Druiven telen is een moeilijke taak. Maar steeds meer tuinders raken er geleidelijk in geïnteresseerd, omdat er constant nieuwe variëteiten verschijnen - met verbeterde smaak, koudebestendig, niet zo veeleisend in de zorg. Voor een beginner is de Laura-druif een geweldige keuze, die opbrengst en uitstekende smaak combineert met een relatieve eenvoud ten opzichte van de teeltomstandigheden. De plant zal de tuinman individuele zorgfouten "vergeven". Maar Laura wordt ook gewaardeerd door ervaren wijnboeren. In de post-Sovjet-ruimte behoort het vol vertrouwen tot de vijf beste en meest populaire zomersoorten.
Inhoud
Beschrijving van Laura-druiven
Laura-druiven werden in de jaren 90 van de vorige eeuw in Odessa gekweekt. Het proces was vrij gecompliceerd, er werden beproefde culturele variëteiten gebruikt - koningin Tairovskaya, Muscat de Saint-Valier, Husayne, Muscat Hamburg, Cober. Vooral van de laatste erfde Laura de resistentie tegen phylloxera, een echte plaag van wijngaarden, en van de eerste, vroege rijpheid. In 2007 werd Laura officieel omgedoopt tot Flora. Het is onder deze naam dat het nu is opgenomen in het Oekraïense staatsregister van fokprestaties. Maar hobbytuinders geven nog steeds de voorkeur aan de oudere, meer bekende naam.
Laura is een zeer populaire tafeldruivensoort in de post-Sovjet-ruimte.
Laura behoort tot de categorie vroege druivenrassen. Gemiddeld rijpt het gewas in 110-115 dagen. Maar deze periode varieert afhankelijk van de leeftijd van de wijnstok en de belasting ervan. Hoe meer trossen er aan de plant blijven (het maximum dat Laura kan "uitrekken" is 50 borstels), hoe langer ze rijpen. En omgekeerd, als de wijnstok minder dan 20 trossen heeft, rijpen de bessen al in het eerste decennium van augustus. De optimale belasting van een volwassen plant is 23–27 borstels.
Zeer weinig stress op Laura's wijnstok is ongewenst. In dit geval rijpen de trossen te snel en tegen de herfst kunnen er nieuwe eierstokken ontstaan, wat in geen geval mag als je wilt dat de plant zich goed voorbereidt op de winter.
Laura kan een laagblijvende druif worden genoemd, maar geleidelijk worden vrij krachtige wijnstokken gevormd
De eerste bessen kunnen twee jaar na het enten of planten van zaailingen in de grond worden geprobeerd. Vruchtvorming op de plant is iets minder dan 80% van de scheuten. Voor druiven is dit gewoon een goede indicator. Laura's bloemen zijn unisexueel, vrouwelijk. De bestuiving gebeurt handmatig of wordt geplant naast een druivensoort met mannelijke bloemen. Goede opties zijn Arcadia, Rusbol, Radiant Kishmish. Een plant is genoeg voor 5-6 "vrouwelijke" wijnstokken.
Alle druivensoorten zijn onderverdeeld in eten en technisch, maar de groep rozijnen staat apart, die ideaal zijn voor het maken van rozijnen: ze hebben absoluut of bijna geen zaden. Een van deze variëteiten is Rusbol-druiven:https://flowers.desigusxpro.com/nl/yagody/vinograd/vinograd-rusbol-opisanie-sorta-foto-otzyivyi.html
Arcadia-druiven zijn een goede bestuiver voor Laura
Laura verschilt niet in kracht, maar vormt na verloop van tijd behoorlijk krachtige wijnstokken. Daarom heeft ze een middellange of kortere weg nodig. Jonge scheuten zijn erg dun, flexibel, ook volwassenen behouden deze kwaliteit. De wijnstokken zijn vrij eenvoudig van het latwerk te verwijderen en buigen naar de grond wanneer u ze voor de winter moet afdekken. De bast op eenjarige takken is terracotta; naarmate het ouder wordt, verandert het van schaduw in grijs en begint het sterk af te pellen. U hoeft zich hier geen zorgen over te maken. Voor deze variëteit is dit de norm, en niet een soort exotische ziekte.
De opbrengst van de Laura-druiven is erg goed, de wijnstok “trekt” de lading goed
De bladeren zijn vrij groot, vijflobbig, van een mooie dichte groene tint, glad aanvoelend. Langs de rand is de bladplaat uitgesneden met kleine tandjes.
Clusters van Laura-druiven zijn grote, dichte, bijna regelmatige conische vorm. Het minimale bosgewicht is 0,7 - 0,8 kg, de gemiddelde lengte is 35 - 40 cm, maar 2 à 3 kg is niet de limiet voor dit ras, mits de kweker goed voor de plant zorgt en geluk heeft met het zomerweer. De gemiddelde opbrengst is 26-30 kg van een volwassen wijnstok op de leeftijd van 4-5 jaar. In bijzonder gunstige seizoenen qua weer bereikt dit cijfer 40 kg.
Laura's bessen zijn groot, eendimensionaal, regelmatig van vorm
De bessen zijn tonvormig, wegen 6–12 g per stuk en bereiken een lengte van 3 cm. Zeer kleine komen bijna nooit voor, Laura is niet geneigd tot "erwten". De schil van een bleke slaschaduw is bedekt met een dunne laag blauwachtige wasachtige coating. Aan de zijkant van de bes die naar de zon gericht is, verschijnt vaak een "bruine kleur" van verschillende tinten - van bleekgoud tot amber.
