Κατά την επιλογή καλλωπιστικών φυτών για τη διακόσμηση ενός καλοκαιριού εξοχικού σπιτιού, ο κηπουρός θέλει να τους βοηθήσει να επιτύχουν το πιο εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Επομένως, είναι συχνά δυνατό να βρεθεί ένα τέτοιο φυτό ως cimicifuga σε προσωπικά οικόπεδα. Μπορεί να περιγραφεί ως ένα θεαματικό και ευάερο λουλούδι που μπορεί να παρουσιάσει ακόμη και τον πιο συνηθισμένο ανθόκηπο σε ένα νέο φως.
Δεν φαίνεται λιγότερο ελκυστικό σε αυτές τις περιπτώσεις όταν μεγάλωσε μόνος του... Αυτό το φυτό μπορεί να θεωρηθεί «μούσα» για τον κηπουρό, επομένως, τα τελευταία χρόνια, έχει λάβει ευρεία χρήση στο σχεδιασμό τοπίου.
Περιεχόμενο
Περιγραφή του cimicifuga
Αυτό το πολυετές, γνωστό σε πολλούς έμπειρους καλλιεργητές λουλουδιών, είναι ένας από τους πιο λαμπρούς εκπροσώπους της οικογένειας Buttercup. Αυτή τη στιγμή Είναι γνωστά 15 είδη αυτής της καλλιέργειας, καθένα από τα οποία αρχίζει να ανθίζει σε διαφορετικό χρόνο. Άγρια είδη μαύρου cohosh βρίσκονται στη Σιβηρία, στα ευρωπαϊκά βουνά, καθώς και σε εύκρατα γεωγραφικά πλάτη της Βόρειας Αμερικής, της Κίνας, της Μογγολίας, της Άπω Ανατολής και των Ιαπωνικών Νήσων. Οποιαδήποτε είδη μαύρου cohosh ταιριάζουν καλά στο κλίμα μας. Σε τελική ανάλυση, δεν φοβούνται όχι μόνο τους παγετούς της άνοιξης, αλλά και το έντονο κρύο του χειμώνα.
Η προέλευση του ονόματος του cimicifuge είναι ενδιαφέρουσα: αυτή η λέξη μεταφράζεται από τα Λατινικά ως "Οδήγηση σφαλμάτων"... Το φυτό πήρε ένα τόσο δυσάρεστο όνομα με την πρώτη ματιά, εξαιτίας του μαύρου βρωμερού cohosh, το οποίο χρησιμοποιείται ευρέως ως εντομοκτόνο.
Κοστίζει μόνο λίγο ζημιά αυτό το πολυετές, και ο αέρας αρχίζει αμέσως να κορεστεί με μια δυσάρεστη μυρωδιά ουσία. Ως εκ τούτου, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι άνθρωποι το αποκαλούν συχνά "συνηθισμένο άρωμα" ή "βουλωμένη ρίζα".
Αυτή η ποικιλία δεν χρησιμοποιείται ευρέως για διακοσμητικούς σκοπούς. Συνήθως, οι κηπουροί προτιμούν ποικιλίες που έχουν πιο ευχάριστο άρωμα. Μεταδίδει με μεγαλύτερη ακρίβεια την έννοια του ονόματος αυτού του φυτού στη γερμανική έκδοση, η οποία μοιάζει με "ασημένια κεριά".
Το μαύρο cohosh προσελκύει την προσοχή όχι μόνο από τη χαριτωμένη εμφάνισή του, αλλά και από τη δομή του. Τα φύλλα, που μοιάζουν με μεγάλο μαϊντανό, έχουν διακοσμητικές ιδιότητες, σχηματίζονται αμέσως από ένα παχύ ψηλό στέλεχος. Οι ταξιανθίες συνήθως έχουν δύο μορφές - σχήμα ακίδας και ρακεμόζη.
Σε εκείνα τα χρόνια που το καλοκαίρι είναι δροσερό, το μαύρο κοόχι μπορεί να μην ανθίσει. Ωστόσο, εξακολουθεί να έχει σημαντικό αριθμό πλεονεκτημάτων που αποτιμώνται στο σχεδιασμό τοπίου: ζωτικότητα, ανεπιτήδευτη, αντοχή στον παγετό και ανθεκτικότητα. Μπορεί να καλλιεργηθεί σε ένα μέρος χωρίς μεταφύτευση για 25 χρόνια... Επιπλέον, από χρόνο σε χρόνο, θα προσθέσει μόνο την ελκυστικότητα. Και ακόμη και αν το όνομα δεν ακούγεται τόσο όμορφο, αυτό δεν ισχύει για τις διακοσμητικές ιδιότητές του, επειδή το μαύρο cohosh είναι ένα πολύχρωμο και εντυπωσιακό φυτό.
