Τα βερίκοκα είναι θερμοφιλικά, επομένως, στη Ρωσία, μόνο οι κηπουροί σε περιοχές με θερμό υποτροπικό κλίμα έχουν την ευκαιρία να καλλιεργήσουν οποιαδήποτε από τις ποικιλίες τους. Τα φρούτα ενός κομψού λαμπερού πορτοκαλιού χρώματος δεν είναι μόνο νόστιμα, αλλά και εξαιρετικά χρήσιμα για την υγεία, αντίστοιχα, αυτό το δέντρο βρίσκεται συχνά σε προσωπικές περιοχές. Η επιλογή μιας ποικιλίας πρέπει να προσεγγιστεί με κάθε ευθύνη, λαμβάνοντας υπόψη τόσο τις θετικές όσο και τις αρνητικές πτυχές. Το βερίκοκο Krasnoshekiy είναι γνωστό στους Ρώσους για περισσότερα από εβδομήντα χρόνια, αλλά εξακολουθεί να είναι δημοφιλές, παρά τον συνεχιζόμενο ανταγωνισμό από νέα προϊόντα αναπαραγωγής. Τα πλεονεκτήματά του (εμφάνιση και γεύση των φρούτων, σχετική ανεπιτήδευτη φροντίδα, απόδοση) υπερτερούν των μειονεκτημάτων (τάση να νικήσει από ορισμένες ασθένειες, ανεπαρκής αντίσταση στον παγετό για τις περισσότερες περιοχές).
Περιεχόμενο
Πώς μοιάζει η ποικιλία βερίκοκου Krasnoshekiy;
Η ιστορία της αναπαραγωγής της ποικιλίας Krasnoshekiy δεν είναι ακόμα γνωστή με βεβαιότητα. Για πρώτη φορά, στην Κεντρική Ασία εμφανίστηκαν φρούτα με χαρακτηριστικό "ρουζ" με τελείες, από εκεί τα δέντρα "μετανάστευσαν" στην Αρμενία. Η ποικιλία καταχωρίστηκε στο Κρατικό Μητρώο το 1947, αφού ειδικοί πραγματοποίησαν εργασίες για την ενοποίηση του χαρακτηριστικού γνωρίσματος στο Βοτανικό Κήπο της Κριμαίας. Αναγνωρίζεται ως η πιο κατάλληλη για καλλιέργεια στον Βόρειο Καύκασο και στα νότια της περιοχής του Βόλγα. Τώρα, εκτός από την πατρίδα του (Κριμαία), βρίσκεται πιο συχνά στην περιοχή του Ροστόφ και στην επικράτεια του Κρασνοντάρ. Φυτεύεται επίσης στις δημοκρατίες της πρώην ΕΣΣΔ - Ουκρανίας, Λευκορωσίας, Λετονίας.
Βερίκοκο Red-cheeked - μια ποικιλία δοκιμασμένη από το χρόνο και αρκετές γενιές κηπουρών
Μέχρι την ωρίμανση, η ποικιλία ανήκει στα μέσα της σεζόν. Η καρποφορία παρατείνεται, διαρκεί 2-3 εβδομάδες από τις 20 Ιουλίου. Το κόκκινο μάγουλο έχει την ιδιότητα της αυτογονιμότητας. Επομένως, το δέντρο δεν χρειάζεται άλλες ποικιλίες για εγκάρσια επικονίαση για σταθερό σχηματισμό ωοθηκών σε μεγάλο αριθμό. Αυτό το ακίνητο συμβάλλει σημαντικά στην εξοικονόμηση της έκτασης του οικοπέδου, η οποία είναι πάντοτε σχετική, ειδικά για εκείνους που το έχουν περιορισμό σε στάνταρ εξακόσια τετραγωνικά μέτρα.
Ένα ώριμο δέντρο φτάνει σε ύψος 4–5 m. Η κορώνα είναι αρκετά αραιά, απλώνεται, τα κλαδιά είναι μακριά, τα άκρα των βλαστών γέρνουν ελαφρώς. Χρειάζεται ελάχιστη βοήθεια στη διαμόρφωση από τον κηπουρό. Η κορώνα αποκτά σχεδόν ανεξάρτητα μια αρκετά κανονική στρογγυλεμένη επίπεδη διαμόρφωση.
Το βερίκοκο Κόκκινο-μάγουλο ουσιαστικά δεν χρειάζεται σχηματισμό κορώνας
Τα ίδια τα φρούτα στο Krasnoshekiy είναι μεγάλα, βάρους περίπου 50 g. Σχήμα - από σχεδόν κανονικό σφαιρικό έως ωοειδές, ελαφρώς συμπιεσμένο στις πλευρές. Το χαρακτηριστικό "ράμμα" είναι στενό, ξεκάθαρα διακριτό μόνο στη βάση του καρπού.Το δέρμα έχει έντονο πορτοκαλί-χρυσό χρώμα, με έντονη βελούδινη άκρη. Είναι λεπτό αλλά μάλλον πυκνό. Λόγω αυτού, τα φρούτα είναι καλά αποθηκευμένα (έως και ενάμιση εβδομάδα στο σπίτι) και μπορούν να μεταφερθούν σε μεγάλες αποστάσεις.
Το βερίκοκο Red-cheeked ξεχωρίζει για το μεγάλο μέγεθος και την ευδιάκριτη εμφάνιση του φρούτου
Το μεγαλύτερο μέρος του βερίκοκου καλύπτεται με πορφυρό-κόκκινο ή μοβ «ρουζ» με τη μορφή μικρών στρογγυλεμένων στίγματα σε ροζ φόντο. Λόγω αυτού του χαρακτηριστικού, η ποικιλία πήρε το όνομά της. Η απόδοση είναι αρκετά υψηλή - έως 90 κιλά από ένα ενήλικο δέντρο. Κάτω από το βάρος των φρούτων, τα οποία ουσιαστικά προσκολλώνται στα κλαδιά, όπως ένας γιγάντιος ιπποφαές, συχνά λυγίζουν σχεδόν στο έδαφος.
Το βερίκοκο Κόκκινο μάγουλο φυτεύεται κυρίως για καρπούς, αλλά κάθε άνοιξη εκτελεί επίσης διακοσμητική λειτουργία
Ο πολτός είναι ανοιχτό πορτοκαλί, ομοιογενής, πυκνός, αλλά ταυτόχρονα τρυφερός, όχι πολύ ζουμερός. Χαρακτηρίζεται από πλούσιο άρωμα με νότες μελιού. Η γεύση είναι γλυκιά, με ελαφρώς αντιληπτή ξινή. Τα βερίκοκα λιώνουν πρακτικά στο στόμα σας. Η πέτρα είναι μεγάλη, εύκολο να αφαιρεθεί.
Ο πολτός των φρούτων βερίκοκου Κόκκινο μάγουλο είναι εξαιρετικά νόστιμος και πολύ τρυφερός
Τα δύο πιο σημαντικά μειονεκτήματα της ποικιλίας είναι η ανεπαρκής αντίσταση στο κρύο για πάρα πολλές περιοχές της Ρωσίας και η τάση να επηρεάζονται από ορισμένες μυκητιακές ασθένειες. Στην πραγματικότητα, χωρίς τον κίνδυνο ετήσιας κατάψυξης (και στη συνέχεια υπόκειται σε καταφύγιο), το βερίκοκο με τα κόκκινα μάγουλα μπορεί να καλλιεργηθεί μόνο στις περιοχές που υποδεικνύονται από το Κρατικό Μητρώο. Εάν κατά τη διάρκεια του χειμώνα η θερμοκρασία πέσει κάτω από -15–20 ° C, το δέντρο υπέστη σοβαρή ζημιά, από την οποία ανακάμπτει μάλλον αργά.