"Tan" druiven Laura bederft helemaal niet
De smaakkwaliteiten van bessen worden niet alleen geprezen door amateurwijnbouwers, maar ook door professionele proevers. Van de laatste verdiende Laura een zeer hoog cijfer - 4,8 van de vijf mogelijke punten. Het vruchtvlees van deze druif is sappig, dicht, bijna knapperig, met een licht nootmuskaataroma en dezelfde afdronk. Elke bes bevat 2-3 grote zaden. Het suikergehalte van de druiven is erg hoog - meer dan 20%. Tegelijkertijd is de smaak niet suikerachtig, er is ook een licht verfrissende zuurgraad (5–8 g per liter sap). Bessen kunnen eenvoudig worden gegeten en gebruikt als vulling voor het bakken, grondstof voor het maken van rozijnen. Zelfgemaakte wijnen gemaakt van deze druiven zijn ook erg goed.
De smaak van Laura-druiven is gewoonweg geweldig, dit wordt bevestigd door de belangrijkste kenners - kinderen
De schil van de bessen is dun, maar Laura verdraagt transport goed, is goed houdbaar. Zelfs rijpe druiven brokkelen niet af, ze worden stevig op de borstels gehouden. Een ander onbetwistbaar voordeel is de weerstand tegen grijze en witte rot.
De vorstbestendigheid van deze druivensoort is tot -21-23ºС. Thuis overwintert Laura met succes zonder onderdak. Maar de praktijk leert dat als je hem goed tegen vorst beschermt, de wijnstok met succes veel strengere winters verdraagt, kenmerkend voor regio's met een gematigd klimaat.
Zelfgemaakte zoete en halfzoete wijn gemaakt van Laura-druiven blijkt erg goed te zijn
Laura heeft praktisch geen gebreken. De grootte van de bessen neemt iets af, ze worden niet zo zoet als het regent in de zomer en koel weer. Van de ziekten die kenmerkend zijn voor de cultuur, lijdt het meestal aan meeldauw en oidium. En de tuinman zal serieus moeten vechten voor de oogst met wespen en vogels. Het ras heeft ook een zekere "instabiliteit". De meeste seizoenen zijn uitzonderlijk succesvol qua oogst, maar dan gebeurt er plotseling een heel slecht jaar, wanneer Laura lijdt aan zowel afbrokkelende bessen als zonnebrand, worden de trossen "los".
Laura reageert erg positief op regelmatige behandelingen met Giberellin. Dit is een speciaal fytohormoon, een biostimulator voor groei die de productiviteit verhoogt. Bloeiende bloemen worden besproeid met de oplossing, rijpende trossen worden erin gedompeld. De grootte van de bessen neemt aanzienlijk toe, maar de zaden nemen af en worden zachter.
Arcadia is een unieke druivensoort: elk jaar verschijnen er tientallen nieuwe ontwikkelingen en hij, geboren in de Sovjettijd, behoort nog steeds tot de top tien van druivenrassen in het wereldassortiment:https://flowers.desigusxpro.com/nl/yagody/vinograd/vinograd-arkadiya-opisanie-sorta-foto-otzyivyi.html
Video: beschrijving en kenmerken van druiven Laura (Flora)
Planten in de grond planten en je erop voorbereiden
Laura is nogal pretentieloos onder haar hoede, maar het verkrijgen van overvloedige oogsten is onmogelijk, als je geen rekening houdt met de "eisen" van druiven aan de kwaliteit van de grond en andere groeiomstandigheden. Hij ontwikkelt zich het beste in vruchtbare, maar rotsachtige grond, die goed is voor water en lucht.
Deze cultuur zal zeker niet groeien op klei en zoute substraten. Ook de dichte ligging van grondwater is ongewenst (minder dan 2 m boven het grondoppervlak). Het geselecteerde gebied moet open zijn, goed verwarmd door de zon. De optimale plaats voor het plaatsen van een wijngaard is een helling van een zachte heuvel, georiënteerd in het zuidoosten of zuidwesten. Maar elk laagland past niet categorisch - het is daar kouder dan op een heuvel, er is minder zon, regen en smeltwater gaat langer mee, vochtige lucht hoopt zich op.
De wijnstokken houden van warmte en zonneschijn.
Het is goed als er op enige afstand van de wijnstok een soort barrière is die de plant bedekt tegen koude tocht, zonder deze in de schaduw te stellen. Een stenen of bakstenen muur van een huis, een hek, bovendien, die overdag opwarmt, geeft de opgehoopte warmte 's nachts aan de wijnstok.
Thuis kan Laura zowel in de lente als in de herfst worden geplant. Alles wordt bepaald door de persoonlijke voorkeuren van de tuinman. Maar in regio's met een gematigd klimaat heeft de eerste optie veel de voorkeur. In de zomer heeft de plant de tijd om op een nieuwe plek wortel te schieten, een ontwikkeld wortelstelsel te vormen en voldoende voedingsstoffen te verzamelen voor overwintering. In de herfst landen is een groot risico. De winter in deze streken verloopt niet altijd volgens de kalender, de vorst kan vrij onverwachts toeslaan. En de plant heeft na het planten in de volle grond minstens twee maanden nodig om zich aan te passen.
