Σχετικά με την ποικιλία σταφυλιών Isabella: χαρακτηριστικά, ειδικά καλλιέργεια σε διαφορετικές περιοχές

Το σταφύλι Isabella συνδέεται στενά με το αρωματικό κόκκινο κρασί με το ίδιο όνομα. Όσο για το ίδιο το φυτό, λένε: μεγαλώνει σαν ζιζάνιο, δεν απαιτεί φροντίδα, αλλά αποδίδει αποδόσεις κάθε χρόνο, μεγαλώνει σε όλες τις περιοχές της Ρωσίας. Στην πραγματικότητα, όλα αποδεικνύονται διαφορετικά: η ποικιλία είναι ανθεκτική στο χειμώνα, ωστόσο, για να ωριμάσει στη Σιβηρία ή στη μεσαία λωρίδα, ο κηπουρός πρέπει να δοκιμάσει. Ταυτόχρονα, οι νότιοι, χαλασμένοι από σταφύλια, ως επί το πλείστον αντιμετωπίζουν την Isabella με περιφρόνηση, προτιμούν τις σύγχρονες υβριδικές μορφές.

Ιστορία σταφυλιών Isabella

Αυτή η θρυλική ποικιλία και το κρασί από αυτήν είναι γνωστή σε πολλές γενιές Ρώσων. Μας φαίνεται ντόπιος, εν τω μεταξύ η γενέτειρα των σταφυλιών είναι η Αμερική. Η Isabella εμφανίστηκε ως αποτέλεσμα φυσικής υβριδοποίησης δύο ποικιλιών: Vitis labrusca και Vitis vinifera, δηλαδή, οι θάμνοι αναπτύχθηκαν κοντά και, χωρίς καμία ανθρώπινη παρέμβαση, επικονιάστηκαν μεταξύ τους. Προφανώς, τα λαμβανόμενα μούρα αφέθηκαν χωρίς προσοχή, χτύπησαν στο έδαφος και έδωσαν φυτά. Παραδόξως, η ίδια η φύση έκανε την επιλογή όχι χειρότερη από ταλαντούχους κτηνοτρόφους.

Το σταφύλι Isabella είναι το αποτέλεσμα της φυσικής υβριδοποίησης

Η ποικιλία έλαβε εξαιρετικές ιδιότητες: ανθεκτικότητα χειμώνα, αντοχή σε μυκητιασικές ασθένειες ακόμη και σε συνθήκες υψηλής υγρασίας. Οι θάμνοι δεν επηρεάζονται από τη φυλλοξήρα, οι σφήκες και οι μέλισσες παρουσιάζουν μικρό ενδιαφέρον για τα μούρα. Εν τω μεταξύ, οι δέσμες της Isabella είναι απίστευτα αρωματικές. Κατά τη διάρκεια της ωρίμανσής τους, υπάρχει τόσο έντονη μυρωδιά στον κήπο, σαν τα λουλούδια να είναι αρωματικά σε αυτόν. Η γεύση των μούρων είναι επίσης ασυνήθιστη, που θυμίζει φράουλες.

Σύμφωνα με το μύθο που παρουσιάζουν οι οινοποιοί, αυτό το σταφύλι ανακαλύφθηκε το 1816 από τον Αμερικανό κτηνοτρόφο William Price (σύμφωνα με άλλες πηγές - Prince). Καθώς περπατούσε στον κήπο της οικογένειας Gibbs, παρατήρησε τα αμπέλια, κρεμασμένα με σχεδόν μαύρο, αποπνέοντας ένα έντονο άρωμα, τσαμπιά. Το σταφύλι πήρε το όνομά του από τον ιδιοκτήτη του κήπου - Isabella. Εκείνη την εποχή, ήταν μια περίφημη νότια ομορφιά και η σύζυγος ενός φίλου, ο Γουίλιαμ.

Η ποικιλία ήταν γνωστή από τον 18ο αιώνα · μεταφέρθηκε στην Ευρώπη ως σωτηρία από τη φυλλοξήρα τον 19ο αιώνα και ήρθε στην ΕΣΣΔ στα μέσα του 20ού αιώνα. Η Isabella έχει γίνει μια επιτυχημένη εμπορική ποικιλία. Τα κρασιά εξήχθησαν σε εκατοντάδες χώρες. Τα δενδρύλλια εξαπλώθηκαν γρήγορα σε όλο τον κόσμο, σε οποιοδήποτε κλίμα μεγάλωσαν ενεργά, δεν έβλαψαν τίποτα. Οι κηπουροί και οι αμπελουργοί μπόρεσαν να ετοιμάσουν το δικό τους υψηλής ποιότητας αλκοόλ χωρίς ειδικό κόστος.

Βίντεο: Αναθεώρηση σταφυλιών Isabella

Αλλά ήταν η ποιότητα του κρασιού που τέθηκε υπό αμφισβήτηση στα τέλη του περασμένου αιώνα. Διαπιστώθηκε ότι η ζύμωση του χυμού Isobella και άλλων υβριδικών μορφών που λαμβάνονται από την ποικιλία Vitis Labrusca παράγει δηλητηριώδη μεθανόλη σε συγκέντρωση που υπερβαίνει τα επιτρεπόμενα όρια.Οι καταναλωτές άρχισαν να φοβούνται την τύφλωση και τη σκλήρυνση κατά πλάκας που μπορεί να προκύψουν από την κατανάλωση κρασιού Isabella. Οινοποίηση από αυτή την ποικιλία και τα ανάλογα της απαγόρευσης στις ΗΠΑ και την ΕΕ.

