Kamperfoelie, die een extreem hoge vorstbestendigheid heeft, wordt traditioneel geteeld in noordelijke streken met een hard klimaat. Maar onlangs zijn tuinders die in andere gebieden wonen, begonnen aandacht te schenken aan deze smakelijke en gezonde bes. De cultuur is redelijk geschikt voor de regio Moskou. Naast koude weerstand, wordt het gewaardeerd om zijn consistent hoge opbrengst, niet veeleisende zorg, niet-grilligheid met betrekking tot groeiomstandigheden en gemakkelijke reproductie. Fokkers hebben nogal wat variëteiten gefokt, nadat ze hun voor- en nadelen hebben bestudeerd, is het heel goed mogelijk om een aantal van de meest geschikte te kiezen.
Inhoud
De beste soorten kamperfoelie voor de teelt in de regio Moskou
Wanneer u een variëteit aan kamperfoelie kiest, moet u er onmiddellijk rekening mee houden dat de overgrote meerderheid van de variëteiten zelfvruchtbaar is. Om de vruchten aan de struiken te binden, heb je andere soorten cultuur nodig die tegelijkertijd bloeien. Gewoonlijk worden drie planten tegelijk geplant met een tussenruimte van niet meer dan 2-3 m. U kunt natuurlijk vertrouwen op de kamperfoelie van de buren, maar dit geeft niet altijd het gewenste resultaat.
Het klimaat in de regio Moskou is zodanig dat zowel vroege als laatrijpe rassen tijd hebben om te rijpen. Daarom kunt u zich in deze kwestie uitsluitend laten leiden door persoonlijke voorkeuren.
Altair
Het ras is sinds 2002 opgenomen in het staatsregister van de Russische Federatie, er zijn geen beperkingen voor de teeltregio aangegeven. Qua rijping behoort het tot het middenseizoen. Het heeft een goede immuniteit, lijdt relatief zelden aan ziekten en plagen. Het ras wordt gebruikt voor de teelt op industriële schaal.
De struik verschilt niet in groei-intensiteit, de scheuten zijn verticaal. Volwassen exemplaren bereiken een hoogte van 1,5 m. De kroon krijgt spontaan een vrij regelmatige bolvorm. De hulp van een tuinman is minimaal.
De struiken van Altair-kamperfoelie zijn vrij compact, de kroon hoeft niet vaak en radicaal te worden gesnoeid
De bessen lijken op vaten - spoelvormig, vrij breed. Gemiddeld gewicht - 0,92 g De huid is blauwachtig blauw, bedekt met een dikke laag blauwachtige bloei. De bessen zijn sappig, zacht. De smaak is zeer evenwichtig, zoet, met een lichte zuurheid en karakteristieke adstringentie. Het wordt behoorlijk hoog beoordeeld door professionele proevers - 4,4 punten op vijf. Het gehalte aan vitamine C in fruit is 55 mg per 100 g, suikers - 8,3%.
De struik brengt zijn eerste oogst in het derde jaar na het planten. In de toekomst kunt u rekenen op 2,5-3 kg van een volwassen plant. De bessen rijpen in het laatste decennium van juni, vallen niet af, zelfs niet volledig rijp. De beste bestuivers zijn Blue Spindle, Morena.
Bakchar-reus
In het Rijksregister sinds 2005.Op het grondgebied van Rusland kan het worden verbouwd waar tuinieren over het algemeen mogelijk is. Een verscheidenheid aan medium rijping, uitgebreide vruchtvorming. Gedurende de gehele periode van testen en teelt zijn geen gevallen van schade door ziekten en plagen geconstateerd.
Het ras kenmerkt zich door een bijna extreme vorstbestendigheid. Planten verdragen temperaturen tot -50 ° C zonder veel schade aan zichzelf. Knoppen, bloemen en vruchteierstokken hebben geen last van -10 ° C.
De struik is vrij krachtig, verspreidt, rechtvaardigt de naam volledig. De hoogte bereikt 2 m, de diameter van de kroon is 1,5 m. Het is ovaal, niet verdikt. Scheuten zijn dik, rechtopstaand.