Op het moment van planten moet de grond op een diepte van ongeveer 15 cm opwarmen tot minimaal 10 ° C en de luchttemperatuur moet rond de 16-18 ° C zijn. Om het verwarmingsproces te versnellen, bestrooi je de grond met gezeefde houtas of zet je deze vast met plastic folie. Laura's wijnstokken groeien niet snel, maar sterk. Wanneer twee of meer zaailingen tegelijkertijd worden geplant, blijft er 1,5-2 m tussen de zaailingen over en tussen de plantrijen 2,5-3 m. In de meeste regio's is het planten gepland voor de tweede helft van mei of de eerste tien dagen van juni, maar als het klimaat het toelaat, is het mogelijk om de data te verschuiven naar eind april.
Het is noodzakelijk om een plaats te voorzien voor het latwerk. De hoogte is niet minder dan 2 m. Het is een sterke draad die horizontaal in drie rijen tussen de steunen wordt gespannen. De onderste rij is op een hoogte van 40-50 cm, de tweede is 90-120 cm, de derde is 160-180 cm. Om te voorkomen dat de wijnstokken gaan rafelen, worden de druiven op een drager vastgebonden met een washandje of een zachte doek. Dit moet heel voorzichtig gebeuren met Laura. Jonge scheuten van deze variëteit zijn buitengewoon kwetsbaar.
Hoe druiven in het voorjaar op een latwerk te binden:https://flowers.desigusxpro.com/nl/yagody/vinograd/kak-podvyazyvat-vinograd-vesnoy.html
Bij het planten van druiven moeten ze een plaats bieden voor trellis
Het wortelsysteem van elke druif is krachtig, dus de diepte van de plantkuil mag niet minder zijn dan 80 cm. De diameter is ongeveer 60-70 cm. Het beste substraat voor het kweken van een gewas is zwarte aarde, maar als alle benodigde meststoffen zijn toegepast, schiet Laura met succes wortel en draagt ze vruchten in bijna elke grond ... U hoeft alleen te onthouden dat hoe lichter de grond, hoe sneller deze opdroogt en hoe meer hij bevriest, en pas de verzorging dienovereenkomstig aan.
Ze graven een landingsgat in de herfst. Geëxpandeerde klei, kiezelstenen, steenslag, kleine keramische scherven worden op de bodem gegoten in een laag van niet minder dan 8-10 cm dik. U kunt andere materialen gebruiken als afvoer.Vervolgens ontstaat er een soort “laagjescake”, waarbij humus wordt afgewisseld met vruchtbare grond vermengd met meststoffen. Zorg ervoor dat u eenvoudig superfosfaat (120-150 g), kaliumsulfaat (80-100 g) en dolomietmeel (200-250 g) toevoegt. Minerale meststoffen kunnen worden vervangen door een liter blik houtas. In totaal zouden er vijf lagen moeten zijn van elk ongeveer 10 cm dik. De grond is goed gemorst met water, een stuk van een holle buis met een kleine diameter en een dergelijke lengte wordt in de bodem gestoken (dichter bij de rand van de put) zodat het 8-12 cm naar het oppervlak steekt. Dan de put wordt afgesloten met een waterdicht materiaal zodat de grond niet erodeert en blijft staan tot de lente ...
Op de bodem van de plantkuil voor druiven is een drainagelaag vereist
De keuze van het plantmateriaal is niet minder belangrijk. Twee jaar oude druivenzaailingen wortelen het beste. De hoogte van zo'n plant dient minimaal 50 cm te zijn, meerdere zijscheuten zijn vereist. De bast van gezonde zaailingen is glad, zonder scheuren, rimpels en afbladderende, schimmel- en rotvlekken, gelijkmatig gekleurd in een roodbruine kleur. De wortels bereiken een lengte van 15 cm, op de snede zijn ze wit of crèmekleurig, elastisch. Jonge scheuten en bladeren (indien aanwezig) zijn diepgroen gekleurd. De bleke salade-tint geeft aan dat de zaailingen alleen in de kas "leefden", dergelijke exemplaren verschillen niet in vorstbestendigheid. Aan de basis van de stam zou er een lichte "instroom" moeten zijn - de plaats van inenting. Het ontbreken ervan betekent dat de zaailing uit zaad wordt gekweekt. Alleen ontdekken wat de bessen zullen zijn, kan alleen worden ervaren.
Hoogwaardig plantmateriaal is de sleutel tot een rijke oogst in de toekomst
Er worden natuurlijk alleen aankopen gedaan bij vertrouwde leveranciers met een goede reputatie. Uit handen of op een beurs is de kans groot dat plantmateriaal van lage kwaliteit wordt gekocht. Niet het feit dat het druiven zullen zijn, maar er valt niets te zeggen over de gewenste variëteit. Het is goed als de kwekerij waar de zaailingen worden gekweekt in de buurt is. Dergelijke planten zijn beter aangepast aan de specifieke kenmerken van het plaatselijke klimaat.
Het is raadzaam om de gekochte zaailing zo snel mogelijk te planten. Als het in de herfst is gekocht, wordt het voor de winter toegevoegd aan nat turf of zand. Tot het moment van ontscheping mag hij niet "wakker" worden (de groeiknoppen begonnen niet te zwellen).