Στη Ρωσία, η Isabella συνεχίζει να μεγαλώνει και να κάνει ποτά από αυτήν. Ωστόσο, πολλοί εγχώριοι οινοποιοί θεώρησαν απαραίτητο να υποβάλουν δείγματα των προϊόντων τους για εξέταση προκειμένου να επιβεβαιώσουν ή να αρνηθούν πληροφορίες σχετικά με αυξημένη περιεκτικότητα σε μεθανόλη. Πληροφορίες σχετικά με τα αποτελέσματα της έρευνας έχουν εξαπλωθεί στο Διαδίκτυο: η συγκέντρωση της μεθανόλης υπερβαίνει τον κανόνα κατά μόλις εκατοστά, και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και κάτω από τον κανόνα.

Το κρασί Isabella - ο κάτοχος του ρεκόρ για τον αριθμό των αντικρουόμενων απόψεων σχετικά με τους κινδύνους και τα οφέλη του

Οι σύγχρονοι αμπελουργοί χωρίζονται σε δύο στρατόπεδα. Εκπρόσωποι του ενός θεωρούν ότι η απαγόρευση είναι ορθή και καταδικάζει όσους εξακολουθούν να μεγαλώνουν την Isabella. Εκπρόσωποι των άλλων βλέπουν μια εμπορική κίνηση υπό την απαγόρευση της ΕΕ. Μετά από όλα, το κρασί Isabella ανταγωνίζεται επιτυχώς με άλλες μάρκες, ξεπερνά πολλά με το μπουκέτο του, ενώ είναι φθηνό, καθώς η ποικιλία είναι χωρίς προβλήματα στην καλλιέργεια.

Περιγραφή της ποικιλίας

Ο θάμνος της Ισαμπέλλα έχει μεγάλη δύναμη, σχηματίζει παχιά αμπέλια, πολλά θετριά μεγαλώνουν πάνω τους. Περίοδος ωρίμανσης των μούρων - 150-180 ημέρες από το διάλειμμα. Η συγκομιδή συνήθως συγκομίζεται τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο.

Ο θάμνος σταφυλιών Isabella αποτελείται από παχιά καλά φυλλώδη αμπέλια, σχηματίζει πολλά σκαλοπάτια

Τα μούρα Isabella συλλέγονται σε μεσαίου μεγέθους κυλινδρικά ή κωνικά σμήνη με μέσο βάρος 200 g. Οι βούρτσες είναι χαλαρές ή ημι-εύθρυπτες, τα μούρα είναι στρογγυλά και μικρά (διαμέτρου 1-2 cm), σκούρο μπλε, σχεδόν μαύρο, καλυμμένα με μια παχιά κηρώδη επίστρωση. Τα σταφύλια αποθηκεύονται και μεταφέρονται κακώς, έχουν τεχνικό σκοπό, δηλαδή χρησιμοποιούνται για την παρασκευή κρασιών, χυμών, κομπότ.

Τα μούρα Isabella είναι σχεδόν μαύρα, πυκνά καλυμμένα με κηρώδη επίστρωση

Η γνωριμία μου με τα σταφύλια Isabella έλαβε χώρα σε υπεραγορά. Με κάποιο θαύμα, αυτή η ποικιλία μας έφερε στη Σιβηρία και πωλήθηκε ως συνήθως στο τμήμα φρούτων. Μέχρι τότε, ήξερα την Isabella μόνο και μόνο λόγω του κρασιού. Στην περιοχή μας, τα σταφύλια, όπως ένα μούρο από ένα κατάστημα, είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο και ως καλλιεργημένη καλλιέργεια είναι εξωτικά. Φυσικά, δεν μπορούσα να αντισταθώ και να το αγοράσω. Ήθελα πραγματικά να δοκιμάσω: τι είναι - πραγματική Isabella, θα έχει το μούρο μια γεύση σαν ένα κρασί γνωστό σε μένα. Ήδη στο στάδιο της επιλογής στο κατάστημα, προέκυψε ένα πρόβλημα: σχεδόν όλα τα μούρα ξέσπασαν, αλλά βρήκα μια βούρτσα, στην οποία υπήρχαν λιγότερα κατεστραμμένα.

Οι προσπάθειές μου ήταν περιττές. Όταν πήρα αυτά τα σταφύλια στο σπίτι, αποδείχθηκε ότι όλα τα υπόλοιπα μούρα είχαν σκάσει. Ωστόσο, η επιθυμία να δοκιμάσω δεν εξαφανίστηκε, έπλυσα αυτό που έφερα και θα σας πω: ήταν μια από τις πιο φωτεινές εντυπώσεις μου. Ποτέ δεν έχω φάει τέτοια σταφύλια. Τα μούρα ήταν γλυκά, αλλά είχαν μια τόσο πλούσια και συγκεκριμένη γεύση που συγχαίρω τον εαυτό μου για την αγορά μόνο μία βούρτσα. Ο πολτός είναι πολύ πυκνός, το δέρμα γλιστρά όταν τρώγεται, τα οστά δύσκολα χωρίζονται από τον πολτό και είναι καλά αισθητά. Η γεύση είναι ευχάριστη, αλλά δεν μου άρεσε η συνέπεια και, ως αποτέλεσμα, οι αισθήσεις όταν τρώω μούρα. Γενικά, ήμουν ικανοποιημένος με το πείραμα: τα σταφύλια είχαν την ίδια γεύση που μου άρεσε στο κρασί. Έτσι συνειδητοποίησα από τη δική μου εμπειρία ότι η Isabella δεν είναι ποικιλία για φαγητό, αλλά, ως τεχνική, για κρασί και χυμούς, θα το φυτέψω.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα

Φύτευση σταφυλιών Isabella

Πρόκειται για μια καθυστερημένη ποικιλία, οπότε επιλέξτε ένα ηλιόλουστο και υπερυψωμένο μέρος για αυτό, το οποίο είναι το πρώτο που απαλλάσσεται από το χιόνι την άνοιξη. Στη μεσαία ζώνη και στη Σιβηρία, για να προστατευτεί από τους επικρατούσες βόρειους ανέμους εδώ, η Isabella πρέπει να τοποθετηθεί στη νότια πλευρά του σπιτιού, τουλάχιστον 1 μ. Μακριά από αυτήν. Η απόσταση μεταξύ των φυτωρίων σε μια σειρά είναι από 1,5 m, μεταξύ σειρών - από 2 μ.