Honeysuckle Bakchar-reus rechtvaardigt de naam volledig - een krachtige struik, grote bessen
De bessen zijn ovaal, maar enigszins asymmetrisch, langwerpig (4-5 cm), groot (1,8 g). Vruchten zijn donkerblauw met een grijsgrijze bloei. De huid is als hobbelig, nogal dicht. Dit laatste zorgt voor een goede houdbaarheid en transporteerbaarheid. De smaak is verfrissend, zoet en zuur, zeer delicaat, de bitterheid is bijna onzichtbaar. De variëteit wordt als een dessert beschouwd, het heeft bijna het maximale cijfer behaald - 4,8 punten. Vitamine C-gehalte - 37 mg per 100 g, suikers - 8,4%.
Deze kamperfoelie begint vruchten af te werpen in het derde jaar na het planten. 4,5-5 kg bessen worden verwijderd van volwassen planten. De eerste vruchten rijpen eind juni, de rest rijpt in de volgende 2-3 weken. Verzamel ze regelmatig, anders brokkelen ze af. De beste bestuivers zijn de variëteiten Lazurnaya, Nymph, Amphora en Pride Bakchar.
Video: hoe ziet de kamperfoelie Bakchariaanse reus eruit?
Blauwe spil
Nogal een oud ras, in 1989 in het Rijksregister opgenomen. Behoort tot de categorie vroege rijping. Heeft geen last van ziekten en plagen. Vruchtvorming wordt verlengd, duurt van half juni tot het tweede decennium van juli. Vorstbestendigheid tot -34 ° С.
De struik is middelgroot, alsof hij "gecomprimeerd" is, vrij compact. Het groeit zeer zelden boven 1,5–2 m, stopt meestal bij 0,8–1 m. Crohn is zeldzaam, bijna zonder de hulp van een tuinman neemt het een ronde vorm aan. Scheuten zijn dun, enigszins dof.
Kamperfoelie De blauwe spil brokkelt in vergelijking met andere soorten vrij sterk af
Spoelvormige bessen (plat aan de basis en puntig naar de steel), dieppaars van kleur, met een blauwachtige bloei. Ze zijn niet groot te noemen, het gemiddelde gewicht is 0,9 g. Van een afstand lijken ze zwart. De huid is dicht, licht hobbelig. De smaak is niet slecht, maar niet meer - zoet en zuur, met een karakteristieke bitterheid. De beoordeling van professionals is ook laag - 3,7 punten. Maar conserven, jam en andere verwerkte producten worden zeer hoog genoteerd, met 4,7-5 punten. Vitamine C-gehalte - 18,5 mg, suikers - 4,9%.
De eerste oogst wordt verwacht over 4 à 5 jaar. Gemiddeld levert een volwassen struik ongeveer 2 kg bessen op. Ongeveer 10% van de vruchten brokkelt af voordat ze rijpen. Als de lente en zomer droog zijn, kun je meer bessen verliezen. De rassen Blue Bird, Cinderella, Tomichka zijn geschikt als bestuivers.
Video: beschrijving van de variëteit Blue Spindle kamperfoelie
Assepoester
Het ras is in 1991 in het rijksregister opgenomen. Geschikt voor teelt in alle regio's. Het is vroeg, de vruchten rijpen in grote hoeveelheden, van 15-25 juni. Struiken hebben geen last van winterkou en plotselinge temperatuurveranderingen, bloemen en knoppen van terugkerende voorjaarsvorst. Algemene vorstbestendigheid tot -32 ° С.
De struiken zijn zwak, de maximale hoogte is 0,6–0,7 m. Scheuten zijn recht of licht gebogen. De bladeren zijn onverwacht groot. Bijna alle bessen zijn geconcentreerd aan de uiteinden van de takken. Ze worden heel weinig gedoucht.
De struiken van Assepoester's kamperfoelie zijn bijna dwergachtig en groeien langzaam
De vruchten zijn vrij groot (1–1,4 g), langwerpig. De huid is donkerblauw, bijna zwart, bedekt met een dikke blauwachtige bloei. Het is vrij dun, dus de bessen kunnen niet bogen op transporteerbaarheid en houdbaarheid. De smaak is zoet, bijna zonder zuur, zeer aangenaam. Zijn beoordeling ligt dicht bij het maximaal mogelijke (4,8 punten). En verwerkte producten worden hoog gewaardeerd door professionals.Het vruchtvlees is erg mals, met een licht aardbeienaroma.
De struik begint binnen 2-3 jaar na het planten op een vaste plaats vruchten af te werpen. Gemiddelde opbrengst, 1,7 kg bessen van een volwassen plant. Geschikte bestuivers - Lazurnaya, Kamchadalka, Amphora. De rassen Blue Spindle, Salut, Gerda zullen in deze kwaliteit niet het gewenste resultaat geven.