Δημοφιλείς ποικιλίες μαύρου cohosh
Γένος μαύρο cohosh περιλαμβάνει πολλούς τύπους, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του χαρακτηριστικά, επομένως σε αυτά πρέπει να δώσετε προσοχή όταν επιλέγετε μια επιλογή για τη δημιουργία λουλουδιών.
Το μαύρο cohosh είναι διακλαδισμένο. Είναι ένα ψηλό φυτό που μπορεί να αναπτυχθεί σε ύψος 2 μέτρων.Κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, σχηματίζει μικρά κρεμ άνθη που σχηματίζουν μεγάλες, επιμήκεις ταξιανθίες. Τα φύλλα αυτού του τύπου black cohosh έχουν ποικίλο χρώμα, το οποίο μπορεί να είναι κόκκινη σοκολάτα, χάλκινο ή σκούρο κεράσι. Η ανθοφορία συμβαίνει ασυνήθιστα αργά, σε αντίθεση με πολλά φυτά - τον Σεπτέμβριο. Ωστόσο, εάν υπάρχει μεγάλη βροχόπτωση κατά τη διάρκεια της σεζόν, τότε το φυτό μπορεί να μην έχει αρκετό χρόνο για να σχηματίσει ταξιανθίες. Ως εκ τούτου, είναι ανεπιθύμητο να επιλέξετε μια περιοχή στη σκιά για φύτευση.- Το μαύρο cohosh είναι απλό. Τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα αυτού του φυτού είναι μικρές ταξιανθίες, οι οποίες σχηματίζονται από μικρά λουλούδια. Αυτή η μαύρη ποικιλία cohosh έχει τη χειρότερη περίπτωση σε συννεφιά καλοκαίρια, καθώς σε τέτοιες συνθήκες είναι πολύ πιθανό ότι δεν θα ανθίσει. Μέσα σε αυτήν την ομάδα, αξίζει να επισημανθεί η ποικιλία Brunet, η οποία είναι σε ζήτηση μεταξύ πολλών καλλιεργητών λουλουδιών. Διαθέτει χάλκινο-σοκολάτα φύλλωμα που διατηρεί την πλούσια απόχρωση του καθ 'όλη τη διάρκεια της σεζόν. Τα λευκά άνθη του, τα οποία γίνονται μωβ τη στιγμή της ανθοφορίας, δεν φαίνονται λιγότερο ελκυστικά.
- Μαύρη cohosh racemose (cimicifuga racemosis). Είναι ένα ψηλό πολυετές φυτό που συνήθως μεγαλώνει σε ύψος έως 2 μέτρα. Είναι διακοσμημένο με αρωματικές ταξιανθίες που έχουν σχήμα κεριού, που ανοίγουν από κάτω προς τα πάνω. Η ανθοφορία ξεκινά τον Ιούλιο και διαρκεί μέχρι τον Σεπτέμβριο. Αυτή τη στιγμή του έτους, το φυτό μεταμορφώνεται καθώς λουλούδια που έχουν λευκή ή κρεμ σκιά αρχίζουν να ανθίζουν.
- Το μαύρο cohosh είναι δύσοσμο. Αυτό το είδος διαφέρει από άλλα είδη από μια δυσάρεστη μυρωδιά που προέρχεται από το εναέριο τμήμα του ριζώματος. Πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν αυτήν την ποικιλία με το όνομα "πλευρό του Αδάμ", και το φοράει για κάποιο λόγο, επειδή τα κάτω φύλλα του μοιάζουν έντονα με πλευρά. Τα ψηλότερα είναι δείγματα ενηλίκων, τα οποία μπορούν να φτάσουν σε ύψος 2 μέτρων. Τα μαύρα φύλλα cohosh είναι μεγάλα, φτερά. Τα μικρά λουλούδια με ανοιχτό πράσινο χρώμα παρουσιάζονται με τη μορφή ταξιανθιών πανικού.