Φυτέψτε σταφύλια στη νότια πλευρά του κτηρίου για προστασία από τους κρύους ανέμους

Θέλω να αντικρούσω τη σύσταση να φυτέψω σταφύλια μόνο το φθινόπωρο, γιατί την άνοιξη ριζώνουν άσχημα. Αγόρασα δύο ριζωμένα μοσχεύματα την περασμένη άνοιξη, τα μεταμοσχεύσαμε αμέσως από κύπελλα σε μεγαλύτερες γλάστρες και τα κράτησα στο περβάζι. Το προσγειώθηκα σε ανοιχτό έδαφος με μεταφόρτωση όταν σταμάτησαν οι παγετοί επιστροφής. Και τα δύο δενδρύλλια ρίζωσαν καλά, αμέσως άρχισαν να μεγαλώνουν, έβγαλαν βλαστοί άνω των 2 μέτρων το καλοκαίρι, οι μπουμπούκια ωρίμασαν. Επομένως, μην φοβάστε να φυτέψετε την άνοιξη και μην βασανίζετε τα φυτά μέχρι το φθινόπωρο, διατηρώντας τα σε κουβάδες, όπως συμβουλεύουν ορισμένοι ειδικοί.

Το μέγεθος του λάκκου φύτευσης εξαρτάται από τη δομή του εδάφους στην περιοχή σας. Σε μαύρο χώμα, ένα βάθος 50 cm αρκεί, σε άργιλο πηλό και αμμώδες έδαφος - 90 cm, για να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε ένα μεγάλο θρεπτικό κρεβάτι από χούμο, λίπασμα, κοπριά ή υπολείμματα φυτών.

Βίντεο: φύτευση σταφυλιού

Το Isabella φυτεύεται σύμφωνα με την κλασική αρχή:

1. Τοποθετήστε 1-3 κουβάδες οργανικής ύλης στο κάτω μέρος, η ακριβής ποσότητα εξαρτάται από το μέγεθος του λάκκου.
2. Ρίξτε ένα στρώμα εδάφους από την περιοχή σας πάνω από το λίπασμα.
3. Τοποθετήστε ένα δενδρύλλιο στο κέντρο της τρύπας, ισιώστε τις ρίζες. Μπορεί να εμβαθύνει στον πρώτο κλάδο.
4. Γεμίστε με χώμα που έχει αφαιρεθεί από την κορυφή 30 cm κατά το σκάψιμο της τρύπας. Τα βαθύτερα στρώματα θεωρούνται στείρα και δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για φύτευση.
5. Νερό κρατώντας το δενδρύλλιο έτσι ώστε να μην βυθίζεται στα βάθη του βυθισμένου εδάφους. Προσθέστε περισσότερη γη εάν είναι απαραίτητο.
6. Σπρώξτε τις τρύπες.
7. Στη βόρεια πλευρά, αναχωρώντας από το σπορόφυτο 15-20 cm, θέστε ένα υψηλό ποντάρισμα για μια καλτσοδέτα με βλαστοί.

Καλλιέργεια της Isabella από μοσχεύματα

Τα φυτά μου σταφυλιών θα είναι 1 έτους την άνοιξη. Έκαναν μακρινές βολές το περασμένο καλοκαίρι. Το φθινόπωρο δεν τα έκοψα, τα μετανιώθησα, τα έβαλα στο έδαφος εξ ολοκλήρου και τα κάλυψα. Την άνοιξη, μόλις λιώσει το χιόνι, αφαίρεσα το καταφύγιο. Τα σταφύλια επέζησαν τέλεια από το χειμώνα της Σιβηρίας. Μέχρι να ανθίσουν τα μπουμπούκια, έσπευσα να κλαδέψω, διαφορετικά το κλάμα της αμπέλου δεν θα ξεφύγει. Ξεκινώντας από τη βάση του θάμνου, μέτρησα τον αριθμό των μπουμπουκιών που χρειαζόμουν, έκοψα τα υπόλοιπα. Και χρησιμοποιώ αυτά τα επιπλέον μέρη των βλαστών για εμβολιασμό. Νομίζω ότι αυτός είναι ο ευκολότερος τρόπος συγκομιδής μοσχευμάτων. Δεν χρειάζεται να αποθηκεύσετε τίποτα στο κελάρι ή στο υπόγειο, να δημιουργήσετε ειδικές συνθήκες έτσι ώστε οι βλαστοί να μην στεγνώσουν και να σαπίσουν. Και θα τα ριζώσω σύμφωνα με τις συστάσεις των έμπειρων αμπελουργών.

