Druivenliefhebbers smullen het liefst van niet alleen smakelijke, maar ook mooie bessen, groot van formaat. Een van de rassen die aan deze criteria voldoet, is het Bulgaarse ras Velika. Helaas is het moeilijk te telen onder barre klimatologische omstandigheden, het is niet gemakkelijk om ervoor te zorgen, zelfs niet in de centrale regio's, maar in de zuidelijke regio's is het een van de gerespecteerde industriële druivenrassen.
Inhoud
Fokgeschiedenis, beschrijving en kenmerken van de Velika-druivensoort
De Velika-druif werd meer dan 30 jaar geleden veredeld door de Bulgaarse veredelaar Ivan Todorov. Een van de "ouders" was de Franse variëteit Alphonse Lavalle, de tweede - Karaburnu (ook bekend als Bolgar) uit Klein-Azië. Velika werd in zijn thuisland snel populair als industriële tafeldruif en nam aan het einde van de twintigste eeuw zijn rechtmatige plaats in de wijngaarden van ons land in.
Franse "papa" - druiven Alphonse Lavalle
Velika onderscheidt zich door een zeer snelle groei van scheuten en de struik moet in het eerste jaar worden gesnoeid en gevormd. Struiken met eigen wortels worden te groot en om dit te overwinnen, proberen ze andere druivensoorten op de stengel te enten, waardoor overmatige groei wordt tegengegaan. De struiken zien er in de herfst erg decoratief uit, omdat de bladeren op dit moment een prachtige vurigrode kleur krijgen.
Deze druif is niet vroeg te noemen: zelfs in het zuiden van Bulgarije valt de oogst op twintig augustus. De opbrengst volgens moderne maatstaven is gemiddeld: ongeveer 10 kg per struik. De bloemen zijn biseksueel, dus Velika hoeft niet opnieuw te worden geplant voor bestuiving. De vorstbestendigheid van de struiken is gemiddeld, maar bevroren struiken herstellen zich naar verluidt goed van de vervangende knoppen. De weerstand tegen de meeste ziekten is onder het gemiddelde.
De klimatologische omstandigheden in centraal Rusland maken het mogelijk om alleen vorstbestendige en vroegrijpe druivenrassen te telen:https://flowers.desigusxpro.com/nl/yagody/vinograd/sorta-vinograda-dlya-sredney-polosyi-rossii-s-foto-i-opisaniem.html
Trossen van conische of cilindro-conische vorm, vrij groot, met een gewicht van ongeveer 600 g, kilogram exemplaren zijn zeldzaam. De pakkingsdichtheid van bessen in trossen is gemiddeld. Ze onderscheiden zich door hun elegantie en goede transporteerbaarheid, ze worden goed bewaard in de koelkast.
Vooral de bessen van deze druif zijn indrukwekkend. Ze zijn groot, wegen tot 14 g, meten 3,8 x 2,3 cm. De vorm is langwerpig, de top is licht puntig, de kleur is van donkerpaars tot donkerrood. De klassieke erwt is afwezig, maar in de trossen zitten kleinere bessen, met een gewicht van ongeveer 5 g en met zachte zaden. Kortom, de zaden zijn relatief groot, bruin, goed gescheiden van de pulp. De schil is stevig maar eetbaar.
De grootte en schoonheid van Velika-bessen is werkelijk verbazingwekkend
De smaak van de bessen wordt als evenwichtig beschouwd, zonder suiker: het suikergehalte is ongeveer 17% met een totale zuurgraad van het sap van 5 g / l. Het vruchtvlees is knapperig, kenners merken de tonen van rijpe kersen en pruimen op in de smaak. Wespen worden enigszins aangetast door de bessen, barsten praktisch niet.In het thuisland wordt Velika beschouwd als een commerciële variëteit, de aanplant is aanzienlijk, tot 350 centen fruit worden per hectare geoogst.
Video: Velika-druivenoogst in Oekraïne
Kenmerken van aanplant en teelt van de Velika-druivensoort
Groot is niet langer een jong ras en wordt gekenmerkt door enkele tekortkomingen die een stempel drukken op de landbouwtechnologie. Deze druif heeft een lage winterhardheid (en is niet gemaakt voor de noordelijke landen!) En ziekteresistentie: deze is beduidend lager dan die van de meeste moderne rassen. In dit opzicht moeten druiven, wanneer ze op de middelste rijstrook worden gekweekt, goed worden bedekt voor de winter, in alle regio's moeten ze zorgvuldig worden beschermd tegen ziekten en plagen.
