Maliny są bardzo powszechną uprawą jagód w Rosji. Jego smak i walory znane są każdemu od dzieciństwa. W tym samym czasie roślina jest dość agresywna, szybko rozprzestrzenia się po terenie, zdobywając nowe terytoria. Dlatego nie każdy ubogi w ziemię mieszkaniec lata decyduje się na sadzenie go w domu. Trzeba walczyć z agresją kulturową, a maliny wymagają od ogrodnika troski i troski, co oczywiście zostanie nagrodzone dobrym zbiorem słodkich i aromatycznych jagód.
Zawartość
Uprawa malin w kraju
Malina to wieloletni krzew o cechach rozwojowych: jego kłącza żyją bardzo długo, a część nadziemna - zaledwie dwa lata. W pierwszym roku na młodych pędach tworzą się pąki kwiatowe, z których w przyszłym roku pojawiają się kwiaty i jagody, a następnie łodygi obumierają. System korzeniowy jest płytki (około 30 cm), więc hodowla wymaga systematycznego podlewania i karmienia. Malina nie zawsze dobrze znosi zimę, jeśli nie jest na nią przygotowana. Wszystko to świadczy o tym, że sadząc w sobie maliny, trzeba przygotować się na trudną, ciągłą pracę.
Uprawa malin jest czasochłonna, ale smak i zalety jagody uzasadniają wszystkie wysiłki
Daty lądowania
Zasadniczo maliny można sadzić od wiosny do jesieni, ale każda strefa klimatyczna ma swój własny optymalny czas:
- na środkowym pasie iw regionach o podobnym klimacie najbardziej niezawodne sadzenie malin występuje pod koniec września - początek października. Czas pozostały do prawdziwych mrozów wystarczy, aby sadzonki się zakorzeniły. Nie warto tego robić zbyt wcześnie: na korzeniach powinny tworzyć się pąki zastępcze;
- na gorącym południu preferowane jest sadzenie jesienią, a sadzenie wiosenne jest generalnie ryzykowne: sadzonki, które nie miały czasu na zapuszczenie korzeni, mogą umrzeć z powodu wczesnej suchej pogody;
- na północy lepiej sadzić wiosną: jesienią możliwe jest wczesne nadejście mrozów. Na wykonanie zabiegu wystarczy mieć czas, zanim liście zaczną kwitnąć (maliny najczęściej sadzi się wiosną w drugiej połowie kwietnia).
Wiosenne sadzenie malin należy wykonać przed przerwaniem pąków
Wybór miejsca do sadzenia malin
Uważa się, że maliny uwielbiają światło słoneczne, ale w lesie rosną na brzegach, gdzie spędzają część czasu w cieniu. A więc na wsi: ważne jest, aby sadzić go w oświetlonym miejscu, ale nie w samym słońcu. Jeśli około południa, kiedy słońce jest zbyt gorące, może schować się w cieniu, będzie to idealne. Obszary, na których wieje wiatr, również nie są dla niej odpowiednie.
Wiciokrzew, kalina, jaśmin dobrze chronią maliny przed wiatrem.
Pod malinami powinna być stale wilgotna gleba, ale nie podmokła.Stojąca woda, powstająca z topniejącego śniegu lub ulewnych deszczy, jest szkodliwa dla korzeni malin. Ale lokalizacja wód gruntowych zwykle nie jest przeszkodą w sadzeniu malin.
Oznacza to, że samo miejsce malin znajduje się w pobliżu niskiego płotu, który chroni je przed przeciągami, a okresowo przed silnym promieniowaniem słonecznym. Miejsce przy ogrodzeniu jest również dogodne z punktu widzenia długości pobytu malin na miejscu: sadzimy je na stałe na co najmniej 5-6 lat. Ważne jest tylko, aby odgrodzić drzewo malinowe od sąsiadów, wykopując łupki lub blachy do pół metra w głąb ziemi w pobliżu ogrodzenia, aby narośla nie przeniosły się na cudze miejsce.
