Σταφύλια

Ο θειικός σίδηρος είναι μία από τις παραδοσιακές χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στην κηπουρική και την κηπουρική. Λόγω των ευπροσάρμοστων ιδιοτήτων του και της χαμηλής τοξικότητάς του, χρησιμοποιείται ευρέως από τους αμπελουργούς ως μυκητοκτόνο, λίπασμα και επίσης για άλλους σημαντικούς σκοπούς. Παρά τη διαθεσιμότητα πολλών νέων φαρμάκων για την καταπολέμηση ασθενειών και παρασίτων στην αγορά, το θειικό σίδηρο δεν χάνει τη δημοτικότητά του.

Σταφύλια σε οικόπεδα στη μεσαία ζώνη της χώρας μας μπορούν να βρεθούν όλο και πιο συχνά. Τα επιτεύγματα των κτηνοτρόφων και ο ενθουσιασμός των κατοίκων του καλοκαιριού κάνουν τη δουλειά τους, και το νότιο μούρο βιταμίνης "ακριβώς από τον κήπο" είναι πλέον συχνός επισκέπτης στα τραπέζια εκείνων των περιοχών όπου ήταν αδύνατο να το σκεφτούμε πριν. Ένας αμπελώνας στη χώρα απαιτεί την εφαρμογή ενέργειας, αλλά η ίδρυση και η συντήρησή του δεν είναι ανυπέρβλητες δυσκολίες.

Το σταφύλι Isabella συνδέεται στενά με το αρωματικό κόκκινο κρασί με το ίδιο όνομα. Όσο για το ίδιο το φυτό, λένε: μεγαλώνει σαν ζιζάνιο, δεν απαιτεί συντήρηση, αλλά αποδίδει αποδόσεις κάθε χρόνο, μεγαλώνει σε όλες τις περιοχές της Ρωσίας. Στην πραγματικότητα, όλα αποδεικνύονται διαφορετικά: η ποικιλία είναι ανθεκτική στο χειμώνα, ωστόσο, για να ωριμάσει στη Σιβηρία ή στη μεσαία λωρίδα, ο κηπουρός πρέπει να δοκιμάσει. Ταυτόχρονα, οι νότιοι, χαλασμένοι από σταφύλια, ως επί το πλείστον αντιμετωπίζουν την Isabella με περιφρόνηση, προτιμούν τις σύγχρονες υβριδικές μορφές από αυτήν.

Για τους λάτρεις της οινοποιίας στο σπίτι και τους παραγωγούς ενός ηλιόλουστου ποτού, οι τεχνικές ποικιλίες σταφυλιών είναι σημαντικές, οι οποίες μερικές φορές δεν λάμπουν με την ομορφιά των τσαμπιών, δεν εκπλαγούν με το μέγεθος των μούρων, αλλά όταν είναι ώριμα έχουν αρμονική γεύση με το απαραίτητη αναλογία ζάχαρης και οξέων και δώστε πολύ χυμό. Μία από τις διάσημες τεχνικές ποικιλίες σταφυλιών είναι το Livadia black, το οποίο θα συζητηθεί.

Τα σταφύλια είναι ένας θάμνος αναρρίχησης, των οποίων τα νόστιμα μούρα τρώγονται για πολλούς αιώνες και χρησιμοποιούνται ως πρώτες ύλες για την οινοποίηση. Οι κλιματολογικές συνθήκες της κεντρικής Ρωσίας καθιστούν δυνατή την καλλιέργεια μόνο ανθεκτικών στον παγετό και πρώιμων ωρίμανσης ποικιλιών αυτού του φυτού.