Τα μοσχεύματα σταφυλιών, κομμένα το φθινόπωρο, υποβάλλονται σε επεξεργασία με διάλυμα θειικού χαλκού 3% και αποστέλλονται στην αποθήκευση, όπου η θερμοκρασία διατηρείται εντός του εύρους: 0 ... +4 ⁰C. Για να αποφευχθεί η ξήρανση, πέφτουν στο σύνολό τους με χαλαρή γη ή τοποθετούνται κάθετα σε υγρό πριονίδι ή άμμο. Η τρίτη επιλογή είναι να τυλίξετε τα μοσχεύματα σε μια ταινία και να κάνετε τρυπήματα σε αυτήν για ανταλλαγή αέρα.

Το βέλτιστο πάχος των μοσχευμάτων είναι 5-8 mm, το καθένα πρέπει να έχει τρεις μπουμπούκια.

Τα ριζικά μοσχεύματα πρέπει να είναι τόσο παχιά όσο ένα μολύβι και να έχουν τρία μπουμπούκια

Οι έμπειροι άνθρωποι λένε ότι χρειάζονται μόνο 4 εβδομάδες για να βλαστήσουν τα μοσχεύματα σταφυλιών: στις δύο πρώτες τα φύλλα θα ανθίσουν και μετά από άλλες 14 ημέρες οι ρίζες θα αναπτυχθούν. Τα μοσχεύματα με ρίζες μπορούν να φυτευτούν σε κύπελλα για καλή ριζοβολία, ακολουθούμενη από μεταφορά στον κήπο. Μια άλλη επιλογή είναι να τα φυτέψετε αμέσως σε ανοιχτό έδαφος, αλλά υπό την προϋπόθεση ότι η θερμοκρασία του αέρα δεν πέφτει πλέον κάτω από 0 ⁰C. Με βάση αυτό, μπορούμε να συμπεράνουμε: η βλάστηση πρέπει να ξεκινά 4-6 εβδομάδες πριν από την ημέρα που οι παγετοί επιστροφής σταματούν στην περιοχή σας.

Ένας αξιόπιστος τρόπος βλάστησης των μοσχευμάτων:

1. Τοποθετήστε τα μοσχεύματα εξ ολοκλήρου σε νερό, κατά προτίμηση χιονισμένο νερό. Αυτή η εμβάπτιση πρέπει να διαρκέσει δύο ημέρες. Μπορείτε να προσθέσετε μέλι, χυμό αλόης, Epin και άλλα διεγερτικά στο νερό.
   

   Βυθίστε εντελώς τα μοσχεύματα στο νερό για δύο ημέρες

2. Αφαιρέστε τα μοσχεύματα από το νερό, στεγνώστε με μια χαρτοπετσέτα, βυθίστε το πάνω κομμάτι του καθενός σε λιωμένη παραφίνη ή κερί (λιώστε ένα συνηθισμένο κερί). Ως αποτέλεσμα, η πληγή θα κλείσει, η υγρασία δεν θα βγει από το κόψιμο μέσω αυτής.
   

   Βυθίστε τα μοσχεύματα με το πάνω κομμένο σε λιωμένο κερί

3. Πάρτε ένα βάζο τέτοιου μεγέθους που ο μέσος οφθαλμός κάθε μοσχεύματος που τοποθετείται σε αυτό είναι περίπου στο επίπεδο του λαιμού. Ρίξτε περίπου 3 cm νερό στο κάτω μέρος. Σημειώστε το ανώτατο επίπεδό του με δείκτη. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας βλάστησης, το νερό θα εξατμιστεί και θα απορροφηθεί από τα μοσχεύματα. Η ετικέτα θα βοηθήσει στον έλεγχο του όγκου του νερού και θα το προσθέσει στη σωστή ποσότητα. Δεν χρειάζεται να αλλάξετε το νερό για τις δύο πρώτες εβδομάδες.
   

   Σημειώστε τη στάθμη του νερού στο βάζο με μαρκαδόρο

4. Τοποθετήστε τα μοσχεύματα σε ένα βάζο. Ο κάτω οφθαλμός πρέπει να είναι κάτω από το νερό και περίπου 1-2 cm του στελέχους πάνω από αυτό. Βλαστήστε σε έναν ελαφρύ ωκεανό. Τοποθετήστε το βάζο μακριά από το ποτήρι. Τοποθετήστε ένα κομμάτι πολυστυρολίου ή μια σανίδα κάτω από αυτό, έτσι ώστε να μην υπάρχει επαφή με το κρύο περβάζι και απότομη πτώση των θερμοκρασιών ημέρας και νύχτας. Για πρόωρη βλάστηση, η θερμοκρασία του νερού πρέπει να είναι + 25 ... +27 ⁰C και η θερμοκρασία του αέρα + 15 ... +17 ⁰C.
   

   Βάλτε τα βάζα με μοσχεύματα στην άκρη του περβάζιου, πιο κοντά στη ζεστασιά, βάλτε ένα κομμάτι αφρού

5. Μετά από 2 εβδομάδες, τα φύλλα θα ανθίσουν στα μοσχεύματα. Ωστόσο, η Isabella είναι μια καθυστερημένη ποικιλία, αυτή τη στιγμή τα μπουμπούκια της μπορούν να διογκωθούν και να γίνουν λίγο πράσινα. Μην αναστατωθείτε, αλλάξτε το νερό και περιμένετε λίγο περισσότερο.
   