Από τις ασθένειες, οι πιο επικίνδυνες για αυτόν είναι η μονολίωση, η κλαστοσπορία και το καφέ σημείο. Η μόλυνση είναι σχεδόν αναπόφευκτη όταν ο κηπουρός είναι άτυχος με τον καιρό κατά την άνοιξη και το καλοκαίρι. Η δροσιά και οι έντονες βροχοπτώσεις συμβάλλουν στην εξάπλωση παθογόνων μυκήτων.
Επίσης, μερικές φορές οι κηπουροί παραπονιούνται για το σημαντικό ύψος του δέντρου, γεγονός που καθιστά δύσκολη τη φροντίδα και τη συγκομιδή. Αλλά αυτό το μειονέκτημα ισοσταθμίζεται εύκολα με ικανό κλάδεμα.
Η ποικιλία με κόκκινα μάγουλα λατρεύεται από τους κηπουρούς για τη μη ιδιότητά της, αν και γενικά αυτή η κουλτούρα είναι αρκετά απαιτητική στη φροντίδα. Και αυτό το βερίκοκο μπορεί να συγχωρήσει τον κηπουρό για ατομικά λάθη στη γεωργική τεχνολογία, φέρει σταθερά καρπούς στο έδαφος σχεδόν οποιασδήποτε ποιότητας, ανέχεται το έλλειμμα υγρασίας στο έδαφος καλά. Τα δενδρύλλια ριζώνουν γρήγορα σε ένα νέο μέρος.
Η περικοπή αφαιρείται ετησίως, χωρίς εποχιακά διαλείμματα. Τα πρώτα βερίκοκα μπορούν να γευτούν εντός 3-4 ετών μετά τη φύτευση του δενδρυλλίου σε μόνιμο μέρος. Η παραγωγική ζωή ενός δέντρου είναι περίπου 50 χρόνια.
Βερίκοκο Κόκκινο-μάγουλο συγκρίνεται ευνοϊκά με άλλες ποικιλίες με υψηλή απόδοση και μια μακρά περίοδο παραγωγικότητας
Ο σκοπός των βερίκοκων Krasnoshekiy είναι καθολικός. Δεν τρώγονται μόνο αμέσως, αλλά και αποξηραίνονται. Είναι επίσης κατάλληλα για όλα τα είδη σπιτικών παρασκευασμάτων. Υπό την επήρεια υψηλών θερμοκρασιών, τα φρούτα διατηρούν το σχήμα τους, δεν χάνουν τον κορεσμό των χρωμάτων. Οποιαδήποτε παρασκευάσματα και ψητά είναι εξαιρετικά νόστιμα και αρωματικά.
Η μαρμελάδα βερίκοκου με κόκκινα μάγουλα αποδεικνύεται πολύ νόστιμη και αρωματική
Το κόκκινο μάγουλο λόγω της εξαιρετικής γεύσης και της παρουσίας του φρούτου είναι πολύ ζήτημα από τους κτηνοτρόφους. Για παράδειγμα, με τη συμμετοχή του δημιουργήθηκαν οι ποικιλίες Nikolaevsky, Nikitsky και Snegiryok. Αλλά το πιο διάσημο "απόγονος", φυσικά, είναι το βερίκοκο Γιος του κόκκινου προσώπου. Το κύριο πλεονέκτημά του έναντι του "γονέα" είναι η υψηλότερη αντίσταση στο κρύο. Ανθίζει αργότερα, επομένως υποφέρει λιγότερο από τους επαναλαμβανόμενους παγετούς της άνοιξης. Το κρατικό μητρώο το αναγνώρισε ως κατάλληλο για προσγείωση στην περιοχή του Βόλγα, αλλά καλλιεργείται με επιτυχία σε άλλες περιοχές της κεντρικής Ρωσίας. Μια άλλη βελτίωση είναι η παρουσία «έμφυτης» ανοσίας στη μονολίωση. Το στέμμα του δέντρου είναι πυκνότερο, η απόδοση είναι ελαφρώς υψηλότερη, αν και τα ίδια τα φρούτα είναι μικρότερα (περίπου 40 g). Η «ρουζ» στα φρούτα είναι λιγότερο έντονη - αυτά είναι ροζ θολή σημεία.Ορισμένοι κηπουροί ισχυρίζονται ότι αυτά τα βερίκοκα είναι πιο νόστιμα, καθώς στερούνται εντελώς από τη χαρακτηριστική ξινή, αλλά αυτό είναι υποκειμενικό. Ο πιο αξιόπιστος τρόπος διάκρισης του «πατέρα» από τον «γιο» είναι η εξαγωγή του εμβρύου από το οστό. Στην πρώτη έχει γλυκιά γεύση, στη δεύτερη είναι αισθητά πικρή.
Το βερίκοκο Son of Red-cheeked διαφέρει από τον «γονέα» σε καλύτερη αντοχή στον παγετό
Βίντεο: περιγραφή της ποικιλίας βερίκοκου Κόκκινο μάγουλο
Φύτευση δενδρυλλίων στο έδαφος και προπαρασκευαστικές διαδικασίες
Το γενικό ανεπιτήδευτο του βερίκοκου Κόκκινο-πρόσωπο σε μεγάλο βαθμό επεκτείνεται στις συνθήκες καλλιέργειας. Για παράδειγμα, ένα δέντρο δεν θέτει υπερβολικές απαιτήσεις για την ποιότητα του υποστρώματος. Αυτή η ποικιλία προσαρμόζεται επιτυχώς και αποδίδει καρπούς σε μεγάλη ποικιλία εδάφους, αρκεί να είναι αρκετά χαλαρή και ελαφριά. Η επαρκής διαπερατότητα νερού και αέρα του εδάφους είναι ζωτικής σημασίας για κάθε βερίκοκο. Αλλά ιδανικά, το κόκκινο πρόσωπο πρέπει να φυτευτεί σε εύφορο έδαφος. Λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη για αερισμό, γκρι δασικό έδαφος ή αργαλειό είναι κατάλληλο για αυτό.
Σε οξινισμένο έδαφος, ένα δέντρο αυτής της ποικιλίας θα επιβιώσει, αλλά η ανάπτυξη και η ανάπτυξή του θα επιβραδυνθούν σημαντικά. Η απόδοση θα μειωθεί ανάλογα. Ως εκ τούτου, η οξύτητα του υποστρώματος ανακαλύπτεται προκαταρκτικά και, εάν είναι απαραίτητο, εισάγονται αλεύρι δολομίτη, ασβέστης σε φέτες, κελύφη αυγών που συνθλίβονται με τη μορφή σκόνης (250-400 g) στο φρεάτιο φύτευσης.
Η υγρασία που κολλάει στις ρίζες καταστρέφει σχεδόν αναπόφευκτα το δέντρο. Σε καμία περίπτωση δεν υπάρχουν καθόλου πεδινές και καταθλιπτικές ανακούφιση για το Krasnoshchekiy. Είναι από εκεί που λιώνουν και βρέχουν νερό, ο κρύος υγρός αέρας δεν αφήνει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Για τον ίδιο λόγο, το εργοστάσιο δεν είναι κατάλληλο για περιοχές όπου τα υπόγεια ύδατα πλησιάζουν την επιφάνεια της γης κατά 1,5 m και πιο κοντά. Εάν δεν υπάρχει πουθενά αλλού να τοποθετήσετε το δενδρύλλιο, θα πρέπει πρώτα να χτίσετε ένα ανάχωμα με ύψος τουλάχιστον 70-80 cm.
