ving de persoon het verschil op.
De prachtige bessen van de Juliaanse variëteit zijn qua smaak niet onderdoen voor rozijnen. De ongebruikelijke smaak en vorm van het fruit hebben de druivenhybride lang populair gemaakt bij veel tuinders. Het blijft steevast de vroegste en lekkerste bes onder de hybriden van de afgelopen jaren. Als je de eigenaardigheden van de teelt niet verwaarloost, zal het zeker een lange lever op de site worden en al begin augustus genieten van heerlijke trossen.
