Porzeczka jest jednym z pierwszych krzewów posadzonych przez letniego mieszkańca na nowo pozyskanej działce. Dbanie o to jest dość proste, zbiory pojawiają się po kilku latach i szybko rosną, jagody są smaczne i bardzo zdrowe. Rozmnażanie porzeczek również nie jest wielkim problemem. Zastanówmy się, jak to jest łatwiejsze i bardziej niezawodne.
Zawartość
Główne sposoby hodowli porzeczek
Porzeczki, jak każda kultura jagodowa, mogą być rozmnażane przez nasiona, ale nie ma to sensu, ponieważ metody wegetatywne działają dobrze i znacznie łatwiej. W przypadku czarnej porzeczki głównymi metodami pozyskiwania sadzonek są rozmnażanie przez nawarstwianie i zdrewniałe sadzonki, dodatkowo - zielone sadzonki i dzielenie krzewu. W przypadku porzeczki czerwonej i jej odmian (białej, różowej itp.) Sytuacja jest podobna, ale jej zdrewniałe sadzonki zakorzeniają się nieco gorzej niż porzeczka czarna.
Gotowe sadzonki czarnej porzeczki powinny mieć 2-3 korzenie główne o długości co najmniej 25 cm, a część nadziemna z 1-2 silnych pędów o wysokości co najmniej 40 cm.
Rozmnażanie porzeczek przez nakładanie warstw
Jak w przypadku wszystkich metod hodowli, do sadzonek nadają się tylko zdrowe, produktywne krzewy. Zwykle w sezonie można uzyskać do 5 dobrych sadzonek z każdej zdrowej dużej gałęzi.
Ukorzenione pędy na warstwach zgiętych do ziemi z reguły powstają na drewnie rocznym. Im większy wzrost będzie miał krzew macierzysty, tym więcej ukorzenionych pędów wyjdzie z niego. Aby przyspieszyć wzrost pędów, konieczne jest obfite wypełnienie gleby przed sadzeniem nawozami, zwłaszcza obornikiem i superfosfatem, podlewanie i przycinanie odmładzające. Z reguły pędy wygina się wiosną przed kwitnieniem (do połowy maja), w odmianach nisko-zimowych - jesienią. Jak to zrobić poprawnie?
Pochylamy roczne pędy podstawowe z każdego rzędu w jednym lub obu rzędach. Przed zagięciem pędów wzdłuż rzędów wykonujemy rowki o głębokości około 10 cm, szerokości 70–80 cm, w które wkładamy pędy w odległości 8–10 cm od siebie. Pędy dociskamy do ziemi dowolnymi dostępnymi środkami, najwygodniej grubymi drucianymi zszywkami. Odetnij wierzchołki ułożonych pędów na 5-6 cm.
Schemat reprodukcji przez nakładanie warstw
Nie spryskuj od razu gałęzi ułożonych na warstwach. Pierwszy puder nakładamy 5–7 cm, gdy pędy wyrosłe na warstwach osiągają 10–15 cm, po około 2 tygodniach dodajemy po raz drugi 5–7 cm, każdy puder odkładamy na podlewanie lub deszcz. Na warstwach korzenie są najbardziej intensywne w czerwcu, po pierwszym pyleniu, a na przełomie sierpnia i września. Podlewanie w tych okresach skutecznie wpływa na rozwój korzeni. Po podlaniu dobrze byłoby go nieco poluzować, ale najlepszym wyjściem w tej kwestii jest zwykle ściółkowanie dowolnym sypkim materiałem.
Kopanie sadzonek rozpoczynamy pod koniec września.Zwykle do tego czasu mają już potężne korzenie, które umożliwiają odcinanie warstw z macierzystego krzewu. Liście myjemy ręcznie. Warstwy, które nie są gotowe do sadzenia jako sadzonki, sadzi się do uprawy w osobnym łóżku, a dobrze uformowane sadzonki sadzi się na stałe.
Takie krzewy uzyskane z sadzonek są już całkiem opłacalne.
Jeśli nie dodasz całej gałęzi, a tylko jej górną część, możesz uzyskać tak zwane łukowate warstwowanie.
Rozmnażanie porzeczek przez zdrewniałe sadzonki
Jest to najczęstsza metoda hodowli, szczególnie tam, gdzie występują duże opady. Jednak w suchych warunkach plon sadzonek tą metodą wynosi tylko 30–40%.
