Μούρα
Τα σταφύλια είναι ένας θάμνος αναρρίχησης, του οποίου τα νόστιμα μούρα τρώγονται για πολλούς αιώνες και χρησιμοποιούνται ως πρώτες ύλες για την οινοποίηση. Οι κλιματολογικές συνθήκες της κεντρικής Ρωσίας καθιστούν δυνατή την καλλιέργεια μόνο ανθεκτικών στον παγετό και πρώιμων ωρίμανσης ποικιλιών αυτού του φυτού.
Το ψηλό βακκίνιο είναι ένα μαγευτικό θέαμα. Θάμνοι ψηλότεροι από την ανθρώπινη ανάπτυξη, μπλε με μούρα το καλοκαίρι και φλεγόμενοι με όλες τις αποχρώσεις του κόκκινου το φθινόπωρο προκαλούν πραγματικό θαυμασμό. Στην επικράτεια των χωρών της πρώην ΚΑΚ, τέτοια βακκίνια δεν θεωρούνται πλέον «ξένα», υπάρχουν πολλές ποικιλίες προσαρμοσμένες στις τοπικές συνθήκες.
Αποδεικνύεται ότι ένας τόσο κοινός θάμνος που αναπτύσσεται σε βάλτους, όπως το lingonberry, έχει πλέον εμφανιστεί σε οικόπεδα κήπου. Ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε πώς να φυτέψουμε και να καλλιεργήσουμε σωστά τα μούρα για να ευχαριστήσουμε τους εαυτούς μας και τους αγαπημένους μας με τη συγκομιδή του.
Το βατόμουρο είναι σχεδόν αναπόσπαστο μέρος οποιουδήποτε οικοπέδου. Εξαιρετικά υγιή και νόστιμα μούρα καλλιεργούνται παντού στη Ρωσία. Οι κτηνοτρόφοι αναπτύσσουν συνεχώς νέες ποικιλίες - πιο παραγωγικές, με μεγάλη καρποφορία, λιγότερο ευαίσθητες στις παραμορφώσεις του καιρού. Μια ξεχωριστή κατηγορία είναι τα απομεινάρια σμέουρα, τα οποία μπορούν να αποφέρουν καρπούς δύο φορές την εποχή. Αυτές οι ποικιλίες περιλαμβάνουν το Brusvyana, μια σχετικά πρόσφατη εκτροφή, την οποία έχουν ήδη εκτιμήσει οι κηπουροί.
