Kersen en kersen

Kersen zijn een van de meest voorkomende fruitbomen in tuinen. Het is zowel in particuliere huishoudens als in grote industriële complexen te vinden. Deze bes wordt vers en gedroogd gegeten, gebruikt voor verschillende soorten conservering, samen met bladstelen en bladeren, het wordt gebruikt in de medische industrie. Maar een grote oogst van hoge kwaliteit krijgen is niet altijd gemakkelijk. De basis voor de overvloedige vruchtzetting van kersen, zoals elke fruitboom, is natuurlijk bloei. Als er in deze belangrijke fase problemen waren, is het tuinseizoen mogelijk niet succesvol.

Tot voor kort werd zoete kers beschouwd als een inheemse zuiderling, die geen wortel kan schieten in de middelste rijstrook, en nog meer in het noorden van het land. Maar fokkers hebben dergelijke variëteiten van dit bessengewas gefokt die niet bang zijn voor barre klimatologische omstandigheden. De zoete kersensoort Lyubimitsa Astakhova is van hen.

Nochka is een geweldige hybride van kersen en zoete kersen, hertog genaamd. Hij combineerde de beste eigenschappen van zijn ouders: de winterhardheid van de kers en de grotere, zoete kersenbessen. De plant draagt ​​opmerkelijk fruit in streken waar het bijna onmogelijk is om kersenbessen te krijgen, aangezien de bloemen in het voorjaar bevriezen door terugkerende vorst.

Zoete kers is een van de eerste fruitgewassen. Ras Priusadebnaya geel produceert al aan het begin van de zomer zoete bessen. Tuinders hebben de voordelen van het kweken van deze smakelijke en productieve kers op hun percelen gewaardeerd.

De naam van de kers - Grootvruchtig - spreekt voor zich. De vruchten zijn, in vergelijking met bessen van andere variëteiten, echte reuzen. Gemiddeld is de massa van zoete en sappige kersen 10-12 g, maar ze bereiken vaak een recordgewicht van 18 g. Tuinders die ervan dromen grote bessen en een grote oogst te krijgen, moeten aandacht besteden aan de variëteit met grote vruchten en deze laten groeien in hun tuin.