   Τα μοσχεύματα πρώιμων ποικιλιών σταφυλιών ξυπνούν νωρίτερα, αργότερα - αργότερα

6. Όταν τα φύλλα και οι βλαστοί αρχίζουν να αναπτύσσονται στα μοσχεύματα, πρέπει να αφαιρέσετε την περίσσεια. Τα μοσχεύματα δεν έχουν αρκετή δύναμη για να ανοίξουν όλα τα μπουμπούκια και να δώσουν ρίζες. Αφαιρέστε όλα τα μοσχεύματα από το βάζο και τοποθετήστε τα σε μια πετσέτα ή χαρτοπετσέτα. Διακοπή όλων των αναδυόμενων βλαστών από κάθε ένα, εκτός από ένα - το κορυφαίο. Τοποθετήστε τα μοσχεύματα πίσω σε ένα βάζο με καθαρό νερό. Αυτή η διαδικασία θα πρέπει να επαναληφθεί αρκετές φορές κατά τη βλάστηση, καθώς προτού εμφανιστούν οι ρίζες στα μοσχεύματα, οι οφθαλμοί μπορεί να ξυπνήσουν άνισα.
   

   Αφαιρέστε το μεσαίο μπουμπούκι από κάθε κοπή

7. Δύο βλαστοί μπορούν να αναπτυχθούν από τον άνω οφθαλμό, ένας πρέπει να σπάσει. Αλλά το κάνετε όταν μεγαλώνουν καλά. Μπορείτε να καταστρέψετε τα πρόσφατα εμφανιζόμενα λάχανα ή να ξεσπάσετε το λάθος.
   

   Πρέπει να υπάρχει μία διαφυγή, αλλά για να αφαιρέσετε το επιπλέον, πρέπει να αφήσετε και τα δύο να μεγαλώσουν

8. Μετά την αφαίρεση των υπερβολικών βλαστών, το μόνο που απομένει θα αρχίσει να αναπτύσσεται γρηγορότερα. Από αυτήν την περίοδο, παρακολουθήστε προσεκτικά τη στάθμη του νερού στην όχθη, θα μειωθεί γρηγορότερα.
   

   Μετά την αφαίρεση των υπερβολικών βλαστών, η άνω θα μεγαλώσει γρηγορότερα

9. Ένα μήνα μετά την έναρξη της βλάστησης, και στην περίπτωση της Isabella, ίσως 1-2 εβδομάδες αργότερα, θα εμφανιστούν ρίζες στα μοσχεύματα. Μερικοί καλλιεργητές ξύνουν το φλοιό στην αρχή στο κάτω μέρος των μοσχευμάτων για να επιταχύνουν το σχηματισμό ριζών, αλλά αυτή η τεχνική δεν είναι απαραίτητη.

   

   Μετά από περίπου ένα μήνα βλάστησης, οι ρίζες θα εμφανιστούν στα μοσχεύματα.

10. Υπάρχει ένας καλά αναπτυσσόμενος βλαστός και πολλές ρίζες, ήρθε η ώρα να φυτέψετε τα μοσχεύματα σε φλιτζάνια.

    

    Οι βλαστοί έχουν ήδη αναπτυχθεί, οι ρίζες έχουν εμφανιστεί, ήρθε η ώρα να φυτέψετε τα μοσχεύματα στο έδαφος

11. Χρησιμοποιήστε χαλαρό χώμα για φύτευση. Μπορεί να ληφθεί με ανάμειξη σε ίση αναλογία άμμου ποταμού, εδάφους από τον ιστότοπό σας, τύρφης και χούμου (κομπόστ). Τα κύπελλα πρέπει να έχουν οπές αποστράγγισης. Ρίξτε 3 cm μείγματος εδάφους στο κάτω μέρος, τοποθετήστε το κόψιμο στο κέντρο και καλύψτε το με γη περίπου στο επίπεδο του μεσαίου μπουμπούκι. Νερό και γεμίστε καλά το έδαφος εάν υποχωρήσει.
    

    Το κάτω μέρος της κοπής πρέπει να απέχει περίπου 3 cm από το κάτω μέρος του κυπέλλου και το μεσαίο μπουμπούκι πρέπει να βρίσκεται πάνω από το επίπεδο του εδάφους

Όταν οι ρίζες γεμίζουν ολόκληρο τον όγκο του κυπέλλου, μεταμοσχεύστε το δενδρύλλιο σε μόνιμο μέρος.

Χαρακτηριστικά φροντίδας για τα σταφύλια Isabella

Η Isabella έχει εξαιρετική ανοσία στις ασθένειες, δεν φοβάται τον βροχερό καιρό και την υγρή γη.Ως εκ τούτου, οι ιδιοκτήτες του εξαιρούνται από εργασίες όπως ο προληπτικός ψεκασμός με μυκητοκτόνα. Επιπλέον, η ποικιλία έχει μεγάλη δύναμη. Δεν χρειάζεται να γονιμοποιείται και να τρέφεται συχνά και πολύ. Αρκεί να φτιάξετε:

1. Την άνοιξη ή στα τέλη του φθινοπώρου - 1-2 κουβάδες χούμου κάτω από τον θάμνο.
2. Το καλοκαίρι, κατά την περίοδο της εκκόλαψης - έτοιμο σύνθετο λίπασμα για σταφύλια από το κατάστημα (Meister agro, Chisty sheet, Florovit κ.λπ.). Όταν επιλέγετε ένα μείγμα, κοιτάξτε τη σύνθεση. Η παρουσία ιχνοστοιχείων είναι υποχρεωτική και το κάλιο και ο φώσφορος πρέπει να είναι περισσότερο από άζωτο, για παράδειγμα, άζωτο - 16%, κάλιο - 27%, φώσφορος - 20%.
3. Το φθινόπωρο, πασπαλίζουμε 1,5 κουταλιά της σούπας. Ομοιόμορφα σε κυκλικό αυλάκι βάθους 10 cm μεγάλο. υπερφωσφορικό και θειικό κάλιο, νερό και ισοπέδωση του εδάφους.