Video: een overzicht van de Assepoester-kamperfoelie
Leningrad-reus
Een vroege variëteit, die vooral gewaardeerd wordt voor zoet fruit zonder de minste zuurgraad en bitterheid. Deze kwaliteit wordt actief uitgebuit door fokkers. Vorstbestendigheid van struiken - tot -40 ° С, bloemen - tot -8 ° С. Uitgebreide vruchtzetting - van eind juni tot het derde decennium van juli.
Struiken voor kamperfoelie zijn vrij hoog (1,5-2 m), bolvormige kroon, ongeveer 1,6 m in diameter, niet te dik. Bij volwassen planten gaat de schors vaak in hele repen weg. Voor hen is dit de norm en niet een soort exotische ziekte.
De smaakkwaliteiten van de gigantische kamperfoeliebessen van Leningrad zijn zodanig dat fokkers ze proberen te "enten" met veel nieuwe variëteiten
De vruchten zijn erg groot, bereiken een gewicht van 4 g, worden 3,3 cm lang en hebben een cilindrische vorm. De huid is blauwviolet, dun, maar dicht, licht hobbelig. Het is bedekt met een dikke laag grijs-zilveren bloei. Het vruchtvlees is zeer mals en aromatisch, licht vezelig.
De variëteit onderscheidt zich door zijn vroege volwassenheid, al in het derde jaar na het planten een oogst op te leveren, en een hoge opbrengst (3-5 kg per volwassen plant). Rijpe bessen vallen niet van de struik. Ze zijn gerangschikt als in trossen, wat het oogsten enorm vergemakkelijkt. De beste bestuivers zijn Blue Spindle, Morena, Blue Bird, Malvina, Gzhelka.
Morene
Een van de meest populaire soorten in Rusland. Vaak gevonden onder de bijnaam "De kleine zeemeermin". In het rijksregister sinds 1995. Qua rijping behoort hij tot middenvroeg. Vooral gewaardeerd om de smaak van bessen, wordt het als een dessert beschouwd. Maar deze kamperfoelie wordt niet alleen geplant in het belang van de toekomstige oogst. De struiken zijn erg decoratief en worden veel gebruikt in landschapsontwerp. De algemene vorstbestendigheid van de struik is tot -40 ° С, bloemen - tot -6 ° С.
De ongebruikelijke naam "Morena" komt van de Spaanse "brunette". De scheuten van deze variëteit zijn chocoladebruin, atypisch voor kamperfoelie.
De struik is krachtig, de takken zijn behoorlijk krachtig. De kroon is weelderig, alsof hij gedrongen is. Planthoogte - ongeveer 1,7 m, diameter is ongeveer hetzelfde.
De kamperfoelie van Morena wordt niet alleen gewaardeerd door tuinders, maar ook door fokkers
De bessen zijn eendimensionaal, wegen gemiddeld ongeveer 1 g. Hun vorm is erg interessant, ze zijn langwerpig, enigszins vergelijkbaar met een kan. De huid is blauwblauw, heel dun, bijna transparant. Het vruchtvlees is zacht. Het gehalte aan vitamine C is 54-69 mg per 100 g, suikers - 7,8%. Morena wordt niet alleen door tuinders zeer gewaardeerd vanwege de grote vruchtgrootte en smaak, maar ook door fokkers.
Het gewas rijpt halverwege het tweede decennium van juni of dichter tegen het einde van deze maand. U kunt rekenen op 1,5-2,5 kg per struik. Vruchtvorming is enorm. Rijpe bessen vallen niet lang van de struik. Opbrengsten worden weinig beïnvloed door de grillen van het weer. De meest geschikte bestuivers zijn Blue Spindle, Viola, Malvina.
Video: Morena kamperfoelie
Nimf
Middelvroeg ras, in 1998 ingeschreven in het Rijksregister. Een van de "klonen" van de Leningrad-reus. Soms wordt het "Gamma" genoemd. Vorstbestendigheid van de struik tot -50 ° С, bloemen - tot -8 ° С.
De struik is krachtig, maar spreidt zich enigszins uit - de scheuten zijn bijna verticaal. De gemiddelde hoogte is ongeveer 2 à 2,5 m. Deze planten zijn zeer geschikt voor het vormen van heggen. De kroon wordt snel dikker, moet regelmatig worden gesnoeid.
