Genellikle bir ot olarak kabul edilen bitkinin yüksek hayatta kalma oranı, iddiasızlığı peyzaj tasarımcılarının dikkatini çekti. Sahaya hızlı bir şekilde yeşillik ekmenin gerekli olduğu yerlerde, kuzu vazgeçilmezdir: gümüşi bir renk tonu ile güzel yapraklara sahiptir. Aslanağzı andıran küçük ama güzel çiçekler sarı, beyaz, mor, pembe olabilir.
İçerik
Doğada bitki nedir
Bitki, lamellar veya labiat ailesine aittir. Doğal büyüme yerleri - Avrupa'da, Asya'da, Afrika'nın kuzeyinde. "Yaşam süresi" ne göre hem yıllık hem de çok yıllık olabilir. "Yaşam tarzına" göre - yabani ot ve ekili bitki. Vahşi doğada en sevdiği yerler yol kenarları, ormanlar (yaprak döken ve iğne yapraklı), nehir kıyılarıdır.
Kırım'da yollar boyunca, açık alanlarla tarlaları gözlemleyebilirsiniz.
Kuzunun sapı yaslanmış, dallanmış ve çiçeklerin bulunduğu alan diktir. Yaprakları ısırgan otu ile hemen hemen aynı şekildedir, ancak tüyleri haşlamaz. Ayrıca özellikle ekili çeşitlerde renkleri çok daha çeşitlidir. Bununla birlikte, bitkiye, bitkilerin dış benzerliğini vurgulayan ikinci bir isim verildi - "sağır ısırgan".
Fotoğraflı çeşitler ve türler
Ailenin vahşi temsilcilerinden biri vurgulanmalıdır. Bu, adını uzun çıplak gövdesinden alan tüysüz bir tarladır. Rusya'nın birçok bölgesinde, örneğin Kırım'da, Korunan Bitki Kırmızı Listesi'ne dahil edilmiştir. Nüfusları doğa rezervlerinde izlenir ve Moskova ile Nikitsky Botanik Bahçesi'nde yetiştirilir.
Doğada onlarca bitki türü vardır. Bahçelerde, parklarda, yazlık evlerde sadece birkaç tür ve çeşit kullanılmaktadır.
Beyaz
En yaygın türlerden biri. Nemli yerleri tercih ediyor (örneğin, dağ geçitleri), bahçede terk edilmiş köşeleri seçebiliyor. Narin beyaz çiçekleri olan arıları kendine çeken mükemmel bir bal bitkisidir.
Uygun koşullarda kuzu gövdesi 50 cm yüksekliğe ulaşabilir.
Macenta (benekli)
Mor ve pembe çiçek salkımından dolayı bu türe genellikle "kırmızı ısırgan otu" denir. Bitki zemini güzel bir halıyla kaplar. Çiçekli sapların yüksekliği 25 cm'yi geçmez Güçlü soğuk, dona dayanıklı olarak kabul edilmesine rağmen purpureayı yok edebilir.
Mor kuzu 1-2 yıl içinde yaşar ve gelişir
Zelenchukovaya
Farklı sınıflandırmalara göre bu tür, sarı (Lamium galeobdolon) içerir. Çiçek sürgününün yüksekliği 30 cm'ye ulaşır Bitki özellikle iyi yapraklara sahiptir - yaprak bıçağının pürüzlü kenarına ve tabanına daha yakın yerleştirilmiş gümüş lekeli koyu yeşil. Çiçekler sarı, oldukça büyük. Kısa çiçeklenme dönemi (Mayıs ayında), yaz aylarında tekrar tomurcuk oluşturabileceği gerçeğiyle telafi edilir.
Bereketli topraklarda yeşil yaprak gölgede bile büyür
Alacalı
Parlak alacalı böceğin halıları, bahçenin gölgeli alanlarını mükemmel bir şekilde dekore edecektir.
Bu türe genellikle zelenchuk denir ve "sarı alacalı" olarak adlandırılır. Avrupa'da başka bir isim daha yaygındır - "sarı baş melek". Türün popüler isimlerinden biri "dünyevi tütsü" dür. Sürgünün yerden yüksekliği 60 cm'ye ulaşır.
