Πολλοί κηπουροί καλλιεργούν αχλάδι στις προσωπικές τους περιοχές. Αλλά πριν, οι δυνατότητές τους ήταν σοβαρά περιορισμένες. Αυτός ο αρχικά νότιος πολιτισμός δεν ανέχεται το κρύο και τις παραμορφώσεις του καιρού. Κατά συνέπεια, στη Ρωσία, ήταν κατάλληλο μόνο για καλλιέργεια σε θερμές περιοχές με υποτροπικό κλίμα. Αλλά τώρα υπάρχουν νέες ποικιλίες που εκτρέφονται από κτηνοτρόφους που διακρίνονται από την αντοχή στον παγετό, τη σχετική ανεπιτήδευτη φροντίδα και την καλή απόδοση. Ταυτόχρονα, η γεύση και το μέγεθος των φρούτων δεν είναι κατώτερα από τα νότια αχλάδια, που συχνά ονομάζονται "μέλι" για τη γλυκύτητά τους. Αυτές περιλαμβάνουν την ποικιλία Prosto Maria, η οποία έχει πολλά αναμφισβήτητα πλεονεκτήματα.
Περιεχόμενο
Pear Just Maria: περιγραφή, πλεονεκτήματα, μειονεκτήματα
Το Pear Prosto Maria είναι ένα σχετικά πρόσφατο επίτευγμα των Λευκορωσικών κτηνοτρόφων από το Ινστιτούτο Καλλιέργειας Φρούτων. Παρά το όνομα, δεν έχει καμία σχέση με την τηλεοπτική σειρά της Αργεντινής, η οποία ήταν πολύ δημοφιλής στη Ρωσία στις αρχές της δεκαετίας του '90. Η ποικιλία πήρε το όνομά της από τη δημιουργό της, Μαρία Μιλάικ. Η ομάδα των κτηνοτρόφων υπό την ηγεσία της χρειάστηκε 35 χρόνια για να εργαστεί. Οι «γονείς» του νέου αχλαδιού είναι ένα υβριδικό με κωδικό όνομα 6 / 89–100 και η ποικιλία Maslyanaya Ro, η οποία δεν είναι πολύ δημοφιλής στη Ρωσία. Στην ελεύθερη πρόσβαση στη χώρα μας, αυτή η κουλτούρα εμφανίστηκε το 2010.
Τα αχλάδια Just Maria εμφανίστηκαν πρόσφατα στη Ρωσία, αλλά έχουν ήδη κερδίσει την αγάπη πολλών κηπουρών
Αρχικά η ποικιλία ονομαζόταν Μαρία. Μην το συγχέετε με το αχλάδι του ίδιου ονόματος, που εκτρέφεται στην Κριμαία. Υπάρχει επίσης μια ιταλική ποικιλία Santa Maria, η οποία εμφανίστηκε στη Ρωσία αρκετά πρόσφατα.
Το ρωσικό αχλάδι Μαρία δεν πρέπει να συγχέεται με την σχεδόν επώνυμη ποικιλία της Λευκορωσίας επιλογής
Όσον αφορά την ωρίμανση, το Just Maria είναι μια φθινοπωρινή ποικιλία. Το μεγαλύτερο μέρος της συγκομιδής συγκομίζεται τον Οκτώβριο. Η καρποφορία είναι τεράστια, αλλά μερικές φορές εκτείνεται μέχρι τον Νοέμβριο. Επιπλέον, οι παραμορφώσεις του καιρού κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και του χειμώνα κρύο έχουν μικρή επίδραση στην απόδοση. Κατά μέσο όρο, μπορείτε να υπολογίζετε σε 35-40 κιλά αχλάδια από ένα ενήλικο δέντρο. Χαρακτηριστικό είναι ένα χαμηλό ποσοστό "κακής ποιότητας" - όχι περισσότερο από το 10% των καρπών που συγκομίζονται. Δεν διαφέρουν ιδιαίτερα όσον αφορά την ποιότητα διατήρησης - εάν τα αχλάδια αφαιρεθούν ελαφρώς άγουρα, θα διαρκέσουν στο ψυγείο το πολύ μέχρι το νέο έτος. Στη συνέχεια, ο πολτός μαλακώνει, χάνει τη γεύση του, γίνεται κοκκώδης και δυσάρεστα "βαμβακερό".
Αχλάδι αποδίδει Το Just Maria δεν είναι κακό, αλλά, δυστυχώς, δεν θα είναι δυνατό να διατηρηθούν τα φρούτα για μεγάλο χρονικό διάστημα
Η αντοχή στον παγετό της ποικιλίας είναι στο επίπεδο των -38 ° C, γεγονός που καθιστά δυνατή την καλλιέργεια μιας καλλιέργειας όχι μόνο σε περιοχές με ευνοϊκό κλίμα για αυτήν, αλλά και σε "ζώνες επικίνδυνης καλλιέργειας" (Ουράλια, Σιβηρία, το Απω Ανατολή). Επίσης, ανέχεται καλά τις απότομες αλλαγές θερμοκρασίας. Ακόμα κι αν το δέντρο πάσχει από παγετό, ανακάμπτει αρκετά γρήγορα.Έμπειροι κηπουροί, για να είμαστε στην ασφαλή πλευρά, φυτέψτε τη Just Maria στις ρίζες των ποικιλιών που έχουν ειδικά διαχωριστεί για την περιοχή. Μια πολύ ατυχής επιλογή από αυτή την άποψη είναι το κυδώνι. Όταν εμβολιάζεται πάνω του, χάνει εντελώς την εγγενή αντίσταση στο κρύο. Οι παγετοί της άνοιξης που επιστρέφουν είναι καταστροφικοί για αυτό το αχλάδι - εάν πέσουν τη στιγμή της ανθοφορίας, οι μπουμπούκια καταρρέουν μαζικά.
Λουλούδια αχλαδιού Η Μαρία μπορεί να επηρεαστεί πολύ σοβαρά από επαναλαμβανόμενους παγετούς της άνοιξης
Το ύψος ενός ενήλικα δέντρου σε ηλικία 10 φτάνει τα 3–3,5 μ. Το στέμμα των νέων δειγμάτων είναι στρογγυλεμένο, με την πάροδο του χρόνου μετατρέπεται σε κάτι που μοιάζει με μια μεγάλη πυραμίδα. Δεν είναι δυνατή η κλήση ενός αχλαδιού - η διάμετρος της κορώνας είναι περίπου 2,5 μέτρα. Ιδιαίτερη πάχυνση δεν είναι χαρακτηριστική γι 'αυτό, οι βλαστοί διακλαδίζονται όχι πολύ πρόθυμα. Ο τύπος της καρποφορίας είναι μικτός - τα αχλάδια σχηματίζονται τόσο σε ετήσια δαχτυλίδια όσο και σε δόρυ φρούτων. Η συμπαγής του δέντρου διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό τη συντήρηση και τη συγκομιδή των φυτών, κάτι που είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τους ηλικιωμένους κηπουρούς.