Η κορυφή του λόφου για το κόκκινο πρόσωπο δεν είναι επίσης πολύ καλό μέρος. Το δέντρο, φυσικά, χρειάζεται ηλιακό φως, αλλά η προστασία από τον άνεμο είναι πολύ πιο σημαντική γι 'αυτό. Θα αντέξει μια ελαφριά μερική σκιά, και αυτό δεν θα επηρεάσει ουσιαστικά την απόδοση, αλλά τα κρύα ρεύματα, ειδικά το χειμώνα, μπορούν να προκαλέσουν σημαντική βλάβη σε αυτήν. Ένας φράκτης ή "κουρτίνα" από ψηλά φυτά (καλαμπόκι, ηλίανθος), που βρίσκεται σε απόσταση 2-3 μέτρων από το δέντρο, θα αντιμετωπίσει αρκετά το έργο. Αλλά η καλύτερη επιλογή είναι ένας τοίχος από τούβλα ή πέτρα. Προστατεύει όχι μόνο από τον άνεμο, αλλά και μοιράζεται τη θερμότητα που συσσωρεύεται κατά τη διάρκεια της ημέρας τη νύχτα.
Η ζεστασιά και το φως του ήλιου για το βερίκοκο Τα κόκκινα μάγουλα, φυσικά, είναι απαραίτητα, αλλά η προστασία από τον άνεμο είναι πολύ σημαντική
Συνιστάται να μην αναπτύσσονται νωρίτερα άλλα οπωροφόρα δέντρα στο μέρος που προορίζεται για το βερίκοκο. Αντέχει τη γειτονιά μαζί τους ήρεμα, ειδικά με μηλιές και αχλαδιές. Ωστόσο, η παρουσία σμέουρων ή οποιουδήποτε φραγκοστάφυλου δεν είναι ευπρόσδεκτη. Είναι πολύ πιθανό να φυτέψετε πικάντικα χόρτα κάτω από το δέντρο. Το στέμμα του είναι αρκετά σπάνιο, δεν θα δημιουργήσει μια παχιά σκιά. Τα χαμηλά λουλούδια είναι επίσης μια καλή επιλογή. Πολλά από αυτά, για παράδειγμα, κατιφές, ναστρέχια, καλέντουλα, έχουν ένα χαρακτηριστικό άρωμα που είναι δυσάρεστο για πολλά παράσιτα.
Η επιλογή του σωστού δενδρυλλίου είναι πολύ σημαντική. Με πολλούς τρόπους, η ποιότητα του υλικού φύτευσης καθορίζει τη μελλοντική συγκομιδή. Στο βερίκοκο, πρέπει να προσέξετε την κατάσταση του ριζικού συστήματος, του φλοιού και των οφθαλμών. Οι ρίζες ενός υγιούς δέντρου δεν είναι στεγνές και εύκαμπτες, ο φλοιός είναι λείος και ελαστικός, ακόμη και σε χρώμα, οι οφθαλμοί είναι μεγάλοι. Στη βάση του κορμού, πρέπει να υπάρχει μια μικρή "εισροή" - αυτό είναι το μέρος του εμβολιασμού. Μόνο με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται η διατήρηση των χαρακτηριστικών ποικιλιών. Το καλύτερο ποσοστό επιβίωσης αποδεικνύεται από δέντρα δύο ετών. Το ελάχιστο ύψος τους είναι 65-70 εκ. Απαιτούνται αρκετά πλευρικά κλαδιά. Οποιαδήποτε φυτά αγοράζονται μόνο από αξιόπιστους προμηθευτές με καλή φήμη.
Η επιλογή ενός σποροφύτου βερίκοκου πρέπει να προσεγγιστεί με όλη την ευθύνη, αυτό αποτελεί εγγύηση για τη μελλοντική συγκομιδή
Δεδομένου ότι το βερίκοκο Red-cheeked ζει κυρίως στις ζεστές νότιες περιοχές, ο χρόνος φύτευσης καθορίζεται με βάση τις προσωπικές προτιμήσεις του κηπουρού. Τα περισσότερα από αυτά ασκούν φύτευση κατά την πτώση. Πρώτον, στη συνέχεια στα φυτώρια τα φυτά παρουσιάζονται σε μια πολύ ευρύτερη ποικιλία, αντίστοιχα, είναι πολύ πιο εύκολο να αγοράσετε ένα δενδρύλλιο της απαιτούμενης ποικιλίας και κατάλληλης ποιότητας. Δεύτερον, η πρακτική δείχνει ότι τα οπωροφόρα δέντρα που φυτεύτηκαν πριν από το χειμώνα δείχνουν καλύτερη ανοσία και αντοχή σε δυσμενείς καιρικές συνθήκες.
Βερίκοκο Κόκκινο μάγουλο αυτο-γόνιμο. Ωστόσο, η μακροχρόνια πρακτική της καλλιέργειάς του μαρτυρεί ότι η παρουσία πολλών ακόμη δέντρων σε κοντινή απόσταση έχει καλή επίδραση στην απόδοση και τη γεύση του καρπού. Εάν δύο ή τρία δείγματα φυτευτούν ταυτόχρονα, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι το ριζικό σύστημα των δέντρων αυτής της ποικιλίας δεν πηγαίνει μόνο βαθιά στο έδαφος, αλλά ξεπερνά αισθητά τη διάμετρο της κορώνας. Επομένως, απομένουν τουλάχιστον 4–5 m μεταξύ τους. Γενικά, κατά γενικό κανόνα, η ελάχιστη δυνατή απόσταση μεταξύ των βερίκοκων είναι το ήμισυ του αθροίσματος των διαμέτρων των κορωνών των ενήλικων δέντρων. Μπορείτε να εξοικονομήσετε χώρο, συγκλονίζοντας τους.
Όταν φυτεύετε πολλά σπορόφυτα βερίκοκου ταυτόχρονα, με κόκκινο πρόσωπο, κάθε δέντρο πρέπει να παρέχει επαρκή έκταση για τη διατροφή
Ο χειμώνας στα νότια της Ρωσίας έρχεται πλήρης ή σχεδόν πλήρης σύμφωνα με το ημερολόγιο. Θα χρειαστούν τουλάχιστον 7-8 εβδομάδες για να προσαρμοστεί ένα δενδρύλλιο Krasnoshekiy στις νέες συνθήκες διαβίωσης. Κατά συνέπεια, ο πιο ευνοϊκός χρόνος αποβίβασης είναι από τις αρχές Σεπτεμβρίου έως τα μέσα Οκτωβρίου. Φυσικά, κανείς δεν απαγορεύει να το κάνει αυτό την άνοιξη. Τα σπορόφυτα μπορούν να μεταφερθούν στον κήπο από τα μέσα Απριλίου έως τα τέλη Μαΐου.
Το λάκκο για την φθινοπωρινή προσγείωση του Red-cheeked προετοιμάζεται εκ των προτέρων, τουλάχιστον 2-3 εβδομάδες νωρίτερα. Και εάν αποφασιστεί να αναβληθεί η διαδικασία μέχρι την άνοιξη, όλη η προετοιμασία πραγματοποιείται το φθινόπωρο. Το ριζικό σύστημα των δέντρων αυτής της ποικιλίας είναι αρκετά ισχυρό, ακριβώς λόγω του γεγονότος ότι μπορούν να αντλήσουν υγρασία από τα βαθιά στρώματα του εδάφους, παρέχεται καλή αντοχή στην ξηρασία. Επομένως, το βάθος του είναι τουλάχιστον 80 εκ. Διάμετρος, αρκεί 50-60 εκ.