De kroon van de kamperfoeliesoort Nymph is verdikt en moet zeker regelmatig worden gesnoeid
De bessen zijn tamelijk klein - ongeveer 0,8 g, langwerpig. De huid is hobbelig, vrij dun, blauwpaars van kleur, bedekt met een dikke grijsachtige bloei. Het vruchtvlees is zoetzuur, licht zuur, vezelig, zeer aromatisch. De smaak wordt beoordeeld met 4,7 punten. Vitamine C-gehalte - 54 mg per 100 g, suikers - 8,8%.
De eerste keer dat deze kamperfoelie vrucht draagt, is 3-4 jaar na het planten. De oogst rijpt eind juni. U kunt rekenen op ongeveer 3 kg. Rijpe bessen vallen lange tijd niet uit de struik. Goede bestuivers voor deze variëteit zijn Amphora, Chosen, Pavlovskaya.
Blauwe vogel
Vroegrijpe variëteit. De vorstbestendigheid is zeer goed, tot -38 ° C. De struik is krachtig, bereikt een hoogte van 1,3–1,8 m. De kroon spreidt zich uit, 1,5–1,7 m in diameter, verdikt, bijna ovaal van vorm. De scheuten zijn vrij dun en kwetsbaar.
De smaak van kamperfoelie Bluebird is gemakkelijk te verwarren met bosbessen
Bessen zijn elliptisch, middelgroot (0,75-0,9 g). De huid is blauwachtig zwart met een blauwachtige tint. Het vruchtvlees is erg mals, zoet, met een nauwelijks merkbare zuurgraad en een uitgesproken aroma. De smaak doet enigszins denken aan bosbessen. Het wordt geschat op 4,5 punten. Vitamine C-gehalte - 17 mg per 100 g, suikers - 6,4%.
De oogst rijpt in juni 15-25. De bessen brokkelen praktisch niet af, maar zelfs als ze op de grond vallen, gaan ze lange tijd niet achteruit. De eerste vruchtzetting zal 3 jaar moeten wachten. De opbrengst is niet uitmuntend te noemen - 1 à 2 kg per struik. Morena, Malvina, Start, Mees zijn geschikt als bestuivers.
Mees
Een vroeg ras, in 1998 ingeschreven in het Rijksregister. Kenmerkend is dat de bast in hele "linten" achter de stam achterblijft vanaf een leeftijd van ongeveer 3 jaar. De struik is krachtig, maar vrij compact. Scheuten zijn bijna verticaal, alleen de uiteinden zijn licht gebogen. Hoogte kan 2 m bereiken.
De meeskamperfoelie wordt gekenmerkt door een korst die in hele lagen eraf valt
De bessen wegen gemiddeld 0,8 g, de vorm is ovaal of cilindrisch, tot 3 cm lang, de schil is blauwviolet, bijna zwart, heel dun. De smaak is verfrissend, zoet en zuur, zonder karakteristieke bitterheid. Het scoort 4,5 punten. Het gehalte aan vitamine C ligt dicht bij het record - 72 mg per 100 g, suikers - 7,2%.
De opbrengst is erg hoog - 5-7 kg per volwassen plant. Rijpe bessen blijven lang aan de struik. Goede bestuivers - Start, Assepoester, Malvina.
Schat
Een ras uit de late categorie, het is in 2001 opgenomen in het Rijksregister. De struik is zwak, de scheuten zijn gebogen, hangend. De kroon is elliptisch, tamelijk dicht. De opbrengst is erg goed - ongeveer 3 kg per struik. Vorstbestendigheid - tot -35 ° С. Geschikte bestuivers - Blue Spindle, Start, Gerda.
Honeysuckle Chosen heeft, net als de producten die het verwerkt, een uitstekende smaak
De bessen zijn langwerpig, met een spitse top, wegen ongeveer 1,2 g en de schil is donkerblauw met een blauwgrijze bloei. Het vruchtvlees is zoetzuur, zeer mals en aromatisch. De smaakbeoordeling is bijna maximaal - 4,9 punten.
Het ras wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van een groot aantal "tweeling" bessen, die in paren samengroeien onder één schaal.
Gerda
Een vroeg ras, sinds 1994 in het Rijksregister. De auteurs zijn gepositioneerd als gedeeltelijk zelfvruchtbaar, maar om de maximale opbrengst (1,7 kg per struik) te behalen, zijn bestuivers nodig.
Uitgestrekte struik, dunne, rechte scheuten. De hoogte bereikt 1,5 m. De kroon is bolvormig.