Sadzonki porzeczki i inne krzewy są rozmnażane, aby zachować ich ulubioną odmianę. Ale do zalet tej metody hodowli należy fakt, że porzeczki zaczną owocować już w przyszłym roku:https://flowers.desigusxpro.com/pl/yagody/smorodina/razmnozhenie-smorodinyi-cherenkami-vesnoy.html
Optymalny termin zbioru i sadzenia sadzonek czerwonych porzeczek w większości regionów kraju to pierwsze dni września, miejscami nawet koniec sierpnia. W przypadku czarnych daty są nieznacznie przesunięte do przodu, aż do początku października. Temperatura gleby w tym czasie jest wystarczająca, aby stworzyć korzystne warunki do tworzenia korzeni podczas nawadniania. Pąki porzeczki, które weszły w stan uśpienia, nie kiełkują już w tym czasie. Wiosną zarówno korzenie, jak i pąki nadal rosną jednocześnie.
Tak więc dojrzałe sadzonki są wycinane z rocznych przyrostów o długości 18–20 cm i średnicy 8–10 mm. Sadzonki pobieramy z owocnych zdrowych krzewów z dojrzałymi pąkami. Natychmiast odrywamy liście.
Tak wyglądają dobrze dojrzałe sadzonki nadające się do ukorzenienia.
Jesienią sadzonki sadzimy na nawożonych i dobrze wykopanych zagonach, ustawiając je w odległości 15–20 cm ukośnie w rzędzie (prawie 45o). Na zewnątrz zostawiamy tylko 1-2 nerki. Woda i ściółka natychmiast. Jeśli pogoda jest ciepła, słoneczna, możesz po raz pierwszy osłonić je gazetami lub innym wygodnym materiałem. Tak wyglądają dobrze dojrzałe sadzonki nadające się do ukorzenienia.
Do wiosennego sadzenia czarnej porzeczki sadzonki ścięte jesienią są najpierw przechowywane w kopanych, wlewając wodę. Sadzonki porzeczki czerwonej podczas sadzenia wiosennego zapuszczają korzenie bardzo słabo, rozmnaża się dopiero jesienią. Aby chronić przed zamarzaniem, sadzonki przykrywa się folią. Kiedy spadnie śnieg, pęczki sadzonek należy wyjąć z wykopu i położyć w śniegu, głęboko zakopując i przykrywając słomą.
Wiosną sadzimy sadzonki w rabacie ogrodowym, gdy gleba trochę się nagrzeje, ale należy to zrobić jak najwcześniej, najlepiej „w błocie”. Wiosną ćwiczą lądowanie prawie pionowe. Pozostawiamy dwie nerki na zewnątrz, a jedna z nich powinna znajdować się blisko ziemi. Po prawidłowe sadzenie porzeczek jesienią Ściółka ogrodowa jest mulczowana lub po prostu obsypujemy sadzonki ziemią. Pielęgnacja jest zwykła - pielenie, podlewanie, poluzowanie. W suchych warunkach woda częściej. W walce ze szkodnikami i chorobami konieczne jest podjęcie całego szeregu działań poprawiających zdrowie.
W pierwszym roku z sadzonek wyrosną 2-3 pędy. Pozostawiamy je w takiej formie do wiosny, a następnie odcinamy je prawie całkowicie (pozostawiając maksymalnie 10-15 cm), aby stymulować pojawienie się i wzrost nowych pędów. Roślinę opuszczamy na kolejny sezon i dopiero jesienią, już w postaci doskonałych sadzonek, przesadzimy ją na stałe miejsce.
Sadzonki: co było i co będzie
Rozmnażanie porzeczek przez zielone sadzonki
Przy tej metodzie reprodukcji stosuje się osłony filmowe i sztuczne zamgławianie. Mgła osiadająca na liściach tworzy cienką warstwę wilgoci, która chroni je przed wysychaniem i przegrzaniem. Jeśli nie można stworzyć sztucznej mgły, możesz spróbować użyć zwykłej szklarni, ale prawdopodobieństwo sukcesu będzie niższe. Termin sadzonki to początek zaniku wzrostu pędów (to znaczy początek ich lignifikacji). W strefie środkowej jest to połowa czerwca.
Do zbioru zielonych sadzonek najbardziej odpowiednia jest górna część pędów, które pojawiły się na zeszłorocznych przyrostach. Z wierzchołków kroimy kawałki o długości do 20 cm, a następnie kroimy je na sadzonki z jednym międzywęźlem (otrzymujemy kawałki o długości 5-6 cm). Liście, z wyjątkiem górnej pary, są odcięte. Dla lepszego ukorzenienia można je przechowywać przez 6-8 godzin w roztworze heteroauxiny (pół tabletki na 1 litr wody).