Maliny posadzone wzdłuż ogrodzenia letniego domku nie zawsze będą nasłonecznione, ale nie będą cierpieć z powodu zimnych wiatrów
Malin nie należy sadzić zaraz po ziemniakach, pomidorach, papryce, bakłażanach - przynajmniej przez kilka lat. Truskawki są również złym prekursorem. Najlepiej, jeśli w ogrodzie wyrosły wcześniej zielone zboża, rośliny strączkowe, cebula lub czosnek. Najlepszą opcją jest posadzenie sideraty przed malinami: zioła, które są koszone bez czekania, aż zakwitną. Są to owies, wyka, facelia, łubin, musztarda itp.
Ze strony składu gleby wymagania są znaczące, najważniejsza jest wysoka żyzność, obecność dużej ilości próchnicy. Gleba powinna być obojętna lub lepiej - lekko kwaśna, o odczynie pH około 6 (ale nie kwaśnym: obecność skrzypu lub szczawiu wskazuje na potrzebę odtleniania przez wapnowanie). Najlepsze gleby to glina piaszczysta lub gliniasta. Piaszczyste nadają się pod warunkiem stosowania dużych dawek nawozów i systematycznego podlewania. Malina źle się czuje na glinie.
Gleba piaszczysto-gliniasta idealna na maliny
Przygotowanie gleby
Aby uzyskać dobre plony malin, warto dokładniej określić kwasowość gleby. Jeśli pH jest wyższe niż 7,0, do kopania należy dodać więcej nisko położonego czarnego torfu (do 2 wiader na 1 m2), a jeśli jest mniejszy niż 5,8 - stopniowo wapnujemy glebę kredą lub wapnem gaszonym. Wymagane jest wcześniejsze kopanie z ostrożnym usuwaniem kłączy wieloletnich chwastów. Jeśli gleba jest gliniasta, dodaje się piasek (co najmniej wiadro na 1 m2).
Podczas kopania szczególnie ważne jest usunięcie kłączy trawy pszenicznej, korzeni mniszka lekarskiego i innych złośliwych wieloletnich chwastów
Przy ciągłym kopaniu dodaj na każdy metr kwadratowy 1,5–2 wiadra kompostu lub humusu, a także 50 g siarczanu potasu i 80 g superfosfatu (związki zawierające chlor nie są przeznaczone dla malin!). Popiół drzewny również nie zaszkodzi - co najmniej litr na 1 m2... Oprócz potasu i fosforu zawiera wiele pierwiastków śladowych. W próchnicy jest wystarczająco dużo azotu, więc nie warto też dodawać mineralnych nawozów azotowych - korzenie sadzonek będą słabo rosły, ale będzie dużo zieleni.
W regionie Czarnej Ziemi istnieje tradycja dodawania do gleby łuski gryki lub słonecznika: poprawia to przepuszczalność powietrza przez glebę.
Mając wkopane w ziemię tarcze, warto odgrodzić maliny nie tylko od sąsiadów, ale także od zagonów warzywnych.
Stary łupek posłuży jako wytrzymałe ogrodzenie malin.
Zwykle nie ma potrzeby podnoszenia drzewa malinowego ponad poziom gruntu, układając wysokie rabaty, z wyjątkiem tych regionów, w których odbywa się to tradycyjnie z powodu obfitych opadów, kiedy woda dosłownie stoi w bruzdach.
Przygotowanie sadzonek
Maliny można sadzić nawet z kawałkami korzeni, ale bardziej niezawodne, zwłaszcza dla początkującego mieszkańca lata, jest kupowanie gotowych sadzonek. Muszą być wybrane zgodnie ze stanem zarówno korzeni, jak i łodyg. Średnica łodygi powinna wynosić od 5 do 10 mm, a system korzeniowy powinien zawierać dużą liczbę małych, cienkich, ale mocnych korzeni. Powinny się łatwo zginać, ale nie łamać, wystarczy 15–20 cm długości. Jeśli część korzeni jest sucha, najlepiej je odciąć.
Dobra sadzonka maliny ma wiele włóknistych korzeni
Przed sadzeniem sadzonki należy dobrze namoczyć, całkowicie zanurzając w wodzie na co najmniej jeden dzień. W przypadku braku dużej rynny tylko korzenie są moczone. Przed opuszczeniem sadzonek do ziemi korzenie zanurza się w zacierze z dziewanny i gliny (1: 1), używając takiej ilości wody, aby uzyskać kremową mieszankę.