Alacalı, Cuma'yı da içerir. Boyu 85 cm'ye kadardır Yaprağın ortasında sarı-yeşil nokta vardır.
Benekli
Uzmanlar bazen benekli kuzuyu "benekli" olarak adlandırır, ancak daha sıklıkla onu ayrı bir tür olarak ayırırlar. Bitkinin dekoratifliği, mor tomurcuklar ve ortasında gümüş veya beyaz şerit bulunan oval şekilli yapraklarla sağlanır. Bu tür, uygun koşullar altında - ekim ayına kadar tüm yaz boyunca çiçek açar.
Benekli kuzu bahçede yemyeşil bir yer örtüsü oluşturabilir
Kucaklayan
Mor çiçekli sapın yüksekliği 15 ila 30 cm'dir Tür, adını gövdeyi "saran" üst yapraklardan almıştır. Çiçekler, arıları çeken lezzetli bir bal kokusuna sahiptir, ancak bu tür kuzuya sahip kişiler dikkatli olmalıdır - bazı Avrupa ülkelerinde, bitki resmi olarak insan sağlığı için tehlikeli olarak kabul edilmektedir.
Halk hekimliğinde saplı sap çiçeklerinin sulu infüzyonu kullanılır.
Sarı (altın yıldönümü)
Bu türde sadece çiçekler sarı değil, aynı zamanda yumuşak şekerleme ile kaplı yapraklar üzerinde bir desene sahiptir. Sapın yüksekliği 30 cm'dir.İyi bir bakım yardımı ile sarı kül otu saplarının yerden 60 cm yükselmesini sağlamak mümkündür, tomurcuklar büyük, her çiçeklenmede 6 tane vardır.
Sarı dişbudak otunun uzun, yaslanmış sürgünleri yoğun bir halı oluşturur
Yetiştiriciler başarıyla yeni çeşitler geliştiriyor. Çiçek yetiştiricileri arasında en başarılı ve popüler olan bu çeşitlerdir:
- Argenteum ve Beacon Silver - büyük mor tomurcuklarla.
- Dama - mor yapraklı.
- Albüm ve Beyaz Nancy - kar beyazı çiçeklerle.
- Aureum - sarı yapraklarla.
- Silbergroschen - mor çiçekler.
- Pink Nancy ve Anne Greenaway - pembe tomurcuklarla.
Tıbbi özellikler ve kontrendikasyonlar
Bu bitkinin tüm türlerinin iyileştirici özellikleri vardır. Büyük ölçüde beyaz kuzulara sahipler. Halk hekimliğinde bitki hemostatik, balgam söktürücü, idrar söktürücü ve diğer özellikleriyle ünlüdür. Mide, akciğer ve jinekolojik hastalıkları tedavi etmek için kullanılır. Bitki ayrıca diş ağrısı, depresyon ile baş etmeye yardımcı olur ve yara iyileşmesinde etkilidir. Uygulama yolları - kaynatma, çaylar, kompresler, banyolar ve losyonlar.
Diğer tıp türlerinde uygulama:
- Mor, cilt hastalıklarını tedavi etmek için kullanılır - ürtiker, egzama, diyatez, fronküloz.
- Benekli görünüm karaciğer ve böbrek, kadın hastalıkları tedavisinde etkilidir. Geleneksel tıp, bu bitkinin uykusuzluk ve sinir rahatsızlıklarının tedavisinde başlıca bitkilerden biri olduğunu düşünmektedir.
- Stema, bronşit ve astım, sarılık ve sıtmayı tedavi etmek için kullanılır.
Çoğu bitki türü zehirli değildir ancak bu doğal tıbbi ürün kötüye kullanılamaz. Risk altında, hipotansif hastalar ve atonik kabızlıktan muzdarip insanlar var.
Peyzaj tasarımında netliğin kullanımı
Peyzaj tasarımcıları açısından bu süs bitkisinin temel amacı bir zemin örtüsüdür. Bu bakımdan pek çok değerli rakibi yoktur. Kullanmanın ana yolları:
- sınırların tescili;
- toprağı çalıların etrafına kapatmak;
- bahçenin gölgeli, terk edilmiş, çirkin alanlarının peyzajı;
- alpin slaytların dekorasyonu;
- saksıların dekorasyonu (içlerinde bitki bol bir kültür görevi görür).
