De heldere, lange en opzichtige vingerhoedskruidplant is een graag geziene gast op elk tuinperceel. Overal groeit deze honingplant goed met bloemen die op bellen lijken. Het vingerhoedskruid zal zich prima voelen in het midden van de bloementuin in de zon en tussen de tuinstruiken in de achtertuin. De plant is erg pretentieloos in de zorg, daarom is hij erg geliefd bij tuinders. Het kweken uit bloemzaden levert geen bijzondere moeilijkheden op, maar het heeft zijn eigen kenmerken.
Inhoud
Beschrijving, variëteiten en foto's van vingerhoedskruid
De plant dankt zijn naam aan de vorm van bloemen die op vingerhoedjes lijken. De hoge rechtopstaande steeltjes zijn bezaaid met grote bloemen verzameld in piramidale clusters. Rode, paarse, roze, crème, witte bloemen zijn bezaaid met donkere vlekken. De bloemblaadjes van vingerhoedskruid bloeien geleidelijkDe plant bloeit in juni en bloeit tot in de herfst. De dofgroene, heldere bladeren van de bloem zijn ovaal van vorm en hebben diepe nerven.
Bij het plannen van een bloementuin of bloembed in uw tuin, moet u beslissen over de vereiste variëteiten, omdat deze niet alleen verschillen in kleur van bloemen, maar ook in hoogte. De volgende soorten worden het meest gebruikt in landschapsontwerp:
- Vingerhoedskruid paars is bij bijna alle telers bekend.De struik is 1,2–2 m hoog en heeft een behaarde stengel en bladeren, trosvormige hoge bloeiwijzen en buisvormige klokvormige bloemen. De bloembladen kunnen abrikoos, crème, paars, lila, roze, geel of wit zijn met donkerpaarse vlekken. De bloemkroon van de bloem kan schoon zijn of aan de binnenkant bedekt zijn met een netpatroon. De bloei duurt ongeveer anderhalve maand.
Ras "Tapsi" is een vaste plant met grote langwerpige bladeren met een grijze tint en stengels 40-80 cm hoog Handwortel bloeiwijzen bestaan uit 10-25 gebogen klokvormige bloemen van een roze-karmozijnrode tint. De plant is bang voor vorst en heeft daarom beschutting nodig voor de winter. Bloei begint in juni.- Grootbloemig vingerhoedskruid is een struik tot 120 cm hoog en groterDe bladeren, behaard langs de randen, hebben aderen. Sierlijke hangende trossen-bloeiwijzen bestaan uit lichtgele bloemen met een diameter van 4-6 cm, van binnen zijn ze bezaaid met bruine aderen en vlekjes en van buiten zijn ze licht behaard. Bloemen die in juni of juli bloeien, sieren de plant meer dan een maand.
- Ras "Merton" is een hybride plant tot 80 cm hoogDe stengels zijn bezaaid met donkere glanzende bladeren en gezwollen buisvormige bloemen. Ze onderscheiden zich door een gespikkelde keel en aardbeikleurige bloembladen. Het ras bevalt met zijn bloei in mei - juni.
- Roestig vingerhoedskruid is een sierplant met een hoogte van 70 tot 120 cmLangwerpige lancetvormige bladeren zijn licht behaard. De bloeiwijzen bestaan uit talrijke, maar niet erg grote, orchideeachtige bloemen. Ze kunnen roestig, geelgrijs of lichtgeel zijn met een roze blos. De bloemkroon is versierd met paarse of roodachtige aderen. De plant bloeit in de tweede helft van juni en bloeit tot augustus.
Digitalis: groeien uit zaad
De plant kan op twee manieren door zaden worden vermeerderd:
- zaailingen planten;
- zaaien in de volle grond.
Groeiende zaailingen
Thuis zaaien gebeurt in maart. Hiervoor worden de zaailingencontainers gevuld met potgrond, die je bij een bloemenwinkel kunt kopen. De grond wordt vochtig gemaakt en de zaden worden er gelijkmatig over verdeeld. U hoeft ze niet over de bovenkant te sprenkelen, maar u moet ze besproeien met water op kamertemperatuur uit een spuitfles.
De containers zijn bedekt met plasticfolie en verwijderd naar een warme plaats voordat de zaden worden gepikt. Zodra de eerste zaailingen ontkiemen, wordt de film verwijderd, en de dozen worden op een lichte plaats blootgesteld. Als de zaadlobben verschijnen, moeten de spruiten worden uitgedund. Zaailingen met 4-6 echte bladeren duiken in aparte potten.
Bij het kweken van vingerhoedskruid zaailingen, is het noodzakelijk om ervoor te zorgen dat de grond niet uitdroogt. De plant water geven is dol op matig. Omdat de bloem heel langzaam groeit en zich ontwikkelt, worden zaailingen alleen in de herfst in de volle grond geplant. In dit geval moet de afstand tussen de planten 35 tot 40 cm zijn.
Zaaien in de volle grond
Meestal wordt vingerhoedskruid uit zaden onmiddellijk in het open veld gekweekt, waar het ook goed groeit en zich ontwikkelt. De meest geschikte periode hiervoor is mei en juni.De bloem verdraagt geen stilstaand vocht, dus de plaats ervoor mag niet in de buurt van waterbronnen en onder loofbomen zijn.