Sadzonki są wycinane z tych wierzchołków
Podłoże do szczepienia to piasek rzeczny, wysypany na żyzną glebę warstwą 3 cm lub mieszanina torfu i piasku (1: 1). Sadzonki sadzimy w odległości 5–8 cm na głębokość 1–1,5 cm i trzymamy pod folią aż do ukorzenienia.
Ukorzenione sadzonki zostawiamy w szklarni do wiosny, a następnie sadzimy w otwartych łóżkach.
Szczegółowy opis przesadzania porzeczek w nowe miejsce:https://flowers.desigusxpro.com/pl/yagody/smorodina/peresadka-smorodinyi-vesnoy-na-novoe-mesto.html
Rozmnażanie porzeczek przez podzielenie buszu
Podział krzewu na części nie jest głównym sposobem rozmnażania porzeczek, jest rzadko używany, głównie nie w celu uzyskania nowych sadzonek, ale po prostu po drodze: czasami trzeba przeszczepić krzak w inne miejsce. Cóż, nie podobało ci się miejsce, w którym został posadzony kilka lat temu, chcesz tu zbudować miejsce na grilla! Innym powodem może być brak normalnego materiału do sadzenia: nie dotrzymali terminów zbioru sadzonek lub nie wykonali warstw na czas. A może sadzonki zostały wykonane nieprawidłowo i nie powstały żadne nowe sadzonki. Następnie możesz wykopać dorosły krzew i podzielić go na kilka części. W końcu robią to nie tylko z porzeczkami, ale także z większością krzewów i kwiatów wieloletnich. Z piwoniami, na przykład irysami itp.
Technika dzielenia buszu jest całkowicie prosta. Krzewy są starannie wykopane łopatą i podzielone na części, z których każda powinna mieć dwie lub trzy gałęzie z dobrymi korzeniami. Jeśli nagle podział krzewu został wymyślony z góry, to rok przed wykopem większość gałęzi można poważnie wyciąć. Wtedy krzaki będą miały czas na uformowanie większej liczby młodych pędów. Ale najczęściej myśl o przeszczepie pojawia się nagle, więc postępujemy w następujący sposób.
Przyjrzyjmy się bliżej krzakowi, gdy rośnie w miejscu. W końcu ma wyraźnie niepotrzebne gałęzie: słabe, suche, połamane, krzywe itp. Po pierwsze, są one bezużyteczne w nowych sadzonkach. Po drugie, będą po prostu przeszkadzać w kopaniu. Dlatego od razu wycinamy je jak najbliżej ziemi. Najlepsze młode gałęzie (1-2 lata) są lekko przycięte (wierzchołki odcinamy po 10 centymetrów), a dla reszty nie najmłodsze, ale wciąż dobre, wręcz przeciwnie, zostawiamy 20 centymetrów nad ziemią . Oczywiście przycinanie to można wykonać po wykopaniu krzewu, ale im bardziej jest on zwarty, tym łatwiej jest kopać!
Po wykopaniu krzewu lekko strząśnij ziemię, aby lepiej zobaczyć korzenie i wybrać odpowiednie miejsca, w których będziemy ścinać. Sekator, siekiera, piła, ostra łopata - wszystko, co jest dla Ciebie wygodniejsze. Więc dzielimy krzak na części, aby miał kilka silnych gałęzi z własnymi korzeniami. Powinny to być zarówno dość grube korzenie, jak i płaty młodych korzeni. Na gałęziach lub u podstawy korzeni powinny być dobrze rozwinięte pąki, z których wkrótce wyrosną nowe pędy. Natychmiast usuwamy niepotrzebne części korzeni: stare, chore, połamane.
Schemat jest prosty, jego realizacja też
Jeśli to możliwe, natychmiast sadzimy nowe krzewy w nowym miejscu. Podczas sadzenia pogłębiamy je nieco w porównaniu do poprzedniej pozycji. Wylej warstwę ziemi nad górnymi korzeniami co najmniej 5 cm.