Το Pear Just Maria δεν μπορεί να ονομαστεί διαστατικό δέντρο με διάσπαρτο στέμμα - αυτό διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό τη φροντίδα και τη συγκομιδή της
Τα φρούτα είναι αρκετά μεγάλα, με τυπικό σχήμα αχλαδιού. Είναι σχεδόν μονοδιάστατα - το μέσο βάρος είναι 180-200 g, ορισμένα δείγματα κερδίζουν μάζα 230 g. Με την επιφύλαξη της αρμόδιας γεωργικής τεχνολογίας και της κατανομής της συγκομιδής, μπορείτε να πάρετε φρούτα βάρους 300-350 g, εάν είστε τυχερός με τον καιρό. Το δέρμα είναι ομοιόμορφο, λείο, γυαλιστερό, πολύ λεπτό. Απουσία χαρακτηριστικό τραχύτητας και ανθεκτικότητας σε πολλές ποικιλίες. Καθώς ωριμάζει, το χρώμα του αλλάζει από έντονο πράσινο σε πρασινωπό-χρυσό. Όταν ο ήλιος λάμπει στα φρούτα, ένα ανοιχτό ροζ "ρουζ" εμφανίζεται με τη μορφή θολών ακανόνιστων κηλίδων. Χαρακτηρίζεται επίσης από την παρουσία πολλαπλών υποδόριων κουκκίδων με ασβέστη. Οι μίσχοι είναι παχιά, κοντά.
Οι καρποί του αχλαδιού Just Maria είναι πολύ ευδιάκριτοι, έχουν το σωστό σχήμα
Βίντεο: πώς μοιάζει με ένα αχλάδι η Just Maria
Η γεύση των αχλαδιών βαθμολογείται πολύ από τους επαγγελματίες δοκιμαστές, 4,8 βαθμούς στους πέντε. Ωστόσο, ορισμένοι κηπουροί που μεγαλώνουν Just Mary πιστεύουν ότι η εκτίμηση είναι άδικα υποτιμημένη. Και οι αγρότες που καλλιεργούν αχλάδια σε βιομηχανική κλίμακα είναι σίγουροι ότι όχι μόνο ανταγωνίζονται τις βιομηχανικές ποικιλίες "αναφοράς" (Διάσκεψη, Williams, Bere Bosk), αλλά και τις ξεπερνούν από πολλές απόψεις.
Ο πολτός είναι κρεμώδης ή κιτρινωπός, λιπαρός, λιώνει κυριολεκτικά στο στόμα, με έντονο άρωμα μελιού. Δεν είναι ιδιαίτερα πυκνό, λεπτόκοκκο, πολύ ζουμερό. Η γεύση είναι γλυκιά, με ελαφριά, λεπτή ξινή. Μερικοί, παρεμπιπτόντως, δεν τους αρέσει πάρα πολύ, φαίνεται πολύ ενοχλητικός. Αλλά αυτό είναι καθαρά θέμα προσωπικής προτίμησης. Η περιεκτικότητα σε σάκχαρο στον πολτό είναι 80-81,5%.
Πολτός αχλαδιού Η Μαρία είναι πολύ γλυκιά και τρυφερό
Η ποικιλία Just Maria διακρίνεται από την πρώιμη ωριμότητα της. Η πρώτη συγκομιδή συγκομίζεται 3-4 χρόνια αφού το δέντρο φυτευτεί σε ανοιχτό έδαφος. Η καρποφορία είναι ετήσια. Επίσης, οι δημιουργοί του έδωσαν υψηλή αντίσταση (αν και όχι απόλυτη ανοσία) στις πιο επικίνδυνες ασθένειες που είναι χαρακτηριστικές της κουλτούρας - σεπτόρια, ψώρα, βακτηριακός καρκίνος.
Οι περισσότερες ποικιλίες αχλαδιών είναι αυτο-γόνιμες. Για να τεθεί φρούτα, απαιτεί επικονιαστές να ανθίσουν περίπου την ίδια ώρα. Οι καλύτερες επιλογές για το Just Maria είναι στο Memory of Yakovlev, Duchess, Koschia. Φυσικά, μπορείτε να βασιστείτε σε δέντρα που αναπτύσσονται σε περιοχές γειτόνων, αλλά αυτό δεν είναι πάντα δικαιολογημένο.
Το Memory Pear του Yakovlev είναι ο καλύτερος επικονιαστής για την ποικιλία Prosto Maria
Η ποικιλία Just Maria ανήκει στην κατηγορία των επιδορπίων. Επιπλέον, η υπέροχη γεύση διατηρείται κατά τη θερμική επεξεργασία. Εκτός από την κατανάλωση φρέσκων, μαρμελάδες, κομπόστες, μαρμελάδες, μαρμελάδες, ζαχαρωμένα φρούτα και αρτοσκευάσματα παρασκευάζονται από αυτά τα αχλάδια. Τα αποξηραμένα φρούτα είναι επίσης πολύ καλά.
Μαρμελάδα αχλαδιού Η Μαρία διατηρεί τη γεύση που ενυπάρχει στην ποικιλία
Βίντεο: αχλάδι Just Maria: μια επισκόπηση μιας δημοφιλούς ποικιλίας
Προσγείωση και προετοιμασία για αυτό
Το Pear Just Maria έχει μια συγκεκριμένη «πλαστικότητα», προσαρμόζοντας με επιτυχία και αποδίδοντας καλλιέργειες σε συνθήκες που δεν είναι βέλτιστες. Αλλά μπορείτε να βασιστείτε στην άφθονη καρποφορία μόνο εάν προσπαθείτε να λάβετε υπόψη εκ των προτέρων όλες τις "απαιτήσεις" της καλλιέργειας για τις συνθήκες καλλιέργειας.
Όσον αφορά το χρονοδιάγραμμα της φύτευσης, εξαρτάται κυρίως από την αναπτυσσόμενη περιοχή. Εάν το κλίμα για τον πολιτισμό είναι περισσότερο ή λιγότερο κατάλληλο, αυτό καθορίζεται αποκλειστικά από τις προσωπικές προτιμήσεις του κηπουρού. Κατά τη φύτευση το φθινόπωρο, πρέπει να είστε απολύτως σίγουροι ότι απομένουν τουλάχιστον δύο μήνες πριν από τον πρώτο παγετό. Κατά συνέπεια, δεν συνιστάται η φύτευση αχλαδιών αργότερα από την πρώτη δεκαετία του Οκτωβρίου.
Σε περιοχές όπου το κλίμα και ο καιρός είναι απρόβλεπτα και ο χειμώνας έρχεται συχνά πολύ νωρίτερα από τις υποσχέσεις του ημερολογίου, είναι καλύτερα να μην το ρισκάρετε και να σχεδιάσετε την προσγείωση του Just Mary την άνοιξη. Ο βέλτιστος χρόνος για τη διαδικασία είναι η τελευταία δεκαετία του Απριλίου. Αλλά εξαρτάται πολύ από τον καιρό. Εάν ο κίνδυνος επιστρεφόμενων παγετών της άνοιξης είναι ήδη ελάχιστος, η φύτευση μπορεί να πραγματοποιηθεί από τα τέλη Μαρτίου έως τις αρχές Μαΐου. Είναι απαραίτητο να είστε εγκαίρως προτού τα μπουμπούκια φύλλων «ξυπνήσουν» και μπουν στη σκηνή «πράσινος κώνος».