De planten zijn niet veeleisend voor de bodem, maar bij het graven wordt aanbevolen om meststoffen met stikstof, kalium en fosfor toe te passen. Zaden worden in rijen gezaaid, met een onderlinge afstand van 40 cm. Per vierkante meter van het perceel wordt één gram zaden gezaaid. Groeven en gaten moeten niet eerst worden gemaakt, de grond moet alleen worden losgemaaktKleine vingerhoedskruidzaadjes worden direct over het oppervlak verdeeld, omdat ze eenvoudigweg niet onder een dikke laag aarde kunnen doorbreken. Het beplante gebied is bedekt met een niet-geweven afdekmateriaal, dat helpt om vocht vast te houden en de zaden tegen wind en vogels te houden. De spruiten van vingerhoedskruid zouden binnen ongeveer een tot twee weken moeten verschijnen.
Het is bijna onmogelijk om zaden te zaaien zodat ze op de juiste afstand van elkaar staan. Daarom ontkiemen zaailingen zeer dicht en moeten ze worden verdund. Dit gebeurt in verschillende fasen:
- Wanneer jonge planten zich in het zaadlobstadium bevinden, worden de zwakste verwijderd. De afstand tussen de overgebleven zaailingen moet 5 cm zijn.
- Wanneer het vierde echte blad verschijnt, worden overtollige zaailingen opgegraven en overgeplant naar een andere site. De minimale afstand tussen hen moet 25-30 cm zijn.
De zorg voor jonge vingerhoedskruidstruiken bestaat de hele zomer uit matig water geven en ze beschermen tegen direct zonlicht.
In het eerste jaar zal de plant een bladrozet en wortelgestel laten groeien. Het zal pas het volgende jaar na het planten in de volle grond beginnen te bloeien.Fokkers hebben echter jaarlijkse variëteiten gekweekt die in het eerste jaar bloeien. Voor de winter moeten jonge planten schuilen, anders kunnen ze bevriezen.
Digitalis: planten en verzorgen
Voordat de struiken worden geplant, wordt de grond uitgegraven en verrijkt met mest of compost en minerale meststoffen. U kunt "Nitrofoska" gebruiken of 1-2 glazen houtas in de gaten doen.
Het verzorgen van volwassen planten is eenvoudig. Water geven wordt alleen gedaan als dat nodig is, omdat de bloem niet van overmatig vocht houdtDe grond rond de struiken moet regelmatig worden verwijderd en van tijd tot tijd worden losgemaakt. De wortels van het vingerhoedskruid zijn horizontaal, dus het losmaken gebeurt heel voorzichtig.
Verzorging van planten omvat twee of drie keer per seizoen voeren. Voor bloeiende bloemen worden speciale minerale meststoffen gebruikt. Het is niet aan te raden het vingerhoedskruid te veel te voeren, anders kun je een weelderige plant zonder bloemen krijgen. Vervaagde en verwelkte bloemen worden verwijderd uit bloeiende struiken. In dit geval duurt de bloei langer.Bloeiwijzen die al volledig uitgebloeid zijn, worden afgesneden.
Bij de verzorging van digitalis is het aan te raden om naar de conditie van de wortels te kijken. Tegen het einde van de zomer kunnen ze eruit kruipen. In de herfst moeten ze worden besprenkeld met een dikke laag aarde.Anders bevriest het wortelstelsel in de winterkou en sterft de plant.
Met de juiste zorg rijpen de zaden in de herfst aan de plant. In dit geval reproduceert de volwassen plant door zelf te zaaien, wat de reproductie ervan vergemakkelijkt.
Digitalis in landschapsontwerp
De plant ziet er geweldig uit zowel in enkele als in groepsbeplantingen. Op één bloembed kunnen verschillende soorten worden geplant, naargelang het kleurenschemaHoud er echter rekening mee dat de insecten kruisbestuiving veroorzaken, waardoor de zuiverheid van de variëteit in het gedrang komt.
Een bloementuin met hoge planten met digitalis, pioenrozen, valeriaan en rozen erin ziet er prachtig uit. Heldere hoge kaarsen kunnen worden gebruikt om een achtergrond te creëren voor lagere planten. Het vingerhoedskruid ziet er spectaculair uit tegen de achtergrond van de muur van het gebouw, contrasterend van kleurHoud er rekening mee dat de plant giftig is en daarom niet in kinderopvang kan worden geplant.
Zelfs dwergsoorten zijn niet geschikt om de border te versieren. Maar ze kunnen worden gekweekt in containers, prieeltjes of veranda's versieren. Sommige soorten staan goed gesneden en worden gebruikt voor het maken van boeketten.
Het planten van een pretentieloze vingerhoedskruid in de tuin is een uitstekend alternatief voor bloeiende vaste planten die veeleisend zijn om te verzorgen. Eenmaal gegroeid uit zaden, zal een plant de site vele jaren versieren met zijn heldere kandelaars.
1 reactie