Alle soorten kool: beschrijving, de beste variëteiten en zaadproducenten

Kool is de meest bruikbare groente die sinds mensenheugenis wordt verbouwd. Archeologen beweren dat het dieet van de mensen uit het stenen tijdperk al gerechten van wilde kool omvatte. Ze werd gerespecteerd door de oude Egyptenaren, Grieken en Romeinen, onder de Slavische volkeren kreeg ze ook een eervolle plaats. Er waren in die tijd echter maar weinig variëteiten van deze groente, niet meer dan 30. De echte bloei van kool kwam in de vorige eeuw. Veredelaars hebben rassen ontwikkeld die met succes kunnen worden gekweekt in verschillende klimaatzones. En fijnproevers en aanhangers van een gezond voedingspatroon kunnen voor elke smaak kool kiezen.

Soorten kool: een korte beschrijving, kenmerken, de beste variëteiten

Geen enkele andere tuinplant kan bogen op zo'n variëteit als kool. Maar de vertegenwoordigers van een groot gezin kijken helemaal niet naar naaste familieleden, maar naar vreemden voor elkaar. Iemand die ver verwijderd is van groenteteelt, zal geen gewone symptomen vinden in koolrabi, broccoli, spruitjes en pekingkool. Maar toch zijn dit verschillende soorten groente.

Kool heeft veel soorten die niet hetzelfde zijn.

Alle soorten kool zijn goed voor de mens. Caloriearm sappig vruchtvlees bevat een uitgebreide set multivitaminen: retinol, caroteen, thiamine, pyridoxine, foliumzuur en ascorbinezuur, rutine, vitamine K, U en andere. Kool is een uitstekende leverancier van zwavel, calcium en kalium, fosfor en natuurlijke suikers.Deze groente is rijk aan vezels, dus ideaal om overgewicht te bestrijden.

Als u problemen heeft met de spijsvertering, moet u voorzichtig zijn: grove plantenvezels kunnen het maagdarmkanaal irriteren en ziekten verergeren. Hoewel bloemkoolvezel zo delicaat is dat het voor iedereen wordt aanbevolen, zonder uitzondering.

Alle soorten kool bevatten stoffen die nuttig zijn voor mensen

Er zijn 13 soorten kool in het rijksregister van de Russische Federatie. En alleen voer wordt in één exemplaar gepresenteerd, de rest - in tientallen of zelfs honderden soorten.

Kruisbloemige planten (inclusief alle soorten kool) kunnen niet tegen elkaar. Ik wist dat het onmogelijk was om deze groente twee jaar achter elkaar op hetzelfde perceel te planten. Maar ik was onaangenaam verrast toen de kool weigerde te groeien in de tuin, waar eerder een mix van salades was. Toen besefte ik dat ik de witte niet lekker vond: er zaten rucola-variëteiten in het mengsel. En dit nuttige kruid behoort ook tot de kruisbloemigen.

Kool houdt niet van kruisbloemige planten als zijn voorgangers in de tuin.

Withoofdig

Er is nauwelijks een moestuin in Rusland die niet versierd is met groenachtig witte kolobokken gemaakt van sappige bladeren. Hoofden van kool regeren niet alleen in onze datsja's en privépercelen, maar ook in keukens. Deze groente wordt vers gegeten, gekookt, gebakken, gebakken, gestoofd, gefermenteerd en gepekeld, vlees is verpakt in de bladeren.

Witkopgroente in Rusland wordt in hectares aangeplant

Witte kool is een bekende cultuur. Maar voor sommigen zal het een ontdekking zijn dat dit een plant is met een levensduur van twee jaar. De koolkoppen worden in het eerste jaar geoogst, maar overwinterde kool bloeit en geeft peulen met zaden.

De beroemde reiziger James Cook verheerlijkte zuurkool. Volgens hem heeft ze tijdens een lange reis de gezondheid van zeelieden gered. De schepen hebben altijd een voorraad van dit waardevolle product gehad.

De wortel van witte kool is sterk, zoals een steel. De stengel is recht, sappig, dik. Het heeft vlezige en dichte bladeren. In het begin zijn ze zeldzaam en na verloop van tijd verzamelen ze zich in een strakke bolvormige koolkop. Buiten zijn de bladeren groengrijs of heldergroen, van binnen roomgeel en wit.

De Russische keuken kan niet zonder witte kool

Het gehalte aan ascorbinezuur in witte kool is hoger dan in citrusvruchten en veroorzaakt geen allergieën, zoals mandarijnen. In termen van glucose gaat kool voor op appels en sinaasappels, fructose gaat voor op aardappelen en wortelen.

De vroege kool wordt in juni-juli geoogst. Het produceert middelgrote koolkoppen met fijne, dunne bladeren. Ze maken heerlijke vitaminesalades. Borsjt- en koolsoep met jonge kool hebben een delicaat aroma. Maar het wordt niet lang bewaard, het is niet de moeite waard om het te bewaren of te fermenteren. Vroeg herkende rassen:

• Malachiet is een snelgroeiende en vochtminnende plant die elastische koolkoppen vormt tot 2 kg;
• Rinda is een van de mildste onder de vroege variëteiten, het kan ongeveer 4 maanden vers blijven, het gewicht van de krop is 3,2-3,7 kg;
• Kozak - zeer vroeg rijpende kool, maar de koolkoppen zijn klein, ongeveer 1 kg;
• Juni - een populaire variëteit, de oogst is binnen 2 maanden klaar, het gewicht van kool is maximaal 2 kg;
• Dumas - deze kool zorgt voor een constant hoge opbrengst, dichte aanplant is toegestaan;
• Tobia is een vroege hybride met grote vruchten (5 kg), het vruchtvlees is zeer sappig, met een delicate smaak.

Fotogalerij: variëteiten van vroege witte kool

Middelrijpe rassen worden langer bewaard dan vroege rassen. Ze zijn geschikt voor salades en koken en worden vaak gebruikt voor inblikken en beitsen. Bewezen halfrijpe rassen:

• Dobrovolskaya - kool met grote (5-8 kg) koolkoppen, die maximaal 5 maanden worden bewaard;
• Megaton is een hybride uit Nederland met hoge opbrengsten (kroppen wegen tot 15 kg);
• Krautman is een ras dat resistent is gebleken tegen scheuren en ziekten, koolkoppen wegen ongeveer 5 kg;
• Slava is een van de oudste variëteiten, de koolkoppen zijn afgeplat (elk 5 kg), het vruchtvlees is elastisch, goed voor zuurdesem;
• De vrouw van de koopman is een kool met kleine (2–2,5 kg) vruchten die gedurende enkele maanden een hoge smaak kunnen behouden.