- Black cohosh Αμερικανός. Αυτό το φυτό ξεχωρίζει για το εντυπωσιακό του μέγεθος, καθώς μπορεί να μεγαλώσει έως 90-150 εκ. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης, σχηματίζει πυκνά, φωτεινά πράσινα φύλλα. Η ανθοφορία ξεκινά τον Ιούλιο και διαρκεί μέχρι τα τέλη Αυγούστου: σε αυτό το στάδιο, έχει κυλινδρικές ταξιανθίες-βούρτσες, που σχηματίζουν λουλούδια από γκρι-μπεζ απόχρωση.
- Μαύρο cohosh daurian. Τα ώριμα φυτά συνήθως δεν υπερβαίνουν το 1 μέτρο σε ύψος. Οι ταξιανθίες έχουν σημάδια εφηβείας, που παρουσιάζονται με τη μορφή διακλαδισμένων μακρών κεριών. Κατά κανόνα, φαίνονται λίγο γέρνοντας λόγω μικρών λευκών λουλουδιών.
Όλες οι ποικιλίες του μαύρου cohosh έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά, διαφέρουν μεταξύ τους όσον αφορά την άνθηση, το μέγεθος και τη σκιά των ταξιανθιών.
Μυστικά φροντίδας φυτών
Κατά την καλλιέργεια μαύρου cohosh, η εμπειρία δεν είναι ιδιαίτερα σημαντική, οπότε ακόμη και ένας αρχάριος κηπουρός μπορεί να απολαύσει την άνθιση του μαύρου cohosh. αλλά ορισμένα σημεία πρέπει να ληφθούν υπόψηγια να διατηρείτε τα λουλούδια φωτεινά και ζωντανά κάθε εποχή.
Αυτό το φυτό είναι εξίσου άνετο σε ανοιχτό χώρο και στη σκιά. Σε κάθε περίπτωση, συνιστάται να επιλέξει ένα μέρος προστατευμένο από ρεύματα, διαφορετικά αυτό το φυτό δεν θα επιβιώσει. Το μαύρο cohosh αναπτύσσεται άσχημα εάν φυτευτεί πολύ κοντά σε δέντρα. Το γεγονός είναι ότι οι ρίζες τους θα καταναλώνουν μια ορισμένη ποσότητα υγρασίας και θρεπτικών συστατικών που εισάγονται όταν φροντίζουν ένα πολυετές.- Κατά την καλλιέργεια μαύρου cohosh, πρέπει να θυμόμαστε ότι πρόκειται για ένα αρκετά μεγάλο φυτό. Επομένως, τα ενήλικα δείγματα απαιτούν πολύ περισσότερο χώρο από τα νεαρά φυτά.
- Συνιστάται η καλλιέργεια tsimitsifuga σε υγρό έδαφος, πλούσιο σε χούμο και με χαλαρή δομή. Είναι χρήσιμο να μαζεύετε τακτικά για να μειώσετε την εξάτμιση της υγρασίας. Ωστόσο, είναι ανεπιθύμητο να βάζετε στρώματα κοντά στη βάση του φυτού, διαφορετικά η υγρασία θα αρχίσει να σταματά εκεί και σύντομα το στέλεχος θα αρχίσει να σαπίζει.Κατά τη διάρκεια των ξηρών περιόδων, το πότισμα μόνο του δεν αρκεί, επομένως, πρέπει να πραγματοποιείται ψεκασμός επιπλέον αυτών.
- Κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, απαιτείται επιπλέον σίτιση. Για να το κάνετε αυτό, χρησιμοποιήστε ανόργανα λιπάσματα, τα οποία πρέπει να εφαρμοστούν στο έδαφος σύμφωνα με τις οδηγίες.
- Αν και το μαύρο cohosh είναι ένα ισχυρό φυτό, οποιοσδήποτε ισχυρός άνεμος μπορεί να το καταστρέψει σοβαρά. Συνιστάται ένα καλτσοδέτα για την προστασία των μίσχων του. Πρώτα απ 'όλα, αυτή η λειτουργία είναι απαραίτητη για ψηλά δείγματα.
- Κατά τη διάρκεια της σεζόν, το μαύρο cohosh μεγαλώνει πυκνά φύλλα που περιορίζουν την εξάπλωση των ζιζανίων. Επομένως, όταν ο θάμνος γίνει ενήλικας, από μόνος του δεν θα υπάρχει ανάγκη για βοτάνισμα. Επίσης, αυτό το φυτό προστατεύεται καλά από ασθένειες και παράσιτα.
- Το φυτό απαιτεί φροντίδα καθ 'όλη τη διάρκεια της σεζόν: το φθινόπωρο, είναι απαραίτητο να κλαδεύονται τα μαραμένα πανικά. Αυτό θα βοηθήσει να διατηρηθεί ο μαύρος θάμνος cohosh ελκυστικός. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τις ποικιλίες των οποίων τα φύλλα είναι ασυνήθιστα.