Στο κάτω μέρος του λάκκου φύτευσης για το βερίκοκο Κόκκινο μάγουλο, απαιτείται αποστράγγιση έτσι ώστε η υγρασία να μην σταματήσει στις ρίζες
Η αποχέτευση θα βοηθήσει στην αποφυγή στάσιμου νερού στις ρίζες. Η πιο συνηθισμένη επιλογή είναι ο διογκωμένος πηλός, αλλά βότσαλα, θρυμματισμένη πέτρα, τσιπ από τούβλα, μικρά πηλό θραύσματα δεν θα χειριστούν αυτό το έργο. Το πιο εύφορο έδαφος είναι το κορυφαίο 15-20 εκ. Κατά την εξαγωγή από το λάκκο, αυτό το χώμα χύνεται ξεχωριστά. Στη συνέχεια, πρέπει να αναμειχθεί με χούμο ή σάπια κομπόστ (1,5-2 κουβάδες), και άζωτο (30-40 g), κάλιο (25-30 g) και λιπάσματα φωσφόρου (50-70 g). Εάν χρησιμοποιείται ένα πολύπλοκο προϊόν (Azofoska, Diammofoska, Nitrofoska), ο κανόνας είναι 120-150 g. Για τους οπαδούς της φυσικής γεωργίας, η κοσκινισμένη τέφρα ξύλου (περίπου 3 λίτρα) είναι μια καλή εναλλακτική λύση.
Το Humus είναι μια αποτελεσματική θεραπεία για την αύξηση της γονιμότητας του εδάφους
Το προκύπτον μείγμα γεμίζεται με περίπου το ένα τρίτο του όγκου του λάκκου, δημιουργώντας ένα είδος ανάχωμα στο κάτω μέρος. Στη συνέχεια, πριν από την αποβίβαση, καλύπτεται με ένα υλικό μέσω του οποίου το νερό δεν διαρρέει, έτσι ώστε τα θρεπτικά συστατικά να μην ξεπλένονται από βροχές.
Το μείγμα στο κάτω μέρος του λάκκου φύτευσης θα παρέχει στο βερίκοκο θρεπτικά συστατικά για αρκετά χρόνια
Η άμεση προσγείωση του Red-cheeked σε μόνιμο μέρος δεν είναι τίποτα ιδιαίτερα περίπλοκο. Η διαδικασία μπορεί να πραγματοποιηθεί ακόμη και από έναν άπειρο κηπουρό. Αλλά είναι καλύτερο να το ξεκινήσετε μαζί - είναι απλώς πιο βολικό.
- Η τρύπα φύτευσης ανοίγει, ένα στήριγμα για το δενδρύλλιο κολλάει στο ανάχωμα του εδάφους στο κάτω μέρος, λίγο μακριά από το κέντρο - ένα ξύλινο γόμφο. Σε ύψος, πρέπει να υπερβαίνει το φυτό κατά 20-30 cm (λαμβάνοντας υπόψη το βάθος του λάκκου). Στη συνέχεια, το έδαφος υγραίνεται χρησιμοποιώντας 30-40 λίτρα νερού.
- Εάν το ριζικό σύστημα του δενδρυλλίου είναι ανοιχτό, βυθίζεται για 20-25 ώρες σε μαλακό, καταβυθισμένο νερό που θερμαίνεται στους 30–35 ° C.Για την προστασία από μυκητιασικές ασθένειες, προστίθεται υπερμαγγανικό κάλιο στην άκρη ενός μαχαιριού ή οποιοδήποτε μυκητοκτόνο βιολογικής προέλευσης (η δοσολογία καθορίζεται με βάση τις οδηγίες του κατασκευαστή στις οδηγίες). Επίσης, τα βιοδιεγερτικά έχουν θετική επίδραση στην ανοσία των φυτών. Επίσης, τον διευκολύνουν να προσαρμοστεί σε ένα νέο περιβάλλον. Και τα δύο αγορασμένα παρασκευάσματα (Emistim-M, Kornevin, sodium ή potassium humate, Heteroauxin) και λαϊκές θεραπείες (χυμός αλόης, μαγειρική σόδα, υγρό μέλι, δισκία ηλεκτρικού οξέος) είναι κατάλληλα Τα βερίκοκα σε δοχεία πρέπει να ποτίζονται άφθονα περίπου μισή ώρα πριν από τη φύτευση.
- Οι ρίζες εξετάζονται και οι περιοχές νεκρού ή κατεστραμμένου ιστού κόβονται με ένα κοφτερό απολυμαντικό μαχαίρι. Τα υγιή αυτά συντομεύονται απλά κατά μερικά εκατοστά. Στη συνέχεια βυθίζονται σε ένα μείγμα από άργιλο σε σκόνη και φρέσκια κοπριά. Αραιώνεται με νερό σε μια παχιά, κρεμώδη σύσταση. Μετά τη διαδικασία, η μάζα στεγνώνει στο ύπαιθρο για μερικές ώρες.
- Το δέντρο τοποθετείται σε ένα ανάχωμα έτσι ώστε οι ρίζες να κατεβαίνουν τις «πλαγιές» του. Δεν πρέπει να κολλάνε και προς τα πλάγια. Αρχίζουν να γεμίζουν σταδιακά την τρύπα, γεμίζοντας σταδιακά το υπόστρωμα. Για να αποφευχθεί η εμφάνιση αερόσακων, περιορίζεται προσεκτικά περιοδικά και το δέντρο ανακινείται, κρατώντας το από τον κορμό. Η θέση του ριζικού κολάρου ελέγχεται με τέτοιο τρόπο ώστε όταν γεμίζει η τρύπα, να είναι 4-5 cm πάνω από το επίπεδο του εδάφους. Η μόνη εξαίρεση είναι η φύτευση βερίκοκου σε αμμώδες υπόστρωμα. Στη συνέχεια, πρέπει να εμβαθύνει κατά 3-4 cm.
- Το έδαφος σφραγίζεται και πάλι, σε απόσταση περίπου μισού μέτρου από τον κορμό, χτίζεται ένας χαμηλός χωμάτινος κύλινδρος. Το έδαφος υγραίνεται με 20-30 λίτρα νερού. Μετά από περίπου μισή ώρα, το χώμα στον κύκλο που προκύπτει μπορεί να μαλακώσει με χούμο, τσιπς, νεκρά φύλλα ή φρέσκο χορτάρι.
- Το δέντρο είναι τακτοποιημένο αλλά ασφαλώς δεμένο σε ένα μανταλάκι. Οι υπάρχουσες πλευρικές βλαστοί κόβονται εντελώς, η κεντρική μειώνεται κατά περίπου το ένα τρίτο.
Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα δύσκολο στη φύτευση ενός σπορόφυτου βερίκοκου στο έδαφος.
Συνιστάται να επιλέξετε ένα μέρος για ένα βερίκοκο Κόκκινο-μάγουλο αμέσως και για πάντα. Τα ώριμα δέντρα μπορούν να αφαιρεθούν μόνο από το έδαφος με εκσκαφέα, πιθανότατα προκαλώντας μη αναστρέψιμες ζημιές. Μεταμοσχεύονται μόνο φυτά ηλικίας 3-4 ετών. Η διαδικασία πραγματοποιείται στις αρχές της άνοιξης, όταν τα φύλλα δεν έχουν ανοίξει ακόμη. Το δέντρο απομακρύνεται από το έδαφος, προσπαθώντας να προκαλέσει ελάχιστη ζημιά στις ρίζες και, γενικά, ένα χωμάτινο κώμα. Όλα τα απαραίτητα λιπάσματα εισάγονται στο νέο λάκκο φύτευσης, αυξάνοντας τον ρυθμό κατά 1,5 φορές. Το φυτό ποτίζεται άφθονα. Οι σκελετικοί κλάδοι συντομεύονται κατά περίπου ένα τέταρτο.