Η επιλογή του υλικού φύτευσης πρέπει να προσεγγίζεται με κάθε ευθύνη. Τα σπορόφυτα αγοράζονται αποκλειστικά σε αξιόπιστα μέρη - εξειδικευμένα καταστήματα, φυτώρια. Οι αγορές σε εκθέσεις, από τα χέρια άλλων κηπουρών είναι μεγάλος κίνδυνος. Δεν είναι εγγυημένο ότι αυτή είναι η επιθυμητή ποικιλία. Και ακόμη και το γεγονός ότι είναι γενικά αχλάδι.
Συνιστάται να αγοράσετε σπορόφυτα αχλαδιών στην ίδια περιοχή όπου βρίσκεται το οικόπεδο του κήπου - είναι καλύτερα προσαρμοσμένα στις ιδιαιτερότητες του τοπικού κλίματος και στις ιδιοτροπίες του καιρού
Τα φυτά αχλαδιών ριζώνουν καλύτερα από όλα σε ηλικία δύο ετών. Μέχρι αυτή τη στιγμή, το δέντρο θα πρέπει να μεγαλώσει σε ύψος 50-60 cm, να έχει αρκετούς πλευρικούς βλαστούς και ένα ανεπτυγμένο ριζικό σύστημα. Πρέπει να υπάρχει μια μικρή "συσσώρευση" στις ρίζες. Ένα τέλεια λείο στέλεχος σημαίνει ότι το φυτό προέρχεται από σπόρους. Είναι αδύνατο να διασφαλιστεί η πλήρης διατήρηση των χαρακτηριστικών της ποικιλίας σε τέτοια δείγματα.
Όπως όλα τα αχλάδια, η Just Maria αντιδρά θετικά στη θερμότητα και το φως του ήλιου. Αν και είναι ανθεκτική στη σκιά, δεν λατρεύει τη σκιά. Στη σκιά, τα φρούτα γίνονται αισθητά μικρότερα, η γεύση γίνεται λιγότερο έντονη, η απόδοση μειώνεται. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να πάρει μια ανοιχτή, καλά φωτισμένη και θερμαινόμενη περιοχή. Θα πρέπει να είναι αρκετά ευρύχωρο για να φιλοξενήσει όχι μόνο αυτό το δέντρο, αλλά τουλάχιστον δύο ακόμη επικονιαστές. Συχνά φυτεύονται όχι στη σειρά, αλλά σαν στις κορυφές ενός τριγώνου. Η απόσταση μεταξύ των δενδρυλλίων δεν είναι μικρότερη από το άθροισμα των διαμέτρων των κορωνών των ώριμων δέντρων. Και αν το επιτρέπουν οι διαστάσεις του ιστότοπου - 5-6 m.
Τα αχλάδια φυτεύονται όπου παίρνουν αρκετή ζεστασιά και ηλιοφάνεια.
Ένα μέρος πιο κοντά στην κορυφή της νοτιοανατολικής ή νοτιοδυτικής πλαγιάς ενός ήπιου λόφου είναι ιδανικό για την Just Maria. Αλλά εκεί το δέντρο μπορεί να υποφέρει από ανέμους, ειδικά αν ο χειμώνας έχει λίγο χιόνι. Για να αποφευχθεί αυτό, σε μια ορισμένη απόσταση (περίπου 3 μέτρα) από τις προσγειώσεις, είναι επιθυμητό να υπάρχει ένα φράγμα που να τα προστατεύει από κρύα ρεύματα, χωρίς σκίαση.
Όσον αφορά την ποιότητα του υποστρώματος, σε αυτό το θέμα, η Mary απλά δεν επιβάλλει ειδικές απαιτήσεις. Παρόλο που, φυσικά, ένα βάλτο δεν είναι κατάλληλο για καλλιέργεια. Ριζώνει με επιτυχία τόσο στο βαρύ όσο και στο ελαφρύ έδαφος. Επιπλέον, αυτά τα μειονεκτήματα μπορούν να εξισορροπηθούν εισάγοντας μεγάλη άμμο ποταμού στο λάκκο φύτευσης στην πρώτη περίπτωση και άργιλο σε σκόνη στη δεύτερη.
Όπως όλα τα οπωροφόρα δέντρα, αυτό το αχλάδι δεν ανέχεται οξινισμένο υπόστρωμα. Ως εκ τούτου, οι δείκτες της ισορροπίας οξέος-βάσης πρέπει να ανακαλυφθούν εκ των προτέρων και να επιτευχθούν σε βέλτιστους, προσθέτοντας αλεύρι δολομίτη, ασβέστη σε φέτες, κελύφη αυγών θρυμματισμένα σε κατάσταση πούδρας (500-600 g) στο όξινο υπόστρωμα και φρέσκες βελόνες, τύρφη τσιπ στην αλκαλική κατάσταση.
Το αλεύρι δολομίτη είναι ένα φυσικό αποξειδωτικό εδάφους που δεν έχει παρενέργειες όταν τηρείται η δοσολογία
Το καλύτερο έδαφος για την Prosto Maria είναι θρεπτικό, αλλά ταυτόχρονα αρκετά χαλαρό, καλά διαπερατό από τον αέρα και το νερό. Η στασιμότητα της υγρασίας στις ρίζες των αχλαδιών δεν μπορεί να γίνει ανεκτή κατηγορηματικά. Για αυτόν τον λόγο, τα πεδινά θα πρέπει να εξαιρεθούν αμέσως από τη λίστα πιθανών τοποθεσιών προσγείωσης. Το λιωμένο και το νερό της βροχής δεν αφήνει εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, συσσωρεύεται υγρός υγρός αέρας εκεί.
Το αχλάδι ταιριάζει καλά με σχεδόν όλες τις καλλιέργειες κήπου, με εξαίρεση την τέφρα του βουνού. Με το τελευταίο, έχει πολλά κοινά παράσιτα. Εάν βρίσκονται στη γειτονιά, είναι σχεδόν αδύνατο να αποφευχθεί η "επιδημία".
Το Rowan στον κήπο τοποθετείται όσο το δυνατόν πιο μακριά από το αχλάδι για να αποφευχθούν μαζικές επιθέσεις παρασίτων
Ένα λάκκο προσγείωσης για ένα αχλάδι προετοιμάζεται πάντα εκ των προτέρων. Εάν η φύτευση προγραμματίζεται την άνοιξη - γενικά από το φθινόπωρο, διαφορετικά - τουλάχιστον 15-20 ημέρες πριν από αυτήν. Το κατά προσέγγιση βάθος είναι περίπου 60 cm, η διάμετρος είναι 70-90 cm. Απαιτείται αποστράγγιση στο κάτω μέρος (πάχος τουλάχιστον 5 cm). Διογκωμένος πηλός, βότσαλα, θραύσματα από πηλό, τσιπ από τούβλα δεν θα επιτρέψει την υγρασία να σταματήσει στις ρίζες.