Rozmnażanie porzeczek przez szczepienie
Dlaczego potrzebujesz szczepienia podczas hodowli porzeczek? Przecież cechy odmianowe są doskonale przekazywane metodami omówionymi powyżej i są wykonywane bez większych problemów. Można powiedzieć, że szczepienia robi się tylko z ciekawości. Ale nie jest to do końca prawdą lub nie zawsze. Szczepienie porzeczek umożliwia również wykonywanie innych zadań.
Na przykład szczepienie przyspiesza rozmnażanie rzadkiej odmiany w przypadku braku wystarczającej liczby sadzonek.Lub pomaga wzmocnić krzak czerwonej porzeczki, wszczepiając go do systemu czarnych korzeni. Ale najczęściej szczepienie wykonuje się, jeśli chcesz uzyskać porzeczki w standardowej formie. Szczepienie to niezawodny sposób na uzyskanie owocnego drzewa porzeczkowego dla tych, którzy chcą zamienić swoje miejsce w niezwykły ogród.
Na jakich podkładkach szczepione są porzeczki? W zasadzie można zaszczepić wszystko i wszystko, a często „to” urośnie. Rzeczywiście, opisano przypadki szczepienia porzeczek na wiśniach. W rezultacie powstało drzewo porzeczkowe z dużymi jagodami. To prawda, że ich smak jest określany jako „dziwny”. Mimo to opowieść, że Michurin rozbił się, gdy wspinał się na drzewo po jabłka, ale został zmiażdżony przez arbuza, niesie coś w sobie. W naturze coś podobnego łączy się zawsze tylko z podobnymi, a do szczepienia porzeczek z innych upraw można polecić tylko agrest, a egzotykę zostawmy eksperymentatorom.
Idealną opcją są sadzonki złotych lub pachnących porzeczek, zwłaszcza jeśli chcą zdobyć roślinę w standardowej formie. Zaszczepia się je na rocznych pędach na wysokości około 1 metra. Szczepienie wykonuje się zwykłymi technikami dobrze rozwiniętymi w ogrodnictwie. Jako zapas można również wykorzystać krzewy czarnej porzeczki dowolnej odmiany, która jest zrównoważona w warunkach lokalnych.
Jeśli nadal chcesz złotej porzeczki, ale nie ma krzewu, będziesz musiał ją wstępnie wyhodować, uzyskując gdzieś przynajmniej łodygę złotej porzeczki i wyhodować z niej zapas. Oczywiście zajmie to trochę czasu, ale w przypadku porzeczek szczepienie jest przyjemniejsze niż surowa konieczność.
Porzeczki szczepi się zwykle wczesną wiosną. Wiele zależy od pogody i regionu, ale przybliżona data to zwykle koniec marca. Idealnie - początek spływu soków na podkładkę, aż pąki zaczęły kwitnąć, ale tylko puchły.
Jak prawidłowo wybrać i posadzić sadzonki porzeczek:https://flowers.desigusxpro.com/pl/yagody/smorodina/posadka-smorodinyi-vesnoy-sazhentsami.html
Szczepienie można przeprowadzić przez pączkowanie przez całe lato, ale technika pączkowania jest nieco bardziej skomplikowana, a wyniki od ogrodnika-amatora są mniej przewidywalne.
W przypadku szczepienia wiosennego sadzonki zbiera się jesienią, po tym, jak gałęzie przestają rosnąć, pąki są dobrze uformowane, czyli około października lub nawet później. Najlepsza grubość sadzonek to około 5 mm. Sadzonki powinny mieć 3-4 pąki, nacięcia po obu stronach są pokryte boiskiem ogrodowym i przechowywane w niskiej temperaturze dodatniej i wilgotności względnej około 70%.
Porzeczki szczepić można dowolną sprawdzoną metodą: pączkowanie, kopulację, rozłupywanie, nacięcie boczne itp. Jeśli mamy zamiar otrzymać drzewo porzeczkowe, wybieramy metodę ulepszonej kopulacji i postępujemy w następujący sposób.
Schemat szczepień. Trochę umiejętności i gotowe
Na podkładce zostawiamy tylko jeden najsilniejszy pionowy pęd i szukamy cięcia idealnie do niego dopasowanego pod względem grubości. U dołu cięcia wykonujemy cięcie ukośne, którego długość jest trzykrotnie większa niż grubość cięcia. Aby zagwarantować przeżycie, zanurz w stymulatorze wzrostu przez co najmniej 15–20 minut. Podobne cięcie wykonujemy na podkładce.