Gerd's kamperfoelie vormt, bijna zonder de hulp van een tuinman, een kroon met de juiste bolvorm
De bessen zijn klein (0,67 g), in de vorm van een bijna regelmatig ovaal. De schil is blauwachtig zwart met een licht blauwachtige bloei, licht knolachtig, dun. De smaak is zoetzuur, erg goed. Het wordt geschat op 4,3 punten. Het aroma is zwak.
De eerste vruchtvorming is 3-4 jaar na het planten. De oogst rijpt in het laatste decennium van juni, in grote hoeveelheden. Bessen worden zelden gedoucht. Ze bevinden zich op lange stelen, wat in principe atypisch is voor kamperfoelie.
paars
Middenseizoenras, gefokt in Oekraïne. In het Russische staatsregister sinds 1995.
De struik is van gemiddelde hoogte (1,3-1,5 m), de scheuten zijn dik, behaard. De kroon is dicht, bolvormig. Deze soort is geschikt voor het maken van heggen. Pastelroze bloemen geven het extra decorativiteit. De meeste kamperfoeliesoorten hebben een gelige crème of limoenkleur.
Kamperfoelie Violet is tijdens de bloei gemakkelijk te herkennen aan de schaduw van bloembladen die atypisch zijn voor de cultuur
De bessen zijn vrij groot (1,1 g), breed spichtig, vaak licht gebogen. De huid is hobbelig, violetblauw, dik, met een blauwgrijze bloei. Het vruchtvlees is stevig, licht vezelig, zoetzure smaak, verfrissend. Beoordeling van proevers - 4,3 punten. Vitamine C-gehalte - 45 mg per 100 g, suikers - 9,1%.
In het thuisland van de variëteit rijpt het gewas eind mei, in de regio Moskou - in het derde decennium van juni. De eerste vruchten kunnen 3-4 jaar na het planten worden geproefd. Gemiddelde opbrengst - 1,3 - 1,8 kg per struik, in bijzonder succesvolle jaren - 2,5 kg. De bessen brokkelen nauwelijks af. De meest geschikte bestuivers zijn Morena, Nymph, Blue Spindle.
Amfora
Een van de meest geliefde soorten van Russische tuinders. Staatsregister sinds 1998. De struik is middelgroot (1,5 m of iets meer), de kroon is vrij schaars, heeft de juiste ronde vorm. Scheuten zijn recht, dun en strekken zich schuin uit vanaf de wortels. Ze zijn geverfd in een ongebruikelijke diepe karmozijnrode kleur, daarom is de variëteit populair bij landschapsontwerpers.
Honeysuckle Amphora onderscheidt zich van andere variëteiten met vruchten met een ongebruikelijke vorm
Het gemiddelde gewicht van de bes is 1,1 g, de vorm lijkt op een kan. Aan de bovenkant is er een lichte verdikking, zoals een roller. De huid is dik, blauwachtig blauw, dikke, grijze laag. Het vruchtvlees is compact, alsof het "kraakbeenachtig" is. De smaak is evenwichtig, zoet en zuur, een beetje zoals rode bosbes. De proevers gaven het 4,6 punten. Het ras behoort tot de categorie dessert. Vitamine C-gehalte - 58 mg per 100 g, suikers - 7,6%.
De eerste oogst wordt 3 jaar na het planten geoogst. Vruchtvorming is minnelijk, valt op 20 juni. 1 à 2 kg bessen worden uit de struik verwijderd. Geschikte bestuivers zijn Gzhelka, Violet, Bazhovskaya, Morena, Nymph, Altair.
Het ras wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van weerstand tegen secundaire bloei. Sommige soorten kamperfoelie kunnen in de herfst voor de tweede keer per seizoen bloemknoppen vormen. Hierdoor ontstaan er problemen met het leggen van bloemknoppen voor het volgende jaar, de oogst rijpt erg slecht.
Planten, voorbereiden en tips voor verdere gewasverzorging
De meeste tuinders in de regio Moskou planten in het voorjaar kamperfoelie. Het klimaat in de regio is vrij mild en de winter komt min of meer volgens de kalender, maar vroege vorst is ook niet ongewoon. Daarom is het beter om op veilig te spelen en de plant te laten aanpassen aan nieuwe leefomstandigheden, een ontwikkeld wortelstelsel te vormen en voldoende voedingsstoffen te verzamelen voor overwintering. De optimale tijd voor de procedure is het laatste decennium van april. Je moet op tijd zijn voordat de bladknoppen tot bloei komen.