Το αχλάδι δεν του αρέσει πραγματικά η στασιμότητα της υγρασίας στις ρίζες, επομένως απαιτείται στρώμα αποστράγγισης στο κάτω μέρος του λάκκου φύτευσης
Το ανώτερο στρώμα της γης που εξάγεται από το λάκκο είναι το πιο εύφορο. Τοποθετείται χωριστά και αναμιγνύεται με λιπάσματα - χούμο ή σάπια κομπόστ (17-20 l), απλό υπερφωσφορικό (60-70 g), νιτρικό κάλιο (15-25 g), θειικό αμμώνιο (30-40 g). Όλο αυτό το μείγμα χύνεται πίσω στον πυθμένα του λάκκου έτσι ώστε να σχηματιστεί ένα μικρό ανάχωμα. Στη συνέχεια, καλύπτεται με ένα φύλλο από σχιστόλιθο, στέγη και άλλο υλικό που δεν επιτρέπει στο νερό να περάσει, έτσι ώστε τα θρεπτικά συστατικά να μην ξεπλένονται από το έδαφος. Όσοι προτιμούν τη φυσική γεωργία μπορούν να αντικαταστήσουν τα ορυκτά λιπάσματα με κοσκινισμένο τέφρα ξύλου (1,5 λίτρο). Και τα φυτά πράσινης κοπριάς από την οικογένεια των οσπρίων θα βοηθήσουν στον κορεσμό του εδάφους με άζωτο. Φυτεύονται σε επιλεγμένη περιοχή ένα χρόνο πριν φυτευτεί το αχλάδι.
Το Humus είναι μια φυσική θεραπεία για την αύξηση της γονιμότητας του εδάφους
Δεν υπάρχει τίποτα δύσκολο στη φύτευση αχλαδιού σε μόνιμο μέρος. Η μόνη παρατήρηση είναι ότι είναι πιο βολικό να εκτελέσουμε τη διαδικασία μαζί. Πρακτικά δεν διαφέρει από τη φύτευση άλλων οπωροφόρων δένδρων.
Ακόμη και ένας αρχάριος κηπουρός μπορεί να χειριστεί τη διαδικασία φύτευσης ενός αχλαδιού στο έδαφος
- Τα φυτά με σύστημα ανοιχτής ρίζας εμποτίζονται σε νερό σε θερμοκρασία δωματίου περίπου μια ημέρα πριν από τη φύτευση. Μπορείτε να προσθέσετε 1-2 γραμμάρια υπερμαγγανικού καλίου σε αυτό για να αποτρέψετε την ανάπτυξη μυκητιασικών ασθενειών ή οποιουδήποτε βιοδιεγερτικού για να αυξήσετε την ανοσία του φυτού. Στη συνέχεια εξετάζονται οι ρίζες του φυτού, κόβονται σε 3-5 cm και επικαλύπτονται με ένα μείγμα από άργιλο σε σκόνη και φρέσκια κοπριά. Η σωστή μάζα είναι παρόμοια σε συνέπεια με μια παχιά κρέμα. Στη συνέχεια, το μείγμα πρέπει να αφεθεί να στεγνώσει στον ήλιο για αρκετές ώρες. Τα αχλάδια σε δοχεία πρέπει να ποτίζονται άφθονα περίπου μία ώρα πριν από τη φύτευση.
- Ένας γόμφος οδηγείται στο λάκκο προσγείωσης, κάνοντας ελαφρώς πίσω από το κέντρο, για στήριξη. Το μήκος του πρέπει να είναι τουλάχιστον 15-20 cm μεγαλύτερο από το ύψος του δενδρυλλίου. Τοποθετήστε το έτσι ώστε να καλύψει το αχλάδι από τη νότια πλευρά. Το έδαφος στο κάτω μέρος ποτίζεται μέτρια.
- Το δέντρο τοποθετείται στο λάκκο έτσι ώστε οι ρίζες του να κατευθύνονται κάτω από τις «πλαγιές» του αναχώματος. Στη συνέχεια, το λάκκο καλύπτεται με μικρά τμήματα εδάφους. Για να αποφευχθεί η εμφάνιση "φυσαλίδων" αέρα, το χώμα συμπιέζεται περιοδικά με τα χέρια σας και το δέντρο ανακινείται απαλά, κρατώντας τον κορμό. Είναι απαραίτητο να παρακολουθείτε συνεχώς τη θέση του ριζικού κολάρου. Όταν η τρύπα γεμίσει εντελώς, πρέπει να είναι 5-7 cm πάνω από το επίπεδο του εδάφους.
- Έχοντας φτάσει στις άκρες του λάκκου, το χώμα συμπιέζεται. Στη συνέχεια, το αχλάδι ποτίζεται άφθονα, ξοδεύοντας 25-30 λίτρα νερού.Όταν απορροφάται, ένας κύκλος κορμού με διάμετρο περίπου 50 cm καλύπτεται με σάπιο - χούμο, τύρφη, χορτοκοπημένο γρασίδι.
- Οι υπάρχοντες πλευρικοί βλαστοί κόβονται στο σημείο ανάπτυξης. Ο κεντρικός αγωγός μειώνεται κατά 10-15 εκ. Το ύψος του πρέπει να είναι περίπου 50 εκ. Το δενδρύλλιο είναι ασφαλές, αλλά δεν είναι πολύ σφιχτά δεμένο στο στήριγμα.
Το σάπιο αποτρέπει τα ζιζάνια από την υπερβολική ανάπτυξη του κύκλου κοντά στο στέλεχος και δεν αφήνει την υγρασία να εξατμιστεί γρήγορα από το έδαφος
Βίντεο: φύτευση αχλαδιού στο έδαφος
Αποχρώσεις της φροντίδας του πολιτισμού
Οι κηπουροί ορθώς επισημαίνουν ότι το αχλάδι Just Maria είναι σχετικά ανεπιτήδευτο στη φροντίδα. Ωστόσο, απλώς φύτευση ενός δέντρου και ξεχνώντας το, και στη συνέχεια η τακτική συγκομιδή της καλλιέργειας δεν θα λειτουργήσει. Η άφθονη καρποφορία είναι δυνατή μόνο υπό την προϋπόθεση της κατάλληλης γεωργικής τεχνολογίας. Δεν απαιτείται όμως κάτι υπερφυσικό από τον κηπουρό. Αρκεί να ποτίσετε σωστά αυτό το αχλάδι, να εφαρμόσετε λιπάσματα, να κλαδέψετε και να διατηρήσετε την καθαριότητα στον κύκλο του κορμού. Σε περιοχές όπου δεν είναι ασυνήθιστο χειμωνιάτικο χειμώνα με λίγο χιόνι, προστίθεται επίσης προετοιμασία για κρύο καιρό. Σε τελική ανάλυση, είναι καλύτερο να το παίξετε ασφαλές από το να προσπαθήσετε να ξαναγεννήσετε ένα πολύ παγωμένο δέντρο για αρκετές εποχές αργότερα.