Na dolnym nacięciu nacięcia wykonujemy małe nacięcie („język”) mniej więcej w środku ukośnego cięcia. Przykładając szypułkę do kolby, ostrożnie wykonaj podobne nacięcie na kolbie w odpowiednim miejscu i połącz szypułkę z kolbą „językiem do języka”.
Wiążemy miejsce szczepień. Dobrze, jeśli masz specjalną taśmę do szczepienia. Jeśli nie - taśmą PVC, warstwę kleju na zewnątrz. Pokrywamy całą strefę szczepień wraz ze studnią bandażową boiskiem ogrodowym. Zakrywamy również górne cięcie cięcia.
Niszczymy wszystkie pąki poniżej przeszczepu na podkładce i przywiązujemy przyszłą porzeczkę do stosu. Uprząż zdejmiemy nie wcześniej niż za rok.
Cóż, bardzo prosty i darmowy sposób na uzyskanie materiału do sadzenia jest pokazany w następnym małym filmie.
Wideo: nowe krzewy ze starego
Cechy reprodukcji odmian porzeczek
Nazwa „czerwona porzeczka” jest powszechna, jest to cała grupa odmian o różnych kolorach. Może być czerwona, biała, różowa itp. Charakter i właściwości wszystkich tych odmian znacznie różnią się od charakteru i właściwości czarnej porzeczki.
Krzew czerwonej porzeczki rośnie wolniej. Ale dorosły krzew jest z reguły wyższy niż czarnej porzeczki i osiąga 2–2,5 m. Nagromadzenia owocowe znajdują się na 2–5-letnim drewnie. Pierwsze jagody pojawiają się w trzecim roku. Główne gałęzie owocują do 8 lat, cały krzew może wydać ponad 20 lat. Porzeczki czerwone rozmnaża się przez nakładanie warstw i sadzonki.
Jak przyspieszyć rozmnażanie czerwonych porzeczek
Odmiany czerwonych porzeczek kochają nieco inne warunki życia niż czarne porzeczki. Uprawa porzeczek czerwonych najlepiej sprawdza się na terenach nasłonecznionych, łagodnych zboczach, ogrodzonych od wiatrów. Potrzebuje mniej wody niż czarna porzeczka, która wyjątkowo negatywnie reaguje na najmniejsze wysychanie gleby. Gleba dla czerwonych porzeczek powinna być gliniasta lub piaszczysta.
Te krzewy są jeszcze młode
Jeśli gleba na twoim terenie jest kwaśna, w celu pomyślnego rozmnażania czerwonych porzeczek konieczne jest jej alkalizowanie przez dodanie kredy lub wapienia. Najlepsze sadzonki czerwonych porzeczek to krzewy od dwóch lat o 3 korzeniach szkieletowych. Optymalną metodą hodowli jest układanie warstw poziomych. Rozmnażanie przez zdrewniałe sadzonki również jest dobre. To prawda, że niektóre odmiany sadzonek czerwonej porzeczki rozmnażają się z trudem.
Podczas rozmnażania przez sadzonki można je ukorzenić w domu w wygodnych pojemnikach (doniczkach, plastikowych butelkach itp.), Aby przyspieszyć proces. Robią to nawet zimą, w warunkach przypominających lato. Sadzonki cięte jesienią dobrze zakorzeniają się na zimę i dają młode pędy. Tak więc na wiosnę gotową sadzonkę można sadzić na otwartym terenie, a ponadto razem z kawałkiem ziemi z doniczki.
W celu przyspieszenia produkcji sadzonek porzeczki czerwonej często stosuje się rozmnażanie przez tzw. Sadzonki łączone. Robią to latem w ogrodzie, ale częste podlewanie jest warunkiem wstępnym. Rozpoczynają pracę pod koniec maja. Połączona łodyga to kawałek krzewu, w którym poniżej podstawy zielonych pędów o wysokości około 6 cm znajduje się również dwuletnie drewno o długości kilku centymetrów. Dlatego w krzaku macierzystym konieczne jest wybranie dwuletnich zdrowych dużych gałęzi, którym udało się dać wiele młodych pędów. To od nich wycina się sadzonki. Wszystkie liście na nich są zachowane, a sadzonki sadzi się na głębokość około 4 cm, w dogodnej odległości od siebie. Podlewanie powinno być bardzo częste, zanim pojawią się korzenie! Ale jesienią uzyskuje się doskonałe sadzonki.