Sadzenie malin
Istnieje wiele opcji sadzenia malin, ale najczęściej używane są:
- w poszczególnych dołach lądowania;
- w ciągłe długie bruzdy (rowy).
Pozostałe metody są stosowane rzadziej, w sytuacjach innych niż standardowe.
Sadzenie malin metodą dołkową jest podobne do sadzenia innych krzewów jagodowych i odbywa się we wcześniej przygotowanych dołach o średnicy około pół metra i głębokości 40–45 cm. Między dołami pozostaje odległość 80-100 cm, do 1,5 m między rzędami. Przy starannym wypełnieniu gleby nawozami trudno dodać je do dołu, ale garść popiołu w żadnym wypadku nie zaszkodzi. Jeśli podczas kopania doda się niewielką ilość nawozu, wówczas glebę wyjętą z dołu miesza się z wiadrem dobrej próchnicy.
Sadząc dołek dla każdej sadzonki maliny, kopią własny dołek
Podczas sadzenia malin należy wziąć pod uwagę następujące kwestie:
- odciąć łodygę jesienią, pozostawiając 20-25 cm, wiosną - 35-40 cm;
- w rezultacie szyjka korzeniowa powinna znajdować się nieco powyżej poziomu gruntu: sadzonka jest umieszczana, pozostawiając 3-4 cm nad ziemią, ale następnie jest lekko wciągnięta w wilgotną glebę;
- każda sadzonka jest podlewana co najmniej dwoma wiadrami wody, a glebę należy ściółkować cienką warstwą próchnicy.
W każdym dołku można posadzić nie jedną sadzonkę, ale 2-3, ale nie ma to większego sensu: na żyznej glebie maliny rosną szybko, a po kilku latach w każdym dołku pojawi się krzew o 6-8 łodygach rosnąć.
Metoda okopowa polega na sadzeniu w ciągłych, długich bruzdach o szerokości do pół metra i głębokości 40–45 cm, między którymi odległość wynosi co najmniej metr. Sadzenie odbywa się w taki sam sposób, jak w dołach, ale według innego schematu: między krzakami pozostaje około 50 cm.
Podczas kopania maliny kopią ciągłe długie bruzdy
Ponieważ ta metoda jest zwykle praktykowana podczas uprawy malin na kratownicy, kiedy młode pędy są uformowane tak, że maliny rosną w wąskim pasie, lepiej jest zorientować bruzdy z północy na południe.
Wideo: jak sadzić maliny
Pielęgnacja malin
Opieka nad roślinami polega na podlewaniu, karmieniu, rozluźnianiu, zabiegach profilaktycznych, podwiązkach, przycinaniu, schronieniu na zimę.
Podlewanie, karmienie, ściółkowanie
Podlewanie wydaje się proste: maliny potrzebują dużo wody. Jeśli jednak podlewasz go w centralnej Rosji w taki sam sposób, jak na suchym południu kraju, korzenie po prostu zgniją. W suchych regionach mieszkańcy lata, przybywając na miejsce, otwierają kran pojemnika z wodą ogrzewaną przez słońce, a dobrą połowę tego pojemnika wlewa się do plastra malinowego: w przeciwnym razie nie można uzyskać jagód. Na środkowym pasie zdarza się, że podlewanie nie jest wymagane nawet przez tygodnie, jeśli pada deszcz. W związku z tym każdy mieszkaniec lata musi przyzwyczaić się do podlewania krzewów, koncentrując się na klimacie i aktualnej pogodzie.
Podlewanie jest wymagane, jeśli ziemia jest sucha do głębokości około 5 cm. Wymagane jest również podlewanie zimowe, zwykle przeprowadzane pod koniec października.
Wskazane jest poluzowanie gleby po każdym podlewaniu i ulewnym deszczu, ale korzenie malin są bardzo blisko ziemi, więc ryzykowne jest głębokie rozluźnienie, a najczęściej mieszkańcy lata zastępują zabieg dobrym ściółkowaniem gleby. Pod warstwą ściółki 4–6 cm z próchnicy lub posiekanej słomy wilgoć pozostaje przez długi czas, a skórka nie tworzy się; większość chwastów też nie kiełkuje.