Fotogalerij: variëteiten met gemiddelde rijping

Voor zuurdesem en oogsten voor de winter is late kool de meest geschikte optie. Het wordt geoogst in de herfst, tot aan de vorst. De bladeren van deze soorten zijn grover en iets droger dan die van de vroege en middenseizoen. En koolkoppen zijn sterker, met de juiste opslag kunnen ze wachten op een nieuwe oogst van vroege kool. De beste late rassen:

• Genève is een van de vroegste variëteiten, de oogst wordt in het vroege najaar genomen, dichte koolkoppen worden lange tijd bewaard;
• Moskou vormt laat zeer grote (10 kg) elastische vruchten die niet bang zijn voor ziekten en vorst tot -5^overVAN;
• Midor is een hybride variëteit die middelgrote kool produceert, geschikt voor conserven en zuurdesem;
• Atria - kool met kleine, strakke koolkoppen (2-3 kg), de omslagblaadjes met een wasachtige laag, de stronk is klein, de variëteit geeft hoge opbrengsten;
• De agressor wordt erkend als een van de beste late hybriden, de plant is pretentieloos, resistent tegen ziekten en vruchtbaar;
• Mara is een variëteit van Wit-Russische selectie, het is niet bang voor ziekten, barst niet, in zuurkool is deze kool bijzonder lekker;
• Sneeuwwitje is een ras met een delicate smaak (aanbevolen voor kindervoeding), koolkoppen worden langer dan zes maanden bewaard.

Fotogalerij: late variëteiten van witte kool

Recensies van groentetelers over witte kool

De kool zelf zit al jaren roet. Ik heb veel van de soorten geprobeerd, maar sommige heb ik meteen geweigerd vanwege slechte oogsten en bloei. Vorig jaar heb ik Rinda geplant, de koolvariëteit is al oud en heeft zichzelf bewezen, ik vind het erg leuk, de opbrengst was op een hoogte: we aten zelf, en de slakken hadden genoeg voor hun ogen)))) Ik hou ook erg van Kolobok - dit is van de late variëteiten, we eten nog steeds.

Ik heb verschillende soorten witte kool geprobeerd: SB-3, Megaton, Schoonmoeder, Rinda F1, etc. Ik vond vooral Rinda F1 (Nederlandse serie) en van vroege Nozomi F1 (Japanse serie) leuk. Het is beter om onze binnenlandse zaden van deze hybriden niet te nemen, ze zijn niet van mij ontkiemd (Altai-zaden, Euroseeds). Ik kweek zaailingen in een doos: twee stammen op de grond en een doos met tuingrond op de stammen. Ongeveer 5-6 liter waterflessen voor thermische compensatie. Voor het ontkiemen, als het koel is, wordt de doos bovenop gesloten met glas. Ik sluit het 's nachts af met een dubbele oude spingebonden band.

Ik heb vorig jaar Atria geplant. Minimale zorg en maximale grootte, 8-10 kilogram groeide en zo precies. Alle kroppen kool, één op één, zijn knap. Het leek me een beetje hard en droog, en de bladeren zijn dik genoeg, niet bitter. Het is goed voor opslag. We eten nog steeds kvasila vers.

De Tobio F1-kool is goed, hij is al meerdere jaren getest, in onze Agros-winkels vraagt ​​iedereen er in het voorjaar om, wat betekent dat niet alleen ik hem lekker vond. De koolkop is klein, maar compact, als een kiezelsteen van 6-7 kg. Heerlijk om te zouten, veel suikers, rauw zoet blad.Bewaard tot april vorig jaar (gepoederd met krijt en stevig verpakt in huishoudfolie).

Video: hoe je witte kool van hoge kwaliteit kunt kweken

Roodharige

Roodpaarse kool lijkt sterk op zijn witkopverwant, hoewel het zijn bruikbaarheid overtreft: vitamine C is bijna twee keer meer, vitamine A (caroteen) - vier keer. Ook het kaliumgehalte, dat gunstig is voor hart en bloedvaten, wordt verhoogd. Maar de bladeren van rode kool zijn minder sappig.

Het is opgevallen dat rode kool de ontwikkeling van tuberculose onderdrukt en helpt bij stralingsziekte.

Witte en rode kool verschillen alleen in kleur en rode kool is iets harder en droger

Rode kool wordt het best vers gegeten. De auteur van deze regels was er zelf van overtuigd dat warmtebehandeling schadelijk is voor felle kleuren. Het lijkt te "vervagen" en krijgt een niet erg smakelijke tint. Na het stoven wordt witte kool geelachtig, rode kool wordt vuilroze. Tomatensaus kan de situatie redden. Deze kool heeft niet genoeg sap om te fermenteren. Maar je kunt geraspte bieten toevoegen, dit versterkt de kleur en geeft sappigheid. Als de knolgewas aan witte kool wordt toegevoegd, wordt het ook mooi en smakelijk.

Vanuit botanisch oogpunt zijn rode hoofden tweelingen met groene en witte. Ze hebben precies dezelfde structuur. Alleen de kleur van de bladeren verschilt. Het komt van het paarse pigment anthocyanine.

Rode kool is het resultaat van selectie. Het werd in de middeleeuwen naar Europa gebracht. Russische boeren maakten in de 17e eeuw kennis met de nieuwe groente. Ze noemden het eerst blauw.

Rode kool werkt goed voor salades

43 soorten rode kool, die op Russische bodem zijn getest, zijn opgenomen in het rijksregister. Ze zijn qua rijping onderverdeeld in drie groepen.

De beste vroege rassen zijn onder meer:

• Voorbeeld - een hybride die koolkoppen met een gewicht van 4 kg laat groeien, bestand tegen scheuren;
• Benefis is een variëteit met kleine (1,5 kg) vruchten, die hoge opbrengsten geeft;
• Vorox - hoogproductieve kool, gewicht van kool 3 kg elk;
• Lyudmila - een verscheidenheid aan Russische selectie met een rijke smaak, maar middelgrote vruchten (2 kg);
• Reball is een Nederlandse hybride, kleine (1,5 kg) kroppen langwerpige kool, lekker vruchtvlees.

Fotogalerij: vroege soorten rode kool

De meest winstgevende rassen in het middenseizoen:

• Kalibos is een ras dat zelfs onder ongunstige omstandigheden een hoge opbrengst geeft;
• Mars MC is een nieuwe hybride verkregen door Tsjechische fokkers; platte, kleine (2,5 kg) koolkoppen barsten niet;
• Rubin MC is een ander hoogproductief ras uit Tsjechië dat gemakkelijk transport kan doorstaan;
• Firebird - een variëteit van het bedrijf "Aelita", koolkoppen van 3 kg kunnen lange tijd worden bewaard;
• Rebecca is een hybride uit Holland, produceert middelgrote vruchten, de opbrengsten zijn niet zo hoog, maar stabiel;
• Redma P3 is een Duitse variëteit die wordt aanbevolen voor boeren, kool zorgt voor een goede oogst, koolkoppen liggen.

Fotogalerij: variëteiten van rode kool in het middenseizoen

De oogst van late rode kool wordt 4-5 maanden na het zaaien van de zaden geoogst. Kroppen kool van deze rassen worden langer bewaard dan andere. De meest populaire zijn:

• Gako - een ras dat bekend is sinds 1943, de koppen niet barsten, goed blijven gedurende meer dan 6 maanden;
• Juno is een nieuwe Russische variëteit, de voordelen zijn een stabiele opbrengst en een harmonieuze smaak van de bladeren;
• Rodima is een Nederlandse hybride die een flinke opbrengst geeft, de vruchten barsten niet;
• Fuego is een ras uit Frankrijk, langwerpige paarse koolkoppen hebben een uitstekende smaak en worden goed bewaard.