Πότισμα
Ξηρασία Απλά η Μαρία ανέχεται αρκετά καλά. Επομένως, δεν χρειάζεται να υγραίνεται το έδαφος μόλις η υγρασία φεύγει από τα ανώτερα στρώματα του εδάφους. Το πρώτο πότισμα την άνοιξη γίνεται αμέσως αφού το υπόστρωμα έχει λιώσει αρκετά για να το χαλαρώσει, το δεύτερο - όταν ανοίγουν τα φύλλα, το τρίτο - λίγο πριν την ανθοφορία.
Η συχνότητα ποτίσματος κατά τη διάρκεια της σεζόν εξαρτάται από το πόσο δροσερό και βροχερό είναι το καλοκαίρι. Εάν δεν υπάρχει υπερβολική ζέστη και ξηρασία, αρκούν τρεις φορές - στις αρχές Ιουνίου, στις 20 Ιουλίου και στα μέσα Αυγούστου. Την τελευταία φορά ποτίζει το Just Mary τη δεύτερη δεκαετία του Σεπτεμβρίου. Στη συνέχεια, το πότισμα μειώνεται στο απαιτούμενο ελάχιστο. Αυτό είναι απαραίτητο, ώστε τα αχλάδια να αποκτήσουν τη γλυκύτητα και το χυμό που ενυπάρχουν στην ποικιλία και να μην σπάσουν.
Ο καλύτερος τρόπος για την άρδευση των αχλαδιών είναι με μίμηση βροχοπτώσεων.
Μπορεί επίσης να χρειαστείτε τη λεγόμενη άρδευση φόρτισης νερού. Πραγματοποιείται μετά τη συγκομιδή (μετά από περίπου δύο εβδομάδες), εάν το φθινόπωρο είναι ζεστό και χαμηλό σε βροχόπτωση. Για ένα ενήλικο δέντρο, καταναλώνονται 60-80 λίτρα έναντι του συνήθους ρυθμού των 35-50 λίτρων. Αυτό το πότισμα βοηθά το αχλάδι να προετοιμαστεί σωστά για τον επερχόμενο χειμώνα.
Κατά την πρώτη σεζόν, το σπορόφυτο αχλαδιού ποτίζεται εβδομαδιαίως, ξοδεύοντας περίπου 10 λίτρα ανά δέντρο.
Η πιο κατάλληλη μέθοδος είναι το ψεκασμό. Το έδαφος πρέπει να είναι εμποτισμένο σε βάθος τουλάχιστον 80 cm. Η συνήθης τιμή είναι 20-30 l / m². Ή χύνεται νερό σε κυκλικές αυλακώσεις βάθους περίπου 10 εκ. Αρκετά κομμάτια από αυτά σκάβονται σε διαστήματα 15-20 cm, το τελευταίο θα πρέπει να συμπίπτει περίπου με τη διάμετρο της κορώνας.
Όταν ποτίζετε ένα αχλάδι στα αυλάκια, το νερό μπορεί να χυθεί στις αυλακώσεις αρκετές φορές μετά την απορρόφηση του προηγούμενου τμήματος
Γονιμοποίηση
Τα λιπάσματα αρχίζουν να εφαρμόζονται στη δεύτερη σεζόν του αχλαδιού σε μόνιμο μέρος. Ένα λάκκο φύτευσης που παρασκευάζεται σύμφωνα με τις συστάσεις περιέχει αρκετά θρεπτικά συστατικά για την ανάπτυξη και την ανάπτυξή του. Το γεγονός ότι το αχλάδι χρειάζεται τροφή αποδεικνύεται από μια μικρή ετήσια αύξηση. Κανονικά, για ένα νεαρό δενδρύλλιο, πρέπει να είναι τουλάχιστον 40 cm, για ένα οπωροφόρο δέντρο - περίπου 20 cm.
Απλώς η Μαρία αντιδρά πολύ θετικά στα φυσικά οργανικά. Τουλάχιστον μία φορά κάθε τρία χρόνια, την άνοιξη στον κοντινό κύκλο του κορμού κατά τη διάρκεια της πρώτης χαλάρωσης, είναι απαραίτητο να διανείμετε χούμο ή σάπια κομπόστ με ρυθμό 8-10 kg / m². Τα λιπάσματα ορυκτού αζώτου εφαρμόζονται κάθε χρόνο. Συνήθως αρκεί 10-15 g / m². Μπορείτε να διανείμετε τη γενική τιμή κατά 2-3 φορές. Σε αυτήν την περίπτωση, η γονιμοποίηση αζώτου εφαρμόζεται μόλις ανθίσουν τα φύλλα, περίπου μια εβδομάδα πριν και αμέσως μετά την ανθοφορία.
Η καρβαμίδη, όπως και άλλα λιπάσματα που περιέχουν άζωτο, διεγείρει το αχλάδι για να αναπτύξει ενεργά την πράσινη μάζα
Είναι αδύνατο να εισαχθεί άζωτο ταυτόχρονα με χούμο, αλλιώς οι ρίζες του φυτού απλώς θα «κάψουν».Το ελάχιστο διάστημα μεταξύ αυτών των επιδέσμων είναι 4-5 ημέρες.
Περίπου 7-10 ημέρες μετά την ανθοφορία, το αχλάδι χρειάζεται μια σύνθετη τροφή. Είναι απλά ότι και τα δύο σύνθετα παρασκευάσματα αζώτου-φωσφόρου-καλίου (Nitrofoska, Diammofoska, Azofoska) και ειδικά λιπάσματα για οπωροφόρα δέντρα (Bona Forte, Gera, Agricola, Master) είναι κατάλληλα για τη Μαρία. Υπάρχει επίσης μια φυσική εναλλακτική λύση - έγχυση φρέσκιας κοπριάς αγελάδας, περιττώματα πουλιών, τσουκνίδα ή φύλλα πικραλίδας. Ο κανόνας είναι περίπου 25-30 λίτρα ανά ενήλικο φυτό.
Το γεγονός ότι η έγχυση τσουκνίδας είναι έτοιμη μπορεί να κριθεί από τη χαρακτηριστική οσμή που εξαπλώνεται από το δοχείο με σίτιση
Το ντύσιμο με φυλλώματα είναι χρήσιμο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Η συχνότητά τους εξαρτάται από την κατάσταση του αχλαδιού Just Mary. Συνήθως μια φορά το μήνα είναι αρκετή. Χρησιμοποιήστε τα ίδια σύνθετα λιπάσματα ή ένα αυτοπαρασκευασμένο διάλυμα. Ανά λίτρο νερού πάρτε 1-2 g βορικού οξέος, υπερμαγγανικό κάλιο, θειικό ψευδάργυρο, θειικό μαγνήσιο, θειικό χαλκό.