Het ontschepen wordt uitgevoerd volgens het volgende algoritme:
- De wortels worden 12-14 uur in koud water gedrenkt. Sommige tuinders adviseren om er een biostimulant aan toe te voegen, anderen raden dit integendeel niet aan en beweren dat deze stof in de toekomst een negatief effect zal hebben op de vorming van de wijnstok.
- Na deze tijd wordt de zaailing kort geknipt, waardoor er 3-4 groeiknoppen ("ogen") overblijven. Van de beschikbare zijscheuten zijn er nog maar twee over. De wortels in de bovenste "knoop" worden volledig afgesneden, de onderste worden een paar centimeter ingekort. Om de ontwikkeling van schimmelziekten te voorkomen, worden ze gedurende een kwartier in een oplossing van een fungicide (DNOC, Baktofit, Ridomil-Gold) bewaard.
- Een beetje vruchtbaar land wordt op de bodem van de plantkuil gestort en vormt een lage heuvel. Dit is om te voorkomen dat de wortels door meststoffen worden "verbrand". De zaailing wordt erop geplaatst, de wortels steken omhoog en krijgen aan de zijkanten de gewenste positie. Planten met een gesloten wortelsysteem worden uit de container verwijderd samen met een aarden kluit, die in een verdieping van een geschikte diameter in het substraat op de bodem van de plantkuil wordt geplaatst.
- De put wordt geleidelijk gevuld met het substraat, waarbij de plant regelmatig zachtjes wordt geschud en de grond wordt verdicht zodat er geen holtes achterblijven. De wortelhals moet, wanneer het gat is opgevuld, 5–8 cm boven het grondoppervlak zijn.
- Dan wordt de grond vertrappeld. De druiven worden bewaterd, waarbij 20-30 liter verwarmd water per zaailing wordt uitgegeven. Over ongeveer een half uur wordt het geabsorbeerd en is het mogelijk om de cirkel in de buurt van de stam te mulchen met humus, turfsnippers en vers gemaaid gras. Een andere optie is om het vast te zetten met zwart afdekmateriaal.
Het planten van druiven in de grond verschilt weinig van een vergelijkbare procedure voor andere fruitbomen en bessenstruiken
Video: de procedure voor het planten van druivenzaailingen in de grond
Nuances van cultuurzorg
Laura's wijnstok volledig onbeheerd gooien en hopen op een overvloedige oogst is op zijn minst naïef. Maar er is niets bovennatuurlijks van de tuinman vereist. U hoeft alleen maar eerst vertrouwd te raken met de nuances van het verzorgen van een gewas, want onhandige acties kunnen een plant meer kwaad dan goed doen.
Water geven
De wortels van elke druif zijn sterk en gaan minstens 5-6 m in de grond. Hierdoor verdragen de wijnstokken zelfs langdurige droogte goed, waarbij ze water en voedingsstoffen uit de grond halen. Maar dit betekent niet dat de druiven helemaal geen water mogen krijgen. Bij een vochttekort worden de bessen kleiner, verschrompeld. Het wortelstelsel begint zich actief in de breedte te ontwikkelen en kan gewassen binnen een straal van 3-4 m van de wijnstok "verstikken".
Vooral jonge planten tot drie jaar oud stellen hoge eisen aan bodemvocht. Ze krijgen vaker water, ongeveer een keer per week, met ongeveer 30 liter water per wijnstok. Voor volwassenen wordt het tarief verdubbeld, terwijl de intervallen tussen de procedures worden verlengd tot 12-15 dagen. Op zandgronden wordt het waterverbruik nog eens 1,5 keer verhoogd. Ongeveer een maand voor de verwachte oogst wordt het water geven helemaal gestopt, zodat de bessen zoeter en sappiger worden en niet barsten.
De besproeiingsintervallen worden aangepast aan het weer. Als de grond op een diepte van ongeveer 0,5 m is uitgedroogd (hij kan niet tot een klomp worden samengeperst), is het tijd voor de volgende procedure. De beste tijd om water te geven is 's avonds na zonsondergang.
Met buizen die in de grond zijn gegraven, kunt u de grond op de gewenste diepte nat maken
Door de druiven in het eerste seizoen water te geven na het planten in de grond, kunnen biostimulantia (Epin, Kornevin, Zircon, Heteroauxin) aan het water worden toegevoegd, met inachtneming van de door de fabrikant aanbevolen dosering.
Epin heeft, zoals elke biostimulant die aan het water wordt toegevoegd voor irrigatie, een positief effect op de immuniteit van de plant, draagt bij aan de normale ontwikkeling ervan
Het is vooral belangrijk om de grond regelmatig te bevochtigen op het moment dat de bladknoppen bloeien, na de bloei, en op het moment van de vorming van vruchteierstokken. Tijdens het bloeien worden de druiven niet bewaterd, anders verkruimelen de knoppen sterk, respectievelijk neemt het aantal bessen in de trossen af.
Druppels water, die vaak op de bladeren vallen, kunnen de ontwikkeling van schimmelziekten veroorzaken. Daarom wordt beregening als een methode om druiven water te geven sterk afgeraden. Door water te geven uit een emmer of gieter kan het substraat niet tot de vereiste diepte worden bevochtigd. Water wordt van tevoren in buizen in de bodem van de plantkuil gestoken, of in groeven tussen de planten. Ervaren tuiniers raden zelfs aan om een luifel over de wijnstokken te bouwen als de zomer regenachtig is.