Uzmanlar, kuzunun avantajlarına, yeşilliklerinin bahçede en erken olanlarından biri olduğunu söylüyor (kar altında bitki yeşil yapraklarla ayrılıyor ve soğuğu iyi tolere ediyor).
Kuzu sadece yaprak döken ormanlarda bulunmaz, peyzaj tasarımında da başarıyla kullanılır.
Tasarımcılar için önemli bir nokta, sadece çiçeklerin değil, aynı zamanda bitkilerin dekoratifliği için daha da fazla "sorumluluk" alan yaprakların çeşitli tonlarıdır.
Uzmanlar, kuzunun bir "işgalci" olarak hareket etmekten kaçınmadığını akılda tutarak, bitkinin kontrolsüz yayılmasını sınırlayan herhangi bir engelin olduğu yerlerde yetiştirilmesini tavsiye ediyor. Bu, evin duvarı ile asfalt alanı arasındaki mesafe olabilir; "Pencereler" asfaltlama; her taraftan taş yollarla sınırlanmış bölgeler. Bu arada, tahsis edilen "yama" üzerinde bitki, devedikeni ve karahindiba gibi zararlı otların büyümesini tamamen engelleyerek kendi kurallarını belirler.
Kuzu, sürekli çiçeklenme yataklarında kullanılabilir
Bitkinin kök sistemi toprağın yüzey katmanlarında yer alması nedeniyle çalıların ve ağaçların yanına ekilir. Bitki, özellikle iğne yapraklı mahsullerin yanında organik görünüyor - ardıç, ladin, mazı ve köknar.
Net bir not yardımı ile özgün tasarım kompozisyonları oluşturabilirsiniz. Örnek - "Gümüşi yeşil dalgaların arasındaki taş ada." Doğaçlama kaya ne kadar yüksekse, o kadar ilginç görünecektir. Minimum 80 cm taş yüksekliği kullanmak daha iyidir Canlı bitkilerin “kayası” ve “denizinin” renk olarak kontrast oluşturması da önemlidir.
Bir alp kaydırağını farklı kuzu türleriyle süsleyebilirsiniz.
Diğer bir seçenek de uzun bir saksı yetiştirmektir (plastik bir kova ve yüksek bir lastik yeterli olacaktır). Çimlere (hatta asfalt üzerine) böyle bir kap kurarsanız, bitki duvarlarını çok hızlı bir şekilde kapatır, sanki yapraklarının gümüşi-yeşil akıntılarıyla aşağı akar. Bu kompozisyon pitoresk ve gizemli görünüyor.
Kuzu dikerken mahallenin kurallarını unutmamalısınız
Peyzaj tasarımında aktif olarak kullanılanlarla iyi bir şekilde bir arada bulunur:
- laleler;
- sümbül;
- ana bilgisayarlar;
- narsistler;
- mikhenia ısırgan yaprağı;
- lungwort;
- heychera;
- eğrelti otları.
Açık toprağa iniş
Böceğin bir yazlık evde ya da parkta kendini iyi hissetmesi için, bitkinin doğal ortamında alıştığı koşullar yaratmaya çalışılmalıdır. Oldukça mütevazıdırlar: Güneşin olmadığı, hafif nemli toprağın ve en verimli olmayan, örneğin balçık veya kumtaşı olmayan gölgeli bir yer. Ekili katman (düşük veya orta asitlik) büyük olmamalıdır - 8-10 cm yeterlidir.
Sitedeki arazi tepelikse, bu ideal bir seçenektir: bitki dağ geçitlerini, ağaçlarla kaplı yamaçları ve rezervuarların kıyılarını sever. Özellikle kuzey yamaçlarında elverişli bir konumdadır, ancak güney ve güneybatı yamaçları onun için istenmemektedir.