Μπορείτε να το κάνετε χωρίς να ταΐσετε καθόλου εάν βάζετε τακτικά μουλάκι από κομμένα και αποξηραμένα χόρτα κάτω από τους θάμνους. Τέτοια σκουπίδια μετατρέπονται σταδιακά σε χούμο με τη βοήθεια γαιοσκώληκων και βακτηρίων και εισέρχονται στις ρίζες με τη μορφή θρεπτικών ουσιών.

Βίντεο: σχετικά με το mulch και τα οφέλη του

Η Isabella ανέχεται υψηλή υγρασία, αλλά μπορεί να πεθάνει σε ξηρασία. Επομένως, η στάγδην άρδευση θα είναι η καλύτερη λύση. Εάν δεν είναι δυνατό να το χρησιμοποιήσετε, ποτίστε τους θάμνους 1-2 φορές το μήνα, αλλά άφθονα, για να βρέξετε ολόκληρο το στρώμα του εδάφους στο οποίο βρίσκονται οι κύριες ρίζες, δηλαδή σε βάθος 80-100 cm Σταματήστε το πότισμα το Σεπτέμβριο και μετά τη συγκομιδή, δώστε το τελευταίο. Ο κανόνας του είναι 1,5 φορές υψηλότερος από το συνηθισμένο.

Σχηματισμός και αραίωση θάμνων

Η ανεπιτήδευτη Isabella, ωστόσο, θα απαιτήσει ιδιαίτερη προσοχή από εσάς, και συνίσταται στην τακτική αραίωση των θάμνων. Διαφορετικά, θα μετατραπούν γρήγορα σε αμπέλια με τεράστιο αριθμό βλαστών και μικρών μούρων. Κάντε διαμορφωτικό κλάδεμα το φθινόπωρο. Ποιο σχήμα να επιλέξετε, από ένα, δύο ή περισσότερα μανίκια, εξαρτάται από την περιοχή. Έτσι, στο νότο μπορείτε να αφήσετε 4 όπλα, στη μεσαία λωρίδα - 2, στη Σιβηρία - 1-2. Ο αριθμός των βλαστών και των τσαμπιών τους ρυθμίζεται επίσης ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες. Όσο πιο ζεστό είναι το καλοκαίρι, τόσο περισσότερα σταφύλια μπορούν να ωριμάσουν.

Ο ευκολότερος τρόπος σχηματισμού σταφυλιών είναι σε δύο μανίκια με κόμπους αντικατάστασης

Οι αρχάριοι πρέπει να ξεκινήσουν με ένα τυπικό σχήμα σε δύο μανίκια με 4-5 μπουμπούκια σε κάθε βέλος φρούτων. Εάν, με έναν τέτοιο σχηματισμό, όλα τα τσαμπιά ωριμάσουν, τότε μπορεί να αυξηθεί ο αριθμός των μανικιών ή / και των μπουμπουκιών στην άμπελο. Η αραίωση των θάμνων της Isabella θα πρέπει να γίνει καθ 'όλη τη διάρκεια της ζεστής περιόδου.

Στάδια αραίωσης Isabella:

1. Όταν οι βλαστοί αναπτύσσονται στα αμπέλια, δέστε τους κάθετα. Αφού εμφανιστούν τα μπουμπούκια, αφαιρέστε τους βλαστούς που δεν τους έχουν.
   

   Αφήστε μόνο βλαστούς με ταξιανθίες στο θάμνο

2. Επίσης, σπάστε ή τσιμπήστε τα σκαμπό που αναπτύσσονται σε γόνιμους βλαστούς από τους άξονες των φύλλων πάνω από το δεύτερο φύλλο.
   

   Τα παιδιά της γης έχουν μεγαλώσει από τους άξονες των φύλλων, πρέπει να διαλυθούν πλήρως ή να τρυπηθούν πάνω από το δεύτερο φύλλο

3. Η Isabella είναι σε θέση να τοποθετήσει συστάδες ακόμη και στα στεπά της, φροντίστε να τα αφαιρέσετε, δεν θα έχουν χρόνο να ωριμάσουν.
   

   Μια ταξιανθία έχει σχηματιστεί στα σκαμπό, πρέπει να αφαιρεθούν

4. Μετά την ανθοφορία, όταν οι ωοθήκες εμφανίζονται στις βούρτσες, τσιμπήστε τις κορυφές των βλαστών στις οποίες βρίσκονται. Έτσι ανακατευθύνετε τις δυνάμεις του θάμνου στην ανάπτυξη και την ωρίμανση των μούρων. Τουλάχιστον 10-12 φύλλα πρέπει να παραμένουν από τη βούρτσα έως το σημείο τσίμπημα.
   

   Τσιμπήστε το σημείο ανάπτυξης των καρποφόρων βλαστών

Στο νότο, όπου διαφορετικές ποικιλίες σταφυλιών μεγαλώνουν υπέροχα, δεν δίνεται τόσο μεγάλη προσοχή στην Isabella. Η ποικιλία καλλιεργείται σε ακάλυπτη κληματαριά με ξηρά κλαδιά κομμένα το φθινόπωρο. Στις συνθήκες ενός μεγάλου και ζεστού καλοκαιριού, οι συστάδες έχουν χρόνο να ωριμάσουν χωρίς σχηματισμό.