Fotogalerij: late soorten rode kool

Beoordelingen van rode kool

Ik heb nog nooit een roodharige geprobeerd (meestal met ronde kool) en bijna altijd ruw. En Kalibos heeft een ongebruikelijke vorm en een mooi bed, en tegelijkertijd is het erg delicaat. Mijn hele familie werd verliefd op haar.

Ik heb Kalibos en ook Faberge geplant - ze zijn veel zoeter en sappiger dan ronde rode kool. Hoewel ik las dat er nu een ronde sappige rode kool is, heb ik die nog niet geprobeerd. Het enige is dat malse roodharige kolen slechter worden opgeslagen dan wit- en roodharige kolen. Ik bewaarde een deel van de kool op het balkon (op de geïsoleerde), dus de rode moesten worden weggegooid en de witte werden afgesneden en in de koelkast gelegd.

Video: het geheim van het kweken van rode kool

Blad (uitwerpselen)

Boerenkool wordt ook wel boerenkool (of boerenkool) genoemd. Deze cultuur is in Rusland nog weinig bekend. De eenjarige plant vormt geen kop of kop. Lange bladstelen met gevouwen bladplaat bevinden zich op een korte steel. De kleur kan smaragd, zilvergroen, roodachtig paars zijn. Ze zijn lang (ongeveer 1 m) en zien er spectaculair uit, dus boerenkool wordt verbouwd als decoratie voor de tuin.

Collard greens beginnen net de aandacht van boeren te trekken

Maar de sierbladeren zijn eetbaar en ook nuttig. Ze bevatten veel eiwitverbindingen. Er zijn aminozuren, waaronder omega-3, vitamines en mineralen:

• koper,
• magnesium,
• ijzer,
• kalium,
• fosfor,
• natrium.

Boerenkool is een leverancier van calcium, het wordt zelfs beter opgenomen dan zuivel. Gerechten met deze groente helpen het cholesterol te verlagen. Collard greens worden niet alleen toegevoegd aan salades, ook soepen en stoofschotels worden ermee bereid. Verse bladeren zijn niet te lang houdbaar, maar kunnen worden ingevroren.

Europese groentetelers verbouwen boerenkool op industriële schaal

Tot dusver zijn er slechts twee soorten boerenkool in het rijksregister opgenomen:

• Reflex is een Nederlandse hybride die tegen het einde van de zomer oogst, een plant van bijna een meter hoog met prachtig zilvergroen blad;
• Redbor is een andere variëteit uit Nederland, die zich onderscheidt door zijn grote groei (tot 1,5 m) en gekrulde roodpaarse bladeren.

Rassen die niet officieel worden erkend in Rusland, maar hun zaden kunnen worden gekocht:

• Black Tuscany - kool met donkergroene sterk golvende bladeren;
• De blauwe dwerg is een laagblijvende vroege variëteit, de bladeren zijn blauwgroen met een gekrulde rand.

Fotogalerij: boerenkool

Beoordelingen over boerenkool

Ik kweekte vorig jaar uitwerpselen als versiering, tegen de herfst werd het een meter lang. Mijn man en ik probeerden een salade van jonge bladeren - bitter en taai ... en stoofpot met groenten - de bitterheid gaat niet weg, het verstopt alleen de smaak van courgette, paprika, tomaten ... Gooi geen pantoffels naar me, maar stikken in boerenkool als er zoveel nuttige dingen in de tuin zijn tijdens het seizoen en lekkernijen - dit is zelfkastijding, met hetzelfde succes kun je een quinoa met paardebloemen eten - nuttig, maar echt smakeloos. Maar ik maak wel eens zoute frietjes van rode kool en savooie, met bier voor de gasten ...

Vorig jaar is er voor het eerst boerenkool geplant, al heb ik lang goed gekeken. Het is een feit dat we de zaden van deze kool niet verkopen (ik vond het op het net). Salade kool, zonder kool, is zeer decoratief, het is groen en roodblauw (grijstinten, groen). Het heeft nuttige eigenschappen, in principe, net als andere soorten kool, wordt het beschouwd als de voorouder van alle soorten kool. Ze zaaide met zaden, omdat de uitwerpselen niet van transplantaties houden, ze in der minne ontkiemen, ze houden van water zoals elke kool. Na het snijden (het is noodzakelijk om 3-5 cm stronken af ​​te snijden), worden meer bladeren gevormd bij de wortel. Ze aten in salades (vooral in de lente) en stoofden.De stoofpot is qua smaak vergelijkbaar met spinazie en kool. Ze maakte taarten, de mijne vond het lekker. Over het algemeen zijn er veel soorten uitwerpselen - gekruld, Toscaans, primair, Siberisch, riet, enz., Alleen de zaden krijgen, zoals ik al zei, is behoorlijk problematisch. De struik wordt groot genoeg en het heeft geen zin om meer dan 3 planten te planten. Het kan ook worden ingevroren en verliest zijn smaak niet.

Video: van zaaien tot koken - alles over boerenkool

Decoratief

Deze koolvariëteit wordt niet gewaardeerd om zijn smaak, maar om zijn schoonheid. De rozetten van gegolfde, dubbele, delicate en eenvoudig golvende bladeren concurreren met echte bloemen. Ze zijn er in sneeuwwit, smaragdgroen, donkergroen, roomgeel, roze, bordeauxrood, lila en paars, en combineren soms verschillende tinten. En dit "schilderij" is een lust voor het oog tot aan de vorst. Als de temperatuur daalt, worden de kleuren alleen maar feller.

Sierkool ziet eruit als een bloem

Het koolbed ziet er geweldig uit en is gemakkelijk te onderhouden. De uitgespreide "bloemen" zijn zo groot dat het onkruid nergens kan groeien. Toen ze nog niets van sierkool hadden gehoord, had de auteur al geprobeerd de tuin te versieren met beschikbare soorten. Samengeplant rood, gekleurd en broccoli omlijst door felgekleurde sla zien er spectaculair uit.

Maar ook voor culinaire doeleinden wordt deze groente aanbevolen. De bladeren zijn licht bitter van smaak, rijk aan vitamines, mineralen en vezels, net als andere koolsoorten. Meestal worden jonge bladeren verzameld voor salades. Naarmate ze groeien, worden ze grof en verliezen ze hun sappigheid, ze versieren gerechten, voegen toe aan ingeblikt voedsel en bevriezen.

Sierkool verrast niet alleen door zijn kleur, maar ook door de vorm van zijn blad

Sierkool is pas in de 21e eeuw opgenomen in het staatsregister van de Russische Federatie. Nu zitten er 12 variëteiten in, alle Russische selectie, uit de regio Moskou. Hier zijn er een paar:

• Carmensita - een variëteit met zilvergroene bladeren met frambozenaders, vanaf 1 m² er wordt meer dan 4 kg groen geoogst;
• De schittering vormt in 4 maanden volledig een rozet, de bladeren worden ontleed, de kleur van de segmenten is van violetrood tot grijsgroen;
• Herfstwals is een compacte variëteit, de rozet bestaat uit groen-paarse ronde bladeren, de opbrengst is hoog - tot 17 kg / m².