Ściółkowanie malin słomą jest wygodne, jeśli ten materiał jest dostępny, ale na zimę wskazane jest zastąpienie go torfem lub humusem, ponieważ myszy mogą zimować w słomie, które są w stanie gryźć łodygi malin
Bezpieczniej jest usuwać chwasty ręcznie, wyciągając je z korzeni.
Maliny pobierają z gleby dużą ilość składników odżywczych; karmienie jest dla nich obowiązkowe. A jeśli nawozy stosowane podczas sadzenia wystarczą na 2-3 lata do odżywiania fosforem i potasem, to azot należy podać w następnym roku po posadzeniu. W tym celu maliny podlewa się wiosną naparem dziewanny w wodzie (1:10).W okresie letnim wskazane jest karmienie roślin nawozami fosforowymi i potasowymi (garść mączki kostnej na 1 m2). Późnym latem lub wczesną jesienią nasadzenia są obficie posypywane popiołem drzewnym i płytko osadzane w ziemi.
Mączka kostna zawiera wapń i fosfor, które są niezbędne do dojrzewania malin, a także pierwiastki śladowe: magnez, sód, żelazo, miedź, cynk, mangan, kobalt, jod
Podwiązka i lamówka
Istnieją odmiany malin, które rosną w niskich krzewach i nie wymagają podparcia, ale większość odmian o wysokiej wydajności leży na ziemi bez podwiązki, więc łodygi należy przywiązać do krat lub palików. W uprawie okopowej kraty są wyposażone w krzew rosnący wewnątrz buszu, wbija się mocne tyczki o wysokości co najmniej metra. W razie potrzeby maliny zwiąż mocnym sznurkiem.
Bez podwiązki wysokie i cienkie łodygi malin nie utrzymują ciężaru liści i jagód
Przybywają z sekatorem do maliny po zbiorze, ale latem warto natychmiast usunąć nadmiar wzrostu i zbyt słabe młode pędy. Główne przycinanie odbywa się późnym latem i jesienią. Po owocowaniu wskazane jest jak najszybsze wycięcie zeszłorocznych pędów, aby nie wzięły na siebie jedzenia. W tym samym czasie młode pędy można również lekko przyciąć, jeśli wyrosły już nad głową. Lepiej jest spalić wszystko od razu: tylko z pełnym przekonaniem o braku chorób i szkodników łodygi można drobno posiekać i pozostawić jako ściółkę.
Pędy owocujące są łatwe do rozpoznania - są zdrewniałe, koloru brązowego
Jesienią, 2-3 tygodnie przed nadejściem mrozów, przeprowadza się dokładną rewizję drzewa malinowego. W każdym buszu nie należy pozostawiać na zimę więcej niż 10 młodych, zdrowych pędów (najlepiej 6-8). Przy uprawie na kratce między każdym pędem pozostawia się 15–20 cm, czyli około 6 sztuk na metr bieżący rzędu. Cała reszta jest cięta bez pozostawiania konopi. Przede wszystkim chore i złamane łodygi są dozwolone pod nożem, a następnie słabe i skręcone łodygi. Jeśli nowy wzrost przebił się między krzakami, zostanie również usunięty.
Jeśli brakuje materiału do sadzenia, mocne pędy można ostrożnie wykopać korzeniami i posadzić w pożądanym miejscu.
Ostatnim akcentem jesiennego przycinania jest skrócenie pędów pozostawionych zimą. Jeśli nie są bardzo długie, nie trzeba tego robić, ale dla tych, które urosły do 1,5–2 m, wierzchołki odcinane są o 15–20 cm, zwykle słabo dojrzewają i nadal nie przetrwają zimy.
Opisany charakter przycinania nie dotyczy w ogóle powtarzających się odmian: technika jest tam inna. W ostatnich latach coraz częściej stosuje się technologię, w której późną jesienią, po zerwaniu jagód, część nadziemna jest całkowicie odcinana od powtórnych, a przyszłoroczne zbiory zbierane są tylko z rocznych pędów.