Waterdruppels op de bladeren van druiven kunnen de ontwikkeling van rot veroorzaken
De eerste keer dat Laura half april water krijgt. Als er nog steeds vorst wordt verwacht, is het beter om koud water te gebruiken - dit vertraagt het "ontwaken" van de nieren, waardoor ze worden behoed voor de gevolgen van lage temperaturen. Omgekeerd helpt warm water de wijnstok sneller "wakker" te worden en te gaan groeien.
Tijdens de bloei krijgen de druiven geen water zodat de knoppen niet afbrokkelen
De laatste watergift, waterladen, wordt midden in de herfst uitgevoerd. Het helpt planten zich goed voor te bereiden op de winter. Maar als eenAugustus en september waren regenachtig, je kunt er zonder. De norm voor een volwassen wijnstok is 70-80 liter.
Bevruchting
Laura-druiven halen het grootste deel van hun voedingsstoffen uit de grond. Dienovereenkomstig wordt het grootste deel van de wortelvoeding uitgevoerd. Van de voedingsstoffen die druiven nodig hebben:
- Stikstof. In het voorjaar is het nodig zodat de wijnstok "wakker" wordt en actief begint te groeien. Vanaf half juni neemt de behoefte aan deze macronutriënt af. Het is zelfs schadelijk, omdat de snelle groei van scheuten ten koste gaat van de vorming van borstels. Bovendien heeft een teveel aan stikstof in de bodem een negatieve invloed op de immuniteit van de plant.
- Fosfor. Druiven hebben het vooral aan het begin van de bloei nodig. Knoppen ontwikkelen zich beter, eierstokken vormen zich sneller.
- Kalium. Het wordt geïntroduceerd vanaf het midden van de zomer, versnelt de rijping van bessen.Ook nodig voor de normale voorbereiding op overwintering.
- Koper. Het heeft een positief effect op koude- en droogteresistentie, stimuleert de actieve groei van scheuten.
- Bor. De bessen rijpen sneller en worden zoeter. De hoeveelheid pollen neemt toe.
- Zink. De opbrengst stijgt aanzienlijk.
Druiven putten de grond sterk uit, daarom heeft het, naast micro- en macro-elementen, humus nodig om de grond vruchtbaarder te maken. Het wordt elk voorjaar aangebracht tijdens het losmaken van de grond met een snelheid van 40-50 liter per volwassen plant. In plaats daarvan kunt u de wijnstokken water geven met een aftreksel van verse koeienmest of vogelpoep verdund met respectievelijk 1:10 en 1:15 water.
Humus is een natuurlijk middel om de bodemvruchtbaarheid te verhogen
De eerste voeding vindt half april plaats. De druiven worden bewaterd met een oplossing van Nitrofoski, Azofoski, Diammofoski, waarbij 35-40 g kunstmest wordt verdund in 10 liter water. De procedure wordt 10-12 dagen voor de bloei herhaald.
Nitrofoska - complexe stikstof-kalium-fosfor-meststof
Fosfor wordt direct voor en direct na de bloei toegevoegd. 40-50 g eenvoudig superfosfaat wordt verdund in 10 liter water. Of dezelfde hoeveelheid kunstmest wordt in droge vorm onder de wijnstokken verdeeld en in cirkelvormige groeven op 50-60 cm van de basis van de stengel gegoten. Als de bessen de grootte van erwten hebben bereikt, voeg dan kalium toe (20-30 g per 10 liter water).
Verder worden Laura-druiven in de zomer met tussenpozen van 15-18 dagen gevoerd met infusies van groen, onkruid of gezeefd houtas. Deze variëteit reageert erg goed op natuurlijke organische meststoffen. Speciale winkelpreparaten zijn ook geschikt - Novofert, Aquarin, Florovit, Clean Sheet.
De infusie van brandnetel wordt voor gebruik gefilterd en verdund met water in een verhouding van 1: 8.
Ze kunnen ook worden gebruikt voor bladdressing. Of de voedingsoplossing wordt onafhankelijk bereid door 1-2 g kaliumpermanganaat, zinksulfaat, kopersulfaat, boorzuur en ammoniummolybdaat in een liter water te verdunnen. Kies voor het sproeien de avond van een koele, windstille dag. Voeg 30-40 g suiker per liter toe om de oplossing beter op te nemen.
Het Novofert-preparaat kan worden gebruikt voor zowel wortel- als bladdressing van druiven
De laatste keer dat Laura-druiven worden gevoerd in de tweede helft van september, ongeveer een maand na de oogst. Gebruik complexe fosfor-kaliummeststoffen (ABA, Autumn) of een mengsel van eenvoudig superfosfaat en kaliumsulfaat (30-40 g per 10 l). Eenvoudige houtas zal ook werken. Het duurt ongeveer 2 liter.
Video: typische fouten van een beginnende wijnboer
Snoeien
Laura is zo gesnoeid dat er 40-50 "ogen" op een volwassen wijnstok zitten. Meestal wordt kort snoeien uitgevoerd met 2-4 "ogen". De praktijk leert dat in dit geval de druiven het beste vrucht dragen.