Van de rassen die nog niet in het Staatsregister zijn opgenomen, verdient de Japanse serie hybriden in Tokio aandacht. Het is een korte (30 cm) kool met ronde bladeren. Aan de onderkant zijn ze groen met een paarse gloed. En in het midden van de rozet zijn wit (Tokyo White), roze (Tokyo Pink) of scharlaken (Tokyo Red).

Japanse hybriden combineren verschillende tinten in één plant

Recensies over sierkool

Sierkool manifesteert zich nauwelijks in de zomer, als alle eenjarigen bloeien. Maar nadat ze allemaal vervagen, wanneer de bloembedden kaal en lelijk worden, wordt deze kool een tuindecoratie! En het is op dit moment moeilijk om haar gelijk te vinden. Ze ziet er zelfs onder de sneeuw mooi uit. Het past goed bij chrysanten.

Mijn sierkool groeit goed, en waarschijnlijk ook omdat we nog steeds een koel klimaat hebben, en ze vindt het heerlijk! Alle "Nagoya" zijn laag, ze groeien in zulke mooie "cakes", hier is het belangrijkste om een ​​behoorlijke afstand tussen hen over te laten, nou ja, ongeveer 30-40 cm, anders zullen ze elkaar verpletteren. Maar "Dove", "Heron", "Sunrise" zijn lang, maar ze hebben allemaal verschillende hoogtes. Ik merkte overigens dat in halfschaduw - ze zijn hoger, op een heldere plek of in de zon - lager. Overigens heb ik van hoge kolen prachtige boeketten gemaakt voor vrienden en familie voor jarige. Je verwijdert de onderste bladeren, laat een koolroos aan de bovenkant achter, voegt andere bloemen toe, gipskruid aan deze “rozen”, en deed het met zonnebloemen - mensen waren verrukt en velen konden niet begrijpen wat voor soort “rozen” ze waren. Zij (kool) staat perfect in water, maar het is aan te raden om het water vaker te verversen. En de onderste "bloembladen", als ze opdrogen, gewoon verwijderen. Nou, heel mooi - probeer het! Trouwens, veel "onverlichte" mensen denken dat dit iets kunstmatigs is.Ik heb een "vriend" die met een andere praat, mijn zomerhuisjesfoto's besprak en ze zei: "Oh, je hebt niet veel geest nodig om kunstbloemen in het land te plakken!" Het is overigens in principe eetbaar, maar ik heb het niet geprobeerd! Maar je kunt er gerechten mee versieren!

Video: eetbare kool "bloemen"

Koolraap

Onze tuinders zouden meer aandacht moeten besteden aan koolrabi-kool. Deze plant heeft niet veel moeite nodig, maar geeft je altijd een lekkere en gezonde oogst.

Het is beter om jonge koolrabi te verzamelen, je moet niet op de maat jagen. Als de kool in de grond zit, kan hij ruw worden. Op de een of andere manier wilde ik een gigantische stronk laten groeien. Het formaat bleek indrukwekkend te zijn, ongeveer 3 kg. Maar er vormde zich een vezelige harde laag onder de huid en het vruchtvlees verloor zijn sappigheid.

Koolrabi is een grote stronk

Koolrabi zal vooral geliefd zijn bij degenen die graag stronk eten. Deze kool is tenslotte een gehypertrofieerde stengel, alleen zoeter. Wetenschappelijk gezien vormt het een bolvormige stengel, groen of lila. Hoewel een paar bladeren ook kunnen en moeten worden gegeten. Ze hebben meer vitamines dan de stengel. Maar het smaakt veel beter.

Als we koolrabi vergelijken met een witharige zus, dan wint de stronk. Het bevat meer ascorbinezuur, vitamines, ijzer, fosfor, kalium en calcium.

De zoete koolrabibal kan worden gesneden of geraspt voor salade, geroosterd of toegevoegd aan soep. Maar het effect van temperatuur is destructief voor voedingsstoffen. Daarom is het beter om de groente vers te eten. Het enige nadeel van koolrabi is de korte houdbaarheid. Zelfs late variëteiten gaan niet langer dan 2 maanden mee.

Koolrabi-kool ziet eruit als een raap die uit de grond is gekropen

In Rusland zijn 26 koolrabirassen getest en opgenomen in het Register of Breeding Achievements. Onder hen zijn er oudsten en novicen, zo ontving Dobrynya er in 2017 een verblijfsvergunning in. De meest populaire zijn:

• Vienna White is een vroege variëteit die verscheen in 1965, een maand gaat over van het planten van zaailingen tot het rijpen van stengels;
• Violetta is een laat-vorstbestendige variëteit; helderpaarse vruchten hebben wit vruchtvlees;
• De reus onderscheidt zich door zeer grote (tot 20 cm) "rapen", ze worden 3 maanden volwassen, de variëteit verdraagt ​​gemakkelijk hitte en droogte;
• Corist is een Nederlands ras, de vruchten zijn mals, lang niet grof.

Fotogalerij: koolrabi-variëteiten

Beoordelingen over koolrabi-kool

Ik hou van koolrabi! Er zijn niet zoveel variëteiten, en het is echt niet nodig om het tot de maximale grootte te laten groeien - er verschijnen harde vezels, het wordt minder sappig. Op de een of andere manier hou ik meer van blauwe variëteiten. Koolrabi is erg handig, het bevat veel silicium. Maar de prijzen in winkels zijn wreed!

Ik heb koolrabi KORIST F1 van Elcom geplant. Zeer sappig, gegeten als een appel. Maar het belangrijkste voordeel is dat het niet uitgroeit en er geen grove vezels worden gevormd. Dit jaar zal ik het opnieuw in twee fasen planten met zaailingen in de lente en zomer.

Video: de fijne kneepjes van het kweken van koolrabi

Gekleurd

Dit is de meest waardige vertegenwoordiger van de koolfamilie. Het bevat meer eiwitten en vitamine C dan witte kool. Het vruchtvlees is veel malser dan dat van andere kool. De groente is vooral nuttig bij problemen met de spijsvertering en galuitscheiding, bij aandoeningen van de lever, het hart, de bloedvaten en bij een lage immuniteit. En onlangs hebben wetenschappers ontdekt dat bloemkool de groei van neoplasma's helpt stoppen.

Bloemkool kan niet alleen wit zijn, maar ook groen, geel en paars

Deze eenjarige plant heeft een sterke staafvormige stam (tot 0,7 m). Ovale bladeren staan ​​loodrecht of iets naar boven. Tegen de tijd van rijping vormt zich een sneeuwwitte, gelige, lichtgroene of paarsroze eetbare kop aan de bovenkant van de stengel. Het wordt gevormd door onontwikkelde steeltjes.Wanneer het gewas niet op tijd wordt geoogst, laat de kop een pluim met gele bloemen los. Dan verschijnen er peulen met zaden.