Wszystkie pędy powtarzającej się maliny są ścięte u nasady
Przygotowanie do zimy
Natychmiast po zebraniu ostatnich jagód krzew należy karmić, aby młode pędy prawie nie rosły, ale przygotowały się na zimę. W tym celu stosuje się siarczan potasu (1 łyżka stołowa na 1 m2) lub popiół drzewny (garść na ten sam obszar). Pod koniec września dodają do krzewu wiadro próchnicy i lekko osadzają w ziemi, pozostawiając część jako ściółkę. Raz na 3 lata zamiast humusu malinom podaje się 50-60 g superfosfatu i 30-40 g siarczanu potasu na 1 m2dodanie do nich kilku gramów nawozów mikroelementowych z manganem i cynkiem.
Tuż przed mrozem maliny są dobrze podlewane w ilości 2-3 wiadra wody na 1 m2, ale najpierw dokładnie oczyść go z wszelkich pozostałości roślinnych. Opadłe liście, wyrwane chwasty, sadzonki łodyg są grabione i palone. Następnie łodygi spryskuje się profilaktycznie 3% płynem Bordeaux.
W większości regionów jest wystarczająco dużo śniegu, aby chronić maliny przed mrozem, jeśli spadnie na czas iw odpowiedniej ilości. Dlatego stwarzają warunki do zatrzymywania śniegu, zrzucania gałęzi z drzew, układania iglastych gałęzi świerkowych. Pędy malin starają się zginać jak najniżej, wiążąc w parach lub w pęczkach.Ważne jest, aby ich w żaden sposób nie złamać i nie przypiąć do ziemi. Tam, gdzie występują problemy ze śniegiem, maliny najlepiej zawijać w włókninę. Ale nie można tego zrobić z wyprzedzeniem, ponieważ tłumienie jest nie mniej przerażające niż zamrażanie.
W regionach o niewielkiej ilości śniegu maliny nie tylko wyginają się na zimę, ale także układają łuki dla materiału izolacyjnego
Powielanie malin
Istnieje wiele sposobów rozmnażania malin i być może tylko nasiona i mikroklonalne (hodowla selektywnych sadzonek malin o wysokości około 1,5 cm w specjalnej pożywce) nie są używane przez zwykłych ogrodników: pierwszy może prowadzić do zmiany odmiany cechy, druga jest realizowana tylko w wyspecjalizowanych laboratoriach. Odpowiednie metody dla letnich mieszkańców - przez odrosty korzeni, części korzeni (sadzonki korzeniowe), podział krzewu; zielone sadzonki są używane znacznie rzadziej.
Potomstwo korzeni
Potomstwo korzeniowe (potocznie „pokrzywa”) - część rośliny matecznej, która posiada już własny system korzeniowy. Wiele odmian takiego potomstwa tworzy wystarczającą liczbę i znajduje się tak daleko od krzaka, że łatwo je wykopać i przeszczepić w nowe miejsce.
Pokrzywa rośnie obficie w większości odmian malin i można ją sadzić latem
Aby potomstwo było zdolne do życia, latem najsłabsze okazy są bezwzględnie usuwane, a silniejsze pod opieką: podlewane, poluzowywane, odchwaszczane. Pożądane jest, aby te potomstwo nie znajdowało się bliżej niż 25-30 cm od krzewu macierzystego. Jesienią można je sadzić w przygotowanym miejscu.
Nie można się doczekać jesieni, ale potomstwo odkopać grudką ziemi latem w stanie „pokrzywy”. Aby to zrobić, kwiaty są systematycznie odcinane z krzewów matecznych. Wówczas „pokrzywy” są gotowe do sadzenia już w czerwcu przy wzroście 12 cm Najpierw sadzone są na osobnym zagonku, na którym rosną aż do sadzenia jesienią.
Wideo: prosty sposób rozmnażania malin za pomocą „pokrzywy”
Sadzonki korzeni
Jeśli nie ma wystarczającej liczby potomstwa, możesz jesienią użyć kawałków korzeni zdrowej dorosłej rośliny. Część korzeni jest ostrożnie wykopywana, aby nie wyrządzić większej szkody matce. Potrzebujemy korzeni o średnicy od 5 do 20 mm, które są cięte na kawałki o długości 15–20 cm. Są one zakopywane poziomo w żyznej glebie na głębokość 3–5 cm i przykrywane folią. Wiosną, po pojawieniu się kiełków, folia jest usuwana, a sadzonki są pielęgnowane (podlewane, poluzowane, odchwaszczane). Sadzonki są gotowe do końca lata.