Het meeste snoeiwerk wordt in de herfst gedaan. Het is erg ongewenst om dit in het voorjaar te doen. "Wonden" op de druiven worden gekenmerkt door een overvloedige sapstroom, waardoor de groeiknoppen vaak doorweekt worden en gaan rotten. In dit geval kan de wijnstok ernstig worden beschadigd en zelfs afsterven. Daarom verwijderen ze in de lente alleen degenen die zijn gebroken onder het gewicht van sneeuw en bevroren takken.
Gebruik voor het snoeien van druiven alleen een scherp geslepen, gedesinfecteerd gereedschap
In de zomer is het ook beter om de druiven niet te verstoren. Op dat moment worden alleen scheuten verwijderd die zijn aangetast door ziekten en plagen. U moet ook de bladeren snijden die de trossen in de schaduw stellen.
Correct snoeien van herfstdruiven uit te voeren nadat de plant zijn blad volledig heeft verloren en "in winterslaap is gegaan", maar altijd bij een positieve temperatuur. In tegenstelling tot andere fruitbomen en bessenstruiken worden onnodige scheuten afgesneden, waardoor "hennep" 2-3 cm hoog blijft. De "wonden" die aan de druiven zijn toegebracht, genezen niet, ze kunnen alleen uitdrogen. De sneden zijn zo gemaakt dat ze in de struik "kijken", en niet naar buiten, in één continue beweging, zonder het hout te "verkruimelen".
De wijnstok heeft 3-4 jaar nodig om zich te vormen. In het eerste jaar blijven de twee krachtigste en meest ontwikkelde scheuten over, binden ze aan een steun en richten ze horizontaal.Het volgende seizoen wordt hun aantal op vier gebracht. Het maximale aantal vruchtdragende scheuten is acht.
Druiven snoeien is een nogal gecompliceerde procedure, vooral voor een beginnende tuinman
Bij volwassen planten is het allereerst nodig om zwakke en vervormde scheuten, "toppen", alle scheuten op het onderste deel van de stam naar het eerste niveau van het latwerk te verwijderen. De scheuten die aan de tweede draad zijn vastgemaakt, worden met ongeveer 10% ingekort en alle zij-stiefzonen worden afgesneden.
Vervolgens worden op de hoogte van het eerste en tweede niveau twee scheuten geselecteerd, aan weerszijden van de stam. Een die naar buiten groeit, wordt ingekort, waardoor er 3-4 groeiknoppen overblijven. Het wordt een vervangende knoop genoemd. Vanaf de tweede knop vormt zich een nieuwe vruchtdragende scheut voor het volgende seizoen. Op de tweede (fruitpijl) zijn 5–12 "ogen" over.
Video: aanbevelingen voor het snoeien van druiven
Voorbereiden op de winter
Laura's vorstbestendigheid is goed, maar niet te hoog. Het is voldoende voor Oekraïne en Russische regio's met een subtropisch klimaat. In alle andere gebieden hebben druiven beschutting nodig voor de winter.
Het eerste dat u moet doen, is de boomstamcirkel van plantenresten verwijderen en de aarde losmaken tot een diepte van 10–12 cm. Vervolgens wordt de grond aan de basis van de stam uitgegraven en worden alle dunne wortels die zich dicht bij het oppervlak bevinden afgesneden (de zogenaamde katarovka). De grond wordt mulch met turf of humus en vult een laag van ongeveer 10 cm dik en wordt aan de basis van de stam vergroot tot 25-30 cm.
De wijnstokken worden voorzichtig losgemaakt van de steun. Laura heeft ze vrij flexibel, dus hier zouden geen problemen mee moeten zijn. Scheuten worden in 2-3 stukken gebonden, op de grond gelegd, besprenkeld met gevallen bladeren, droog gras, houtsnippers, vuren takken. Het is ongewenst om stro te gebruiken - muizen kunnen erin nestelen. Indien nodig worden de wijnstokken op de grond "geprikt".
Zelfs de oude wijnstokken van Laura-druiven zijn behoorlijk flexibel.
Vervolgens worden de scheuten bedekt met verschillende lagen jute, agril, lutrasil en ander ademend afdekmateriaal. Zodra er voldoende sneeuw valt, wordt er een sneeuwbank over de wijnstokken gegoten. Tijdens de winter wordt het 2-3 keer ververst, waarbij tegelijkertijd de harde korst van de infusie op het oppervlak wordt verbroken.
Ter voorbereiding op de winter moeten planten en aarde worden besproeid met 2% Bordeaux-vloeistof of kopersulfaat. Dit is nodig voor de preventie van schimmelziekten, voornamelijk meeldauw en oidium.
In de late herfst zouden de wijnstokken er ongeveer zo uit moeten zien
In de lente worden druiven niet eerder geopend dan de lucht opwarmt tot 8-10 ° C. Als terugkerende vorst toch mogelijk is, kunnen eerst meerdere gaten in het afdekmateriaal worden gemaakt.
Video: de procedure voor het voorbereiden van de wijnstok op de winter
Ziekten, plagen en bestrijding ervan
Laura-druiven hebben een goede immuniteit, maar dit betekent niet dat de nederlaag van pathogene schimmels volledig is uitgesloten. De praktijk leert dat planten die goed worden verzorgd, er veel minder snel last van hebben. Specifieke druivenziekten zijn meeldauw en oidium. Voor de eerste heeft Laura een redelijk goede weerstand, de tweede is vaak getroffen.