In klimaten met korte en vochtige zomers kunnen alleen vroege groenten buiten worden gekweekt. Ze geven goede opbrengsten, maar de kroppen zijn niet groot, 1 kg of minder. De meest betrouwbare rassen:

• Movir 74 - niet veeleisende bloemkool, bekend in de USSR, opbrengst 3 kg / m²;
• Movir 2009 - een nieuwe variëteit, met grotere koppen dan de naamgenoot en betere ziekteresistentie;
• Alpha - kool bestemd voor de regio Moskou en de noordelijke regio's;
• Express MS - de variëteit wordt aanbevolen om te groeien in het Central District;
• Goat-Dereza is een hybride die in de regio Leningrad wordt gekweekt;
• Snowball 123 is een Franse variëteit die al twee decennia in Rusland wordt geteeld.

Fotogalerij: vroege soorten bloemkool

Middelrijpe bloemkool is geschikt voor zuidelijke streken, het heeft warmte nodig (minimaal 20^overC) weer. In het noorden wordt het gekweekt in kassen. Geverifieerde rassen:

• Zomerbewoner - een hybride van de Poisk agrofirm met langdurige rijping;
• Parijse - de variëteit vormt dichte koppen van 2 kg;
• Paars - een heldere kool gemaakt door groentetelers van het bedrijf Gavrish;
• De lila bol is een variant van het Aelita agrarisch bedrijf, een mooie en smaakvolle kool.

Fotogalerij: medium rijpende bloemkoolvariëteiten

Paarse bloemkoolkoppen zijn erg goed in tuinbedden. Maar deze schoonheid is onstabiel. Koken, vooral voor een lange tijd, vernietigt de felle kleur. De auteur van deze tekst heeft verwerkingsmethoden gevonden waarmee u het aantrekkelijke uiterlijk van paarse kool kunt behouden. Het is noodzakelijk om de kop in kleine stukjes te demonteren en heel snel op hoog vuur te bakken. De kleur blijft ook behouden bij het bakken en koken in een frituurpan. Het inblikken van dergelijke kool is een mislukt idee. In eerste instantie bevalt de inhoud van de blikken met sappige kleuren, en dan verandert de kleur in een marinade.

Late bloemkoolvariëteiten kunnen behagen met zwaar fruit

Late bloemkool kan alleen worden betaald door tuinders die in het zuiden wonen. Zaden worden vaak voor de winter in de volle grond geplant. Late rassen:

• Cortes is een hybride uit Holland, op vruchtbare grond, de opbrengst is stabiel;
• Amerigo - deze vruchtbare kool is niet bang voor vorst;
• Groene sneeuwjacht - nieuwe decoratieve (smaragdgroene koppen) en heerlijke kool;
• Clara's koralen zijn een heldere nieuwigheid van het bedrijf Gavrish, de koppen zijn klein (250 g), vergelijkbaar met exotische bloemen.

Fotogalerij: variëteiten van late bloemkool

Beoordelingen van bloemkool

In Ashan kocht ik een zak Snowball 123 bloemkoolzaden voor een roebel en een beetje in een witte zak Every Day. De zaadproducent was de Russian Garden. De zaden zijn vorig jaar december verlopen. Ik besloot om de Ashanov-zaden te gebruiken voor het geval dat. Kijk wat er opgroeit. Vreemd genoeg was de kieming van zaden in april echter bijna 100%, hoewel de houdbaarheid in december afliep. Het resultaat was dat ze deze kool aten. Ze werd niet ziek, de koolkoppen waren groot genoeg, er werden bloeiwijzen gevormd op de zijscheuten. De plant zelf is compact. Doe het rustig aan op halfschaduw. De belangrijkste koolkoppen wegen in de regio van 300-500 gram. Sommige waren groter. Kool kan worden ingevroren. Smaakeigenschappen gaan niet verloren. Ik vond de afwisseling erg lekker.

Elke keer dat de lente, zomer, herfst zijn eigen leiders heeft. Vinson en Brunel zitten ergens tussenin. Voor mij zijn dit gewoon erg handige soorten. Hoe meer bladmassa, hoe gemakkelijker hij de zon aankan. Als er niet genoeg bladeren zijn, helpen elastiekjes voor geld. En we kunnen zo'n gebied heel eenvoudig aan om 6.00 uur, voorovergebogen om 20.00 uur, ongebogen - enzovoort gedurende 4-5 dagen.

En ik heb vroege Goodman-bloemkool geplant, je hoeft de bladeren niet te breken, alles werd geleverd door de natuur. De koolkoppen zijn wit geworden, het belangrijkste is om niet te veel op de struik te belichten. Er zijn veel van dergelijke hybride variëteiten op de markt verschenen.

Romanesco

Een hybride van bloemkool en broccoli, Romanesco genaamd, werd eind vorige eeuw gekweekt door Italiaanse groentetelers. Deze groente ziet er exotisch uit. In plaats van ronde koppen vormt het een soort sculptuur van kegels, die op een zeeschelp lijkt. En de smaak is erg delicaat, het wordt vergeleken met nootachtig en romig.

Romanesco lijkt op een exotisch fruit of een zeeschelp

In het rijksregister wordt het ras Romanesco toegewezen aan bloemkool. Op de lijst staan ​​de Pearl, de Emerald Cup van Russische fokkers en Puntoverde van de Nederlanders.

Video: ervaring met het telen van bloemkool

Broccoli

Broccoli lijkt helemaal niet op de koolzusjes, maar het dichtst bij de gekleurde. Maar haar kleur is alleen groen en het hoofd is niet zo dicht, maar een beetje los. Het bestaat uit de meest delicate ongeopende toppen.

Als broccoli wordt vergeten, kan hij bloeien

Als u de oogst van broccoli uitstelt, kunt u een groen-geel bloembed krijgen. Het is mij gebeurd. Een keer zijn we een paar weken gaan rusten. En toen we terugkwamen, zagen we een weelderige bloeiende broccoli. Maar de bloemen waren ook eetbaar. Ik hou ook van broccoli vanwege zijn vermogen om te regenereren. Ze groeit, als de staart van een hagedis, nieuwe zijscheuten op de stengels, waar de bovenkant wordt afgesneden.

Op Russische bodem gedijt deze delicate plant. Voor groei heeft hij een temperatuur van 17 nodig^overVan tot 25^overC. Hoge luchtvochtigheid komt alleen de broccoli ten goede. En als je de bovenkant afsnijdt, ontstaan ​​er zijscheuten op de plant.

Broccoli kan de hele zomer en herfst worden geoogst, zijscheuten leveren ook gewassen op

Deze koolvariëteit heeft het record onder kruisbloemige groenten in termen van retinol (vitamine A) -gehalte. Het bevat ook andere vitamines en mineralen.

100 g gekookte broccoli bevat bijvoorbeeld meer calcium dan dezelfde hoeveelheid melk. En ascorbinezuur is bijna een dagelijkse behoefte.