Βίντεο: φύτευση σπορόφυτου βερίκοκου στο έδαφος
Αποχρώσεις της φροντίδας του πολιτισμού
Ακόμη και ένας κηπουρός που δεν έχει πλούσια εμπειρία στην καλλιέργεια οπωροφόρων δένδρων μπορεί να χειριστεί τη φροντίδα ενός βερίκοκου. Σε σύγκριση με άλλες ποικιλίες, αυτή είναι πολύ λιγότερο ιδιότροπη. Χρειάζεται μόνο πότισμα, ντύσιμο, ελάχιστο κλάδεμα και προετοιμασία για το χειμώνα. Φυσικά, δεν πρέπει να παραβλέψετε τη διατήρηση του καθαρού κύκλου του κορμού. Εδώ είναι απαραίτητο να χαλαρώσετε και να ξεριζώσετε. Η κύρια δυσκολία είναι η πρόληψη και ο έλεγχος των παθογόνων μυκήτων.
Πότισμα
Η αντοχή στην ξηρασία του Krasnoshchekiy είναι πολύ καλή σε σύγκριση με άλλες ποικιλίες, αλλά υπάρχουν περιόδους που η υγρασία είναι ζωτικής σημασίας για αυτόν. Αυτή είναι η εποχή της ενεργού ανάπτυξης της πράσινης μάζας την άνοιξη, του σχηματισμού ωοθηκών φρούτων και της ωρίμανσης των βερίκοκων (φτάνουν στο μέγεθος ενός καρυδιού). Ο ρυθμός κατανάλωσης νερού εξαρτάται από την ηλικία του φυτού. Για σπορόφυτα ηλικίας 3-4 ετών, αρκεί 10-15 l / m² του κύκλου σχεδόν κορμού κάθε φορά, τότε τα δέντρα χρειάζονται ήδη 40-45 l / m². Κατά το πρώτο έτος μετά την άνοιξη, το έδαφος υγραίνεται εβδομαδιαίως και αν είναι ζεστό έξω, γενικά μία φορά κάθε 3-4 ημέρες.
Τις περισσότερες φορές, ένα δέντρο βερίκοκου ποτίζεται κατά μήκος αυλακώσεων δαχτυλιδιών, το τελευταίο από το οποίο συμπίπτει περίπου σε διάμετρο με την κορώνα
Ένα άλλο απαραίτητο μέτρο είναι η άρδευση φόρτισης νερού.Βοηθά τον Κόκκινο μάγουλο να προετοιμαστεί σωστά για το χειμώνα. Διεξάγεται τις τελευταίες ημέρες του Οκτωβρίου, μόνο εάν το φθινόπωρο είναι ζεστό και ξηρό. Ένα ενήλικο φυτό απαιτεί 70-80 λίτρα νερού.
Πολλοί παθογόνοι μύκητες μεταδίδονται ακριβώς με σταγονίδια νερού. Επομένως, είναι προτιμότερο να μην ασκείτε ραντισμό και άρδευση της κορώνας από ένα σωλήνα για το κόκκινο πρόσωπο. Οι πιο κατάλληλες μέθοδοι άρδευσης είναι δακτύλιοι δακτυλίου ή απόσταση γραμμών.
Οι αιτιολογικοί παράγοντες πολλών ασθενειών μεταδίδονται με σταγόνες νερού, οπότε είναι καλύτερο να μην ποτίζετε το βερίκοκο Κόκκινο-μάγουλο με ψεκασμό
Το φυσικό αποτέλεσμα της τακτικής υπερχείλισης του εδάφους, πιθανότατα, θα είναι η ανάπτυξη της σήψης των ριζών. Το κόκκινο μάγουλο αντιδρά επίσης αρνητικά στην εναλλαγή περιόδων παρατεταμένης ξηρασίας με σπάνια, αλλά πολύ άφθονη άρδευση του εδάφους - τα φρούτα σπάνε, πέφτουν μαζικά.
Τα νεαρά σπορόφυτα βερίκοκου με κόκκινο πρόσωπο χρειάζονται πολύ πιο συχνό πότισμα από τα ώριμα δέντρα
Γονιμοποίηση
Το κόκκινο μάγουλο ανταποκρίνεται στο τάισμα με ευγνωμοσύνη. Αλλά εδώ είναι πολύ σημαντικό να τηρείτε τις προτεινόμενες αναλογίες. Αυτό που είναι ο κανόνας για άλλα οπωροφόρα δέντρα είναι σαφώς υπερβολικό για ένα βερίκοκο. Μπορείτε ακόμη και να προκαλέσετε μη αναστρέψιμη ζημιά στο φυτό.
Δεδομένου ότι τα θρεπτικά συστατικά σε επαρκείς ποσότητες για τα επόμενα δύο χρόνια εισάγονται κατά την προετοιμασία του λάκκου, η σίτιση με τα κόκκινα μάγουλα ανανεώνεται μόνο κατά το τρίτο έτος της παραμονής του σπορόφυτου στο χώρο. Στις αρχές Απριλίου, προκειμένου να διατηρηθεί το επίπεδο γονιμότητας του υποστρώματος, χούμους ή σάπια κομπόστ (5-7 l / m²) διασκορπίζονται γύρω από τον κορμό του κορμού κάθε 2-3 χρόνια, χαλαρώνοντας ταυτόχρονα το έδαφος. Όταν φτάσετε στην ηλικία των 10 ετών, ο ρυθμός αυξάνεται στα 12-15 l / m². Μετά από 1,5-2 εβδομάδες, προκειμένου να τονωθεί η «αφύπνιση» του δέντρου και η ενεργός ανάπτυξη της πράσινης μάζας, εφαρμόζονται λιπάσματα που περιέχουν ορυκτό άζωτο, για παράδειγμα, ουρία. Η συνιστώμενη δόση (10-15 g / m²) μπορεί να κατανέμεται ως εφάπαξ δόση ή να διαιρείται σε 2-3 δόσεις. Το τελευταίο είναι πριν ανοίξουν τα μπουμπούκια.
Τα λιπάσματα που περιέχουν άζωτο στις σωστές δόσεις βοηθούν το φυτό να αρχίσει να αυξάνει την πράσινη μάζα πιο γρήγορα, αλλά η περίσσεια τους είναι πολύ επιβλαβής για το βερίκοκο
Στη συνέχεια, το βερίκοκο δεν χρειάζεται άζωτο. Επιπλέον, είναι ακόμη ανεπιθύμητο. Η περίσσεια του έχει κακή επίδραση στην ανοσία, η οποία απέχει πολύ από το ιδανικό σε αυτήν την ποικιλία. Άλλες πιθανές αρνητικές συνέπειες είναι η ροή των ούλων, η μειωμένη απόδοση, η διακοπή της κανονικής πορείας της διαδικασίας προετοιμασίας για το χειμώνα.
Ο φωσφόρος είναι ζωτικής σημασίας για την ωρίμανση των φρούτων, και ακόμη περισσότερο - κάλιο. Το κόκκινο πρόσωπο είναι εξαιρετικά ευαίσθητο στο έλλειμμα του τελευταίου. Επομένως, πριν από τη συγκομιδή του καρπού, εκτελούνται δύο ακόμη επιδέσμους. Αμέσως μετά την πτώση των λουλουδιών, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια έγχυση φρέσκιας κοπριάς αγελάδας, περιττώματα πουλιών, πικραλίδας ή φύλλων τσουκνίδας με την προσθήκη δύο κουταλιών της σούπας υπερφωσφορικού και θειικού καλίου σε έναν κάδο διαλύματος. Και περίπου 4-4,5 εβδομάδες πριν από τη συγκομιδή - οποιοδήποτε σύνθετο λίπασμα για οπωροφόρα δέντρα. Ή αντιστρόφως.