Jeśli z jakiegoś powodu sadzonki korzeni maliny nie mogą być sadzone od razu, można je zakonserwować umieszczając je w wilgotnym mchu.
Dzieląc krzew
Uciekają się do dzielenia buszu w przypadku, gdy nie ma potomstwa, trudno jest dostać się do korzeni bez zakłócania stanu buszu, a sam krzew znacznie się rozrósł. Ponadto musi być całkowicie zdrowy. Krzew dzieli się jesienią lub wczesną wiosną, w okresie względnego spoczynku. Łodygi są wstępnie przycięte, pozostawiając około 20 cm, a podczas kopania starają się nie uszkodzić korzeni.
Podczas rozmnażania malin przez podzielenie krzewu łodygi przycina się na wysokość około 20 cm
Wykopany krzak czasami rozpada się samoczynnie, w przeciwnym razie używa się noża lub sekatora. Ważne jest, aby podzielić krzew na takie części, z których każda miałaby 2-3 potężne pędy i rozwinięty system korzeniowy. Powstałe sadzonki są natychmiast sadzone w stałym miejscu.
Ochrona malin przed szkodnikami i chorobami
Zapobieganie chorobom zaczyna się od utrzymania maliny w czystości: pomimo tego, że jest wysyłana przetworzoną zimą, rewizję powtarza się wiosną. Być może niektóre pędy nie przezimowały i nie wysychały - są wycinane i spalane. Wczesną wiosną można powtórzyć traktowanie łodyg płynem Bordeaux, podczas gdy gleba wokół krzaków jest również spryskiwana (jeśli pąki już zmieniły kolor na zielony, użyj 1% roztworu). Lewe łodygi są przywiązane do podpór.
W przypadku stwierdzenia chorób konieczne jest zdiagnozowanie i wybór odpowiedniego leku.Choroby pochodzenia wirusowego (miotła czarownicy, loki i mozaika) praktycznie nie są wyleczone, będziesz musiał rozstać się z krzakami. Choroby grzybowe (antraknoza, rdza, plamienie) leczy się preparatami zawierającymi miedź.
Kiedy wczesnym latem zaatakowana jest didimella, na młodych pędach maliny tworzą się małe jasnofioletowe plamki
Głównymi szkodnikami malin są: chrząszcz malinowy, muszka łodygowa, pryszczarek malinowy i mszyce. Aby z nimi walczyć, musisz używać środków owadobójczych - od starego, dobrze znanego Karbofosa po dość toksyczny Actellik. Stosowanie takich leków powinno odbywać się tylko w ostateczności i z zachowaniem wszelkich środków ostrożności.
Pojawienie się okrągłych narośli na łodygach maliny wskazuje na pokonanie rośliny przez pryszczatkę
Kompatybilność maliny z innymi uprawami
Maliny najlepiej czują się bez sąsiadów, ale w letnim domku jest to nierealne. I często nie chodzi o to, że niektóre rośliny uciskają maliny, ale na odwrót. Dlatego też mechaniczne bariery uniemożliwiają penetrację jego korzeni wszerz.
Szczaw, który zawiera różne rodzaje kwasów, dobrze zapobiega rozprzestrzenianiu się malin. Jeśli zostanie posadzony na obwodzie drzewa malinowego, pojawienie się wzrostu zostanie zauważalnie zmniejszone.
Sadzenie szczawiu na obwodzie drzewa malinowego pomaga wielu ogrodnikom radzić sobie ze wzrostem krzewów.
Są rośliny, które wydzielają substancje hamujące wzrost malin: pietruszka, rzodkiewka, nagietki, nasturcja. Jaśmin, rokitnik, czarny bez negatywnie wpływają na maliny. Oczywiście nie sadzą go obok roślin o silnych korzeniach i znacznie zubożających glebę (orzechy włoskie, morele, winogrona).
Maliny mają te same choroby i szkodniki, co truskawki, truskawki, jeżyny, borówki, więc są też dla nich złymi sąsiadami. Pobliskie wiśnie i śliwki są niepożądane, które dają nie mniejszy wzrost niż maliny.