Er zijn 37 soorten broccoli in het Russische staatsregister. De volgende tuinders hebben de beste recensies verdiend:

• Batavia is een soort met grote kroppen;
• Fiesta is een hybride met een gemiddelde rijpingstijd, wordt praktisch niet ziek;
• Krullend hoofd - een variëteit met elastische koppen die lange tijd worden bewaard;
• Linda - deze broccoli produceert, naast de belangrijkste, tot 7 zijscheuten;
• Lord is een laat rijpende variëteit, maar de koppen zijn groot (1,2 kg);
• Monaco - late hybride, opbrengst - meer dan 4 kg / m².

Fotogalerij: broccoli-variëteiten

Beoordelingen van broccolikool

Ik heb de variëteiten Laser, Corvette, Emperor en Comanche geplant, het zijn allemaal F1-hybriden, zeer vroege rijping en bestand tegen lage temperaturen, het enige is een zeer harde en dichte krop, kan meer dan een week in de koelkast liggen en zal niet verwelken. Er is ook een andere coole hybride bloemkool en broccoli genaamd Amphora. Ik heb het een jaar geleden geplant, maar er groeiden slechts 2 koppen uit de verpakking. Alle koolkoppen zijn gekruld als groene schelpen. Het smaakt naar gewone kool en het uiterlijk, wanneer je het in kleine kooltjes uit elkaar haalt, is heel exotisch. U kunt veilig op de feesttafel zetten.

Ik heb tonus geplant. Twee jaar van mislukking en teleurstelling. Kleine koolkoppen, en ze hadden geen tijd om te vangen, gingen snel in kleur.Er werd veel aangeplant, maar eten was niet mogelijk. Maar de rupsen uit het hele gebied kropen mijn tuin in. Ik vond deze Tonus niet leuk.

Video: hoe je een oogst broccoli kunt krijgen

Brussel

Kool, genoemd naar de stad Brussel, is een zeldzame gast in onze tuinen. Maar het is buitengewoon nuttig: het behoudt de gezichtsscherpte, verlaagt het cholesterol, verbetert de spijsvertering, verbetert de immuniteit en beschermt tegen kanker.

Spruitjes - een plant met een exotische uitstraling

De hoge stengel, bedekt met een lommerrijke hoed, is bezaaid met kleine koolkoppen. Ze wegen 15–20 g, de hoeveelheid kan oplopen tot 100 stuks. In structuur herhalen ze precies de witte.

Miniatuurkool smaakt mals, met een nootachtige smaak. Het wordt vers gegeten, gestoofd, gebakken, ingevroren en ingeblikt.

Miniatuurkoppen van kool onderscheiden zich door een delicate smaak

In Rusland mogen 12 soorten spruitjes groeien. Ze verschillen ook in termen van rijping. De beste recensies verdienen:

• Franklin is een super vroege variëteit, tot 70 kroppen kool per plant;
• Rosella vormt kleine (13 g) eivormige koolkoppen, de oogst rijpt samen;
• Casio is een ras met een uitstekende smaak, het duurt bijna zes maanden van zaaien tot oogsten;
• Hercules - late kool, al meer dan 50 jaar bekend in Rusland, wordt bijna niet ziek, verdraagt ​​goed vorst;
• Een vrolijk bedrijf - het resultaat van het werk van de fokkers van het Aelita-bedrijf, de variëteit biedt een opbrengst van 2,5 kg / m².

Fotogalerij: variëteiten van spruitjes

Beoordelingen van spruitjes

Ik heb twee seizoenen spruitjes geplant, de eerste keer dat een buurman kant-en-klare zaailingen gaf, ken ik het ras niet, het groeide best goed, het tweede zaaide ik in de kas op 30 maart, het ras 'Vriendelijke familie', het ras hoofden werden kleiner en de indruk was dat ze niet genoeg tijd had. Ik merkte dat alle variëteiten midden-laat zijn, er zijn geen vroege, dit jaar kocht ik willekeurig zaden van Hercules 1342, zaaide ze al in het venster in turftabletten, ze spruitten samen. Een poging om vorig jaar koolzaailingen op het raam te laten groeien, eindigde in een mislukking, alles stond samen op, daarna viel het ook samen. Wat kan ik meer zeggen over spruitjes, het groeit zonder problemen en ongedierte, de smaak is - nou ja, niet de onze, jongens, een soort ongewoon, lichtjes koken in water, knoflook persen, kruiden met plantaardige olie en serieus tegen jezelf zeggen: het is heel handig.

Wij telen al jaren spruitjes. Ze is onze favoriet. Vanwege het lange groeiseizoen van spruitjes hebben we gekozen voor de vroege Franklin F1-hybride.

Video: spruitjes in Rusland

Peking

Pekingkool in het oosten wordt al meer dan 1500 jaar verbouwd. De groente kwam onlangs naar Rusland, maar is al populair geworden. Fijne Peking-bladeren zijn een goed alternatief voor groene salades. Deze kool wordt minder vaak gebruikt in warme gerechten.

In Peking-kool zijn de onderste bladeren horizontaal en is de koolkop langwerpig

Sappige kool is een echte vondst voor degenen die vechten voor harmonie. Je kunt het zoveel eten als je wilt, zonder angst voor de figuur. Er zit slechts 15 kcal in 100 g Chinese kool. Maar het gehalte aan eiwitten, vezels, vitamines, mineralen en andere bruikbaarheid is in overvloed.

Pekingkool vormt een losse groene koolkool langwerpig, zoals een glas, vorm. De binnenste bladeren zijn lichtgeel. Het gewicht van elk exemplaar bereikt 2-3 kg. Bekersplanten zien er erg indrukwekkend uit op de bedden.

In de winter is sappige Chinese kool een van de belangrijkste leveranciers van groentegroenten

Ondanks dat "Peking" een nieuweling is voor onze groentetelers, zijn er al 50 soorten van deze plant te vinden in het Rijksregister. Velen zijn gefokt in Rusland (vooral het bedrijf SeDeK was succesvol), wat betekent dat ze goed zullen groeien:

• Naina - een vroege variëteit van de firma SeDeK, grote koolkoppen met een uitstekende smaak;
• Spring jade is een late hybride van dezelfde kweker, de opbrengst is constant hoog;
• Richie is een kool uit Frankrijk die dichte maar kleine (0,8 kg) koolkoppen vormt;
• Granaatappel - een variëteit verkregen in Rusland, de koppen zijn medium, smakelijk;
• Hydra is een andere binnenlandse variëteit, de opbrengst is niet de hoogste, maar deze kool is niet vatbaar voor generieke ziekten;
• Herfstschoonheid is een Russische variëteit met een gemiddelde rijpingstijd, vanaf 1 m² verzamel tot 10 kg kool.

Fotogalerij: Peking-koolsoorten

Recensies van Chinese kool

We zaaiden vroegrijpend Peking, het ras heette Champion F1. Het kan zowel buiten als onder plastic worden gekweekt. Pekingkool van deze specifieke variëteit is zeer resistent tegen externe factoren. Trouwens, wie weet het niet: Peking-gerechten worden ten zeerste aanbevolen bij hoofdpijn en zenuwstelselaandoeningen.