Voor de rest is de techniek van het planten en verzorgen van de struiken vrij gebruikelijk. De eigenaardigheid is dat deze variëteit heel vaak op andere wordt geënt: gelukkig is het enten succesvol op de meest voorkomende onderstammen, ze worden meestal geënt met verhoute stekken op een gespleten manier in een stengel, zowel bovengronds als in enige verdieping. Lente enten voer groene stekken uit op elke hoogte.
Druiven enten is niet moeilijker dan een appelboom, dus het is het proberen waard
Als een kant-en-klare zaailing wordt geplant, doen ze het in het zuiden zowel in de lente als in de herfst, maar het planten in de lente is handiger. De struiken beginnen na twee jaar vruchten af te werpen. Het gat wordt niet breed gegraven (ongeveer 60 cm, maar diep (tot een meter). Rust het uit zoals gewoonlijk: onder de drainagelaag, dan een laag meststoffen gemengd met de grond en dan schone vruchtbare grond. De wortels van de zaailing moet zonder kunstmest in contact komen met de grond.
De variëteit is normaal gesproken bestand tegen de grillen van het weer, bestand tegen zowel ernstige droogte als langdurige regenval. In normale jaren vereist het regelmatig, matig water geven, vooral tijdens de groei van fruit en vóór de winter. Er mag geen water worden gegeven 2-3 weken voordat de oogst klaar is. Topdressing wordt gegeven in het vroege voorjaar, afgewisseld tussen organische en minerale meststoffen, evenals het sproeien van gebladerte met zwakke oplossingen van complexe meststoffen onmiddellijk na de bloei.
Velika wordt vaak aangetast door alle bekende druivenziekten: meeldauw, oidium, anthracnose, alternaria. Daarom is het vereist om ten minste drie preventieve besproeiingen uit te voeren met de eenvoudigste fungiciden: in het vroege voorjaar met een oplossing van ferrosulfaat, wanneer de bladeren worden verlengd met een Bordeaux-mengsel en kort voor de bloei met een van de moderne medicijnen, want bijvoorbeeld Ridomil-goud of Bayleton. Fundazol helpt bij de bestrijding van grijze schimmel.
Wat is foundation en hoe kan deze worden vervangen:https://flowers.desigusxpro.com/nl/uhod-za-rasteniyami/fundazol-chem-ego-mozhno-zamenit-i-chto-eto-takoe.html
De lijst met moderne fungiciden is breed, Bayleton is een van de meest onschadelijke
Ongedierte, vooral phylloxera en druivenbladluizen, houden ook van Velika. En als het relatief gemakkelijk is om tegen bladluizen te vechten door de struiken te besproeien met insecticiden, bijvoorbeeld Kinmix, dan is phylloxera een echte plaag van oude variëteiten. Gedeeltelijk wordt het probleem opgelost door te enten op phylloxera-resistente rassen, anders kan deze plaag de struiken vernietigen: het is erg moeilijk om ongedierte dat zich op de wortels heeft gevestigd, te bestrijden.
Het is noodzakelijk deze druiven systematisch te snoeien en er is geen specifiek schema voorgesteld: de scheuten groeien erg snel, maar er worden relatief weinig stiefzonen gevormd. Daarom is het snoeien in het vroege voorjaar of de herfst voornamelijk van verkortende aard; wijnstokken terwijl ze groeien, worden op een latwerk met twee vlakken geplaatst.
De vorstbestendigheid van het ras is relatief laag: er wordt opgemerkt dat het alleen lichte vorst kan weerstaan zonder enige beschutting, daarom wordt het zelfs in de zuidelijke regio's vaak van de steunen verwijderd en enigszins bedekt met spingebonden. Op de middelste rijstrook zou de beschutting belangrijker moeten zijn, maar het advies om de wijnstokken in plastic folie te wikkelen moet met twijfel worden behandeld: het dempen van de wijnstok bij dooi is niet beter dan bevriezen. Maar gewoon bedekken met takken van dennen en sparren is misschien niet genoeg. Daarom wordt in koude streken een doos gebouwd waarin de wijnstokken worden gelegd, vervolgens worden er sparren takken op gegooid en bedekt met planken bovenop, soms wordt een aarden schuilplaats toegevoegd.