Lepiej nie sadzić wymienionych upraw bliżej niż 7 m od drzewa malinowego. Ale co z biednymi mieszkańcami lata? Na szczęście istnieją kultury, które normalnie żyją obok malin. Tak więc jabłoń chroni maliny przed chorobami grzybiczymi, a maliny chronią jabłoń przed parchem. Koper dobrze sprawdza się na malinach, a większość warzyw, jeśli odgrodzimy je od wzrostu, będzie całkowicie neutralna w ich sąsiedztwie z malinami.
Wideo: wskazówki dotyczące uprawy malin
Uprawa malin w kraju na różne sposoby
Zgodnie z metodami sadzenia (krzew i okop) maliny uprawiane są najczęściej jako oddzielne krzewy lub w paskach (wstążkach) o różnej szerokości. Istnieją jednak inne, mniej tradycyjne metody.
W wysokim łóżku
Na nisko położonych terenach bagnistych, a także w zimnym klimacie maliny należy sadzić na wyższych wysokościach. Aby to zrobić, wykonaj następujące czynności:
- Kopią głęboki (do 50 cm) rów.
- Na jego dnie układane są różne odpady organiczne (trociny, wióry, odpady domowe, chwasty) warstwą do 40 cm.
W wykopanym wykopie umieszcza się resztki roślin
- Na nim kładzie się glebę usuniętą z wykopu, zmieszaną z nawozami.
- Dobrze rozlać wodą.
- Sadzonki umieszcza się na powstałym podłożu prawie równo z powierzchnią ziemi, korzenie przykrywa się żyzną glebą, a kalenicę tworzy się przy użyciu materiałów pomocniczych (deski lub łupek).
- Gleba jest ściółkowana.
Sadząc maliny na wysokim podłożu, można wykonać rowki po bokach, aby jeszcze bardziej poprawić drenaż
Dzięki takiemu podejściu ryzyko podlewania korzeni maliny jest zminimalizowane.
Podobnie wygląda układ ciepłych łóżek, ale nie są one wykonane w formie kalenicy, ale w formie tradycyjnej, wysokopiętrowej kalenicy o szerokości ok. 80 cm. materię umieszcza się w dużym wykopanym wcześniej dołku, który podczas gnicia ogrzewa korzenie malin. Chociaż ciepłe łóżka pozwalają zbierać jagody kilka tygodni wcześniej niż zwykle, są one niepopularne w uprawie malin.
W pojemnikach
Przy braku miejsca w kraju można posadzić kilka krzewów w dużych pojemnikach, które można postawić w dowolnym miejscu, nawet na asfalcie i na odpadkach. Ważne jest, aby pojemnik miał w dnie otwory drenażowe.
- Standardową 200-litrową beczkę kroi się na 3 części (ponieważ korzenie malin nie są długie, nie potrzebują głębokiego naczynia).
- Wycięta część jest zakopana w ziemi.
- Wypełnij żyzną glebą.
- Sadzimy maliny.
Beczka jest pocięta na 3 części, płytko zakopana w ziemi dla stabilności i wypełniona żyzną glebą, w której sadzi się maliny
Malina na kratce
Uprawiając maliny w rzędach lub wstążkach, zawsze wyposaża się z wyprzedzeniem w kratkę, do której przywiązuje się pędy w całym rzędzie. Gdy jest kilka rzędów, dla każdego układają własną kratkę.
Samodzielne wykonanie kratki nie jest trudne. Dla tego:
- Na końcach rzędu wykopane są mocne filary z dowolnego materiału (często używane są stare metalowe rury). Wysokość słupka nad ziemią wynosi 1,5–2 m. Jeśli rząd jest długi, potrzeba kilku słupów: między sąsiednimi nie może być więcej niż 3–4 m.
- Między słupkami przeciąga się drut o wystarczającej wytrzymałości (o średnicy co najmniej 4 mm). W tym przypadku dolna kondygnacja znajduje się 30–40 cm od ziemi, górna - 1,5 m, na środku zwykle wystarcza jeszcze jedna. Ale jeśli pędy są mocne, a wydajność jest wysoka, drut jest umieszczany częściej.