Onze variëteit heet Vesnyanka. We verwijderen een maand na het verschijnen van scheuten. Een zeer smakelijke en sappige vroegrijpe variëteit, maar niet groot van formaat, ongeveer 300 gram kool.

Video: fouten bij het verbouwen van Chinese kool

Chinese

Deze koolvariëteit is de naaste verwant van Peking-kool, maar is er totaal anders van. "Chinese vrouw" vormt geen kool of een wortelgewas. Het vormt een grote (tot 2 kg) donkergroene of lila rozet van sappige ovale bladeren op brede en dikke bladstelen.

Het wordt ook wel gesteeld genoemd, evenals paksoi of paksoi.

Bladstelen worden gewaardeerd in Chinese kool

Tot nu toe is deze exotische plant bij weinig tuinders bekend. En het is heel eenvoudig om het te kweken: je hebt alleen matig voedzame, losse en neutrale grond nodig, warm (boven de 20^overC) weer en kwaliteitszaden. In het zuiden kunnen vitaminegroenten 2-3 keer per seizoen worden geoogst.

Tot voor kort werd bok choi alleen gekweekt uit Chinese zaden. Maar er zijn al 17 variëteiten opgenomen in het staatsregister van de Russische Federatie en bijna allemaal zijn ze van Russische oorsprong. Het beroemdste:

• Pava is een kruising tussen Peking en Chinese kool, de variëteit draagt ​​snel vruchten, de opbrengst van groenten is tot 10 kg / m²;
• Alyonushka is een vroege vruchtbare nieuwigheid met kleine bladeren en grote bladstelen;
• Swan is een andere Russische bladsteelvariëteit;
• Vesnyanka - kool met grotere bladeren, de eerste greens worden een maand na het zaaien geoogst;
• De zwaluw bouwt snel een zeer massieve rozet op (tot 3 kg).

De rozet van Chinese kool kan behoorlijk groot zijn

Recensies van Chinese kool

In mei werden 2 Chinese koolhybriden geplant: "Richie F1" en "Yuki F1". Eentje ging naar bloemstengels, 100%, ik moest er in machteloze woede uitrukken en al die geelbloeiende toppen op de composthoop gooien. Maar de rest is verrassend goed. De smaak is uitstekend. Nou, de maat valt normaal. In salades met hun eigen tomaten en komkommers wordt het vernietigd door kommen met de vereiste voor toevoegingen.

Vorig seizoen kweekte ze de Prima paksoi boerenkool. Het wordt gewaardeerd om zijn vlezige stengels. In het vroege voorjaar gezaaid, samen met salades en spinazie. Ik was erg blij met dit eerste groen. De bladstelen zijn erg sappig, geschikt om te stoven (ze smaken naar witte kool), en als ingrediënt voor salades met radijs, spinazie en eerste kruiden. En deze bladstelen doen erg denken aan snijbietstelen en zijn er ook perfect mee te combineren. Je kunt het naar smaak vullen - mayonaise, zure room, plantaardige olie - in welke vorm dan ook, het is erg lekker.

Video: over de voordelen van paksoi kool

Japans (mizuna)

Kool uit Japan ziet er elegant uit, en je durft niet meteen opengewerkte bladeren te eten. De voedingswaarde van de licht bittere groenten is echter uitstekend. Fosfor, ijzer, calcium en andere mineralen, vitamines en waardevolle oliën maken deze cultuur tot een medicinale plant. Japanse koolsalades zijn vooral handig voor mensen met bloedarmoede.

Japanse kool staat het dichtst bij salades

De plant vormt in 1,5 à 2 maanden een grote rozet (ongeveer 1,5 kg). Na het afsnijden van volwassen bladeren, verschijnen er nieuwe op dezelfde stengel. Het is dus voldoende om eenmaal per seizoen kool te planten om constant te oogsten.

In het Russische staatsregister zijn er slechts 5 soorten Japanse kool, waarvan 4 binnenlandse. Sommigen van hen:

• De kleine zeemeermin is een Russisch-Japanse variëteit met massieve (ongeveer 1,5 kg) rozetten;
• De kerel is een variëteit met ovale gevederde bladeren, er zijn er maximaal 100 in de uitlaat en het groen kan 4 kg / m worden verzameld²;
• Het smaragdgroene patroon onderscheidt zich door heerlijke liervormige bladeren, waarbij elke plant tot 600 g aankomt.

Opengewerkte bladeren van de "Japanse vrouw" moeten jong worden verzameld, opgroeien, ze krijgen bitterheid

Beoordelingen van Japanse kool

Ik zaaide Japanse kool in het voorjaar, na 20 april in een kleine kas samen met andere kool voor zaailingen. Ze zaaide een hele rij. Ze steeg goed op, groeide snel. Ik gebruikte het in plaats van salades - ze groeiden amper. En ze trok haar gewoon op een rij, waar het dik was. En dus aten ze bijna alles, zelfs voordat de salades verhandelbaar waren. Het kwam niet overeen met de kleur, er waren veel bladeren. Ik heb één variëteit - met bruinachtige bladeren. Er waren er nog een paar op een rij en de salades kwamen al op, en ik wilde niet eens kool. En na verloop van tijd bloeiden deze overgebleven planten. De struiken werden groot, er zijn veel kleuren, en dan de peulen. Toen ze geel begonnen te worden, scheurde ik de struiken eruit - er waren er 4, droogde deze struiken tot gele peulen en verzamelde de zaden. Volgend jaar ga ik uit mijn eigen zaden planten. Een andere zou zijn om wat groene mizuna te kopen.

Dit is mijn tweede jaar in de lente in de kas, ik vind het echt leuk. Delicaat groen, groeit sneller dan sla. Rood smaakt pittiger, ik vond het lekkerder. Tegen de tijd dat de tomaten werden geplant, bloeiden de overblijfselen van de Mitsuna, wachtten niet op de zaden, verwijderden ze. Deze cultuur heeft dus een permanente verblijfsvergunning in de tuin gekregen.

Ik hou het meest van de groene, de zeemeermin. Ik plant het al in de herfst. Vorig jaar groeide ze bijna tot december in mijn kas op.

Video: Aziatische kolen op Russische bodem

Savoy

De relatie tussen Savooiekool en witte kool is direct merkbaar. Ze zijn tweelingen qua structuur. Maar in de Savoye lijken donkergroene bladeren geschuimd, ze zijn delicater, krullerig of bruisend.

Savooikoolbladeren alsof ze geschuimd zijn

De voedingswaarde van deze kool is hoog. Naast de gebruikelijke set voedingsstoffen bevat het veel glutathion (zonder dit wordt een persoon snel ouder). En het gebruik van savooiekool vertraagt ​​de jeugd.

Maar de groente wordt korte tijd bewaard, maximaal 3 maanden. Je kunt een sissy niet fermenteren of bewaren. Anders is Savooikool geen gedoe. Het groeit snel, het is niet veeleisend om te zorgen.