Βερίκοκο Κόκκινο-μάγουλο μπορεί να τροφοδοτηθεί με οποιοδήποτε γενικό λίπασμα για οπωροφόρα δέντρα
Η τελευταία σίτιση του Krasnoshchekiy πραγματοποιείται μετά από ένα μήνα μετά το τέλος της καρποφορίας - στη διασταύρωση του καλοκαιριού και του φθινοπώρου. Για κανονική προετοιμασία για το χειμώνα, το φυτό χρειάζεται και πάλι κάλιο και φώσφορο. Η φυσική τους πηγή είναι η τέφρα ξύλου. Υπάρχουν επίσης ειδικά λιπάσματα χωρίς περιεκτικότητα σε άζωτο (ABA, Autumn). Το επίδεσμο της κορυφής εφαρμόζεται τόσο σε ξηρή μορφή όσο και ως διάλυμα. Αυτό καθορίζεται από το πόσο συχνά βρέχει στον καθορισμένο χρόνο.
Η τέφρα ξύλου θα παρέχει στα βερίκοκα επαρκές κάλιο και φώσφορο για το χειμώνα
Βίντεο: συμβουλές για τη φροντίδα ενός βερίκοκου
Κλάδεμα
Η κορώνα στο Krasnoshchekiy είναι αρκετά σπάνια, παίρνει τη σωστή διαμόρφωση με ελάχιστη βοήθεια από τον κηπουρό. Ως εκ τούτου, απαιτείται μόνο ο περιορισμός της ανάπτυξης του δέντρου σε ύψος πιο βολικό για συντήρηση (συνήθως περίπου 3 m) και να προσέχετε τακτικά το κλάδεμα υγιεινής.
Ωστόσο, μερικές φορές η φύση χρειάζεται λίγη βοήθεια. Η καλύτερη επιλογή για το κόκκινο μάγουλο είναι ένα αραιό επίπεδο στεφάνης. Στην τελική του μορφή, αποτελείται από 3-4 επίπεδα 5-6 σκελετικών κλαδιών το καθένα με ένα διάστημα 30-40 cm σε ύψος. Σε κάθε σκελετικό σουτ, απομένει ο ίδιος αριθμός κλάδων της δεύτερης και τρίτης σειράς. Οι βαθμίδες σχηματίζονται σταδιακά, με διαφορά ενός έτους. Ταυτόχρονα με το δεύτερο, τα κλαδιά της δεύτερης σειράς εμφανίζονται στην πρώτη και ούτω καθεξής. Το καθήκον του κηπουρού είναι να επιλέξει τα πιο καλά τοποθετημένα σκελετικά βλαστάρια και, στη συνέχεια, τα κλαδιά που θα αποφέρουν καρπούς. Τα πρώτα πρέπει να είναι ισχυρά, ομοιόμορφα, να βρίσκονται σε όχι πολύ έντονη γωνία σε σχέση με τον κορμό. Τα υπόλοιπα είναι αυτά που κατευθύνονται προς τα πάνω, όχι προς τα κάτω και προς τα πλάγια.
Αραιή κορώνα - η ευκολότερη επιλογή για βερίκοκο Κόκκινο μάγουλο
Μια άλλη απαραίτητη διαδικασία είναι η κατανομή των καλλιεργειών. Το κόκκινο μάγουλο παράγει πολύ περισσότερα φρούτα από ό, τι είναι ικανό να "ταΐσει" ένα δέντρο. Ταυτόχρονα, δεν ρίχνει "πλεόνασμα" στο έδαφος. Αφού τα βερίκοκα φτάσουν περίπου στο μέγεθος των νυχιών, θα πρέπει να αφαιρέσετε τα λιγότερο καλά τοποθετημένα - αυτά που είναι κρυμμένα στα βάθη της κορώνας.
Φρούτα βερίκοκου Κόκκινα μάγουλα κολλούν κυριολεκτικά γύρω από τα κλαδιά, η καλλιέργεια σίγουρα πρέπει να είναι μερίδες
Το κλάδεμα υγιεινής γίνεται στις αρχές της άνοιξης και στα τέλη του φθινοπώρου. Και στις δύο περιπτώσεις, είναι υποχρεωτικό σε θετικές θερμοκρασίες. Την άνοιξη, φροντίστε να έχετε χρόνο πριν από την άνθιση των φύλλων. Το φθινόπωρο, το δέντρο θα πρέπει να χάσει όλο το φύλλωμά του. Απαλλάσσουν όλους εκείνους που δεν επέζησαν από το κρύο του χειμώνα, έσπασαν κάτω από το βάρος του χιονιού και του πάγου, κλαδιά που έχουν υποστεί ζημιά από έντομα. Κόψτε επίσης εκείνα που, λόγω μιας ατυχούς τοποθεσίας, συνδέονται με άλλους, πυκνώνοντας την κορώνα, κατευθύνονται προς τα κάτω ή βαθιά μέσα σε αυτήν. Ο κορμός στο πρώτο επίπεδο των σκελετικών κλαδιών καθαρίζεται από οποιαδήποτε υπερανάπτυξη.
Οποιοδήποτε εργαλείο για το κλάδεμα του βερίκοκου πρέπει να ακονιστεί και να απολυμανθεί
Το δέντρο ελέγχεται τακτικά κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Όλοι οι βλαστοί, τα φύλλα, οι ωοθήκες φρούτων που έχουν μολυνθεί με παθογόνους μύκητες αφαιρούνται αμέσως. Θα πρέπει να καούν όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Για να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος μόλυνσης, κάθε κόψιμο γίνεται μόνο με έντονα ακονισμένα και απολυμαντικά εργαλεία. Και όλες οι "πληγές" που προκαλούνται στο δέντρο πλένονται με 2% θειικό χαλκό και σφραγίζονται ερμητικά με βερνίκι κήπου. Ή τουλάχιστον δύο στρώσεις λαδομπογιά.
Βίντεο: συμβουλές για κλάδεμα βερίκοκων
Προετοιμασία βερίκοκων για χειμώνα
Η αντοχή στον παγετό είναι ένα από τα κύρια μειονεκτήματα του Red-cheeked. Επομένως, ακόμη και σε ζεστές περιοχές με υποτροπικό κλίμα, είναι καλύτερο να ασφαλίσετε τον εαυτό σας.
Ακόμα και αν αποφασίσετε να εγκαταλείψετε το καταφύγιο για το χειμώνα, ο κορμός του κορμού το φθινόπωρο θα πρέπει να καθαριστεί προσεκτικά από πεσμένα φύλλα και φρούτα, συντρίμμια κλαδιών και ούτω καθεξής. Στη συνέχεια χαλαρώνεται και ξανακερδίζεται με στρώμα. Πάχος στρώσης - τουλάχιστον 10-12 cm. Στον κορμό, φέρεται στα 25-30 cm.
Το Mulch προστατεύει τις ρίζες από το πάγωμα
Ο ίδιος ο κορμός και το κάτω μέρος των σκελετικών κλαδιών πρέπει πρώτα να καλυφθούν με μια ειδική σύνθεση που αγοράστηκε από το κατάστημα ή αυτοπαρασκευάστηκε με βάση τον ασβέστη. Στη συνέχεια, για την προστασία του δέντρου από τρωκτικά, η βάση του τυλίγεται σε πολλά στρώματα οποιουδήποτε αεροδιαπερατού υλικού, μετατοπίζοντας το με κωνοφόρα κλαδιά.