Er zijn veel soorten kamperfoelie die geschikt zijn om te kweken in de regio Moskou, het is raadzaam om zaailingen te kopen in kwekerijen in de buurt.
Wanneer u een plaats voor een kamperfoeliestruik kiest, moet u er een voldoende groot gebied voor vinden. Je hebt tenslotte nog minstens twee bestuivers nodig. De productieve levensduur van planten is tamelijk lang, 25-30 jaar, dus er moet rekening mee worden gehouden dat hun afmetingen in de loop van de tijd aanzienlijk toenemen. De struiken worden niet in een rij geplant, maar als op de toppen van een driehoek. Het meest geschikte substraat voor cultuur is bosgrijze grond of leem.
Kamperfoelie houdt van zonlicht, maar verdraagt ook halfschaduw en levert zonder veel schade op
De beste optie is een open plek die goed wordt verwarmd door de zon, bij voorkeur een kleine heuvel. Maar de cultuur verdraagt halfschaduw, dus de struik kan bijvoorbeeld naast een fruitboom worden geplant. Laaglanden en gebieden waar grondwater dichterbij het oppervlak komt dan een meter worden direct uitgesloten. Doordrenkte grond is praktisch het enige dat de cultuur categorisch niet tolereert.
Veel soorten kamperfoelie worden met succes gebruikt door landschapsontwerpers, een van de meest voorkomende oplossingen is een haag
Ook zuur en te "zwaar" substraat past haar niet. De eerste kan worden geëgaliseerd door dolomietmeel (150-200 g) in de plantkuil te brengen, de tweede - door grof zand te mengen met de grond waarmee het zal worden gevuld (in een verhouding van ongeveer 1: 1).
Dolomietmeel is een natuurlijk vuildeoxidatiemiddel dat, als de aanbevolen dosering in acht wordt genomen, geen bijwerkingen heeft
De struik verschilt niet in zijn krachtige wortelstelsel, daarom is een gat van ongeveer 0,5 m diep voldoende om te planten. Aan de onderkant is een drainagelaag vereist (kiezelstenen, geëxpandeerde klei, steenslag, steenslag). Als de grond op zichzelf behoorlijk voedzaam is, kun je je redden met natuurlijke meststoffen - humus (3-5 kg) en gezeefde houtas (1,5-2 kopjes).
Kamperfoelie verdraagt geen vochtstagnatie bij de wortels, daarom is een drainagelaag vereist op de bodem van de plantkuil
Het direct planten van kamperfoelie in de grond verschilt praktisch niet van vergelijkbare procedures voor andere bessenstruiken. Het enige voorbehoud is dat de wortelhals 7–8 cm moet worden verdiept.
Bij het planten van een kamperfoeliezaailing in de grond, moet de wortelhals in de grond worden begraven
Video: voorjaarsplanting van kamperfoelie
Er is niets moeilijks om voor een cultuur te zorgen in de regio Moskou. Lokale winters zijn zodanig dat kamperfoelie de kou gemakkelijk kan verdragen, zelfs zonder beschutting. De cultuur lijdt zelden aan ziekten en plagen, bijna nooit. In wezen hoeft de tuinman alleen de stamcirkel schoon te houden en regelmatig los te maken, de plant tijdig water te geven en te voeden en regelmatig te snoeien.
Water geven is vooral belangrijk voor een pas geplante kamperfoeliestruik. De grond wordt de eerste week dagelijks bevochtigd, waarbij 10 liter water per zaailing wordt uitgegeven. Volwassen struiken hebben vooral vocht nodig in de lente, wanneer de actieve groei van groene massa begint, evenals tijdens het rijpen van fruit. Als de bessen rijpen tegen de achtergrond van een langdurige droogte, beginnen ze merkbaar bitter te worden.
Kamperfoelie heeft, zelfs in een droogte, niet vaak water nodig, omdat hun overvloed belangrijker is
Opgemerkt moet worden dat een volwassen plant zelf droogte goed verdraagt. Hij heeft niet zozeer regelmatig water nodig als wel overvloedig. In de regel is eenmaal per 12-15 dagen voldoende. Maar de grond moet doorweekt zijn tot een diepte van minimaal 40-50 cm. Als er lange tijd geen neerslag is geweest, is er minimaal 50 liter water nodig. Regelmatig maar oppervlakkig water geven is categorisch niet geschikt voor de struik.