Hoe u uw tuin snel en voordelig kunt bijwerken met druivenstekken:https://flowers.desigusxpro.com/nl/yagody/vinograd/kak-razmnozhit-vinograd-cherenkami.html
In de meest barre klimaten wordt vaak aarde over zo'n schuilplaats geworpen.
Voor- en nadelen van de variëteit in vergelijking met vergelijkbaar
Velika is een goed tafeldruivenras, maar het vergelijken met moderne rassen is niet meer zo eerlijk: in de afgelopen 30 jaar zijn er veel grootvruchtige rassen verschenen die eerder rijpen dan Veliki, die beter bestand zijn tegen ziekten en vorst. Soms wordt het vergeleken met de bekende Codryanka of Nadezhda Azos: hun bessen hebben een vergelijkbare vorm en kleur. Maar hier wint Velika in de grootte van bessen en trossen. De voordelen van het ras zijn:
- snelle groei van scheuten en vroege vruchtzetting;
- uitstekende presentatie van zeer groot fruit;
- lange houdbaarheid en goede transporteerbaarheid van het gewas;
- harmonieuze bessensmaak met fruitige tonen;
- lage gevoeligheid voor wespen.
De nadelen zijn:
- zwakke weerstand tegen de meeste ziekten, gevoeligheid voor phylloxera;
- niet erg goede vorstbestendigheid;
- de complexiteit van de vorming van struiken in verband met de hoge snelheid van hun groei.
Diverse beoordelingen
Vorig jaar was de zomer heet, dus de "pruimen" verschenen al bij het rijpen, en het jaar ervoor was het niet zo heet, en ik voelde deze nasmaak niet echt op het moment van rijpen.
Velika is dit jaar duidelijk in de bestuiving geslaagd, de clusters zitten vol. Maar al een beetje oidium gepakt! De weerstand is natuurlijk niet hoog, vooral niet tegen echte meeldauw, maar toch beschouw ik deze variëteit als een van de lekkerste van allemaal, en ik heb ze al geprobeerd ... Ik ben zelfs bang om te raden hoeveel!
Velika is een Bulgaarse variëteit, wat betekent dat het als zeer technologisch werd opgevat, d.w.z. zoveel mogelijk onnodige handelingen uitsluiten, inclusief rantsoenering. En laad het alsof Arcadia waarschijnlijk niet zal slagen. Maar Velika pakt geen opbrengst, maar de hoogste verhandelbaarheid (en ook smaak).
Voor mij, als God het wil, zullen ze volgend jaar vrucht dragen in twee Velika-struiken. Van de kenmerken versnelt de wijnstok heel lang, in de zin dat het begin van het groeiseizoen niet wankel is, niet rolt, maar dan wordt de groei krachtig. Ook op school verschilt gigantisme niet. Wat betreft ziekten, ik werd niet ziek met drie beroepsbehandelingen. Voor het tweede groeiseizoen gaf een van de struiken een signaalbos en een stiefkind uit. De bes is erg groot, vier en een halve centimeter lang, zwaar, met een zeer dicht, knapperig vruchtvlees, met een zeer hoge suikerophoping, bijna zwart van kleur. De wesp is praktisch niet beschadigd, de bes verliest zijn kwaliteiten pas voor het laatst.
Tot nu toe heb ik niets geweldigs met de Grote. Er zijn veel toppen en de trossen zijn klein, de bes is echt groot en smakelijk. Maar er is nog steeds geen oogst, geen fatsoenlijke trossen. Over het algemeen valt er niets op de markt te brengen ...
Video: over de grootte van de bes, struik en de opbrengst van Velika-druiven
De Velika-druif was voor zijn tijd een van de beste variëteiten, die zich onderscheidde door een uitstekende vorm en grootte van bessen, een goede opbrengst en verhandelbaarheid van trossen. Nu maakt de zwakke ziekteresistentie het echter onmogelijk om op de lijst van de beste tafelsoorten te komen, en de lage vorstbestendigheid beperkt de teelt van Veliki in relatief warme streken.