Drut o średnicy co najmniej 4 mm jest przeciągany między słupkami w 2-3 poziomach
- Gdy młode pędy rosną, są przywiązywane do każdej warstwy drutu za pomocą mocnego sznurka. Pędy układa się wzdłuż kratki tak, aby odległość między nimi wynosiła co najmniej 10 cm, a najlepiej 15–20 cm.
Kratownica może być wykonana z dowolnego dostępnego materiału, ale musi być mocna i regularnie wiązać łodygi
Zamiast drutu można użyć dowolnej mocnej siatki wykonanej z metalu lub tworzywa sztucznego z dużymi komórkami (od 15 × 15 cm), układając ją pionowo.
Metoda Busha
Metodą krzewów próbują związać wszystkie pędy w krzaku do jednego kołka wbitego w środek lub do kilku, jeśli krzew jest bardzo obszerny.
Cechy uprawy malin w kraju w różnych regionach
Miejsce na drzewo malinowe jest wybierane w zależności od regionu uprawy:
- na Syberii i Uralu ważne jest, aby znaleźć miejsce, które jest cieplejsze i bez silnych wiatrów, prawdopodobnie poświęcających światło słoneczne;
- w rejonie moskiewskim należy liczyć się z częstymi zimowymi roztopami, po których mrozy mogą uszkodzić malinę. Dlatego unikają miejsc, w których gromadzi się stopiona woda;
- na południu często konieczne jest ukrycie drzewa malinowego w półcieniu, aby się nie wypaliło.
W regionach południowych malinom należy zapewnić przynajmniej półcień, aby nie blakły.
Pielęgnacja malin różni się w zależności od regionu nieco bardziej niż sadzenie. Tak więc na środkowym pasie zginanie pędów do ziemi na zimę jest absolutnie konieczne, na Syberii są one pokryte świerkowymi gałęziami lub spunbondem, a nawet pokryciem dachowym, a na południu nawet nie wiedzą, jakie schronienie dla zima jest.
Na obszarach, gdzie częste wiatry mogą zrzucić cały śnieg, maliny na zimę pokryte są świerkowymi gałęziami.
W większości południowych regionów Rosji i na większości Ukrainy występuje inny problem: letnie upały, aw niektórych miejscach susza. Dlatego maliny przez cały rok trzymane są pod dobrą warstwą ściółki i starają się zorganizować nawadnianie kroplowe.
Nawadnianie kroplowe malin jest bardzo wygodne w uprawach przemysłowych.
Na Białorusi wręcz przeciwnie, rzadko trzeba się martwić o podlewanie, a ze względu na wysoką wilgotność konieczne jest podjęcie działań zapobiegających chorobom grzybiczym: przerzedzenie nasadzeń, przeprowadzenie oprysków zapobiegawczych.
Specyfika uprawy malin na Krymie wynika z wysokich temperatur latem i niewystarczających opadów. Upał przychodzi wcześnie, wracając wiosną, kiedy pogoda na środkowym pasie jest zupełnie komfortowa dla malin. Dlatego maliny sadzi się na Krymie jesienią, nie wcześniej niż pod koniec października. Jeśli zrobisz to wiosną, sadzonki nie będą miały czasu na zapuszczenie korzeni, ponieważ do końca kwietnia temperatury dochodzą do 30 oOD.
Maliny na Krymie należy sadzić nie tylko w półcieniu, ale prawie w cieniu: między budynkami, przy ścianach domów itp. Pod koniec maja wszystkie młode pędy, które się pojawiły, są usuwane, a nowe pędy na następny rok wyrastają z tych, które pojawią się później. Reszta technologii rolniczej jest podobna do ogólnie przyjętej.
Maliny na Krymie należy sadzić nie tylko w półcieniu, ale prawie w cieniu, aby chronić je przed zbyt jasnym słońcem
Maliny w domkach letniskowych to mile widziana jagoda, ale czasochłonna. Sadzenie go nie jest trudne, ale trzeba nieustannie pilnować, aby nie wypełnił całego ogrodu, a zużywał energię na owocnikowanie w wyznaczonym do tego miejscu. W pielęgnacji malin nie ma nic niezwykłego, ale pewną pracę trzeba wykonywać przez cały rok.