Elke keer na het besproeien wordt het losmaken van de grond aan het oppervlak uitgevoerd in de buurt van de stamcirkel. Het wortelsysteem van kamperfoelie is ondiep, de wortels kunnen gemakkelijk worden beschadigd. Dan is het aan te raden om dit gebied te mulchen. Een dergelijke procedure zal de tuinman tijd besparen bij het wieden en zal het mogelijk maken om vocht in de grond vast te houden, waardoor het interval tussen de gietbeurten verder wordt vergroot. Sommige tuinders mulchen de grond ook ter voorbereiding op de winter, waardoor de dikte van de laag 5-7 cm wordt.
De eerste keer dat de struik wordt gevoerd voor het derde seizoen van verblijf op een vaste plaats. Tijdens het losmaken in de bijna-stamcirkel worden stikstofhoudende meststoffen verdeeld - ammoniumsulfaat, carbamide, ammoniumnitraat. Genoeg 10-12 g / m². Om de twee jaar, ongeveer een week na deze procedure, wordt ook organisch materiaal geïntroduceerd - humus of rotte compost (2-3 l / m²).
Ureum wordt, net als andere stikstofhoudende meststoffen, bij het kweken van kamperfoelie uitsluitend in het voorjaar toegepast
De periode van actieve vegetatie in kamperfoelie is vrij kort, daarom wordt één, maximaal twee voedingen per seizoen uitgevoerd. De tweede - na het einde van de vruchtvorming, als de groei en ontwikkeling van de struik niet bij je past. De cultuur reageert zeer positief op natuurlijke organische stoffen. U kunt een aftreksel van verse koeienmest, vogelpoep, brandnetelblaadjes of paardenbloembladeren gebruiken.
Infusie van brandnetel voor gebruik wordt gefilterd en verdund met water in een verhouding van 1:10
De procedure wordt net voor de bloei uitgevoerd.Sommige tuinders voegen een eetlepel complexe stikstof-kalium-fosfor-meststof (Nitrofosk, Azofosk, Diammofosk) toe aan 10 liter van het eindproduct. De ervaring met het verbouwen van gewassen in de buitenwijken laat zien dat het tijdig aanbrengen van topdressing een positief effect heeft op de opbrengst.
Humus is een natuurlijk middel om de bodemvruchtbaarheid te verhogen
De tweede keer wordt kamperfoelie ongeveer drie weken na de oogst gevoerd. Van natuurlijke meststoffen is houtas geschikt in droge vorm of in de vorm van een aftreksel. De methode wordt gekozen afhankelijk van hoe regenachtig de zomer is. U kunt ook elke complexe bemesting voor bessenstruiken gebruiken. Stikstof in de samenstelling van het product moet minstens de helft zijn van fosfor en kalium. Een overmaat van dit macronutriënt in de grond dichter bij de herfst verhindert dat de plant zich goed voorbereidt op de winter. Voedingsstoffen worden gebruikt om nieuwe scheuten te vormen.
Video: aanbevelingen voor kamperfoelie
De kroon van veel soorten kamperfoelie is vrij dik, dus snoeien ervoor is een verplichte procedure. Er zijn ook variëteiten die minimale tussenkomst van de tuinman in het kroonvormingsproces vereisen. In dit geval is het beperkt tot het verwijderen van gedroogde, niet langer vruchtdragende takken die zijn gebroken onder het gewicht van sneeuw.
Kamperfoelie wordt jaarlijks gesnoeid, maar de tuinman mag zich niet te veel laten meeslepen
In het voorjaar wordt alleen sanitair gesnoeid, het meeste werk wordt uitgesteld tot de herfst. Tegen die tijd zou de struik zijn blad volledig moeten verliezen. Maar het is niet meer mogelijk om de scheuten bij negatieve temperaturen in te korten.
Alleen geslepen en gedesinfecteerde gereedschappen worden gebruikt om de kamperfoelie te trimmen
Voor het eerst wordt formatief snoeien 6-7 jaar na het planten in de grond uitgevoerd. Je moet niet bijzonder ijverig zijn, de meeste soorten kamperfoelie die in de regio Moskou worden geteeld, verschillen niet in groeisnelheid. De belangrijkste principes zijn als volgt:
- De kamperfoeliestruik moet 4-5 scheuten hebben tussen de twee en vijf jaar. Aan het einde van elk seizoen worden de krachtigste, meest ontwikkelde en goed gelegen takken geselecteerd. Jonge groei wordt niet aangeraakt.