Savooikool is losser en sappiger dan witte kool

In Rusland zijn 22 soorten savooiekool goedgekeurd. Het meest opvallend:

• Petrovna - een nieuwe vroege variëteit, de bladeren smaken erg aangenaam;
• Taart - nog een vroegrijpe kool, geschikt voor warme gerechten;
• Melissa is een Nederlandse hybride, produceert 3 kg kool, wordt zelden ziek;
• Bol - een variëteit uit de Tsjechische Republiek, bereikt binnen 3 maanden volwassenheid, de vruchten zijn groot, barsten niet;
• Vertu 1340 is een bekend ras; 2 kg kool kan meer dan 2 maanden bewaard worden.

Savooikool beoordelingen

Ik kweek al jaren Savooikool. Om de een of andere reden verliezen haar zaden snel hun ontkieming, je moet ze elk jaar in de uitverkoop zoeken. Ik plant alleen vroege variëteiten, laatrijpe Savooikool die ik niet leuk vond - ruw. Zaden kunnen in april direct in de grond worden gezaaid, ik kweek zaailingen. Bij het zaaien van de zaden is er één truc: geef de grond water met kokend water en zaai de zaden meteen, terwijl het warm is. Zaailingen van dergelijke kool zijn vorstbestendig, dus de zaailingen kunnen heel vroeg worden geplant. Houdt van water geven.Van zo'n kool verzamel ik verschillende gewassen: ik snijd voorzichtig de koolkop en al snel vormen zich verschillende eierstokken op de stengel, ik breek alles af behalve één - er groeit een andere koolkop uit.

Van wat je tegenkomt in onze uitverkoop (en een beetje tegenkomt, laten we eerlijk zijn), raad ik de Melissa-hybride ten zeerste aan. Als u het in de uitverkoop vindt, zorg er dan voor dat u het koopt. Heerlijke kool! Adequaat, groot, nooit ergens gebarsten, en haar is niets ergs overkomen, noch in de woeste hitte van vorig jaar, noch in de vochtigheid van dit jaar. En het belangrijkste is dat de koolkoppen zo dicht zijn dat het simpelweg onrealistisch lijkt voor de Savoie.

Video: concurrent van witte koppen - savooiekool

Welke bedrijven produceren hoogwaardige koolzaden

Let bij het kiezen van koolzaden op de fabrikant. Buitenlands zaad geeft mogelijk niet het gewenste resultaat op Russische bodem. Een garantie voor een hoge en hoogwaardige oogst - zaden van variëteiten van binnenlandse groentetelers of buitenlands, maar geacclimatiseerd in Rusland. Ze staan ​​allemaal in het rijksregister.

Om kool te plezieren met de oogst, moet je de juiste variëteit en betrouwbare zaden kiezen.

De meest betrouwbare zaden worden beschouwd als afkomstig van een veredelingsbedrijf met een eigen proefboerderij, bijvoorbeeld:

• "SeDeK",
• "Aelita",
• "Zoeken",
• "Gavrish".

De specialisten van deze bedrijven werden de auteurs van vele soorten kool.

Er zijn verkopers die samenwerken met landbouwbedrijven, zodat hun product te vertrouwen is. Volgens zomerbewoners en boeren heeft de firma "Russian Garden" zich goed bewezen. "Sortsemovoshch" uit St. Petersburg (merk "House of Seeds") biedt plantenzaden aan die in de noordelijke regio's zijn gezoneerd.

Nu kunt u met succes alle soorten kool laten groeien.

Fatsoenlijk plantmateriaal kan ook bij buitenlandse bedrijven worden gekocht. Maar in dit geval is het noodzakelijk om de timing van het planten en oogsten te correleren met het lokale klimaat, om de verzorging van kool aan te passen.

Recensies van zaadbedrijven

Groentezaden Ik raad aan om zaden van "Sedek" te kopen. Kieming is altijd behoorlijk, en ik heb nog geen inconsistenties met het beeld ontmoet en ben gegroeid.

Ik neem zaden van buitenlandse bedrijven: Bejo, Kitano, Nickerson Tswan. We zijn tevreden over de kwaliteit van producten en diensten. Ik heb al een hele tijd niets meer in het Oekraïens genomen, ik kan niets zeggen. Ik was een keer teleurgesteld, ik wil het niet.

We kochten groenten van 3 firma's SeDeK, Aelita, Gavrish. Tot mijn spijt tolereert de firma Aelita geen enkele kritiek, de ontkieming is slecht, de bloemen spruiten helemaal niet. Ik hield van Sedek-zaden, vooral Chinese komkommers en vroege tomaten van Sedek, ik heb zo'n grote oogst gekregen dat ik nu aan familieleden deel. Er zijn Gavrish-komkommers gegroeid, maar niet de komkommers op de foto, er gaat iets niet goed met dit bedrijf met de kwaliteit. Op de verpakking staan ​​mooie egale komkommers geverfd, maar in feite zijn de freaks gegroeid.

En in mijn persoonlijke ervaring is niet alles zo slecht met Aelita, soms leggen ze op sommige plaatsen zelfs geen zaadje, kieming kan ergens kreupel zijn (maar er zijn afwijkingen), zeer zelden (heel) komt het voor dat er een in de afbeelding en in de naam, maar zal iets anders groeien.

Dit jaar heb ik voornamelijk zaden gezaaid van "Search", over het algemeen ben ik tevreden met zowel de ontkieming als de correspondentie van wat er is gegroeid. De zaden van Biotekhnika bleken redelijk goed te zijn.

Ik woon naast de kwekerij van de Russische tuin en bezoek deze daarom het vaakst. Zaden zijn vrijwel niets, wat wordt getrokken, het groeit, ontkieming is goed en de rest hangt af van landbouwtechnologie. Zaailingen en zaailingen zijn ook van goede kwaliteit, maar je moet zorgvuldig kiezen, zoals elders - er zijn ook zieke planten. Eerder op tentoonstellingen kocht ik Gavrish (ik vond het niet echt leuk), Search (van normale kwaliteit).

De oude Grieken beweerden dat kool helpt om alcohol te weerstaan ​​en katers verlicht. De Romeinen behandelden met deze plantaardige hoofdpijn, gehoorverlies, slaapstoornissen en ziekten van het spijsverteringsstelsel. De oude Romeinse dichter Cato voerde aan dat zijn landgenoten een goede gezondheid te danken hebben aan kool. En de wiskundige Pythagoras was bezig met de selectie van kool. Hij schreef dat een favoriete groente de kracht bevordert, de geest kalmeert en aanmoedigt. De commandant Alexander de Grote zou het met hem eens zijn. Voor de slag werd zijn leger versterkt met koolgerechten. Ze genoot niet minder respect in het oosten. Goede tradities zijn het waard om door te gaan. We bieden honderden soorten kool voor elke smaak.

Gerelateerde items:

Atria-witte kool - hoogproductieve Nederlandse hybride

Witte kool van juni - een beproefde ultra-vroege variëteit

Bloemkool: de beste rassen voor verschillende regio's, betrouwbare zaadproducenten