De eerste tekenen van meeldauw zijn donkergroen, alsof "olieachtige" vlekjes aan de voorkant van het blad en een bijna onmerkbare laag witachtige bloei aan de binnenkant. Soortgelijke symptomen worden opgemerkt op knoppen en eierstokken van jong fruit. Daarna worden ze bedekt met vage gelige vlekken van verschillende vormen. De aangetaste weefsels sterven af, er worden gaten gevormd. De plant remt de ontwikkeling enorm, de opbrengst daalt sterk, de smaak en het uiterlijk van de bessen gaat achteruit. Op volwassen fruit manifesteert de ziekte zich als donkere depressieve plekken naast de steel. Geleidelijk aan worden de druiven zwart en brokkelen af.
Meeldauw is een specifieke ziekte van druiven die de opbrengst en smaak van bessen negatief beïnvloedt
Voor profylaxe worden druiven en de grond eronder op het moment van bladeren en vlak voor de bloei besproeid met eventuele fungiciden. De middelen die door generaties tuinders zijn getest, zijn kopersulfaat en Bordeaux-vloeistof.Er zijn ook modernere medicijnen, waaronder die van biologische oorsprong - HOM, Baikal-EM, Kuprozan, Bayleton, Skor, Strobi. In de herfst wordt de grond gemorst met een oplossing van DNOC of Nitrafen. Als er verdachte tekens worden gevonden, worden Ridomil-Gold, Horus, Topaz gebruikt. 3-4 behandelingen worden uitgevoerd met een interval van 10-12 dagen.
Bordeaux-vloeistof kan in de winkel worden gekocht of door uzelf worden bereid
Er zijn ook folkremedies om meeldauw te voorkomen. De druiven worden besproeid met een felroze oplossing van kaliumpermanganaat, kefir verdund met water of wei met toevoeging van jodium (druppel per liter). De wijnstokken worden gepoederd met gezeefde houtas, de grond in de tuin - met gemalen krijt. De basis van de steel is vastgebonden met koperdraad.
Het eerste teken van echte meeldauw neemt snel toe in grootte van gelige vlekken, die geleidelijk overlappen met een laag grijswitte bloei. De randen van de aangetaste bladeren stijgen op, ze veranderen in zoiets als een mand. De bessen zijn bedekt met donkere "zweren" en barsten. Naarmate de ziekte zich ontwikkelt, vallen de bladeren af, drogen de scheuten op en sterven ze af.
Druiven met echte meeldauw zijn ongeschikt voor voedsel
Ter preventie worden planten en grond behandeld met een oplossing van colloïdale zwavel. De eerste keer dat de procedure wordt uitgevoerd bij het openen van de bladknop, daarna nog 2-3 keer met een interval van 7-10 dagen. In de herfst, voordat we beschutten voor de winter, wordt de grond besproeid met een 3% -oplossing van ferrosulfaat. Om de pathogene schimmel te bestrijden, worden de medicijnen Quadris, Antrakol, Plantofol, Tiovit-Jet gebruikt.
Ongedierte valt relatief zelden Laura-druiven aan. Wespen vormen het grootste gevaar voor de toekomstige oogst. Ze voeden zich met bessensap, beschadigd fruit rot.
Wespen zuigen sap van druiven, aangetaste vruchten rotten snel
Het eerste dat u moet doen, is wespennesten op de site vinden en vernietigen. Een goed effect in de strijd tegen hen wordt gegeven door speciale feromonen of zelfgemaakte vallen. Diepe containers zijn gevuld met honing verdund met water, suikersiroop, jam, puree van het vruchtvlees van licht rot fruit. Om ze weg te jagen van planten, worden vodden bevochtigd met kerosine of terpentijn in de gangpaden gelegd.
Alle wespennesten op de site moeten worden gevonden en vernietigd, zonder dit zal de strijd tegen insecten geen enkel effect hebben
Een volksremedie om wespen te bestrijden is een zelfgemaakt "nest" dat in de buurt van de wijngaard wordt geplaatst. Het geeft een soort signaal aan andere wespen dat "de plaats bezet is", en ze vliegen rond de site. Het valt ook op dat deze insecten de geur van citroen, kruidnagel en rode peper niet verdragen.
Wespen worden gelokt met een zoete vloeistof
Op rijpingsborstels, zakken van fijnmazige meshstof aantrekken. Evenzo wordt het gewas beschermd tegen vogels. Of u kunt de hele wijnstokken over het net halen.
Fijnmazig net is de enige echt betrouwbare manier om gewassen te beschermen tegen "concurrenten"
Tuinmannen beoordelingen
Laura druif. De bloei begint op 29 mei. De resultaten zijn uitstekend, zou ik zeggen, zelfs te veel. Individuele clusters zijn erg dicht. Er werd geen afschilfering waargenomen. In het vierde jaar liet Laura haar gezicht zien. Schoonheid! Hoge opbrengst (28-30 kg per struik). Grote trossen met een prachtige uitstraling (tot 2,8 kg en tot 40 cm lang). Bessen 7-10 g, en apart en groter. Ze is niet bang voor zonnebrand en een kleurtje past bij haar gezicht. Voeg toe aan deze goede smaak en hoge transporteerbaarheid. Over het algemeen geen soort, maar een wonder. Maar de stabiliteit is zwak. Er zijn jaren dat Laura erwten is, en hard genoeg. Zeer gevoelig voor overbelasting. Ziekteresistentie op Arcadia-niveau. Rijpe wespen vliegen niet voorbij. Een uitstekende variëteit voor de markt en voor jezelf. Werd gesneden van 10 tot 15 augustus.