Βίντεο: τσίμπημα των κορυφών και των βημάτων σταφυλιών

Πώς να καλλιεργήσετε αργά σταφύλια στη μεσαία λωρίδα και τη Σιβηρία

Πολλοί κηπουροί από τις περιοχές της ακραίας γεωργίας φυτεύουν την Isabella στα οικόπεδά τους, αφού διακρίνεται από την καλή αντοχή του χειμώνα. Ωστόσο, για να ωριμάσει η συγκομιδή, χρειάζεται μια ζεστή περίοδο 5-6 μηνών. Στη μεσαία λωρίδα και τη Σιβηρία, το καλοκαίρι είναι πολύ μικρότερο. Οι παγετοί σταματούν στα μέσα Μαΐου ή στις αρχές Ιουνίου και συνεχίζονται στα τέλη Αυγούστου - αρχές Σεπτεμβρίου.

Στις ρωσικές πόλεις, το χιόνι μπορεί να πέσει στα τέλη Μαΐου

Σε θερμοκρασία αέρα + 7 ... +8 ⁰C, τα σταφύλια αρχίζουν να ρέουν με χυμό, το οποίο εκδηλώνεται με το κλάμα της αμπέλου, σε + 10 ... +12 ⁰C μπουμπούκια ανθίζουν. Τα φύλλα μπορούν να προκαλέσουν βλάβη ακόμη και σε ελαφρούς παγετούς έως -1 ⁰C. Βέλτιστη θερμοκρασία για την ανάπτυξη της πράσινης μάζας και την άνθηση: + 20… +25 +C, στους +14 ⁰C και κάτω από τα μπουμπούκια καταρρέουν, η ανάπτυξη των βλαστών επιβραδύνεται. Τα μπουμπούκια ανθέων του επόμενου έτους τοποθετούνται στους + 25 ... +30 ⁰C, υπό τις ίδιες συνθήκες που πρέπει να τραγουδούν τα μούρα. Όσο χαμηλότερη είναι η θερμοκρασία, τόσο περισσότερο ωριμάζει η καλλιέργεια. Στους +14 ⁰C, η σύνθεση των σακχάρων σταματά, τα μούρα δεν ωριμάζουν, παραμένουν ξινά.

Είμαι τόσο Σιβηρίας όσο και αρχάριος αμπελουργός. Δεν τολμούσα να καλλιεργήσω σταφύλια αργά ωριμάζοντας, επέλεξα πρώιμες ποικιλίες, αλλά επίσης δίνω ιδιαίτερη προσοχή σε αυτά. Μόλις λιώνει το χιόνι, αφαίρεσε μέρος του χειμερινού καταφυγίου. Φέτος το χιόνι έλιωσε στα μέσα Απριλίου. Το καταφύγιο αποτελείται από ένα αυτοσχέδιο κουτί με πλευρές από τούβλα. Στο κάτω μέρος υπάρχει μια μεμβράνη με αμπέλια καλυμμένα με αγροΐνες. Οι σανίδες τοποθετήθηκαν πάνω από τις πλευρές για να δημιουργήσουν ένα κενό αέρα. Ολόκληρη η κατασκευή στέφθηκε με ένα ελαφρύ και αδιάβροχο πανό ως στέγη.

Στις αρχές της άνοιξης, αφαίρεσα τα υλικά κάλυψης, ήθελα να εγκαταστήσω τα τόξα, αλλά δεν λειτούργησε. Το έδαφος δεν έχει ξεπαγώνει ακόμα. Επομένως, άφησα το κουτί, δεν σήκωσα τα αμπέλια και δεν τα έδεσα. Οι ίδιοι βρίσκονται σχεδόν οριζόντια, οι κορυφές υψώνονται, δεν βρίσκονται στο έδαφος, αλλά δεν υψώνονται πάνω από τις πλευρές - αυτό που χρειάζεται. Έβαλα σκούρα πλαστικά μπουκάλια με νερό ανάμεσα στους θάμνους, πρέπει να χρησιμεύσουν ως συσσωρευτές θερμότητας και να εξουδετερώσουν τις καθημερινές διακυμάνσεις της θερμοκρασίας. Κάλυψε το κουτί με αγροΐνες και πάνω του με μια ταινία. Τα τοιχώματα του κουτιού δημιουργούν ξανά ένα κενό αέρα και εμποδίζουν το υλικό κάλυψης να αγγίζει τα αμπέλια. Θα συμβούλευα τους Σιβηρούς να καλλιεργούν σταφύλια, ειδικά σταφύλια αργά, σε ψηλά θερμοκήπια ή θερμοκήπια από πολυανθρακικά, τότε θα μειωθεί το έργο για την προστασία των αμπέλων από τον παγετό.

Μόλις ξεπαγώσει το έδαφος, θα εγκαταστήσω τόξα και θα φτιάξω ένα θερμοκήπιο ψηλότερα. Ήδη σε αυτό το στάδιο, μπορείτε να δέσετε τα αμπέλια οριζόντια σε επίπεδο 50 cm από το έδαφος. Θα καταργήσω επιτέλους το καταφύγιο όταν εξαντλήσουμε τους παγετούς - στις αρχές Ιουνίου.