Είναι εύκολο να προετοιμάσετε μια σύνθεση για το ασβέστιο των οπωροφόρων δέντρων, αποτελείται από νερό, ενυδατωμένο ασβέστη, πηλό σε σκόνη, θειικό χαλκό και κόλλα γραφείου
Τα νεαρά φυτά σε ηλικία 2-3 ετών υποφέρουν από παγετό ακόμη περισσότερο από τα ενήλικα δέντρα, οπότε χτίστηκε ένα καταφύγιο γι 'αυτούς. Εάν το μέγεθος του δέντρου το επιτρέπει, οι βλαστοί είναι δεμένοι, ένα κουτί από χαρτόνι τοποθετείται στην κορυφή, γεμίζοντας με πριονίδι, ξέσματα, λεπτό σχισμένο χαρτί. Γύρω από τα υπόλοιπα βερίκοκα, χτίζεται ένα είδος καλύβας - ένα πλαίσιο φτιαγμένο από ράγες, καλυμμένο με πολλά στρώματα λινάτσα, lutrasil και spunbond.
Νεαρά φυτά βερίκοκου, εάν το επιτρέπει το μέγεθός τους, συνιστάται να τα καλύψετε ολόκληρα για το χειμώνα
Βίντεο: σωστή προετοιμασία οπωροφόρων δέντρων για το χειμώνα
Ασθένειες: μέτρα ελέγχου και πρόληψης
Αρκετά χαμηλή ανοσία είναι το «Αχίλλειο τακούνι» του βερίκοκου Κόκκινο-μάγουλο. Ως εκ τούτου, η πρόληψη των ασθενειών και η καταπολέμηση αυτών θα πρέπει να δίνεται χρόνος τακτικά. Οι μύκητες δεν ανέχονται ενώσεις χαλκού, επομένως, εάν δεν ήταν ακόμη δυνατή η αποφυγή μόλυνσης, χρησιμοποιούνται μυκητοκτόνα, κατά προτίμηση βιολογικής προέλευσης.
Μονολίωση
Το φύλλωμα στους βλαστούς γίνεται μαύρο, σαν να καίγεται ή να παγώνει. Μικρά γκρίζα-μπεζ "κονδυλώματα" εμφανίζονται στο φλοιό. Σταδιακά, οι προσβεβλημένοι βλαστοί αλλάζουν χρώμα σε καφέ-καφέ και στεγνώνουν. Τα φρούτα καλύπτονται με τραχιά μαύρα-γκρι κηλίδες, πέφτουν μαζικά, δεν έχουν χρόνο να ωριμάσουν.
Ο μύκητας που προκαλεί μονιλίωση διεισδύει στους ιστούς μέσω ρωγμών και άλλων μηχανικών βλαβών στο φλοιό και αδρανοποιεί με επιτυχία τα φυτικά συντρίμμια
Η ασθένεια αναπτύσσεται αρκετά γρήγορα, κυριολεκτικά σε 4-7 ημέρες. Επομένως, όταν εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα, η καταπολέμηση του δεν θα σας σώσει πλέον από την απώλεια σημαντικού μέρους της καλλιέργειας. Για την προφύλαξη, τα μπουμπούκια φύλλων στη φάση "πράσινος κώνος" και οι ωοθήκες φρούτων μετά την πτώση των λουλουδιών υποβάλλονται σε επεξεργασία με διάλυμα οποιουδήποτε μυκητοκτόνου. Θα είναι επίσης απαραίτητο να ψεκάσετε το χώμα στον κύκλο του κορμού. Κατάλληλο, για παράδειγμα, Rovral, Gamair, Abiga Peak. Μετά από 3-4 εβδομάδες συγκομιδής χρησιμοποιήστε το Skor, Topsin-M. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε φάρμακα που έχουν δοκιμαστεί από το χρόνο και από πολλές γενιές κηπουρών - οξυχλωριούχος χαλκός, υγρό Bordeaux, θειικός χαλκός.
Βίντεο: τρόποι για την καταπολέμηση της μονολιώσεως από πέτρα φρούτων
Καφέ κηλίδα (φυλλοστεκτωσία)
Τα χαρακτηριστικά συμπτώματα στα βερίκοκα εμφανίζονται συνήθως στις αρχές Ιουνίου. Αρχικά, αυτά είναι σχεδόν αόρατα θολά σημεία κιτρινωπού χρώματος στα φύλλα. Στη συνέχεια αυξάνονται σε μέγεθος, καταλαμβάνοντας το μισό της πλάκας φύλλων και άλλα, αλλάζουν χρώμα σε καφέ-καφέ. Οι προσβεβλημένοι ιστοί στεγνώνουν σταδιακά και εμφανίζεται ένα φωτεινό κίτρινο περίγραμμα κατά μήκος της άκρης. Φύλλα πέφτουν. Τα καφέ σημεία εμφανίζονται επίσης στα φρούτα. Η επιφάνειά τους ραγίζει, ο πολτός από κάτω στεγνώνει στο οστό. Τα βερίκοκα παραμορφώνονται και θρυμματίζονται. Προς το τέλος του καλοκαιριού, σχηματίζονται επίσης σπόρια του μύκητα - μια μαύρη πλάκα σε σκόνη που μοιάζει με αιθάλη στο εσωτερικό των φύλλων.
Η μόλυνση με καφέ κηλίδες προκαλεί την πτώση των φύλλων ενός βερίκοκου 2-2,5 μήνες νωρίτερα από ό, τι προβλέπεται από τη φύση
Για να αποφευχθεί η ασθένεια, ψεκάζονται δέντρα με πλήρως ανοιγμένα φύλλα με Kaptan, Tsineb. Η επεξεργασία επαναλαμβάνεται δύο φορές περισσότερο με διάστημα 12-15 ημερών και μετά - περίπου ένα μήνα μετά τη συγκομιδή. Την άνοιξη, εάν το δέντρο υπέστη σοβαρές ζημιές πέρυσι, οι οφθαλμοί των φύλλων, όταν αποκτούν μια πορφυρή απόχρωση, υποβάλλονται σε επεξεργασία με 3% υγρό Bordeaux.
Η εμπειρία των κηπουρών δείχνει ότι τα ήδη ενήλικα φύλλα υποφέρουν περισσότερο από φυλοστύκωση. Αλλά ο νεαρός, μόλις άνοιξε μύκητα για κάποιο λόγο παράκαμψη.
Σημείο τρύπας (ασθένεια clasterosporium)
Η ασθένεια προσβάλλει όλα τα μέρη του δέντρου, αλλά είναι πιο έντονη στα φύλλα. Μικρά στρογγυλεμένα σκουριασμένα-καφέ σημεία με ένα φωτεινό πορφυρό περίγραμμα εμφανίζονται πάνω τους. Οι προσβεβλημένοι ιστοί πεθαίνουν, σχηματίζονται τρύπες. Έλκη με κοκκινωπό-πορτοκαλί καταθλιπτικό χρώμα με μαύρη-καφέ άκρη εμφανίζονται στα κλαδιά. Η επιφάνειά τους ραγίζει, το κόμμι ξεχειλίζει από τις ρωγμές. Τα φρούτα επηρεάζονται τελευταία. Κάτι παρόμοιο με κοκκινωπό-καφέ "έλκη" εμφανίζεται επίσης στο δέρμα. Σταδιακά μεγαλώνουν, μετατρέπονται σε "κονδυλώματα", σκληραίνουν και πέφτουν, αφήνοντας μια τρύπα από την οποία εκτοξεύεται το κόμμι.