Laura is gewoon een super variëteit! Arbeidersvariatie. Waarschijnlijk een van de beste variëteiten van onze tijd, zowel wat betreft bessenkwaliteit als stabiliteit. De enige zonde is zwak. Ik probeerde het op een sterke bouillon te enten - de bes werd groter en de borstel werd groter. Conclusie - vereist een krachtige voorraad. Eind dit jaar gerijpt, rond 20-22 augustus, begonnen de eerste borstels te worden verwijderd. Ik zal me niet vergissen als ik zeg dat ze de beste van de zomerdruivensoorten is.Elke zelfwortelende struik levert ongeveer 30 kg zoete druiven van zeer goede kwaliteit op. Het bestuift perfect, de borstels zijn gekalibreerd, de smaak is erg goed, zelfs een beetje zoet voor mij.
Dit jaar had ik de eerste vrucht van de Laura-variëteit. De druiven zijn heerlijk en aantrekkelijk.
Ja, Laura heeft een fout - ze is zwak. Ze entten het op een krachtige bouillon - alles zou in orde zijn, maar het veranderde de vorm van de bes en een beetje smaak enigszins. De bes is veel groter geworden en de borstel is groter - hij vloog gewoon weg op de markt! En ik hou nog meer van de gewortelde ...
Laura! Flora! Zeer goede druiven. Ik denk dat elke site zou moeten zijn. Oekraïense tafeldruifvorm met een functioneel vrouwelijke bloem, goed bestoven. Het is raadzaam om in een groep met biseksuele bloemen te planten. Het vruchtvlees is lekker, compact. Zeer flexibel in de zorg, vergevingsgezindheid in de zorg.
Als ze me vertelden dat ik één druif voor mezelf kan houden, zou ik voor Laura kiezen. En ik schaam me er niet voor. De struik is in het voorjaar van 2006 geplant. De eerste vruchtzetting van de struik in 2007 - 7,5 kg. Tweede vruchtzetting in 2008 - 26 kg, alle trossen rond de 1 kg.
De Laura-variëteit verscheen al heel lang in onze wijngaard en heeft tot op de dag van vandaag trouw gediend. Toegegeven, aanvankelijk werkte hij voor bessen en plantmateriaal, en nu als onderstamstruiken. De druiven zelf verdienen aandacht: vroege rijping (rond 10 augustus), een grote verhandelbare bes met een stevig zoet vruchtvlees. Maar er is nog één probleem: ik ben de erwten of overbestuiving van clusters beu. Het is erg moeilijk om zich aan haar grillen aan te passen en het is niet helemaal te voorspellen, daarom heeft ze zonder spijt afscheid genomen van deze druiven. Ik weet niet hoe iemand het had, maar in ons gebied met een hoge luchtvochtigheid was Laura altijd de eerste die schimmel kreeg.
Ik heb Laura meer dan andere soorten die door wespen zijn beschadigd. Het is jammer als een grote, mooie bos binnen 1 à 2 dagen in rot verandert. Moe van vechten, denken aan hervaccinatie.
Laura stelde dit jaar niet teleur, ze was vroeg rijp, de bessen waren erg lang en mooi. De trossen zijn groot. We waren tevreden.
Laura-druiven lijken enigszins op Kesha-druiven. Maar iets beter van smaak. Deze variëteit is niet zo bang voor vorst als andere elite-druivensoorten. Het is natuurlijk beter om te isoleren voor de winter. De variëteit is vruchtbaar. We verzamelen een goede oogst van de wijnstok. De markt begrijpt het heel goed.
Laura is een geroemde variëteit, dat geef ik toe. Maar ik moest erwten op zien en vlekken door zonnebrand. Aan de andere kant is het in sommige jaren gewoon mooi.
Ik laat Laura al zes jaar vrucht dragen. Ze had nooit erwten, brandwonden. Misschien had ze gewoon geluk. Het enige en zeer onaangename nadeel zijn de zeer kwetsbare jonge scheuten. Totdat je vastbindt, zul je vloeken. Maar nu laat ik de ogen gewoon met een marge. En mijn klanten houden echt van haar smaak, ze zullen wat Pink Timur proberen en terugkeren naar Laura met het verzoek: "Geef ons dit."
Laura-druiven zijn relatief eenvoudig om voor te zorgen. Maar als u zich eerst vertrouwd maakt met de landbouwtechnologie van de teelt, zal hij de tuinman bedanken met een goede oogst. Hij past zich met succes aan een gematigd klimaat aan, onderworpen aan beschutting voor de winter zonder veel schade aan zichzelf door te maken met strenge winters. De bessen onderscheiden zich door een uitstekende smaak en presenteerbaarheid. Laura's borstels zijn groot, uitgelijnd, regelmatig van vorm. De variëteit kreeg een goede immuniteit van de makers, dus deze druif lijdt relatief zelden aan ziekten en plagen. Laura heeft veel voordelen, er zijn praktisch geen tekortkomingen. Dankzij dit is de variëteit enorm populair, zowel onder degenen die net beginnen met het telen van druiven als onder professionals in deze branche.