Το σύνθετο λίπασμα για οπωροφόρα δέντρα περιέχει όλα τα ιχνοστοιχεία που είναι απαραίτητα για τις καλλιέργειες, αλλά το θρεπτικό διάλυμα μπορεί να παρασκευαστεί ανεξάρτητα
Τα ωριμάζοντας φρούτα χρειάζονται φωσφόρο και κάλιο. Για 10 λίτρα νερού, πάρτε 25-30 g απλού υπερφωσφορικού και νιτρικού καλίου. Υπάρχουν επίσης ειδικά λιπάσματα χωρίς περιεκτικότητα σε άζωτο (ABA, Autumn). Αλλά μπορείτε να τα αντικαταστήσετε με συνηθισμένη τέφρα ξύλου. Ανάλογα με τον καιρό, εφαρμόζεται στεγνό (πρέπει να ενσωματωθεί στο έδαφος κατά τη διάρκεια της διαδικασίας χαλάρωσης) ή με τη μορφή έγχυσης. Αρκετά 120-150 g / m².
Ξύλο τέφρας - μια φυσική πηγή καλίου και φωσφόρου
Βίντεο: συμβουλές για τη φροντίδα ενός αχλαδιού
Σχηματισμός κορώνα
Το στέμμα της Prosto Maria δεν είναι ιδιαίτερα παχύρρευστο, το δέντρο είναι αρκετά συμπαγές. Ωστόσο, το κλάδεμα για αυτήν είναι μια υποχρεωτική διαδικασία. Ένα ξεχασμένο αχλάδι φαίνεται πολύ ακατάστατο και δεν αποδίδει καρπούς πάρα πολύ.
Το κύριο μέρος των εργασιών για τη διαμόρφωση της κορώνας μπορεί να πραγματοποιηθεί τόσο την άνοιξη όσο και το φθινόπωρο. Και στις δύο περιπτώσεις, η εξωτερική θερμοκρασία πρέπει να είναι θετική. Την άνοιξη πρέπει να είστε εγκαίρως πριν τα φύλλα να "ξυπνήσουν", το φθινόπωρο - περιμένετε να φύγει εντελώς το φύλλωμα.
Η ευκολότερη επιλογή για έναν όχι πολύ έμπειρο κηπουρό είναι μια αραιή κορώνα. Χρειάζονται 4-5 χρόνια για να σχηματιστεί. Το τελικό δέντρο έχει 3-4 επίπεδα, αποτελούμενο από 4-5 σκελετικούς κλάδους. Το μεσοδιάστημα μεταξύ τους είναι 20-30 εκ. Το ύψος του δέντρου περιορίζεται κόβοντας τον κεντρικό βλαστό σε ύψος 15-20 εκ. Πάνω από την τελευταία βαθμίδα.
Ο σχηματισμός αχλαδιών ξεκινά τη δεύτερη σεζόν στο ανοιχτό γήπεδο. Από τους διαθέσιμους πλευρικούς βλαστούς, επιλέγονται 4-5 από τα ισχυρότερα, που εκτείνονται από τον κορμό σε περίπου την ίδια όχι πολύ οξεία γωνία. Οι υπόλοιποι κλάδοι αφαιρούνται στο σημείο ανάπτυξης. Το επόμενο έτος, η δεύτερη βαθμίδα τοποθετείται πάνω από την πρώτη. Ταυτόχρονα, αφήνονται 4-5 βλαστοί στα σκελετικά κλαδιά της πρώτης τάξης, που έχουν σχηματιστεί αυτή τη σεζόν. Προτίμηση δίνεται σε εκείνους που μεγαλώνουν και έξω. Η υπερανάπτυξη που κατευθύνεται προς τα κάτω ή πάχυνση της κορώνας απορρίπτεται αμέσως. Το ίδιο το κλαδί μειώνεται κατά 10-15 εκ. Κατά το τρίτο έτος, ταυτόχρονα με το σχηματισμό της επόμενης βαθμίδας, ο ίδιος αριθμός κλάδων της τρίτης τάξης παραμένει στην πρώτη.
Η αραιή κορώνα είναι η ευκολότερη επιλογή για τον αρχάριο κηπουρό που αρχίζει να σχηματίζει αχλάδι
Όταν επιτευχθεί η επιθυμητή διαμόρφωση, χρειάζεται μόνο να διατηρηθεί στη σωστή μορφή. Κάθε χρόνο απαλλάσσονται από αδύναμα, στριμμένα, πυκνότερα κλαδιά. Πρέπει επίσης να κόψετε κορυφές - παχιά βλαστάρια που κατευθύνονται κάθετα προς τα πάνω. Κατ 'αρχήν, δεν αποφέρουν καρπούς. Αλλά αν ο χειμώνας αναμένεται να είναι πολύ σκληρός, μπορείτε να αφήσετε μερικά κομμάτια ως δίχτυ ασφαλείας ως πιθανή αντικατάσταση σκελετικών κλαδιών.
Εάν το σχηματικό κλάδεμα πραγματοποιηθεί την άνοιξη, η λίπανση αζώτου δεν πρέπει να εφαρμόζεται αμέσως μετά. Αυτό θα επηρεάσει αρνητικά τη γεύση του φρούτου.
Ο κανονικός χρόνος πρέπει να αφιερώνεται στο κλάδεμα υγιεινής. Την άνοιξη, ξεφορτώνουν όλα τα κλαδιά που έχουν παγώσει κατά τη διάρκεια του χειμώνα, σπασμένα κάτω από το βάρος του χιονιού και του πάγου. Το φθινόπωρο - από αυτά που έχουν υποστεί ζημιές από ασθένειες και έντομα, στεγνώνουν.Δεν συνιστάται να ενοχλείτε το δέντρο το καλοκαίρι. Προς το παρόν, μπορείτε να αφαιρέσετε μόνο τις κορυφές και τα μεμονωμένα φύλλα που εμποδίζουν την πρόσβαση του φωτός στα φρούτα.
Οποιαδήποτε ζημιά που προκαλείται στο αχλάδι κατά τη διάρκεια της διαδικασίας κλαδέματος είναι "πύλη" για λοιμώξεις, οπότε σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ξεχάσετε την απολύμανση οργάνων και τη θεραπεία "πληγών"
Τα κομμένα φύλλα και οι βλαστοί αφαιρούνται από τον κύκλο του κορμού και καίγονται. Είναι ένα πολύ κατάλληλο χειμωνιάτικο μέρος για πολλά παράσιτα και σπόρια παθογόνων μυκήτων.
Βίντεο: πώς να κλαδέψετε σωστά ένα αχλάδι
Προετοιμασία για το χειμώνα
Η αντίσταση στον παγετό της Just Mary είναι τέτοια που θα υπομείνει χειμώνες στο ευρωπαϊκό τμήμα της Ρωσίας χωρίς να προδικάζει τον εαυτό της. Και όταν μεγαλώνετε στα Ουράλια και στα ανατολικά, θα πρέπει να χτίσετε ένα καταφύγιο.