Odbiór szybkiego rozmnażania białej porzeczki
Odmiany porzeczek białych, ponieważ są odmianą czerwonej, są dość mrozoodporne. Jagody białej porzeczki mogą być przezroczyste, a także mieć dowolny odcień od kremowego do złotożółtego. Biała porzeczka dobrze rośnie dziko w centralnej Rosji i na Białorusi, często wzdłuż brzegów rzek, miejscowi mieszkańcy często nazywają ją nawet „Parechką”. Jednak uprawiane odmiany białej porzeczki, a także ogólnie czerwonej, sadzi się w domkach letniskowych w miejscach słonecznych i nie podmokłych. Optymalnym sposobem rozmnażania jest poziome lub łukowate nawarstwianie, nieco gorzej - sadzonki.
Ona nie jest taka biała
Podobnie jak w przypadku czerwonych porzeczek, białe sadzonki można uprawiać w domu zimą, aby zaoszczędzić czas. W szczegółach technologia wygląda następująco.
Na początku zimy wycina się sadzonki z jednorocznych silnych pędów zdrowego krzewu, a całą gałąź wycina się praktycznie z ziemi. Pokrój go na sadzonki o długości 18–20 cm i włóż do słoika z wodą, tak jak bukiet kwiatów. Oprócz kwiatów do wody dodaje się czasem trochę miodu lub cukru. Słoik z „bukietem” trzymamy w ciepłym miejscu. Przez długi czas, aż pojawią się korzenie. To może być cały miesiąc.W tym czasie garnki są przygotowywane.
Doniczki mogą być wykonane z dowolnego materiału, ale na ich dnie należy koniecznie umieścić drenaż z grubego piasku rzecznego lub małych kamyków. Podłoże to zwykła gleba z dodatkiem piasku i niewielkiej ilości złożonych nawozów mineralnych (bez nich jest to możliwe, jeśli ziemia jest żyzna). Sadzonki sadzi się pojedynczo w doniczkach, gdy ich korzenie dobrze rosną. Idealna długość to około 5 cm: dłuższe będą trudne do wyprostowania, ale łatwe do odłamania. Jak pogłębiać? Najlepiej, jeśli wystają dwa pąki.
Ziemia musi być dobrze podlewana, a garnki należy umieszczać w ciepłym miejscu, okresowo podlewać i czekać. Wkrótce pąki powinny puchnąć na sadzonkach, a do maja powinny rosnąć dobre sadzonki. Z liśćmi. W połowie maja przy bryle ziemi można je wylądować na stałe. Jeśli kwiaty zdecydują się pojawić na sadzonce, lepiej je odciąć, krzew nie jest jeszcze gotowy do wydania energii na owocowanie.
Jak rozmnażają się złote porzeczki
Złota porzeczka pochodzi z Ameryki Północnej, gdzie podobnie jak podobna odmiana - pachnąca porzeczka - występuje na wolności w dużych ilościach. W naszym kraju rzadko występuje na wolności, ale w wielu obszarach regionu Wołgi od dawna jest specjalnie sadzony wzdłuż autostrad jako ładny żywopłot i pochłaniacz złych substancji. Więc bez względu na to, ile chcesz, nie powinieneś zbierać go po drogach. Jest niezwykle bezpretensjonalny, dla którego nasi letnicy od niedawna próbują sadzić go na swoich działkach. Często sadzi się go jako żywopłot, co wymaga dużej ilości sadzonek.
Złota porzeczka ma jagody z „ogonkami”
Porzeczka złota rozmnaża się na wszystkie sposoby, podobnie jak inne rodzaje porzeczek: sadzonki, odkłady, odrosty korzeni, dzielenie krzewu, nasiona.
W jego reprodukcji jest tylko jeden niuans. Sadzonki z rocznych przyrostów są lepiej zbierane dłużej niż w przypadku znanych odmian krzewów, ponieważ zapuszczają korzenie w najgorszym ze wszystkich. Sadzonki sadzi się w tym samym czasie co sadzonki czerwonej porzeczki: pod koniec lata, po moczeniu ich w wodzie przez 2-3 dni. Sadzenie jest stale i intensywnie podlewane i mulczowane
Porzeczki są przedstawicielem tej grupy roślin ogrodowych, z rozmnażaniem których nie ma specjalnych problemów nawet dla początkujących letnich mieszkańców. Uzyskanie materiału do sadzenia w odpowiednich ilościach jest szybkie i łatwe; jest na to tylko kilka niezawodnych sposobów. A za kilka lat będzie tylko jeden problem: co zrobić z bogatymi zbiorami.