Bitki başarılı bir şekilde ağaçların tepesi altında gelişecektir (doğada sıklıkla olduğu gibi), ancak güçlü otsu mahsullere yakınlıktan muzdarip olacaktır, özellikle de tahıl iseler.
Uygun şekilde bakılmazsa, kuzu ot haline gelebilir
Dikkat: çok güçlü bir gölge, berrak bir gölge için hala kontrendikedir - yaprakları küçülür ve dekoratif etkisini kaybeder, "gümüş" rengi solar.
Yer seçildikten sonra ekmeye başlarlar. Üç üreme seçeneği vardır:
- Çalıyı bölmek, hızlı sonuçlar almanın çok basit bir yoludur. Bitki hızla köklenir ve ilkbaharda ekilirse (en iyi tarihler Nisan'dan Mayıs'a kadardır) aynı yaz çiçek açmaya başlar.
- Tüm büyüme mevsimi boyunca kesimlere izin verilir. Herhangi bir ön işlem yapılmadan kesilen sürgünler derhal toprağa ekilir ve iyice sabitlenir. En iyi kesimler, bitkinin tomurcuklu ve yapraklı tepesi ve 5 cm uzunluğunda çıplak bir sapıdır.
- Tohumla ekim, bir buçuk ay içinde fidelerin çıkmasını sağlar. Tohumların hafifçe bastırılabilmesi için toprak nemli olmalıdır. Fide mümkündür, ancak rasyonel değildir.
Bakım özellikleri
Bu bitkinin iddiasız olmasına rağmen, "ekildi - ve unut" ilkesine göre hareket etmek imkansızdır: süs kültürü bir ot gibi davranacak ve buna göre öyle görünecektir.
Kuzu, özellikle büyümesinin ilk döneminde ek beslenmeye ihtiyaç duyar.Mullein sıvı formda ve mineral gübreler (tercihen azotlu) kuru formda, doğrudan yaprakların üzerine serpilerek uygulanır. Sezon başına iki pansuman (yaz başı ve Ağustos) yeterlidir. Aynı zamanda, bitkinin aşırı beslenmemesi önemlidir - "agresif" hale gelebilir ve tüm yeşil komşuları hayatta kalmaya başlayacaktır.
Bitki su kesintilerini iyi tolere eder; çok yüksek toprak nemine çok daha kötü tepki verir. Bununla birlikte, kuraklık uzarsa, ekimlerin dekoratifliği belirgin şekilde daha kötüdür. Bu nedenle, pençeyi çekici kılacak olan ılımlı ve düzenli sulamadır.
Çim, yüksek bordürleri süslemek için kullanılabilir
Zorunlu prosedürler - solmuş bitkileri budamak ve fazla sürgünleri çıkarmak. Bu şekilde ekim gençleştirilebilir, bitkilere kompakt bir form kazandırılabilir. Ek olarak, aşırı ekim yoğunluğuna yol açacak şekilde kendi kendine tohumlama olasılığı da hariç tutulur. Bir başka budama sonbaharın sonunda yapılır ve bitkiler kışa hazırlanır. Gövdeler 10-15 cm uzunluğunda olmalıdır.
Kuzu, pratik olarak zararlılardan ve hastalıklardan muzdarip değildir. Yaz aylarında bazen beyaz sinekler ve örümcek akarları tarafından saldırıya uğrayabilir, ancak genellikle herhangi bir kimyasal madde kullanılmasına gerek kalmadan sorunla kendi başına baş eder. Toprak su ile tıkanırsa küf görünebilir. Bu durumda bitkilerin etkilenen kısımları uzaklaştırılır, sulama yoğunluğu azalır. Sorun bir süre sonra tekrar ederse, ekimler bir mantar ilacı ile tedavi edilir.
Kuzu genellikle çok yıllık bir toprak örtüsü mahsulü olarak yetiştirilir, ancak iyi bitki bakımı bahçıvanı ve yaz sakini, çeşitli renklerde güzel yaprak ve çiçeklerden oluşan dökmeyen bir halıyla ödüllendirecektir. Gerekirse, dikimler, önce fide yetiştirmeden, kesimler veya tohumlar kullanılarak kolayca restore edilebilir.