Η προετοιμασία για το χειμώνα ξεκινά με τον καθαρισμό του κορμού του κορμού. Είναι απαραίτητο να αφαιρέσετε όλα τα πεσμένα φρούτα, τα πεσμένα φύλλα, τα σπασμένα κλαδιά και άλλα φυτικά υπολείμματα. Το στρώμα στρώματος ανανεώνεται, φέρνοντας το πάχος του έως και 10 cm στον κύκλο σχεδόν κορμού και έως 25-30 cm κοντά στον ίδιο τον κορμό. Συνιστάται η χρήση χούμου. Στη συνέχεια, ο κορμός καλύπτεται με ασβέστη μέχρι το πρώτο πιρούνι και το κάτω τρίτο των σκελετικών κλαδιών. Μπορεί να είναι είτε μια ειδική σύνθεση που αγοράζεται στο κατάστημα είτε ένα αυτοπαρασκευασμένο μείγμα. Το ασβέστιο προστατεύει το ξύλο από τρωκτικά και ηλιακά εγκαύματα.
Το προστατευτικό κάλυμμα στη βάση του κορμού διατηρεί τις ρίζες από το πάγωμα το χειμώνα
Στη συνέχεια, η βάση του κορμού τυλίγεται σε πολλά στρώματα οποιουδήποτε υλικού κάλυψης που πρέπει να είναι αεροδιαπερατό. Το πολυαιθυλένιο δεν είναι απολύτως κατάλληλο. Μπορεί να προκαλέσει θέρμανση του κολάρου ρίζας. Αλλά τα παλιά νάιλον καλσόν είναι μια καλή επιλογή.
Το ασβέστιο προστατεύει τα οπωροφόρα δέντρα από τρωκτικά και ηλιακά εγκαύματα
Για νεαρά φυτά, εάν το επιτρέπουν οι διαστάσεις, μπορείτε απλά να δέσετε τα κλαδιά και να βάλετε κουτιά από χαρτόνι κατάλληλου μεγέθους στην κορυφή, γεμίζοντας τα με ξέσματα, πριονίδια, απορρίμματα χαρτιού. Υπάρχουν επίσης ειδικά καλύμματα για οπωροφόρα δέντρα και θάμνους μούρων. Και για περισσότερο ή λιγότερο ψηλά αχλάδια, μπορείτε να φτιάξετε κάτι σαν καλύβα καλύπτοντας ένα πλαίσιο από στύλους με πολλά στρώματα λινάτσα ή το ίδιο υλικό κάλυψης.
Μόλις πέσει αρκετό χιόνι, μαζεύεται μέχρι τον κορμό. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, η χιονοστιβάδα σταματά σταδιακά, οπότε θα πρέπει να ανανεωθεί μερικές φορές, ενώ ταυτόχρονα σπάζει τη σκληρή κρούστα της έγχυσης στην επιφάνεια.
Μην τυλίγετε τον κορμό ενός αχλαδιού για το χειμώνα με υλικό που δεν αφήνει να περάσει ο αέρας - είναι πολύ πιθανό ότι θα θερμανθεί και θα αναπτυχθεί σήψη
Βίντεο: προετοιμασία οπωροφόρων δέντρων για το χειμώνα
Πρόληψη της ανάπτυξης ασθενειών και προσβολών από παράσιτα
Η αντοχή της Prosto Maria στη νόσο είναι πολύ καλή, ωστόσο, αυτό το αχλάδι δεν είναι πλήρως ασφαλισμένο έναντι αυτών, ειδικά εάν ο καιρός το καλοκαίρι είναι κατάλληλος - δροσερός και βροχερός. Αλλά κατά κανόνα, τα προληπτικά μέτρα είναι αρκετά για να αποφευχθεί η μόλυνση.
Η καλύτερη προστασία από μύκητες που προκαλούν ασθένειες είναι παρασκευάσματα που περιέχουν χαλκό. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τόσο τα μέσα που δοκιμάστηκαν από πολλές γενιές κηπουρών (υγρό Bordeaux, θειικό χαλκό), όσο και νέα σύγχρονα μυκητοκτόνα βιολογικής προέλευσης (Strobi, Fitosporin-M, Bayleton, Alirin-B). Τρεις θεραπείες είναι αρκετές ανά σεζόν - προτού ανθίσουν τα φύλλα, περίπου 3-5 ημέρες πριν από την ανθοφορία και 2-3 εβδομάδες μετά τη συγκομιδή.
Μετά τη θεραπεία με υγρό Bordeaux, ο φλοιός ενός αχλαδιού μπορεί να αποκτήσει μια μπλε απόχρωση για λίγο, αυτός είναι ο κανόνας και όχι κάποιο είδος εξωτικής ασθένειας
Κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε λαϊκές θεραπείες. Τα πιο συνηθισμένα είναι η έγχυση βελών κρεμμυδιού ή σκόρδου, ένα διάλυμα μαγειρικής σόδας ή ανθρακικού νατρίου, κολλοειδές θείο, αραιωμένο κεφίρ. Αρκεί να ψεκάζετε το δέντρο κάθε 7-10 ημέρες. Είναι χρήσιμο να προσθέτετε περιοδικά μερικούς κρυστάλλους υπερμαγγανικού καλίου στο νερό για άρδευση και να προσθέτετε τέφρα ξύλου ή θρυμματισμένη κιμωλία στη βάση του κορμού.
Μόλις η Μαρία έχει πολλά παράσιτα. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για αυτό αντιπροσωπεύεται από φυλλώδεις πράσινες αφίδες, μέλι αχλαδιού (μύγες φύλλων), ακάρεα αχλαδιών, σκουλήκια. Πολλά από αυτά δεν ανέχονται έντονες μυρωδιές, επομένως είναι χρήσιμο να φυτέψετε πικάντικα βότανα στον κύκλο του κορμού, καθώς και μέντα, φασκόμηλο, κατιφές, λεβάντα, αψιθιά.
Οι κατιφές στον κήπο δεν είναι μόνο όμορφες, αλλά και πολύ χρήσιμες
Η περίοδος μέγιστης δραστηριότητας ιπτάμενων εντόμων είναι το τέλος Μαΐου και Ιουνίου. Σπιτικές παγίδες (δοχεία γεμάτα με σιρόπι ζάχαρης, υγρό μέλι, μαρμελάδα) ή συνηθισμένη κολλητική ταινία για να πιάσουν μύγες κρέμονται δίπλα στο δέντρο. Φοβούνται τα φάρμακα Bitoxibacillin, Entobacterin, Lepidocid.
Εάν δεν ήταν δυνατόν να αποφευχθούν επιθέσεις παρασίτων, χρησιμοποιούνται εντομοκτόνα γενικής δράσης (Aktara, Aktellik, Inta-Vir, Konfidor-Maxi, Mospilan) για την καταπολέμησή τους. Εξαίρεση είναι τα τσιμπούρια - καταστρέφονται με τη βοήθεια ακαρεοκτόνων (Omite, Apollo, Neoron). Συνήθως αρκούν 3-4 θεραπείες, η συχνότητα καθορίζεται με βάση τις οδηγίες του κατασκευαστή.
Βίντεο: πρόληψη και θεραπεία ασθενειών αχλαδιών
Κριτικές για τους κηπουρούς
Είναι απλώς ότι η Μαρία είναι μία από τις δύο επιτυχημένες, κατά τη γνώμη μου, ποικιλίες λευκορωσικής επιλογής (η πρώτη είναι μια παλιά ποικιλία Belorusskaya αργά). Οι υπόλοιπες ποικιλίες αχλαδιών της Λευκορωσίας είναι έτσι, τίποτα το ιδιαίτερο.