- De kroon zou min of meer symmetrisch moeten zijn. Zijn "scheefheid" is vooral duidelijk wanneer de plaats voor de struik niet erg goed is gekozen, en de ene kant merkbaar meer zonlicht en warmte ontvangt.
- Bij een sterke kroondichtheid worden, als er meerdere jaren niet is gesnoeid, eerst de zogenaamde nulscheuten die rechtstreeks uit de grond komen, verwijderd. Ze verwijderen ook "toppen" - rechtopstaande krachtige takken die in principe geen vrucht dragen.
- Als het in het voorjaar lijkt dat er veel takken zijn, snijden ze allereerst de zwak groeiende takken af en worden ze diep in de struik geleid zodat deze gelijkmatig wordt verlicht. Maar jonge scheuten, die pas vorig seizoen zijn gevormd, kunnen niet worden aangeraakt. Het is op hen dat het grootste deel van de oogst rijpt.
Het snoeien van kamperfoelie is bedoeld om de struik zowel buiten als in de diepte gelijkmatig te verlichten.
Snoeien helpt om de productieve levensduur van de kamperfoeliestruik te verlengen. De eerste keer dat het wordt uitgevoerd bij het bereiken van de leeftijd van 10. Alle scheuten, met uitzondering van scheuten van één en twee jaar oud, worden gesneden, waardoor alleen "hennep" 3-5 cm hoog blijft. Dan begint de vorming van de struik opnieuw.
Video: hoe kamperfoeliestruiken goed te snoeien
Kamperfoelie is uiterst zeldzaam in de regio Moskou. Van schimmelziekten kan echte meeldauw de struik maximale schade toebrengen. Maar om het planten ertegen te beschermen, zijn in de regel twee preventieve behandelingen met fungiciden voldoende - aan het begin van het groeiseizoen, wanneer bladknoppen op groene kegels lijken, en ongeveer 15-20 dagen na het einde van de vruchtzetting.U kunt zowel oude, beproefde en vele generaties tuiniersmiddelen (kopersulfaat, Bordeaux-vloeistof) en moderne bereidingen van biologische oorsprong (Alirin-B, Fitosporin-M, Bayleton, Strobi) gebruiken.
Echte meeldauw lijkt een onschadelijke bloei te zijn die gemakkelijk van de bladeren kan worden geveegd, maar in feite is het een zeer gevaarlijke ziekte voor de meeste tuingewassen.
Van het ongedierte kunnen alleen bladluizen en rupsen die zich voeden met bladweefsels enige merkbare schade aan de struiken veroorzaken. Bovendien is de laatste misschien alleen in het geval van hun massale invasie van de site, wat vrij zelden gebeurt.
Alle vliegende insecten worden effectief afgeschrikt door sterke geuren. Daarom kunt u naast kamperfoelie alle pittige kruiden planten, evenals goudsbloemen, Oost-Indische kers, lavendel, salie. Gewone plakband voor het vangen van vliegen en zelfgemaakte vallen doen het goed. Van de gebruikte chemicaliën zijn Entobacterin, Lepidocid, Bitoxibacilline.
Bladluizen leven in nauwe symbiose met mieren, dus je moet tegelijkertijd met die en andere insecten vechten
Rupsen en bladluizen worden vernietigd met behulp van insecticiden met algemene werking - Aktara, Aktellik, Decis, Inta-Vir. Maar als hun uiterlijk op tijd wordt opgemerkt, zijn folkremedies voldoende. Dit zijn infusies van mosterdpoeder, chilipepers, ui en knoflookpijlen, dennennaalden, azijnessence verdund met water. Tijdens het losmaken kan de grond in de buurt van de stamcirkel worden gepoederd met colloïdale zwavel, tabakskruimels.
Kamperfoelie dankt zijn populariteit niet alleen aan de smaak en gunstige eigenschappen van bessen. Tuinders waarderen de struik zeer vanwege zijn pretentieloze, vorstbestendigheid en consistent hoge opbrengst, zelfs als het weer in de lente en de zomer niet al te gelukkig is. Er is niets moeilijks om het in de buitenwijken te kweken, de plant is meer dan tevreden met het lokale klimaat. Uit een breed scala aan bestaande variëteiten is het heel goed mogelijk om een aantal van de meest geschikte soorten te kiezen, nadat u zich eerst vertrouwd hebt gemaakt met hun voor- en nadelen.