Το Clasterosporium είναι μια από τις πιο επικίνδυνες ασθένειες για τα φρούτα από πέτρα
Για να αποφευχθεί η ανάπτυξη της νόσου, χαλκός ή σίδηρος βιτριόλης (2-3 g / l) πρέπει να προστεθεί στο διάλυμα για τα λευκά δέντρα. Για 1,5-2 εβδομάδες πριν από την ανθοφορία και με το ίδιο διάστημα μετά από αυτό, τα βερίκοκα αντιμετωπίζονται με ένα διάλυμα Horus, Signum, Skor.
Κριτικές για τους κηπουρούς
Βερίκοκο Κόκκινο-μάγουλο. Το δέντρο είναι έντονο, με ένα στρογγυλεμένο στέμμα. Τα φρούτα είναι μεσαίου μεγέθους (40–52 g), στρογγυλεμένα επίπεδα, ωοειδή, χρυσό πορτοκαλί με κόκκινο ρουζ. Το δέρμα είναι βελούδινο εφηβικό, μάλλον λεπτό, αλλά πυκνό.Ο πολτός είναι ανοιχτό πορτοκαλί, με ένα γλυκόπικρο χαρακτηριστικό άρωμα βερίκοκου. Η πέτρα διαχωρίζεται καλά από τον πολτό. Η ποικιλία είναι ταχέως αναπτυσσόμενη (3-4 ετών), καρποφόρα στις 20-23 Ιουλίου. Η απόδοση είναι ετήσια.
Ήθελα να φυτέψω ένα βερίκοκο, ήταν στα μέσα Μαΐου. Τα απομεινάρια ήταν ήδη στην αγορά, οπότε αντί του πρώτου μου πρόσφεραν με κόκκινο πρόσωπο, ως μεσαία νωρίς, όχι πολύ καλής ποιότητας σπορόφυτο. Για δύο χρόνια τον έφερα στις αισθήσεις του, στο τρίτο έδωσα δύο όμορφα φρούτα. Αλλά δυστυχώς, έφτασε στα τέλη Ιουλίου. Μετά από αυτό, παίρνω φυτά μόνο στα φυτώρια, που έσκαψαν πρόσφατα. Η ποικιλία είναι καλή - δεν αρρωσταίνει, καρποφόρα (το πέμπτο έτος μαζέψαμε ένα κουβά με φρούτα), πλεκτά σαν ιπποφαές, αλλά τα βερίκοκα δεν είναι μεγάλα. Χωρίς θεραπείες δεν αρρωσταίνει, δεν τρώει αφίδες, τουλάχιστον όχι μαζί μου. Φυτεύτηκε και ξεχάστηκε. Αλλά εδώ έπρεπε να εμβολιάσω τη Melitopol νωρίς στο στέμμα για να φάω νωρίς βερίκοκα.
Ο ευκολότερος τρόπος για να διακρίνετε τους καρπούς της ποικιλίας Krasnoshekiy από την ποικιλία Son Krasnoshekiy είναι από τον πυρήνα της πέτρας. Είναι γλυκό για το κόκκινο πρόσωπο και πικρό για το γιο του κόκκινου προσώπου.
Το βερίκοκο είναι ώριμο Κόκκινο μάγουλο. Πολύ γλυκό, αλλά δεν απλώνεται καλά και ωριμάζει άνισα.
Στο νότο μου, στον κήπο, δύο δέντρα της ποικιλίας Krasnoshekiy έχουν μεγαλώσει τέσσερα μέτρα σε έξι χρόνια, αλλά δεν έχουν ανθίσει ποτέ. Τους πήρα και τους ξεριζώσαμε. Τι θα πάρουν το μέρος; Και το δέντρο του γείτονα Krasnoshekogo είναι ήδη εννέα ετών. Το δέντρο ήταν τεράστιο, αλλά δεν είχε ποτέ βερίκοκα. Μόνο πέρυσι έδωσε μια σοδειά, αλλά την οδήγησε τόσο moniliosis στο βουνό που δεν ήταν πραγματικά δυνατό να το αφαιρέσετε. Και το κλίμα σας είναι πολύ πιο σοβαρό. Πιθανώς, δεν θα έχετε Krasnoshekiy.
Το κόκκινο πρόσωπο μου έδωσε μια καλή συγκομιδή πέρυσι. Σε αυτό - τα μπουμπούκια φρούτων είναι βαριά παγωμένα, αλλά ο ίδιος είναι ολόκληρος. Στο δεύτερο έτος της ζωής του, αυτό το κόκκινο μάγουλο πάγωσε στο επίπεδο του χιονιού, αλλά μετά το κλάδεμα (ίσως θα επιβιώσει) έδωσε αύξηση μεγαλύτερη από 2 μέτρα, και δύο χρόνια αργότερα απέφερε καρπούς.
Δυστυχώς, μετά από τέσσερα χρόνια συνεχούς πάλης, όχι για τη συγκομιδή, αλλά απλώς για επιβίωση, το κόκκινο βερίκοκο καταστράφηκε. Αν και, σε γενικές γραμμές, δεν υπήρχε ήδη βερίκοκο μετά το χειμώνα - μόνο ξηρά παγωμένα κλαδιά και μικρά φύλλα σε ορισμένα μέρη. Πριν από αυτό, ακόμη και σε ζεστούς χειμώνες, κατάφερε τακτικά να παγώσει, τις άκρες όλων των κλαδιών - χωρίς εξαίρεση, αργότερα, αργότερα, στα μέσα Ιουνίου, τα φύλλα άρχισαν να ανθίζουν, μέχρι το τέλος του καλοκαιριού αύξησε την πράσινη μάζα, και πολύ αργά και λίγο. Δοκίμασα τους τοπικούς γεωπόνους, ποιες είναι οι προοπτικές, μου είπαν - κανένα. Και το αγόρασα στην έκθεση, ήρθε κάποιο νηπιαγωγείο, όπου μου είπαν ότι η συγκεκριμένη ποικιλία ήταν ζώνη για την περιοχή της Πετρούπολης. Και οι ντόπιοι στο ρείθρο γελούσαν με την ευπάθεια μου.
Το βερίκοκο Red-cheeked φυτεύτηκε με ένα κλαδί το 2011, το 2013 έδωσε μερικά κιλά φρούτων για να δοκιμάσει. Πολύ ακόμη και τίποτα: νόστιμο, αρωματικό. Ύψος - περίπου 1,7 μ. Στο λάκκο φύτευσης - άμμος, ψιλό χαλίκι, σάπια κοπριά και τέφρα "από το μάτι". Και επίσης διαφορετικά πράγματα, που δεν είναι κρίμα ...
Με κόκκινο πρόσωπο και ο γιος του κόκκινου προσώπου, μεγάλωσα καλά, αλλά υπήρχαν πολύ λίγα βερίκοκα. Ήταν μόλις παγετοί τη στιγμή της ανθοφορίας, πολύ όμορφο, φωτεινό, αλλά ... Έτσι το αφαίρεσαν.
Το βερίκοκο Red-cheeked εξακολουθεί να θεωρείται μία από τις καλύτερες ποικιλίες μεσαίας περιόδου. Αλλά στη Ρωσία, η καλλιέργειά της χωρίς τον ετήσιο κίνδυνο θανάτου δέντρων είναι δυνατή μόνο στο ήπιο κλίμα της περιοχής του Εύξεινου Πόντου και σε άλλες περιοχές με παρόμοιες συνθήκες. Η ποικιλία αποτιμάται για τη μη ιδιότροπη φροντίδα, την εξαιρετική γεύση και την ευδιάκριτη εμφάνιση, την ευελιξία του σκοπού των φρούτων. Είναι δοκιμασμένο στο χρόνο, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του είναι γνωστά εκ των προτέρων. Αυτή είναι μια εξαιρετική επιλογή για έναν κηπουρό με λίγη εμπειρία.