Απλά έχω τη Μαρία για επτά χρόνια, δεν μπορώ να πω τίποτα καλό. Κάθε χρόνο, ένα ξεχωριστό δέντρο ρίχνει σχεδόν ολόκληρη την ωοθήκη, τα λουλούδια είναι πολύ ευαίσθητα στους παγετούς της άνοιξης, για παράδειγμα, αυτό το έτος είναι πλήρες μηδέν, αν και ο γειτονικός Ουίλιαμς είναι κόκκινος, εμβολιασμένος στο στέμμα του Jurate, με συγκομιδή. Μόνο η Μαρία για τη γεύση της - τίποτα το ιδιαίτερο, χάνει στο Συνέδριο και ο Williams, κατά τη γνώμη μου, ζαχαρούχος-γλυκός. Τα φρούτα είναι μεγάλα, όμορφα - ναι, αλλά είναι πολύ λίγα, γρήγορα ξεπερνούν. Σε γενικές γραμμές, θα επανασχεδιάσω, μια ποικιλία για έναν ερασιτέχνη.
Η Just Mary έδωσε μια αξιοσημείωτη συγκομιδή για δεύτερη φορά. Νομίζω ότι όλοι όσοι αγαπούν τα γλυκά αχλάδια θα πρέπει να τους αρέσει αυτή η ποικιλία. Το λατρεύω, γιατί συνολικά συμφωνώ με τα 4,8 σημεία που δίνουν οι Λευκορώσοι. Η αποθήκευση είναι χειρότερη - πέρυσι μερικά φρούτα γεννήθηκαν για δύο μόνο μήνες. Ωστόσο, η ποικιλία, σε αντίθεση με την ύστερη Belorusskaya, δεν τοποθετείται ως αχλάδι για αποθήκευση.
Μόλις πήρε τη Μαρία στο ινστιτούτο για δύο χρόνια. Κυριολεκτικά πείστηκε, καθώς η ποικιλία δεν είχε ακόμη προωθηθεί. Πολύ ικανοποιημένοι. Φρούτα κάθε χρόνο, αλλά όχι τόσο άφθονα όσο η Λευκορωσία αργά. Αντέχει τους παγετούς στους -34 ° С (στο επίπεδο του χιονιού) και έδωσε καλή συγκομιδή. Μεγάλο, όμορφο, πολύ νόστιμο. Επιπλέον, η γεύση όταν είναι ώριμη στο σπίτι και ωριμάζει σε ένα δέντρο είναι πολύ διαφορετική. Μεταξύ των μειονεκτημάτων είναι η υψηλή ανάπτυξη. Προσπάθησα να σταματήσω στα 3 μέτρα, μετά στα 4 μέτρα, και μόνο στα 5 μέτρα το διατηρώ για τρίτη χρονιά, αν και υπάρχουν πάρα πολλές κορυφές.
Η παραγωγικότητα στο Prosto Maria είναι πραγματικά μέτρια, αν και ανθίζει άφθονα, το ποσοστό των ωοθηκών είναι υψηλό. Η έντονη ανάπτυξη είναι μεγάλη, αλλά το δέντρο δεν εξαπλώνεται. Η γεύση είναι καλή, αλλά χωρίς διακοσμητικά στοιχεία. Τα φρούτα είναι μεγάλα, σπάνια μεσαία. Ποτέ δεν πάγωσα ούτε μία φορά, ανέχεται παγετούς (-30 ° C) χωρίς να βλάψω τη συγκομιδή. Όσον αφορά την ερώτηση για τη Zabava, η οποία τέθηκε εδώ, μπορώ να πω ότι η ποικιλία είναι πολύ καλή. Το σθένος είναι ελαφρώς πάνω από το μέσο όρο, η απόδοση είναι μεγάλη και κανονική. Κατά τη γνώμη μου, οι ποιοτικές γεύσεις είναι καλύτερες από αυτές της Just Maria. Παρόλο που, συμφωνώ ότι όταν βλέπουν τη Just Mary, με κάποιον τρόπο κανείς δεν δίνει ιδιαίτερη προσοχή στη γεύση.
Είναι απλώς ότι η Μαρία είναι μια εκπληκτικά νόστιμη ποικιλία Λευκορωσικής επιλογής, μπορεί εύκολα να ανταγωνιστεί τις νότιες ποικιλίες. Κατά τη δοκιμή, η Just Maria παίρνει πάντα την πρώτη θέση. Υψηλής απόδοσης, ταχέως αναπτυσσόμενη, ανθεκτική στο χειμώνα, ανθεκτική σε ασθένειες και παράσιτα.
Είναι απλώς ότι η Μαρία είναι κάτι !!! Έχουμε την πρώτη μας συγκομιδή, είμαστε σοκαρισμένοι !!! Πάντα ονειρευόμασταν μόνο τα αχλάδια και σκεφτήκαμε ότι δεν ήταν με την ευτυχία μας ... Πριν από τρία χρόνια, την άνοιξη, φυτεύτηκαν οι Just Maria, Kudesnitsa, Belorusskaya Late και Velessa. Φέτος ήταν η πρώτη συγκομιδή. Μόλις η Μαρία έκανε το καλύτερο. Υπήρχαν περίπου τριάντα αχλάδια, δέκα από τα οποία απομακρύναμε νωρίτερα, γιατί δεν είχαμε την υπομονή να περιμένουμε. Πριν από μερικές ημέρες αφαίρεσαν τα υπόλοιπα. Τώρα εδώ είναι στο υπόγειο, ωριμάζουν μερικά κομμάτια την ημέρα. Έχει γεύση σαν νόστιμα αχλάδια.
Το 2013, αγόρασα και φύτεψα ένα αχλάδι της ποικιλίας Prosto Maria. Το 2015, δύο φρούτα τοποθετήθηκαν στο δέντρο. Στις 25 Αυγούστου, οι σφήκες άρχισαν να τις τρώνε (ωριμάζουν). Συμπέρασμα: Το αχλάδι Just Maria είναι μια ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΚΗ ποικιλία. Δεν υποστηρίζω, υψηλή γεύση.
Η ποικιλία αχλαδιών Just Maria κυκλοφόρησε σχετικά πρόσφατα, αλλά έχει ήδη καταφέρει να κερδίσει την αγάπη των Ρώσων κηπουρών. Εκτιμάται για τη μη ιδιότροπη φροντίδα, την υψηλή αντοχή στις ασθένειες, την αντοχή στον παγετό, την καλή απόδοση. Πρέπει επίσης να σημειωθεί η γεύση του φρούτου - είναι πολύ γλυκά, ζουμερά, με λεπτό πολτό. Δεν υπάρχει τίποτα δύσκολο στη φροντίδα ενός δέντρου · ακόμη και ένας ιδιαίτερα έμπειρος κηπουρός μπορεί να το χειριστεί.