Την άνοιξη, τα αμπέλια δένονται οριζόντια, οι βλαστοί μόλις αρχίζουν να αναπτύσσονται, οι θάμνοι είναι ακόμα συμπαγείς, μπορούν να καλυφθούν

Η ιδιαιτερότητα της φροντίδας της Isabella στη μεσαία ζώνη και τη Σιβηρία είναι να της προσφέρει ζεστασιά:

• Εάν το στρώμα τοποθετήθηκε το φθινόπωρο, αφαιρέστε το την άνοιξη έτσι ώστε η γη να θερμαίνεται γρηγορότερα και οι ρίζες να ξυπνούν. Στη συνέχεια, καλύψτε ξανά με άχυρο ή άλλα υλικά. Το στρώμα τους θα διατηρήσει μια σταθερή θερμοκρασία του εδάφους, δεν θα το αφήσει να κρυώσει πολύ τη νύχτα.
• Από τις αρχές της άνοιξης έως τα τέλη του φθινοπώρου, φυλάξτε τους συσσωρευτές θερμότητας (μπουκάλια νερό) κάτω από τους θάμνους.
• Στη βόρεια πλευρά, μπορείτε να βάλετε ένα φύλλο αλουμινίου, θα ζεσταθεί στον ήλιο και θα αντανακλά το φως του. Ως αποτέλεσμα, τα αμπέλια θα λάβουν περισσότερη ηλιακή ενέργεια.
• Όταν τα μούρα είναι ώριμα, κόψτε τα φύλλα σκίασης. Αλλά μην το κάνετε αυτό τις ζεστές μέρες. Στον ήλιο, τα τσαμπιά θα ψήσουν, θα σταματήσουν να μεγαλώνουν και να ωριμάσουν.
• Στο τέλος του καλοκαιριού - το φθινόπωρο, και πάλι πρέπει να προστατέψετε τα σταφύλια από κρύες δροσιές και παγετούς.

Στις βόρειες περιοχές, με όλες τις προσπάθειες, η Isabella αυξάνει το 6-8% της ζάχαρης, με εξαιρέσεις να είναι μόνο ασυνήθιστα ζεστό καλοκαίρι για αυτές τις περιοχές. Για σύγκριση: στην Κριμαία, το μερίδιο της ζάχαρης στα μούρα αυτής της ποικιλίας φτάνει το 18-24%.

Επεξεργασία συγκομιδής της Isabella

Η Isabella έγινε διάσημη ως τεχνικός βαθμός. Όμορφα, αρωματικοί χυμοί και κρασιά παρασκευάζονται από αυτό. Στις περισσότερες περιοχές της Ρωσίας, τα μούρα Isabella δεν αποκτούν σάκχαρα, παραμένουν ξινά, αλλά παρόλα αυτά, χρησιμοποιούνται στην οινοποίηση. Για να σιγώσει το οξύ, πολλοί προσθέτουν περισσότερη ζάχαρη. Αλλά το πρόβλημα δεν έχει λυθεί, το κρασί αποδεικνύεται γλυκό και ταυτόχρονα πολύ ξινό. Οι έμπειροι συμβουλεύουν τον χυμό του Isabella να αραιώνεται με νερό ή χυμό άλλων σταφυλιών. Στη συνέχεια, παίρνετε ένα υπέροχο ποτό και καλές πρώτες ύλες για οινοποίηση.

Βίντεο: Συνταγή κρασιού Isabella

Κριτικές για τους αμπελουργούς

Και μεγαλώνουμε την Isabella στη χώρα. Πολύ νόστιμα σταφύλια, και τι κρασί φτιάχνεται από αυτό, μμ - ένα παραμύθι.

Οι γεύσεις αλλάζουν, πριν από περίπου 15 χρόνια θεώρησα επίσης ότι η Λυδία και η Ισαβέλλα ήταν νόστιμα σταφύλια (η γεύση των Ασιάτων είχε ήδη ξεχαστεί, αλλά δεν ήμουν εξοικειωμένος με νέα υβρίδια πίνακα), τώρα περνά αδιάφορα, δεν μπορώ ούτε να διαλέξω ένα μούρο.

Στην αυλή την 1η Σεπτεμβρίου) και δεν υπήρχε καλοκαίρι.Τα σταφύλια μου, η Isabella είναι κατάφυτη σε άθλια κατάσταση, τα φρούτα είναι πράσινα, πυκνά αλσύλλια και αυτό είναι.

Η Isabella μεγαλώνει ήδη στο dacha για 15-16 χρόνια, τη συγκομιδή κάθε χρόνο,

Όσον αφορά την Isabella ως ποικιλία, δεν θα συνιστούσα να το φυτέψετε. Πρώτον, είναι απίθανο να ωριμάσετε. Και δεύτερον, η γεύση των αλεπούδων, λίγοι άνθρωποι αρέσουν. Το μόνο πλεονέκτημα αυτής της ποικιλίας είναι η ανθεκτικότητα του χειμώνα.

Έχω σταφύλια Pearls Sabo και Isabella. Πολύ ελαφριές και απλές ποικιλίες για ανάπτυξη.

Τα σταφύλια Isabella είναι καλά για αρχάριους επειδή δεν χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα και ανέχονται εύκολα λάθη κατά τη δημιουργία. Αναρρώνει γρήγορα μετά το καρδινάλιο ή το πάγωμα. Σε έναν επαγγελματικό ιστότοπο, μια ποικιλία μπορεί να γίνει επιπλέον, καταλαμβάνοντας μια τεχνική θέση. Στις βόρειες περιοχές, τη Σιβηρία, τη μεσαία λωρίδα, η Isabella καλλιεργείται καλύτερα σε θερμοκήπιο. Για να συμπληρώσετε τη διατροφή με φρέσκα μούρα, φυτέψτε άλλες ποικιλίες με μεγαλύτερα, νόστιμα φρούτα με ευχάριστη συνοχή.

Σχετικές εγγραφές:

Χαρακτηριστικά της τεχνολογίας καλλιέργειας σταφυλιών στη Σιβηρία για αρχάριους

Καλλιέργεια σταφυλιών: συμβουλές για αρχάριους και σχέδια φύτευσης

Η σωστή φύτευση σταφυλιών είναι το κλειδί για μια καλή συγκομιδή