- Για να αντέξει το μαύρο cohosh το χειμώνα καλά, στα τέλη του φθινοπώρου, πραγματοποιείται πλήρης κλάδεμα των στελεχών.
- Δεν πρέπει να βασίζεστε στην ψυχρή αντίσταση του πολιτισμού, καθώς ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση, το φυτό δεν μπορεί να κάνει χωρίς καταφύγιο από πεσμένα φύλλα. Τα ριζώματα, που έχουν αναπτυχθεί έντονα προς τα πάνω, χρειάζονται κυρίως μια τέτοια προστασία. Ωστόσο, εάν καλλιεργούνται ευαίσθητα είδη μαύρου κοόρτου στην περιοχή, τότε, κατά κανόνα, πεθαίνουν μετά από έναν σκληρό χειμώνα.
Πώς να αναπαράγετε μαύρο cohosh;
Οι κύριες μέθοδοι αναπαραγωγής φυτών είναι - σπορά σπόρων, διαίρεση του θάμνου και πολλαπλασιασμός με μοσχεύματα.
Σπορά σπόρων
Μέχρι τώρα, υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ ειδικών σχετικά με την πρώτη μέθοδο αναπαραγωγής. Μερικοί υποστηρίζουν ότι είναι καλύτερο να σπείρετε τους σπόρους μετά τη συγκομιδή τους.
Υπάρχει όμως μια διαφορετική άποψη για αυτό το θέμα: πριν από τη σπορά των σπόρων, είναι επιτακτική ανάγκη να σκληρυνθεί με στρωματοποίηση, η οποία πραγματοποιείται για 6 μήνες.
- για τους πρώτους τρεις μήνες, οι σπόροι διατηρούνται σε ξηρό μέρος σε θερμοκρασία 20 βαθμών Κελσίου.
- τον υπόλοιπο χρόνο, οι σπόροι πρέπει να ψύχονται στους 4 βαθμούς Κελσίου.
Συνήθως, αυτά τα μέτρα σας επιτρέπουν να διασφαλίσετε την πλήρη ανάπτυξη του εμβρύου, καθώς και να αυξήσετε το ποσοστό βλάστησης. Όταν τα σπορόφυτα γίνουν ενήλικες, μεταφέρονται σε μόνιμο μέρος, φροντίστε να συλλάβετε ένα πήλινο κομμάτι με τα φυτά. Κατά τη χρήση αυτής της μεθόδου καλλιέργειας, η ανθοφορία εμφανίζεται σε δύο έως τρία χρόνια.
Διαίρεση ριζώματος
Τα φυτά πολλαπλασιάζονται κατά διαίρεση καλύτερα στις αρχές της άνοιξης. Καλύτερο για αυτήν τη λειτουργία χρησιμοποιήστε φυτά ηλικίας 5-6 ετών... Ωστόσο, λάβετε υπόψη ότι το μαύρο ριζώμα cohosh είναι πολύ άκαμπτο, επομένως θα χρειαστεί ένα κοφτερό τσεκούρι ή φτυάρι για την απόκτηση υλικού φύτευσης.
συμπέρασμα
Αναζητώντας ένα ανεπιτήδευτο φυτό για τη διακόσμηση του infield τους, πολλοί ιδιοκτήτες επιλέγουν συχνά μαύρο cohosh. Αυτό το φυτό ανταποκρίνεται πλήρως στις προσδοκίες: είναι πολύ εύκολο να το καλλιεργήσουμε στα γεωγραφικά πλάτη μας, επίσης λόγω του ότι ανέχεται τέλεια οποιοδήποτε κρύο. Επομένως, το cimicifuga μπορεί να φυτευτεί σε ανοιχτό έδαφος στις αρχές της άνοιξης, χωρίς φόβο ζημιάς στον παγετό. Ωστόσο, έχει ακόμα υπάρχουν ορισμένα χαρακτηριστικάσχετικά με την καλλιέργεια σε συνθήκες ανοιχτού εδάφους. Πρέπει να θυμόμαστε ότι το μαύρο cohosh χρειάζεται τακτικό πότισμα. Η υγρασία δεν πρέπει να σταματήσει στο έδαφος, διαφορετικά το φυτό μπορεί να πεθάνει χωρίς να περιμένει τη στιγμή της μεταμόσχευσης σε μόνιμο μέρος.
